Πάντως παιδιά, να πω κάτι και εγώ για την εποχή μου (έχω περάσει τα πρώτα άντα).
Αν και στην εφηβεία μου οι μουσικές επιλογές ήταν κάπως μπερδεμένες. Από την μία rock και από την άλλη Λάκης Αλεξάνδρου, Φίλλιπος Νικολάου, Πανταζής (Μια εμπειρία ακόμη λοιπόν!!. Ποιός το θυμάται αυτό το τραγούδι?), Ρεπάνης, τραγούδια του Άκη Πάνου, Καζατζίδης, Διονυσίου, ). Ήταν και οι παράνομοι ερασιτεχνικοί σταθμοί που συνέβαλαν πολύ στη διάδοση όλων αυτών των τραγουδιών. Αυτά ίσχυαν για την δεκαετία καθαρά του '70-'80. Προς τα τέλη της δεκαετίας του '80 οι προτιμήσεις και η εποχή αλλάζει λίγο.
Ήταν η εποχή που καθόσουν για να διασκεδάσεις (όχι όρθιοι!!! ούτε στην μπάρα!!!). Ήταν τότε που υπήρχαν μαγαζιά σαν το PLAYBOY στην Συγγρού, (με Πανταζή, Δημητρίου, Κοντολάζο) ή το COPACABANA (Ρίτα!). Θυμάμαι έβγαινε ο Κοντολάζος να τραγουδήσει και γινόταν πανικός από τις κυρίες. Τα πρώτα τραπέζια πίστα ήταν όντως καρφωμένα για να μην φεύγουν στην πίστα. Γαρύφαλλα και πιάτα!! (ναι το έζησα και αυτό) και όταν γέμιζε η πίστα σπασμένα πιάτα και γαρύφαλλα πατημένα, το "ξεκουραστήτε" από τον καλλιτέχνη για να μαζευτούν όλα αυτά.
Ήταν η εποχή που ο άνδρας - συνοδός, ήταν ο υπεύθυνος από το που θα πάμε, μέχρι και για τα τσιγάρα της κυρίας!
Ποιοί θυμούνται αυτήν την εποχή? Υπήρχε αίσθημα, έρωτας, "καψούρα", όπως θέλετε πέστε το.
Ήταν ωραίες εποχές!! που κράτησαν μέχρι τις αρχές του '90. Εκει γύρω στο '94-'95, χάθηκαν όλα. Μόνο κάποιοι σαν και εμάς (που έζησαν αυτή την εποχή και δεν τους αρέσει τίποτα άλλο) ή και μικρότεροι (που ακολουθούν τους μεγαλύτερους ή τα ανακαλύπτουν μόνοι τους), συνεχίζουν να θυμούνται. Μένω στο forum γιατί ξανάγινα 20 χρονών..
Μαλλον εχουν κοινο τιτλο.Η φωνη αυτης που ακουσα ηταν βαρια μπουζουκε και με αξαν
)
