Στην ταβέρνα ή στο εστιατόριο
- Έναρξη μίζας BETTY BOOP
- Ημερομηνία έναρξης
Sid.Stavros
RetroActive
- Joined
- 19 Αύγ 2022
- Μηνύματα
- 457
- Αντιδράσεις
- 486
Θα πω για αρχες δεκαετιας του '70
Καφεζυθεστιατοριον Snack Bar - Το μεγαλο πλατανι - Ευαγγελος Μ. Τουμπερλεκης (παραδειγμα)
που σημαινε: απο το πρωι εως το απογευμα Ελληνικος καφες (μονος), ουζο-τσιπουρο (σκετο ή με μεζε), τσαι ή αναψυκτικο, παιξιμο ταβλι ή χαρτια (οχι με λεφτα επισημως) με στοιχημα καφε-λουκουμι.
Το βραδακι αναβε η ψησταρια που ειχε το μαγαζι στο πλαι αρα ειχε σουβλακι-καλαμακι (ναι ετσι το λεγαμε), κοτοπουλο ψητο-κοκορετσι στην σουβλα, μεσα απο την κουζινα τηγανητες πατατες,σαγανακι και καμια σαλατα-φετα.
Λαδερο, του φουρνου ή ζυμαρικο ουτε σαν σκεψη, οτι ηταν ψητο ειχε το καταστημα το οποιο ηταν πανω στον δρομο αρα καθε κυριακη απογευμα ειχε βρεξιμο με το λαστιχο να μην σηκωνεται σκονη ενω ο ψηστης ειχε απαραιτητως ασπρη ποδια. Μουσικη ειχε απο τιποτα ή ειχε τζουκ-μποξ ενω μετα κασσετοφωνο με ηχειο.
Ο τσακωμος στο τελος ''οχι εγω θα πληρωσω-οχι εγω-παρε λεφτα απο μενα-οχι δωστα πισω-ολα κι ολα εγω το ειπα πρωτος-ελα κανε μου την χαρη-σε παρακαλω τωρα-οχι δεν γινεται με προσβαλεις-θα τσακωθουμε'' κλπ ηταν σε ημερησια βαση και τα γκαρσονια επειδη το περιμεναν δεν επαιρναν λεφτα με την μια, περιμεναν να αποφασισουν πρωτα οι ''εμπλεκομενοι'' και μετα. Το πουρμπουαρ αφηνοταν στο τραπεζι, ποτε δεν δινοταν στο χερι.
Ειχε και δυο ταβερνες οπου σερβιραν και τηγανητο-ψητο ψαρι αλλα τα φθηνα ενω εκαναν και κανενα μαγειρευτο, περιττο να σας πω πως ολα κομμενα στο χερι εξ'ου και η αναμονη στην παραγγελια, συχνα κρασι χυμα ''πρωτης ταξεως, το πηρα απο τον μπαρμπα-μητσο'' ενω για τα καπακια της μπυρας σας εχω γραψει αλλου τι γινοταν. Το κρεας στην λαδοκολλα, τραπεζομαντηλο χαρτι σκετο με μανταλακια και αργοτερα με λαστιχο περιμετρικα, τα τραπεζια απο μαρμαρινα τετραγωνα μεχρι ξυλινα αλλα με τασεις να παλαντζαρουν λογω του οτι παταγαν στο χωμα ή σε μπετο μη καλα ισιωμενο, οι καρεκλες απο ψαθινες μεχρι με εκεινο το πλαστικο στυλ ΙΙΙΙΙΙ για καθισμα ή στην πλατη (μαυρος σκελετος και χρωματιστα τα κορδονια) ενω δεν υπηρχαν ακομη ασπρες πλαστικες καρεκλες-τραπεζια.
Χειρονομιες στο γκαρσον ή στον ψηστη του στυλ ''φερε ακομη 1 μπυρα, βαλε 3 καλαμακια ακομη'' και που και που κανενας σκυλος εκοβε βολτες (τοτε ετρωγαν ανετοτατα πατατες τηγανητες αλλα και ψωμι βουτηγμενο στο ζουμι). Απαγορευονταν το σπασιμο πιατων-ποτηριων, δεν δινονταν παραγγελιες για μουσικη ουτε χορευες (αυτα ηταν για οταν ειχε πανηγυρι), οχι καυγαδες για πολιτικα-ποδοσφαιρο, μετα το περας της ωρας ο ψηστης (και ιδιοκτητης) περναγε καμια βολτα απο τα τραπεζια για ψιλοκουβεντα.
