Telamonas.stokos είπε:
Απο οταν εκλεισε η Νεα Αργυρουπολη στην ομωνυμη γειτονια μου χαλασε και η διαθεση για καλοκαιρινο σινεμα.
Στον Πειραια θυμαμαι τα ΖΕΑ, ,ΠΑΛΛΑΣ, ΣΠΛΕΝΤΙΤ αν και επειδη δεν παταω συχνα πια εκει δεν ξερω ποια εκλεισαν και ποια οχι.
Καλά οι υπόλοιποι, αλλά εσύ ήθελα να'ξερα δεν ντρέπεσαι καθόλου???
Ανέφερες τόσους και τόσους κινηματογράφους κι ούτε μια μικρή αναφορά για την πατρίδα μας??? :angry:
Κατ'αρχάς ευχαριστώ που μου θυμίσατε τις παρακμιακές παιδικές θεατρικές παραστάσεις με τίτλους όπως
"Ο Σούπερμαν, ο Ηρακλής κι η Σταχτοπούτα στο Στρουμφοχωριό", οι οποίες θύμιζαν περισσότερο κάτι ανάμεσα σε καρναβαλική παρέλαση στην Πάτρα και... Super Smash Bros., παρά θεατρική παράσταση!!!
recry: Και για να το συνδέσω με το κυρίως θέμα, αν δεν με απατά η μνήμη μου, πρέπει να είχα δει 2-3 τέτοιες παραστάσεις στον
"ΑΤΤΑΛΟ" (στη
Νέα Σμύρνη, για τους ανιστόρητους), ο οποίος παραδόξως, λειτουργεί ακόμα...
Από όσο ξέρω, πρέπει να ξανάνοιξε (υπό την αιγίδα του Δήμου, νομίζω) και το (αποκλειστικά θερινό)
"ΦΙΛΙΠ" που βρίσκεται στο διπλανό τετράγωνο και όσο κι αν ντρέπομαι που το λέω, παρόλο που έζησα 20-21 χρόνια στη Νέα Σμύρνη, δεν το επισκέφτηκα ποτέ...
Ωστόσο θυμάμαι πως τους ανοιξιατικο-καλοκαιρινούς μήνες, το
"ΣΠΟΡΤΙΓΚ", ηλικίας 70 ετών και με διαφορά ο διασημότερος κινηματογράφος της ΝΣ (ο οποίος, αν δεν κάνω λάθος, διατηρεί και μια πρωτιά, αφού ήταν ή ο πρώτος θερινός ή ο πρώτος χειμερινός κινηματογράφος της χώρας!), δίπλα στο πρόγραμμά του και στα "ΠΡΟΣΕΧΩΣ" που είχε αναρτημένα απ'έξω, είχε και τις ταινίες του ΦΙΛΙΠ (και αντίστροφα, γιατί αν δεν με απατά η μνήμη μου, αμφότεροι οι κινηματογράφοι ανήκαν στον ίδιο επιχειρηματία τότε...).
Οι αναμνήσεις από το ΣΠΟΡΤΙΓΚ φυσικά, είναι άπειρες, αφού εκεί είδα την πρώτη μου ταινία (το "Fantasia" του Disney, νομίζω κάπου '84-'85), ενώ κάθε βδομάδα γυρνώντας σπίτι από το σχολείο, παρέκκλινα λίγο από την πορεία μου (το ΣΠΟΡΤΙΓΚ βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το τότε σπίτι μου) για να δω ποια ταινία προβάλλεται μήπως κι έπειθα μερικούς συμμαθητές μου να πάμε να τη δούμε το Σάββατο. Ακόμα θυμάμαι τη στεναχώρια μου όταν έβλεπα κάποιο (αδιάφορο για μένα) έργο, να προβάλλεται για δεύτερη ή και τρίτη βδομάδα λόγω εισπρακτικής επιτυχίας, αλλά και τη λαχτάρα μου όταν έβλεπα στα "ΠΡΟΣΕΧΩΣ" φωτογραφίες από ταινίες που περίμενα πώς και πώς!!!
Για να μην πω για τον θερινό που υπήρχε στην ταράτσα και είχα τη συνήθεια με φίλους μου να πετάω αντικείμενα από το μπαλκόνι μου (δεν το θυμόμουν ότι ήμουν τόσο κωλόπαιδο... #) αν και οφείλω να παραδεχτώ πως η ιδέα δεν ήταν δική μου). Ακόμα πάντως μου έχει μείνει το παράπονο ότι παρόλο που το πανί απείχε από το μπαλκόνι μου μόλις καμιά 20αριά μέτρα, έβλεπα την... πίσω πλευρά του, με αποτέλεσμα να χάσω τη δυνατότητα να δω δωρεάν και από την άνεση του σπιτιού μου, γύρω στις 700-800 ταινίες όλα αυτά τα χρόνια...