Ρετρό παράπλευρη απόκτηση γνώσης

alkis21 είπε:
Καλό, αν και πιθανότατα όχι ρετρό. Ό,τι κι αν λέει ο Rygar, δεν νομίζω η metsgr να είναι αρκετά μεγάλη ώστε να είχε παιδί 5 ετών στα 80s.
Σωστά Άλκη! Με αυτό τον τρόπο όμως φαίνεται η διαχρονικότητα της δυνατότητας απόκτησης γνώσης από διάφορες πηγές που σχετίζονται με την καθημερινότητά μας. ;)

Μπορεί η χρονική τοποθέτηση της συγκεκριμένης ιστορίας να μην είναι στα 80's αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η ιστορία κάποιου απο εμάς που μεγαλώσαμε εκείνη την εποχή. :)

(Και ναι, όσο και να προσπαθεί ο Rygar να αφήσει την εντύπωση ότι είναι νεότερός μου, οι ταυτότητες τον διαψεύδουν!!! :D )

(Μάλλον έπρεπε να επισημάνω τη διαχρονικότητα του θέματος νωρίτερα... :p )
 
Πολύ καλό θέμα - και ασφαλώς θα συμφωνήσω με τα υπόλοιπα μέλη.

Με τα κόμικς, τους υπολογιστές, κλπ, αποκτήσαμε πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Με χαρά μάλιστα διαπιστώνω ότι τα adventure games στάθηκαν αφορμή για ορισμένους ώστε να μάθουν καλά αγγλικά. :thumbup: (όλους μας δυσκόλεψαν τα text adventures τότε - πράγμα φυσιολογικό άλλωστε)

Θυμάμαι όταν προωτοασχολήθηκα με τα games γενικότερα, που ανησυχούσα για το αν θα είχαν... ελληνικές οδηγίες ώστε να μην έχω "πρόβλημα" !! :D :D (τώρα πιά έχω φτάσει να αποφεύγω τα εξελληνισμένα games όπως ο διάβολος το λιβάνι... :D )
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το Conquests of Camelot ηταν πραγματικα θησαυρος φολκλορικης γνωσης.

Το θεμα ειναι οτι η ακατεργαστη γνωση με ειχε μπερδεψει πολλες φορες οταν προσπαθουσα να ερμηνευσω τον κοσμο. :)
 
Δε θυμαμαι τί ήξερα και μεχρι που μπορουσα να μετραω οταν ημουν 7 χρονων. Ο ανηψιος μου ομως που παιζουμε μαζι στο πισι βλέπει το ποσοστό ενέργειας που έχει ο Earthworm Jim, αν ειναι 60% ή 90% και επίσης ξέρει οτι οι μούμιες και οι σκελετοί ειναι τέρατα, χωρίς να ξέρει όμως τί είναι (παντως του ειχα δειξει τις πυραμιδες στο Google Earth)
 
Το Λούκυ Λουκ υπήρξε για μένα μεγάλο "σχολείο" στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Εμαθα για το πόνυ εξπρές και άνοιξα το χάρτη να δω που είναι το Σακραμέντο και το Σολτ Λέικ Σίτυ.. Υποψιάστηκα τι συμβαίνει με τον ξεριζωμό των ινδιάνων από τα εδάφη τους. Είδα έστω... ζωγραφιστό ποταμόπλοιο και έμαθα για τα ήθη των ινδιάνων, το τιπι, το τόμαχωκ του πολέμου, το τοτέμ.... Εμαθα ότι τα φασόλια με το λαρδί ήταν βασική τροφή την εποχή εκείνη και διάβασα ιστορίες για τον Μπίλυ τον τρομερό, τον Τζέσε Τζέημς και την Καλάμιτυ Τζέιν... Πράγματα βγαλμένα από την ιστορία της Αγριας Δύσης. Στα μάτια μου ο κόσμος του Λούκυ Λουκ ήταν ένας μαγικός/μαγευτικός κόσμος και θυμάμαι 6-7 χρονών να τρέχω στον πατέρα μου με το Λούκυ Λουκ ανά χείρας να τον ρωτήσω: "μπαμπά, τι σημαίνει ενέδρα"? Ηταν, είναι και θα είναι οι πολυτιμότερες αναμνήσεις που κουβαλάω από τα πρώτα αναγνώσματά μου στις αρχές του 1980... :)
 
Ολα οσα γραφτηκαν αποτελουν εμπειριες που εντασσονται στο πλαισιο της επικοινωνιακης - βιωματικης μαθησης και φυσικα αποτελει το καλυτερο και πιο συγχρονο μοντελο. Οι ξενες γλωσσες παραδειγμα, δε διδασκονται πλεον με παραδοσιακα-μετωπικα μοντελα αλλα με βαση την επικοινωνιακη προσεγγιση η οποια προωθει τη χρηση αυθεντικου καθημερινου υλικου αλλα και την επαφη με τη γλωσσα στοχο, κοινως αρκετα απο τα οσα γραφτηκαν. Ειναι εμφυτη η ικανοτητα του ανθρωπου να εσωτερικευει ο,τι βιωνει και φυσικα ο,τι του κεντριζει το ενδιαφερον και του αρεσει. Το ιδιο συμβαινει και στα υπολοιπα αντικειμενα: learning by doing.....Μιλαει ο καθηγητης-ερευνητης μεσα μου....
 
