Ρετρό κινηματογράφοι.

Κινηματογράφος «Αστήρ»


Ο εγκαταλειμμένος συνοικιακός χειμερινός και θερινός κινηματογράφος "Αστήρ" στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, με το θερινό τμήμα να το έχει καταπιεί κυριολεκτικά η βλάστηση.

Σύμφωνα με μια έρευνα σε εφημερίδες της εποχής, πιθανά πρωτολειτούργησε στις 23-5-1957 ως θερινός. Όσο για την χρονολογία που έκλεισε ο κινηματογράφος, ίσως κάποιος κάτοικος της περιοχής θα μπορούσε να βοηθήσει.

23-5-1957b.JPG

Πάντως σε αρχεία της εφημερίδας "Μακεδονία" που υπάρχουν στον ιστό έως το 1981 συνεχίζει να εμφανίζεται.

Πριν 1-1μισή χρόνο υπήρχαν ακόμη αρκετές πλάτες καθησμάτων καθώς και το ψυγείο με τις πορτοκαλάδες. Σήμερα έχουν εξαφανισθεί και αυτά.

Κάπως περίεργο που υπάρχει ακόμη ένα φύλλο εφημερίδας του 1969. Ένα άλλο παράδοξο είναι οι τιμές εισιτηρίου πάνω από το ταμείο που θα τις τοποθετούσα στις αρχές του 70. Πιθανό κάποια στιγμή να καλύφθηκαν αφού ο κινηματογράφος λειτουργούσε μέχρι τουλάχιστον το 1981.

Οι επενδύσεις στους τοίχους και το ταβάνι από MDF –ή κάτι παρόμοιο- ακόμη μυρίζουν «σινεμά» του παρελθόντος (τσιγαρίλα?)

Και με την ευκαιρία λίγη κινηματογραφική προϊστορία της πόλης…

Στο φύλλο της 5ης Ιουλίου 1897 του «Journal De Salonique» γίνεται αναφορά για την πρώτη κινηματογραφική προβολή στη Θεσσαλονίκη, η οποία έλαβε χώρα στο καφέ «Τουρκία».

5-ioyl-1897.JPG

28 χρόνια αργότερα, και μόνο για το καλοκαίρι του 1925 λειτούργησε στην πόλη –και κατά πάσα πιθανότητα σε παγκόσμια πρώτη- ο πρώτος πλωτός θερινός κινηματογράφος. Όμως το εγχείρημα δεν ευδοκίμησε να δει και δεύτερο θέρος, και ίσως ακριβώς για αυτό το λόγο, με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκε ένας αστικός μύθος για το «περίφημο» «Κουρσάλ».

Από στόμα σε στόμα το Κουρσάλ έφθασε να περιγράφεται σαν ένα αιθέριο σκαρί γεμάτο χάρη, στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν άλλο από μια παροπλισμένη μαούνα που με το τέλος του καλοκαιριού του 25’ επέστρεψε πάλι στα ταπεινά της καθήκοντα…

Όσο για την διαφήμιση στον τύπο, που μας ενημερώνει πως επρόκειτο για ένα «Πρωτοφανή Αμερικανισμό» (!) τα σχόλια δικά σας…

k.JPG
 
Από κάποιες πληροφορίες που βρήκα ο Αστήρ έκλεισε το 1983 (δεν είναι όμως 100% σίγουρο αυτό).

Όσο για το "Κουρσαλ" τι να πω... Πρωτοπόροι σε πολλά πράγματα που τα εγκαταλλείπουμε και μετά λέμε "Α, το είχαμε και μεις κάποτε εδώ! Έμελλε να καταλήξει πλωτή σχολή Δοκίμων!
 
Πω πω αναμνήσεις που μου ξύπνησε η είδηση για το Στούντιο! Ο όρος "σινεφίλ" δεν υπήρχε τότε, ούτε τον θεωρώ δόκιμο. (Μπορεί κάποιος να είναι "φίλος του κινηματογράφου" αλλά να του αρέσουν ταινίες-σκουπίδια. Είναι θέμα γούστου και προσωπικής επιλογής.) "Κουλτουριάρηδες" μας λέγανε κοροϊδευτικά, όρος που συχνά χρησιμοποιείται ειρωνικά και στο "Ρετρομάνιαξ", αλλά εγώ τον είχα υιοθετήσει και τον θεωρούσα τίτλο τιμής. Κάθε βδομάδα σχεδόν θα ήμουνα ή στο "Στούντιο" ή στην "Αλκυονίδα". Στο "Στούντιο" σταμάτησα να πηγαίνω όταν το "Άλεξ" στην Παπαδιαμαντοπούλου, λίγα λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου, άρχισε να παίζει τα ίδια έργα - φαντάζομαι θα πέρασε στην ίδθα επιχείρηση.

Το "Αλκυονίς" πάντως απ' όσο θυμάμαι ήταν το πρώτο που άρχισε να παίζει αποκλειστικά κουλτουριάρικα έργα και (μπορεί να είναι εντύπωσή μου) παρέμεινε κάπως αυστηρότερο στις επιλογές του από το Στούντιο.
 
