Στίχοι τραγουδιών για πολύ γέλιο!!

[snoopy]

...

​

Και ποτέ δε συγχώρεσα το στιχουργό των Antique γι' αυτή την παιδαριώδη έναρξη...

[edit] εκτός χρονολογικών ορίων [edit]

Πολύ αυστηρό σε βρίσκω! Ποιητική αδεία πολλά επιτρέπονται.

Πόσο μάλλον όταν συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε το "είδα" και ως "καταλαβαίνω".

 

[saboter]

..εεε καλά τώρα, μη μπερδεύουμε και την ποίηση με τη...βούρτσα!

 

[snoopy]

Εντάξει βρε παιδί μου. Λέμε και καμιά χαζομάρα να περάσει η ώρα.

 

[Amstrad1981]

Γιάννης Μηλιώκας


Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και *****ες

Λένε πως είμαι γκαντέμης


Παλιοκουμούνι, ανάρχας


Χωρίς αιτία φρικάρω


Κι άλλα πολλά εμπριμέ




Πιάσαν τα πόστα κοθώνια


Όλα τα ξέρουν, ξεράδια


Κι ήρθαν λέει να μας σώσουν,


Που να μην σώσουνε ποτέ




Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και *****ες


Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και χαζούς


(2x)

Μου 'ρχεται ρεύμα τριάντα


Του τηλεφώνου σαράντα


Νερό και νοίκι εξήντα


Και τα κοινόχρηστα δεκαεφτά




Γύρω σαΐνια κανάγιες


Τρώνε με δέκα μασέλες


Θέλουν βρεμένη σανίδα


Και τους φερόμαστε κι ευγενικά


Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και *****ες


Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και χαζούς


(2x)

 


Κάνω εξετάσεις για κοίλη


Όσοι γιατροί, τόσες γνώμες


Γρίπη συκώτι στομάχι


Πάω στο ΙΚΑ με βρίσκουν καλά




Άστα να πάνε στο διάολο


Κάθε καρέκλα και χάχας


Όλα πηγαίνουν για φούντο


Κι αυτοί εκεί τη λιλής το χαβά

Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και *****ες


Να δεις που κάποτε


Θα μας πούνε και χαζούς


(2x)




Επίκαιρο σε αυτή τη χώρα που ζούμε!

 

[RIO]

Δεν θυμάμαι τραγουδιστή η τίτλο, αλλά πήγαινε κάπως έτσι: Ωχ αμαν, ωχ αμαν είσαι παιδί μου ο... Σουπερμάν!

 

[zxspec83]

Εξαιρετικό thread!

Να κάνω κι εγώ τη συνεισφορά μου.

Τζίμης Πανούσης, δάσκαλος στους αλλοπρόσαλλους στίχους (που συνήθως έχουν και περιεχόμενο).

Απολαύστε λοιπόν τον Τζιμάκο και το τέρας, με το ρομαντικό του ρεφρέν, ύμνος στον πρώτο έρωτα!

Ο Τζιμάκος και το τέρας

Γόρδιος δεσμός το σουτιέν σου φακλάνα μου

σ' αγάπησα γιατί έμοιαζες στη μάνα μου

Πώς να το λύσω να ξεχυθούν οι αδένες σου

να πασαλείψω τα σάλια και τις βλέννες σου

Βγάζω βολτίτσα το αστρικό μου σώμα

πάνω απ' της πόλης το τουμπανιασμένο πτώμα

Τσίμπα με, αγάπη μου, να δω αν ονειρεύομαι

άραγε υπάρχω, αφού κλάνω κι αφού ρεύομαι

Ένοχο πάθος ροκανίζει την ψυχή μου

μ' αυτό το τέρας θα περάσω τη ζωή μου

Σ' αυτό το σώμα που 'χω μπει δεν είμαι μόνος μου

είναι και δεύτερη μαμά, ο αστυνόμος μου

Είσαι χοντρή, πνιγμένη μες στο λίπος

ένα απαίσιο και αιμοβόρο κήτος

Σαν Ιωνάς θα ζω στα σωθικά σου

μέχρι να μάθω ζωή τα μυστικά σου.