Το να ειχες με τους συνομιληκους διαλογους τυπου:

> FETCH BALL

CAN NOT FETCH BALL

> GET BALL

WHAT DO YOU MEAN ?

> GRAB BALL

YOU WANT ME TO GRAB YOUR BALLS?

θεωρειται ρετρο κουσουρι?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
metsgr είπε:
Τομέας: ΓΛΩΣΣΑ



Ο γιος μου στα δύο του χρόνια λάτρευε τα σήματα των αυτοκινήτων. Σε 2 μήνες τα είχε μάθει όλα. Και όταν λέμε όλα, εννοούμε ΟΛΑ!! O αγαπημένος του παιχνιδότοπος ήταν το ...πάρκινγκ του σούπερ μάρκετ!

Το κέρδος: Δυόμισι χρονών έμαθε την αγγλική αλφάβητο, συνδυάζοντας πχ το F με τη Ford, το Η με τη Honda ή τη Hyundai και μετά την ελληνική (τι σόι χαζογονείς θα ήμαστε άλλωστε, αν δεν «εκμεταλλευόμαστε» την καλή του μνήμη και παρατηρητικότητα;;; :p )

Το δυστύχημα: Και στα πέντε του είχε ξεχάσει τα σήματα των αυτοκινήτων :( (γιατί στο ενδιάμεσο είχε ερωτευτεί τα Lego... )
Ok, χαίρομαι που δεν ήμουν ο μοναδικός "παράξενος" στον κόσμο, όπως με φώναζαν τα άλλα παιδάκια... #)

Ψιλοσοκαρίστηκα λίγο γιατί τα όσα περιγράφεις για το γιο σου είναι (άντε, πλην τα προβατάκια και τις πεταλουδίτσες και όσα άλλα κομμάτια αφαίρεσα -Δεν είχαμε Car of the Year, τότε) είναι ακριβώς, ΑΚΡΙΒΩΣ όμως, ο τρόπος που έμαθα κι εγώ ο ίδιος να διαβάζω (στις ίδιες ακριβώς ηλικίες κ.λπ.)...

Βέβαια με εμένα το δυστύχημα ήταν άλλο... Στην Α'Δημοτικού όταν τα άλλα παιδάκια μάθαιναν το "Λόλα, να ένα μήλο", εγώ είχα κάτω από το θρανίο το "Τεστ" και έλυνα σταυρόλεξα. Αποτέλεσμα είχε ενώ έμαθα από πολύ μικρός (και αυτοδίδακτος) να "διαβάζω" (=ανάγνωση), να μη μάθω ποτέ μου να "διαβάζω" (=μελέτη), αφού είχα αποκτήσει από μικρός μια άκρως τουριστική νοοτροπία με το σχολείο, αυτή της ήσσονος προσπάθειας. Δυστυχώς τη νοοτροπία αυτή ουδέποτε την απέβαλλα, με συνέπεια να μου πάρει 7,5 χρόνια να τελειώσω το Πανεπιστήμιο, αφού μετά το δεύτερο έτος δεν ξαναπάτησα στο αμφιθέατρο και προσπαθούσα να περάσω τα μαθήματα με ένα δίωρο μελέτης το προηγούμενο βράδυ της εξέτασης (ούτε καν σήμερα δεν την έχω αποβάλλει εδώ που τα λέμε, που λίγο πριν πατήσω τα πρώτα -άντα, τράβηξα για μεταπτυχιακό στις Αγγλίες... κάτι που δυστυχώς μου στοίχισε... :( )

Πάντως, αν είχα ψοφήσει, θα πίστευα ότι ο γιος σου ήταν... μετενσάρκωσή μου (μήπως του αρέσει και το μπάσκετ??? :p ). Να τον προσέχεις πάντως... θα γίνει καλό παιδί... ;) :p

//Τώρα που το ξαναδιαβάζω δεν φαίνομαι ιδιαίτερα μετριόφρων... :xm: Oh well... απλώς χάρηκα που άκουσα μια ιστορία παρόμοια με τη δική μου... (και είναι και ρετρό! :p )
 
Olorin είπε:
................