Παιχνιδι τα παιδια ή δεν ειχε καθολου (''κατσε στην καρεκλα σου ειπα'') ή ελαχιστο αμα ηταν κοντα η πλατεια (οχι μπαλα-πολεμο κλπ) αλλα παντα με το σκεπτικο μην φυγεις μακρια και δεν εισαι εδω οταν ειναι να φυγουμε, εαν δεν προσεχες και λερωνες τα καλα σου ρουχα ή επεφτες και ματωνες πχ γονατο ειχε ξυλο μετα στο σπιτι, αμα τσακωνοσουν με αλλο παιδακι σε βουταγαν απο το χερι και σε μπαστακωνων στην καρεκλα μεχρι το τελος της βραδιας ως τιμωρια.
Για σομπα τον χειμωνα ειχε στην μεση μια ξυλινη με το μπουρι να κανει ενα μεγαλο Γ και να καταληγει εξω, τηλεοραση ασπρομαυρη στηριγμενη σε 2 σωληνες στον τοιχο και δεν αναβε τις βραδινες ωρες γιατι δεν την προσεχε κανεις αλλωστε 2 καναλια ειχε.
Αργοτερα ανοιξαν στο χωριο μαγαζια με κουζινα μεσα, ανοιξαν παραλιακα με θαλασσινα, πιτσαριες, ζαχαροπλαστεια ενω ευτυχως τα μπαρ αργησαν να ερθουν.
Καφεζυθεστιατοριον Snack Bar - Το μεγαλο πλατανι - Ευαγγελος Μ. Τουμπερλεκης (παραδειγμα)
που σημαινε: απο το πρωι εως το απογευμα Ελληνικος καφες (μονος), ουζο-τσιπουρο (σκετο ή με μεζε), τσαι ή αναψυκτικο, παιξιμο ταβλι ή χαρτια (οχι με λεφτα επισημως) με στοιχημα καφε-λουκουμι.
Το βραδακι αναβε η ψησταρια που ειχε το μαγαζι στο πλαι αρα ειχε σουβλακι-καλαμακι (ναι ετσι το λεγαμε), κοτοπουλο ψητο-κοκορετσι στην σουβλα, μεσα απο την κουζινα τηγανητες πατατες,σαγανακι και καμια σαλατα-φετα.
Λαδερο, του φουρνου ή ζυμαρικο ουτε σαν σκεψη, οτι ηταν ψητο ειχε το καταστημα το οποιο ηταν πανω στον δρομο αρα καθε κυριακη απογευμα ειχε βρεξιμο με το λαστιχο να μην σηκωνεται σκονη ενω ο ψηστης ειχε απαραιτητως ασπρη ποδια. Μουσικη ειχε απο τιποτα ή ειχε τζουκ-μποξ ενω μετα κασσετοφωνο με ηχειο.
Ο τσακωμος στο τελος ''οχι εγω θα πληρωσω-οχι εγω-παρε λεφτα απο μενα-οχι δωστα πισω-ολα κι ολα εγω το ειπα πρωτος-ελα κανε μου την χαρη-σε παρακαλω τωρα-οχι δεν γινεται με προσβαλεις-θα τσακωθουμε'' κλπ ηταν σε ημερησια βαση και τα γκαρσονια επειδη το περιμεναν δεν επαιρναν λεφτα με την μια, περιμεναν να αποφασισουν πρωτα οι ''εμπλεκομενοι'' και μετα. Το πουρμπουαρ αφηνοταν στο τραπεζι, ποτε δεν δινοταν στο χερι.
Ειχε και δυο ταβερνες οπου σερβιραν και τηγανητο-ψητο ψαρι αλλα τα φθηνα ενω εκαναν και κανενα μαγειρευτο, περιττο να σας πω πως ολα κομμενα στο χερι εξ'ου και η αναμονη στην παραγγελια, συχνα κρασι χυμα ''πρωτης ταξεως, το πηρα απο τον μπαρμπα-μητσο'' ενω για τα καπακια της μπυρας σας εχω γραψει αλλου τι γινοταν. Το κρεας στην λαδοκολλα, τραπεζομαντηλο χαρτι σκετο με μανταλακια και αργοτερα με λαστιχο περιμετρικα, τα τραπεζια απο μαρμαρινα τετραγωνα μεχρι ξυλινα αλλα με τασεις να παλαντζαρουν λογω του οτι παταγαν στο χωμα ή σε μπετο μη καλα ισιωμενο, οι καρεκλες απο ψαθινες μεχρι με εκεινο το πλαστικο στυλ ΙΙΙΙΙΙ για καθισμα ή στην πλατη (μαυρος σκελετος και χρωματιστα τα κορδονια) ενω δεν υπηρχαν ακομη ασπρες πλαστικες καρεκλες-τραπεζια.
