The machinery of gaming has run amok.
Instead of serving creative vision, it suppresses it. Instead of encouraging innovation, it represses it. Instead of taking its cue from our most imaginative minds, it takes its cue from the latest month's PC Data list. Instead of rewarding those who succeed, it penalizes them with development budgets so high and royalties so low that there can be no reward for creators. Instead of ascribing credit to those who deserve it, it seeks to associate success with the corporate machine.
It is time for revolution.
Το παραπάνω είναι κομμάτι απο το
Μανιφέστο Scratchware που έγραψε το 2000 ο "Designer X", ο οποίος τελικά αποκαλύφθηκε οτι ήταν ο Greg Costikyan. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον , ρίξτε του μια ματιά.
Πέραν αυτού, το gaming γενικότερα τείνει να πεθάνει με την μορφή που
εμείς γνωρίσαμε και όχι αποκλειστικά το PC Gaming. Πέραν του εν λόγω κειμένου, πιστεύω μου είναι οτι η μεγάλη εισροή οπαδών στον κόσμο του gaming, έριξε το επίπεδο των παιχνιδιών (άμα ξαναδείτε Day of the Tentacle σφυρίξτε μου κλέφτικα) και έδωσε στο, μέχρι πρότινος χόμπυ των λίγων, κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Όλα ξεκίνησαν απο το Playstation, όταν πιά κάθε σπίτι είχε μια κονσόλα, και στόχος απο τότε έγινε αποκλειστικά και μόνο η πώληση και όχι η ευχαρίστηση.
Σήμερα, απ'ότι αντιλαμβάνομαι και βάσει δημοσιευμάτων που διαβάζω κατα καιρούς, ο όρος gamer έχει πια χαθεί για τον απλούστατο λόγο οτι "gamers" είναι πλέον όλοι. Είτε μέσω κονσόλας, είτε μέσω κίνητού είτε μέσω του υπολογιστή που λίγο πολύ οι περισσότεροι διαθέτουν, τελικά όλος ο κόσμος παίζει παιχνίδια.
Όπως πολύ σωστά αναφέρει ο φίλος Μάνος παραπάνω, ίσως μόνο τα adventures πλέον απευθύνονται σε "μερακλήδες" και εμπεριέχουν μια δόση ποιότητας που δύσκολα βρίσκεται σε άλλα είδη. Κατα καιρούς βγαίνουν πολύ αξιόλογα κομμάτια, αλλα αυτά πλέον είναι λίγα και τα κυνηγάς με το τουφέκι (βλέπε Oblivion). Γι'αυτό προφανώς το έχουμε ρίξει και στο Retro Gaming, καθώς ο δρόμος της ευχαρίστησης είναι σίγουρα πίσω μας.
Παρόλα αυτά τα στενάχωρα, δηλώνω λάτρης των φανταχτερών 3D γραφικών, του 4Χ AA και του 8Χ AF

καθότι οπτικώς η ευχαρίστηση είναι τέτοια, που πολλές φορές ξεχνάω το gameplay παντελώς. Θα εξακολουθήσω να πηγαίνω με το ρεύμα της εποχής (παράλληλα με το retrogaming) γιατί το μέλλον είναι οπτικά ομορφότερο και έχει περισσότερα FPS. Δεν θα σταματήσω να έχω απαιτήσεις όμως και γι'αυτό θα εξακολουθήσω να παίζω παλια adventurακια και για να μην ξεχνάμε κι απο που ήρθαμε.
Το gaming δεν πεθαίνει ποτέ, απλώς αλλάζει μορφές....και όσοι θέλουν ακολουθούν. Όσοι πάλι δεν θέλουν , κι αυτοί καλά κάνουν. Έχουν τα δίκια τους