Πάντως, αν είχα ψοφήσει, θα πίστευα ότι ο γιος σου ήταν... μετενσάρκωσή μου (μήπως του αρέσει και το μπάσκετ??? :p ). Να τον προσέχεις πάντως... θα γίνει καλό παιδί... ;) :p

.................
Τωρα είναι που έμεινα εγώ άφωνη... :sealed: Όντως από τα ομαδικά αθλήματα του αρέσει περισσότερο το μπάσκετ... 8) Λες να βγουν και τα υπόλοιπα;;; :eek:
 
metsgr είπε:
Τωρα είναι που έμεινα εγώ άφωνη... :sealed: Όντως από τα ομαδικά αθλήματα του αρέσει περισσότερο το μπάσκετ... 8) Λες να βγουν και τα υπόλοιπα;;; :eek:
Εντάξει, αν ήσουν εδώ όπου ακόμα και... το κρίκετ είναι πιο δημοφιλές από το μπάσκετ ίσως και να ήταν περίεργο, αλλά στην Ελλάδα, κακά τα ψέματα, το 95% των αγοριών ασχολούνται με μπάσκετ ή/και ποδόσφαιρο... ;)

Για να επανέλθω on-topic, τώρα...

Στη Β' Δημοτικού είχα κάνει μια χρονιά Αγγλικά σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών και επειδή θεωρούσα πως το επίπεδο ήταν πολύ χαμηλό έκανα τα μαθήματα της επόμενης χρονιάς σε ένα μήνα μέσα στο καλοκαίρι (με ιδιαίτερα με την ίδια καθηγήτρια). Όταν λοιπόν το Σεπτέμβρη επέστρεψα στο φροντιστήριο ζητώντας να "πηδήξω" μια τάξη, ο διευθυντής του φροντιστηρίου αρνήθηκε (σιγά μην έχανε τα δίδακτρα μιας χρονιάς!), με αποτέλεσμα να το πάρω προσωπικά και να παρατήσω εντελώς τα Αγγλικά...

Φυσικά, επαφή είχα σχεδόν καθημερινά (κυρίως με US English, βέβαια), με μουσική, ταινίες, videogames κ.λπ. Έλα όμως που τα Αγγλικά που έμαθα έτσι ήταν λίγο πιο... στην καθομιλουμένη από το φυσιολογικό...

Όταν λοιπόν στην Α' Γυμνασίου είχαμε μάθημα Αγγλικών στο σχολείο, μας ζήτησε η καθηγήτρια να γράψουμε μια απλή εκθεσούλα. Όπως μου φάνηκε απόλυτα φυσιολογικό, γέμισα την έκθεση με εκφράσεις του τύπου "wanna", "gonna" κ.λπ. αντί για "want to", "going to"... Περιττό να πω πως η έκθεση που μου επεστράφη ήταν πιο κόκκινη και από τα μούτρα μου μετά τη δημόσια κατσάδα που έφαγα από την καθηγήτρια πως "αυτά είναι Αγγλικά του δρόμου" και "πρέπει να σοβαρευτώ γιατί δεν είμαι γκάνγκστερ στο Χάρλεμ"...

Έκτοτε σοβαρεύτηκα, αλλά ουδέποτε κατόρθωσα να αποβάλλω την αμερικάνικη προφορά και ακόμα και σήμερα, μετά από 6 μήνες στην Αγγλία, όλοι οι ντόπιοι για Αμερικάνο με περνάνε, όσο κι αν προσπαθώ να ουδετεροποιήσω κάπως την ομιλία μου...
 
Από ελληνοαγγλίδα babysitter έμαθα λίγα αγγλικά!Στα 3 μου ήξερα περίπου 100 αγγλικές λέξεις (τα γνωστά cat,dog,car κλπ).Αριθμητική και γλώσσα τα έμαθα από την αδερφή μου που είναι μεγαλύτερη και ήξερα να μετράω ως το 100,να προσθέτω,να αφαιρώ και να γράφω λέξεις,πριν πάω σχολείο

Κατά τ'άλλα,τα υπόλοιπα σχετικά με γεωγραφία,ιστορία κλπ τα έμαθα στο σχολείο!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Εγώ Αγγλικά δεν ηξερα πολύ καλά μέχρι τα 15 μου (σταμάτησα στην 1η "κανονική"), αλλα με ενα N64 magazine και ενα C&VG στο χερι σχεδόν κάθε μέρα, για όσο καιρό ασχολιομουν με το Ν64 (3-4 χρόνια), ε, τα βελτίωσα, βάλε και τα anime VHS απο Αγγλία (Rock City FTW!) που έβλεπα από το 1995 μεχρι το 2000κάτι (τωρα πια δεν βλεπω, ειναι άθλια), ε, εφτασα στον βαθμό του να γράφω καλύτερες εκθέσεις στα Αγγλικά απο ότι στα Ελληνικά, χωρίς να εχω ξαναπάει σε φροντηστηριο....
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Από αναφορές των γονιών μου πριν πάω νηπιαγωγείο μπορούσα να διαβάσω λόγω των κόμιξ που μου έπαιρνε ο θείος μου. Θυμάμαι και μια φορά που έβλεπα μαθήματα Ιαπωνικών στην εκπαιδευτική τηλεόραση και είχα μάθει μερικές λέξεις.
 