Χειρονομιες στο γκαρσον ή στον ψηστη του στυλ ''φερε ακομη 1 μπυρα, βαλε 3 καλαμακια ακομη'' και που και που κανενας σκυλος εκοβε βολτες (τοτε ετρωγαν ανετοτατα πατατες τηγανητες αλλα και ψωμι βουτηγμενο στο ζουμι). Απαγορευονταν το σπασιμο πιατων-ποτηριων, δεν δινονταν παραγγελιες για μουσικη ουτε χορευες (αυτα ηταν για οταν ειχε πανηγυρι), οχι καυγαδες για πολιτικα-ποδοσφαιρο, μετα το περας της ωρας ο ψηστης (και ιδιοκτητης) περναγε καμια βολτα απο τα τραπεζια για ψιλοκουβεντα.
Παιχνιδι τα παιδια ή δεν ειχε καθολου (''κατσε στην καρεκλα σου ειπα'') ή ελαχιστο αμα ηταν κοντα η πλατεια (οχι μπαλα-πολεμο κλπ) αλλα παντα με το σκεπτικο μην φυγεις μακρια και δεν εισαι εδω οταν ειναι να φυγουμε, εαν δεν προσεχες και λερωνες τα καλα σου ρουχα ή επεφτες και ματωνες πχ γονατο ειχε ξυλο μετα στο σπιτι, αμα τσακωνοσουν με αλλο παιδακι σε βουταγαν απο το χερι και σε μπαστακωνων στην καρεκλα μεχρι το τελος της βραδιας ως τιμωρια.
Για σομπα τον χειμωνα ειχε στην μεση μια ξυλινη με το μπουρι να κανει ενα μεγαλο Γ και να καταληγει εξω, τηλεοραση ασπρομαυρη στηριγμενη σε 2 σωληνες στον τοιχο και δεν αναβε τις βραδινες ωρες γιατι δεν την προσεχε κανεις αλλωστε 2 καναλια ειχε.
Αργοτερα ανοιξαν στο χωριο μαγαζια με κουζινα μεσα, ανοιξαν παραλιακα με θαλασσινα, πιτσαριες, ζαχαροπλαστεια ενω ευτυχως τα μπαρ αργησαν να ερθουν.
Sid.Stavros
RetroActive
- Joined
- 19 Αύγ 2022
- Μηνύματα
- 457
- Αντιδράσεις
- 486
Κυριακη απογευμα ειχε ''καλο'' ντυσιμο και πρωτα βολτα στον κεντρικο δρομο,εβλεπες κανενα γνωστο και συζηταγες για το που λες να καθησεις αμα ειναι να ερθει,που θα παει ο ταδε αρα να παμε κι εμεις κλπ.
Το ''εναυσμα'' το εδινε το ντουμανι απο το φουγαρο της ψησταριας αρα ο ταδε αναψε, ο δεινα οχι ακομη κ.ο.κ.
Ο ψηστης ειχε ενα κομματι λαμαρινας περα-δωθε για να κανει αερα να φουντωσουν τα καρβουνα και φυσικα δεν ειχε ανεμιστηρακι για την ζεστη,στην καλυτερη καμια μπυρα στην γωνια. Εαν κατα το κοψιμο επεφτε κανενα κομματι πχ απο την σουβλα στην σταχτη το εβγαζε το φυσαγε-τιναζε και πηγαινε για σερβιρισμα αναμεσα στα υπολοιπα.
