Ρετρό σπατάλες (και οικονομική νοοτροπία)

σπαταλες σκεψεις

κυριως σπαταλες ονειρων και ελπιδας

μπορουσα να ονειρευτω χωρις να ειμαι αιθεροβαμων και να ελπιζω
 
Θυμαμαι που η μανα μου επαιρνε οποτε πηγαινα για ψωνια ΣΙΓΟΥΡΑ απο ενα κεντητο τραπεζομαντηλο,σεμεν,πετσετακι ή κατι παρομοιο!!Κι ας μην ειχε ολοκληρο το σετ επαιρνε το κομματι που της αρεσε!!ΚΙ ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ στο να εχουμε χιλιαδες τραπεζομαντηλα,σεμεν,πετσετακια,τσεβρεδες και πετσετες που να μην μπορουμε να τα χρησιμοποιησουμε γιατι πολυ απλα δεν κολλανε μεταξυ τους!!Περιττο να πω οτι αν ζητουσα εγω ενα παιχνιδι περνουσε μεχρι και χρονος για να μου το παρουν!!
 
Σπατάλη στη χρήση του αυτοκινήτου. Μέχρι να τελειώσω το δημοτικό είχα μπεί ελάχιστες φορές σε λεωφορείο.Στα 90'ς όποιος είχε αυτοκίνητο κυκλοφορούσε μόνο με αυτό, κι ας έκανε μισή ώρα να παρκάρει στο κέντρο της πόλης. Θεωρούνταν και κάπως παρακατιανό κάποιος με δικό του αυτοκίνητο να μετακινηθεί με λεωφορείο. Άν κάτι πάθαινε το αυτοκίνητο έπαιρνε ταξί. Χρυσές δουλειές έκαναν τα ταξί τότε.
 
Γιατί, που σε κάθε γρατζουνιά, άντε με 2-3 μήνες καθυστέρηση, πήγαινε το αυτοκίνητο στο φαναρτζή για βάψιμο;

Για δείτε τώρα πώς κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα... Ούτε λάμπες στα φώτα δεν τους αλλάζουν...
 
Πίσω
Μπλουζα