 

[ComicsFan]

Χάρρυ Κλυνν - Δώστε μου μόλυνση

Αχ πως μ' αρέσει να ρουφάω καυσαέριο

και εξάτμιση παλιού λεωφορείου

να μου γεμίζουν τα πνευμόνια φωταέριο

καπνιά και διοξείδιο του θείου

Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου

ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου

κόψτε τα δένδρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια

φτιάχτε χαμούζες, τζιμινιέρες και νταμάρια

ΆΑΑλα η πρόοδος

Αχ πως πεθαίνω για κολύμπι στα βρωμόνερα

να πέφτω στο μαζούτ για μακροβούτια

πάνω στις πίσσες ξαπλωτός να κάνω όνειρα

μετρώντας τα αδειανά κονσερβοκούτια

Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου

ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου

κόψτε τα δένδρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια

φτιάχτε χαμούζες, τζιμινιέρες και νταμάρια

ΆΑΑλα η πρόοδος

Πως με τρελαίνει να γυρίζω με ηλίαση

μες στην πυρακτωμένη λεωφόρο

τα κομπρεσέρ να μ' ανεβάζουνε την πίεση

και να 'χω ΙΧ βυτιοφόρο

Δώστε μου μόλυνση και πάρτε την ψυχή μου

ραδιενέργεια ποτίστε το κορμί μου

κόψτε τα δένδρα που μου κρύβουν τα ντουβάρια

φτιάχτε χαμούζες, τζιμινιέρες και νταμάρια

ΆΑΑλα η πρόοδος

(Ξέφρενος βήχας)

Όλα τα λεφτά ο Κλυνν!!!

 

[Retrospectiva]

Και το ηχητικό ντοκουμέντο του τραγουδιού που μας θύμησε ο ComicsFan.

Δώστε Μου Μόλυνση [Χάρρυ Κλυνν]

[video=youtube;-vR8PQXlJ1k]

 

[θανος]

Mitsikostas=Tsemis Mpont/TΣΕΜΙΣ ΜΠΟΝΤ

 

[Domenica]

1. ''Τι πουρό, τι καγκουρό;᾽᾽

Ρητορική ερωτηση, νομίζω από Ξανθή Περάκη.

2. ᾽Ὀ πασάς᾽᾽

᾽᾽Τρεις γυναίκες έχω γω

και τις τρεις τις συντηρώ

μεζονέτ στη Κηφισά

έχω γω στη καθεμιά

με φωνάζουνε πασά

άλα σου πασά,πασά!᾽᾽

Αξἐχαστη ελεγεία από Δήμο Μυλωνά

3. Τα άπαντα Καρβέλα αλλά εδὠ ν᾽αναφέρω το συγκλονιστικο

᾽᾽Πού είναι ο Βάγκνερ

πού είναι ο Πουτσίνι;᾽᾽

(έλα μου ντε!)

4. Δεν ξέρω ποια το λέει θυμάμαι μόνο το

Δεν μιλάς και δεν μιλάς

και γω καρφώνομαι στην βέρα που φοράς

5. και τώρα δεν είναι σωστό να γελάω με τον πόνο του άλλου και με εκτελέσεις, βασανιστήρια και άλλα τραγικά αλλά το

Πες μου και συ του δειλινού καμπάνα

γιατί,γιατί, γιατί να γίνω μάνα;

είναι λίγο ακραίο δεν βρίσκετε;

6. Επίσης ἐπος που αφηγείται την πετυχημένη πορεία Έλληνα μετανάστη στο Αμέρικα και αρχίζει με το

Ξεκίνησα απ᾽τη Σέριφο

δέκα χρονώ παιδάκι

και πήγα σε μαγέρικο

στο μακρινό Κεντάκι (!!!)

Δεν ξέρω άλλες πληροφορίες το βάζει συνέχεια σταθμός με ρετρό ελληνικά στο Ηράκλειο Κρήτης.

7. Πάντως οτι και να λέτε το ᾽᾽Στο σταθμό του Μονάχου᾽᾽ εμένα με συγκινεί βαθύτητα όπως και το αντίστοιχα υπερβολικό πλην τραγικό του Μαρκόπουλου

Η φάμπρικα,η φάμπρικα δεν σταματά

δουλεύει νυ, δουλεύει νύχτα-μέρα.

8. Εκεί που κανείς μπορεί να ρίξει τρελό γέλιο είναι με τα αντάρτικα του Πάνου Τζαβέλα. Μετά διαβάζει και κανά βιβλίο και το γέλιο παγώνει αλλά όπως και να το κάνεις το

Βάραει ο Όλυμπος,

τραντάζει η Γκιώνα

όπως και το

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά

έπεσαν πάνω στην εργατιά.

Άγρια κράζουν για αίμα διψούν

τον Δημητρό στην κρεμάλα να δουν

έχουν κάτι το γραφικό.

Θυμάμαι και την συνέχεια

Γίγαντας θάρρους ο Δημητρός

βράχος γρανίτης στέκει ορθός!

Και δω αγαπητοί σταματάω γιατί μπήκα σε επικύνδινα μονοπάτια και δεν θέλω να ανοίξω ἀσχετες και στα όρια των κανονισμών συζητήσεις!