Κοψιμο πατατες στο χερι (δεν υπηρχαν οι προτηγανισμενες), αμα τελειωνε το ψωμι ειχε στην γυρα στα φιλικα σπιτια για καμια φρατζολα δανεικη,ο λογαριασμος σε ασπρο μπλοκακι (ουτε ονομασια επανω,ουτε διαχωριστικες γραμμες κλπ) στο χερι παντα ενω φυσικα δεν υπηρχε ταμειακη. Εαν κουνιοταν κανενα τραπεζι το καπακι απο καποια μπυρα-αναψυκτικο εδινε την λυση ενω εαν ερχοταν καποιος να καθησει μετα ελεγες στον σερβιτορο ''πιασε και ενα καθαρο'' (εννοουσες ποτηρι για να του βαλεις να πιει). Παγωτα οι ψησταριες συνηθως δεν ειχαν ενω συχνα η ταμπελα ηταν ξεβαμμενη ή φθαρμενη μιας και ο κοσμος χαρακτηριζε την ψησταρια απο το επιθετο του ιδιοκτητη ή το παρατσουκλι και συχνα οταν μας ρωταγαν ''ξενοι'' (δηλαδη μη ντοπιοι) για το που μπορουν να φανε τους λεγαμε πχ ''στου Μητσαρα, στου Κοκκινολαιμη, στου Θανασακη" και αυτοι εψαχναν για ονομασια στην ταμπελα ενω αυτα ηταν τα επιθετα-παρατσουκλια του ιδιοκτητη συχνα και ψηστη.
Πουρμπουαρ στους σερβιτορους ειχε ιδιως στους πιο μικρους σε ηλικια,βεβαια υπηρχαν και οι κακοψυχοι που πηγαιναν μεσα και εκαναν φασαρια ''το παιδι θελει πατατες και κλαιει τι κανει ο σερβιτορος τοση ωρα;" και μετα οταν τις πηγαινες εσυ στραβοκοιταγες το μικρο και εβριζες απο μεσα σου για το κακομαθημενο ή εκαναν μανουρα ''γιατι ο ταδε πηρε σουβλακια τωρα αφου ειχε ερθει πριν απο μενα" (μιλαμε για διαφορα σερβιρισματος ελαχιστων λεπτων) ή γιατι δεν ηταν παγωμενη η μπυρα αλλα ηταν απλα κρυα κλπ.
Εαν τυχον το ''καταστημα'' ειχε δικια του αυλη παιζαμε σαν μικρα αλλα οχι μπαλα-πολεμο και οπως ειπα πιο πανω προσεχαμε να μην λερωθουμε ή κανουμε ζημια. Συχνα σηκωνοταν ο αντρας να παει στο τραπεζι του αλλου επειδη πχ ειδε καποιον γνωστο που ειχε ερθει στο χωριο ή ηθελε να κανονισει με τον ταδε για να του φερει ξυλα ή να παει με το τρακτερ στο χωραφι αλλα η επισκεψη επρεπε να ειναι εξαιρετικα συντομη, ηταν κακο για εναν αντρα να αφηνει την οικογενεια μονη και σε σχολιαζαν αρνητικα οι αλλες συζυγοι ενω φυσικα γυναικες δεν σηκωνονταν να πανε σε αλλο τραπεζι. Αργοτερα απο αρχη δεκαετια του '80 απο μερικους ειχαμε τα γνωστα εφετζιδικα πχ παραγγελια σαμπανια να την ανοιξει ''για το καλο'' ή εφερνε την συζυγο με την γουνα ή επαιζε επιδεικτικα στο χερι το μπρελοκ απο την Bmw ή τεντωμα με στυλ το διπλωμενο σε μηκος χαρτονομισμα αναμεσα σε δεικτη-μεσαιο προς τον σερβιτορο φωναζοντας επιτηδες δυνατα ''τα ρεστα δικα σου''.
Το ''εναυσμα'' το εδινε το ντουμανι απο το φουγαρο της ψησταριας αρα ο ταδε αναψε, ο δεινα οχι ακομη κ.ο.κ.
Ο ψηστης ειχε ενα κομματι λαμαρινας περα-δωθε για να κανει αερα να φουντωσουν τα καρβουνα και φυσικα δεν ειχε ανεμιστηρακι για την ζεστη,στην καλυτερη καμια μπυρα στην γωνια. Εαν κατα το κοψιμο επεφτε κανενα κομματι πχ απο την σουβλα στην σταχτη το εβγαζε το φυσαγε-τιναζε και πηγαινε για σερβιρισμα αναμεσα στα υπολοιπα.