Σε μια ασκηση στα Αγγλικα ειχαμε να κανουμε μια φραση με τη λεξη being. Εγω γραφω

Aristotle wrote about the quintessence of being

Δε θυμαμαι τη φατσα της καθηγητριας. Παντως το quintessence of being ηταν ενα quest στο Shadow of the Beast 3 :D
 
Πολύ ωραίο αυτό το θέμα! Εγώ είχα μάθει από το νηπιαγωγείο να διαβάζω κανονικά, χωρίς καν να συλλαβίζω, επειδή λάτρευα τα παραμύθια και τα κομικς. Λίγο αργότερα, το διάβασμα παιδικής λογοτεχνίας με έκανε να γράφω ωραίες εκθέσεις καθώς και δικές μου ιστοριούλες. Γεωγραφία της Ευρώπης είχα μάθει από τα δύο επιτραπέζια "Ταξιδεύοντας στην ΕΟΚ" και "Εuro Rummy". Για τη ζωγραφική έμαθα αρκετά από την εκπομπή "Art Attack". Από παιδικές εγκυκλοπαίδειες έμαθα πολλά πράγματα για την υγεία, αλλά και για τα ζώα, και αυτές οι γνώσεις μου ήταν πολύ χρήσιμες για το μάθημα της Μελέτης Περιβάλλοντος αρχικά, και για το μάθημα της Βιολογίας αργότερα. Όσο για τις ξένες γλώσσες, έμαθα τα πρώτα μου Ιταλικά βλέποντας βιντεοκασέτες με τα παιδικά Rainbow Brite και Calimero που μου είχε φέρει ο θείος μου από την Ιταλία, ενώ από σειρές της τηλεόρασης έμαθα να κάνω προφορά στα Αγγλικά και Γαλλικά. Τέλος, τις πρώτες μου βρισιές τις έμαθα από...τα κόμικς του Ποπάυ #)
 
perlastar είπε:
Τέλος, τις πρώτες μου βρισιές τις έμαθα από...τα κόμικς του Ποπάυ #)
Από το Ποπάυ? Δεν μπορώ να φανταστώ κορίτσι να λέει "Μα τα χίλια μπιμπερόν" ή "Μα τις χίλιες πίπες" :) .
 
johnny19818 είπε:
Από το Ποπάυ? Δεν μπορώ να φανταστώ κορίτσι να λέει "Μα τα χίλια μπιμπερόν" ή "Μα τις χίλιες πίπες" :) .
Σήμερα πάντως το δεύτερο ακούγεται πολύ χυδαίο αν το πεις σε κάποιον νεότερο που δεν έχει διαβάσει Ποπάυ :p
 
Και μενα μου εχουν πει οι δικοι μου οτι ειχα μαθει να διαβαζω απο την τηλεοραση πολυ πριν το σχολειο....

Διανοια.....πριν το σχολειο......μετα δεν ξερω τι εγινε :D :D
 
Aπό τον Αστερίξ είχα μάθει μερικές φράσεις στα λατινικά και από το οπισθόφυλλο ενός παλιού βιβλίου, ήξερα απέξω τις σημαίες όλων των κρατών. Επίσης μικρός, συνήθιζα να ανοίγω την εγκυκλοπαίδεια σε μια άσχετη σελίδα και να διαβάζω ότι έχει, κυρίως τα ιστορικά..
 
johnny19818 είπε:
Από το Ποπάυ? Δεν μπορώ να φανταστώ κορίτσι να λέει "Μα τα χίλια μπιμπερόν" ή "Μα τις χίλιες πίπες" :) .
:animlaugh: Αυτά τα συγκεκριμένα δεν τα έλεγα, άλλα έλεγα, όπως μα τους χίλιους διαβόλους, μα τις φωτιές της κόλασης, κρετίνε, ηλίθιε, βατραχομούρη, θα σε κάνω κομματάκια κτλ. Βέβαια απλά έτυχε να μην τα λέω αυτά που ανέφερες, δεν σημαίνει ότι ήξερα τότε ότι μπορεί να τα πάρουν κι αλλιώς!
 
Πίσω
Μπλουζα