10. Επιστρέφω στα τραγούδια. Ρισκάρω ανήκουστη βλασφήμια αλλά ο μελοποιημένος Καρυωτάκης μου κάνει κάπως. Το χαρμόσυνο

Θάνατος είναι οι κάργιες που χτυπιούνται

στους μαυρους τοίχους και στα κεραμίδια

θάνατος κι οι γυναίκες π᾽αγαπιούνται

καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια

είναι συγκλονιστικό σε απαγγελία αλλά λίγο υπερβολικό σε τραγούδι πόσο μάλλον που ο Β. Παπακωνσταντίνου το λέει με οπερετικό πάθος και καημό (θέλω τα προζάκ μου τώρα!)

 

[DianaTheSuperstar91]

[edit] εκτός χρονολογικών ορίων [edit]

Πλάτσα Πλάτσα Πλούτσα

Μ'έχεις κάνει Λούτσα

Πλούτσα Πλούτσα Πλάτσα

Με έκανες Χλαπάτσα

Αψού!

guest star ο Κώστας Μπίγαλης

 

[Hlebouras]

7. Πάντως οτι και να λέτε το ᾽᾽Στο σταθμό του Μονάχου᾽᾽ εμένα με συγκινεί βαθύτητα όπως και το αντίστοιχα υπερβολικό πλην τραγικό του Μαρκόπουλου

Η φάμπρικα,η φάμπρικα δεν σταματά

δουλεύει νυ, δουλεύει νύχτα-μέρα.

Ποιά υπερβολή; Παρα πολλά εργοστάσια δεν σταματούν καθόλου και δουλεύουν με βάρδιες, ειδικά οι μεταλλουργίες, όπου η τσιμινιέρα δεν σβήνει ποτέ

8. Εκεί που κανείς μπορεί να ρίξει τρελό γέλιο είναι με τα αντάρτικα του Πάνου Τζαβέλα. Μετά διαβάζει και κανά βιβλίο και το γέλιο παγώνει αλλά όπως και να το κάνεις το

Βάραει ο Όλυμπος,

τραντάζει αστράφτει η Γκιώνα

όπως και το

Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά

έπεσαν πάνω στην εργατιά.

Άγρια κράζουν για αίμα διψούν

τον Δημητρόφ στην κρεμάλα να δουν

έχουν κάτι το γραφικό.

Θυμάμαι και την συνέχεια

Γίγαντας θάρρουςΓίγας στους γίγαντες ο Δημητρόςφ

βράχος γρανίτης στέκει ορθός!

Και δω αγαπητοί σταματάω γιατί μπήκα σε επικύνδινα μονοπάτια και δεν θέλω να ανοίξω ἀσχετες και στα όρια των κανονισμών συζητήσεις!

Χωρίς καμιά απολύτως διάθεση πολιτικολογίας, είναι τραγούδια μιας παλιότερης γενιάς που γράφτηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς. Το πρώτο είναι ένα εμβατήριο από τα χρόνια της Αντίστασης (θυμάμαι έναν θείο μου που ήταν αντάρτης, έλεγε ότι μπαίνανε στα χωριά τραγουδώντας αυτά τα εμβατήρια, και όταν φεύγανε ερχότανε μαζί τους πολλοί ενθουσιώδεις νέοι για να πολεμήσουν τους Γερμανούς). Το δεύτερο αναφέρεται στον Γκεόργκι Δημητρόφ, που αποκάλυψε τον ρόλο του Γκέριγκ στον εμπρησμό του Ραϊχσταγκ, γεγονός που είχε σταθεί η αφορμή για να ζητήσει υπερεξουσίες ο Χίτλερ και να προχωρήσει ανενόχλητος στην εδραίωση του ναζισμού. Υπάρχουν πολλά λήμματα στο νετ, θα τα βρεις αν τα αναζητήσεις. Τραγουδιότανε στην πορεία των απεργών στα γεγονότα του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου ο Ρίτσος εμπνεύστηκε και εγραψε τον "Επιτάφιο" - δες και το "Μέρες του '36" του Θ. Αγγελόπουλου. Γενικώς τα εμβατήρια ή τα πατριωτικά κείμενα έχουν έναν στόμφο και μια υπερβολή, όπως αυτό: "Κι ακαρτέρει, κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, το ΄να χτύπαε τ΄άλλο χέρι από την απελπισιά".

10. Επιστρέφω στα τραγούδια. Ρισκάρω ανήκουστη βλασφήμια αλλά ο μελοποιημένος Καρυωτάκης μου κάνει κάπως. Το χαρμόσυνο

Θάνατος είναι οι κάργιες που χτυπιούνται

στους μαυρους τοίχους και στα κεραμίδια

θάνατος κι οι γυναίκες π᾽αγαπιούνται

καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια

είναι συγκλονιστικό σε απαγγελία αλλά λίγο υπερβολικό σε τραγούδι πόσο μάλλον που ο Β. Παπακωνσταντίνου το λέει με οπερετικό πάθος και καημό (θέλω τα προζάκ μου τώρα!)