Κοψιμο πατατες στο χερι (δεν υπηρχαν οι προτηγανισμενες), αμα τελειωνε το ψωμι ειχε στην γυρα στα φιλικα σπιτια για καμια φρατζολα δανεικη,ο λογαριασμος σε ασπρο μπλοκακι (ουτε ονομασια επανω,ουτε διαχωριστικες γραμμες κλπ) στο χερι παντα ενω φυσικα δεν υπηρχε ταμειακη. Εαν κουνιοταν κανενα τραπεζι το καπακι απο καποια μπυρα-αναψυκτικο εδινε την λυση ενω εαν ερχοταν καποιος να καθησει μετα ελεγες στον σερβιτορο ''πιασε και ενα καθαρο'' (εννοουσες ποτηρι για να του βαλεις να πιει). Παγωτα οι ψησταριες συνηθως δεν ειχαν ενω συχνα η ταμπελα ηταν ξεβαμμενη ή φθαρμενη μιας και ο κοσμος χαρακτηριζε την ψησταρια απο το επιθετο του ιδιοκτητη ή το παρατσουκλι και συχνα οταν μας ρωταγαν ''ξενοι'' (δηλαδη μη ντοπιοι) για το που μπορουν να φανε τους λεγαμε πχ ''στου Μητσαρα, στου Κοκκινολαιμη, στου Θανασακη" και αυτοι εψαχναν για ονομασια στην ταμπελα ενω αυτα ηταν τα επιθετα-παρατσουκλια του ιδιοκτητη συχνα και ψηστη.
Πουρμπουαρ στους σερβιτορους ειχε ιδιως στους πιο μικρους σε ηλικια,βεβαια υπηρχαν και οι κακοψυχοι που πηγαιναν μεσα και εκαναν φασαρια ''το παιδι θελει πατατες και κλαιει τι κανει ο σερβιτορος τοση ωρα;" και μετα οταν τις πηγαινες εσυ στραβοκοιταγες το μικρο και εβριζες απο μεσα σου για το κακομαθημενο ή εκαναν μανουρα ''γιατι ο ταδε πηρε σουβλακια τωρα αφου ειχε ερθει πριν απο μενα" (μιλαμε για διαφορα σερβιρισματος ελαχιστων λεπτων) ή γιατι δεν ηταν παγωμενη η μπυρα αλλα ηταν απλα κρυα κλπ.
Εαν τυχον το ''καταστημα'' ειχε δικια του αυλη παιζαμε σαν μικρα αλλα οχι μπαλα-πολεμο και οπως ειπα πιο πανω προσεχαμε να μην λερωθουμε ή κανουμε ζημια. Συχνα σηκωνοταν ο αντρας να παει στο τραπεζι του αλλου επειδη πχ ειδε καποιον γνωστο που ειχε ερθει στο χωριο ή ηθελε να κανονισει με τον ταδε για να του φερει ξυλα ή να παει με το τρακτερ στο χωραφι αλλα η επισκεψη επρεπε να ειναι εξαιρετικα συντομη, ηταν κακο για εναν αντρα να αφηνει την οικογενεια μονη και σε σχολιαζαν αρνητικα οι αλλες συζυγοι ενω φυσικα γυναικες δεν σηκωνονταν να πανε σε αλλο τραπεζι. Αργοτερα απο αρχη δεκαετια του '80 απο μερικους ειχαμε τα γνωστα εφετζιδικα πχ παραγγελια σαμπανια να την ανοιξει ''για το καλο'' ή εφερνε την συζυγο με την γουνα ή επαιζε επιδεικτικα στο χερι το μπρελοκ απο την Bmw ή τεντωμα με στυλ το διπλωμενο σε μηκος χαρτονομισμα αναμεσα σε δεικτη-μεσαιο προς τον σερβιτορο φωναζοντας επιτηδες δυνατα ''τα ρεστα δικα σου''.
Sid.Stavros
RetroActive
- Joined
- 19 Αύγ 2022
- Μηνύματα
- 457
- Αντιδράσεις
- 486
Chris27
RetroN00b
- Joined
- 25 Φεβ 2014
- Μηνύματα
- 825
- Αντιδράσεις
- 989
Nαι και καρπουζι πεπονι τα καλοκαιρια. Δεν θυμαμαι σπιτι χωρις πηγαδι στην αυλη. Μπορει τα Μεσογεια να ειναι δυο βηματα απο την Αθηνα, αλλα ηταν αγροτικη περιοχη. Ελιες, αμπελια περιβολια. Τα ψυγεια παγου ειχαν μικρη χωριτικοτητα, τα δε καρπουζια τεραστεια