Αναβίωση του ΑΡΙΑΝ στη Γλυφάδα

Το ΑΡΙΑΝ (χειμερινή και θερινή αίθουσα) ανοίγει πρώτη φορά το 1959 στη Γλυφάδα. Έκλεισε το 1986 εξαιτίας της κρίσης των θερινών κινηματογράφων, όταν το θερινό με χωρητικότητα 500 θεατών λειτουργούσε στο βάθος της στοάς Αριάν.Αναβιώνοντας το ΑΡΙΑN 32 χρόνια μετά σκοπεύουμε με συνέπεια να ανταποδώσουμε στο κοινό μας την φροντίδα και προσοχή που χρειάζεται, την ποιοτική προβολή, τον καλαίσθητο χώρο, το φρέσκο και τραγανό pop corn, την ιδιαίτερη γευστική εμπειρία, αλλά και δυνατά κοκτέιλ για να το κρατήσουν στις δυνατές συγκινήσεις που η οθόνη θα αναδείξει.Συμμέτοχοι σε αυτό θα είναι η καλοκαιρινή νύχτα, οι καλές ταινίες, η τεχνολογική αιχμή, η αγάπη μας και η προσήλωση στον κινηματογραφικό χώρο.

Περισσότερα στη σελίδα του σινεμά: http://www.ariancinema.gr

σινέ Αριάν Γλυφάδα 80s.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπήρχε κάποιος άλλος κινηματογράφος, εκτός απο το Ράδιο Σίτυ, που να πρόβαλλε ταινίες 70mm ;
 
Στη Θεσσαλονίκη το Ανατόλια, έφερε το Σινεράμα που και δεν ήταν και ακριβώς σινεράμα αλλά έτσι καθιερώθηκε να λέγεται.

Μακεδονία 23-10-1969

124_55600_-1.jpg
 
Στη Θεσσαλονίκη το Ανατόλια, έφερε το Σινεράμα που και δεν ήταν και ακριβώς σινεράμα αλλά έτσι καθιερώθηκε να λέγεται.

Μακεδονία 23-10-1969

Προβολή συνημμένου 185330
Μήπως γνωρίζεις μέχρι πότε προβάλλονταν ταινίες 70mm (και ποιες ταινίες ) σε αυτόν τον κινηματογράφο; Μετά από μια σύντομη έρευνα, είχε 917 θέσεις( με τον εξώστη).Να υποθέσω ότι έχει κλείσει.
 
Ιδέα δεν έχω. Ο κινηματογράφος αν θυμάμαι καλά έκλεισε κάπου αρχές 2000 αλλά κάποιος άλλος θα θυμάται καλύτερα.
 
Μετά από περαιτέρω έρευνα, ο κινηματογράφος έκλεισε το 2003.Από το 2004, λειτουργεί ως πολυβιβλιοπωλείο - πολυχώρος «ΑΝΑΤΟΛΙΑ»

anatolia_small.jpg
 
H "Σύλβα Κοσκινά" που παίζει στους άθλους του Ηρακλέους ήταν η Ιταλιάνα Sylva Koscina που την μάθαμε Σύλβα Κοσίνα (ή Κόσινα) αλλά που διαβάζω ότι γεννήθηκε στη Γιουγκοσλαβία κι ο μπαμπάς της ήταν Έλλην. Οπότε δεν είχαν άδικο που τη γράφανε Κοσκινά.
 
Να αναφέρω τους ρετρό κινηματογράφους της περιοχής μου (Κυψέλης) που έχουν κλείσει: Το Ρόξυ (που τελικά κατέληξε σούπερ μάρκετ γνωστής αλυσίδας), το Κολοσσαίο (ίδια τύχη) και το Κυψελάκι (που θυμάμαι πως είχα δει τον "Θορ τον εκδικητή" και το οποίο έγινε πολυώροφο πάρκινγκ). Ανεβάζω ρετρό φωτό (από το διαδίκτυο) του Ρόξυ (για τα άλλα δεν βρήκα τίποτε.
Σινέ Ρόξυ
 

Συνημμένα

  • σινέ ρόξυ.jpg
    σινέ ρόξυ.jpg
    104,5 KB · Προβολές: 6
Κινηματογράφος 'Μαργαρίτα' επι της μεταμορφώσεως προς Δ.Πλακεντίας.Ήταν και είναι ένας καλοκαιρινός κινηματογράφος που τον θυμάμαι απο παιδί, καθώς όποτε πηγαίναμε στην εκκλησία για οποιαδήποτε περίσταση περνάγαμε πάντα απο δίπλα του.
 
Απόλλων στο κέντρο του Ηρακλείου στην οδό Δαιδάλου, που έγινε γνωστό πολυκατάστημα ρούχων, Ορφέας στην 62 Μαρτύρων που ειδικευόταν στις "ακατάλληλες" ταινίες, Γαλαξίας στην Ακαδημίας, θερινός, Ηρόδοτος στην Αλικαρνασσό, μάλιστα ενός θείου μου , έχει κρατήσει την μηχανή προβολής και μια ταινία σε 2 πελώριες μπομπίνες, ένα drive-in στου Κοκκίνη το χάνι,
 
H "Σύλβα Κοσκινά" που παίζει στους άθλους του Ηρακλέους ήταν η Ιταλιάνα Sylva Koscina που την μάθαμε Σύλβα Κοσίνα (ή Κόσινα) αλλά που διαβάζω ότι γεννήθηκε στη Γιουγκοσλαβία κι ο μπαμπάς της ήταν Έλλην. Οπότε δεν είχαν άδικο που τη γράφανε Κοσκινά.

Μια μικρηηηηηη διορθωση μιας και η συγκεκριμενη ειναι απο τις αγαπημενες μου Ιταλιδες σταρ (σταρ κανονικες, οχι απο τα Lidl)

Το ονομα της ηταν Κόσινα (με παχυ σ)

Για του λογου το αληθες ενα συντομο και πολυ σικατο βιντεο που περιεχει πλανα του σπιτιου της που θα αρεσει σιγουρα στην @bambinella 100 (η προφορα του ονοματος γυρω στο 1:30)

 
Πίσω
Μπλουζα