Υπάρχει και η εκτέλεση του Χρ. Λεττονού από την "Τετραλογία" του Δ. Μούτση. Ψιλο-εμβατήριο, ψιλο- βαλς (το ρεφρέν είναι ο "Γαλάζιος Δούναβης" του Στράους). Αν αναλογιστούμε τον εφιάλτη που ζούσε ο Καρυωτάκης όταν το έγραφε, πόσο υπερβολική άραγε θα βρούμε την εκτέλεση του Β. Παπακωνσταντίνου;

Με αγάπη

 

[Domenica]

Ευχαριστώ για τις διορθώσεις! Εχεις δίκιο σε όλα απλά μερικές φορές τα υπερβολικά τραγικά πράγματα μοιάζουν κάπως τραβηγμένα ειδικά αν τα αποκόψεις από το πλαίσιο τους! Εσύ επαναπροσδιορίζεις αυτό το πλαίσιο και μπράβο κάποιος όμως που τα ακούει πρώτη φόρα...

Για να επιστρέψουμε στα τραγούδια και να αλαφρύνει το κλίμα το

Ελα γοριλλάκι,πήδα το μαντράκι

σβήσε με την μάνικα όλη την φωτιά

το έχει μνημονεύσει κανείς;

Η τα 80ς έπη του Σάκη Μπουλα

Λούζεται η αγάπη μου στον λουτροκαμπινέ

είναι μπουζι το νερό κλείσε τον ρουμπινε

Μπάνακι,μανάκι....

 

[nalpha]

Το είχα ακούσει μια φορά απ' τα ράδια, έκτοτε δεν μπόρεσα να το εντοπίσω. Πήγαινε κάπως έτσι:
Χριστός και Παναγία, Χριστός και Παναγία


Τι λόγια είν' αυτά, δεν τ' άκουσα ποτέ μου


Χριστός και Παναγία, Χριστός και Παναγία,


και δεν είμαι και καμία κυρία

Χριστος και Παναγία Τζινα Σπηλιωτοπούλου

 

[tzias57]

domenica η μουσική στο νο6 είναι του Γιάννη Μαρκόπουλου και οι στίχοι του Κ.Χ Μύρη. ο τίτλος του τραγουδιού είναι "δολάριο δολάριο". Ερμηνεύουν οι Δάφνη Ζούνη και Μέμη Σπύράτου. Ακούστε το

[video=youtube;2XwapGAoO-0]

Ξεκίνησα απ᾽τη Σέριφο

δέκα χρονώ παιδάκι

και πήγα σε μαγέρικο

στο μακρινό Κεντάκι (!!!)

 

[BETTY BOOP]

Τάκης Βαμβακίδης ''Ανατροπή και πέναλτυ στη γκόμενα απέναντι...''

Γιάννης Μηλιώκας ''Δεν ξαναβόσκω άλλες βουβάλες...'' (Κακοσάλεσι)

 

[panp]

[edit] εκτός χρονολογικών ορίων [edit]

 

[panp]

Επίσης άλλο ένα "κατάλληλο" απολίθωμα :

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ & ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ - ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ

 

[BETTY BOOP]

Σάκης Ρουβάς Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

 


Τρύπησα το δάχτυλό μου

με μια τόση δα καρφίτσα

κι έβαψα το όνειρό μου

μʼ ένα χρώμα κόκκινο

Στρίμωξα τα δάκρυά μου

μες στην πράσινη βαλίτσα

μάζεψα και τον ιδρώτα

με στυπόχαρτο

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

κλείσιμο μιας πόρτας

κι η αυλαία πέφτει

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

και μιας φάλτσας νότας

ο απόηχος μένει

Χάθηκα σʼ ένα λιβάδι

με γιγάντιες παπαρούνες

πέταξα πάνω από δάση

και κρυστάλλινα βουνά

Κρύφτηκα να μη με βρούνε

κάτω απʼ τις σκάλες των μαλλιών σου

πέρασες τα δάχτυλά σου

και με σκότωσες

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

κλείσιμο μιας πόρτας

κι η αυλαία πέφτει

Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας

και μιας φάλτσας νότας

ο απόηχος μένει

Γεια χαρά

Κρίμα δεν κράτησε

γρήγορα τέλειωσε

γεια χαρά

 

[BETTY BOOP]

όλο το τραγούδι του Ματθαίου Γιαννούλη ''Θέλεις να τα φτιάξουμε;''




ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ - ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ?