Αγαπημενο θεμα! Αγαπημενο σουπερ μαρκετ!
Για μενα τα ψωνια εκει ηταν παντα διασκεδαση και χαρα. Πως ηταν η κεφατη που γυριζε απ' του Βεροπουλου; Ετσι ακριβως!
Θυμαμαι τις παλιες ταμειακες μηχανες, τις τιμες που αναγραφονταν με αυτοκολλητο πανω στα προϊοντα, τα καροτσια παλαιου τυπου και τα πολλα ελληνικα σουπερ μαρκετ. Ποσα πραγματα αλλαξαν απο τοτε!
Αρχες δεκαετιας '90 ανοιξε ο Βασιλοπουλος στο Ελληνικο. Ποτε δε θα ξεχασω εκεινη την ομορφια! Μπηκα μεσα και αντικρισα ενα σουπερ μαρκετ εντελως διαφορετικο απο εκεινα που ηξερα. Πανω απο καθε διαδρομο υπηρχε μια ταμπελιτσα σαν οδος που σε παρεπεμπε στα ειδη που θα εβρισκες εκει. Στα ειδη φουρνου εγραφε Οδος Δημητρας, στα καλλυντικα Οδος Αφροδιτης, στις παιδικες τροφες Οδος Ηρας, κ.ο.κ.
Αυτο ομως που με ξετρελανε ηταν μια τεραστια ψευτικη αγελαδα σε σχεδον φυσικο μεγεθος στο διαδρομο με τα γαλακτοκομικα! Ηταν σαν να βρισκομουν σε εναν τοπο παραμυθενιο!
Το παραμυθι ομως, οπως ολα τα παραμυθια, καποτε τελειωσε και υστερα απο ενα - δυο χρονια το πολυ, το υπεροχο αυτο σουπερ μαρκετ εχασε ολη την αιγλη και ομορφια του και εγινε σαν ολα τα αλλα. Κριμα πραγματικα, γιατι οι ανθρωποι που το ειχαν ετοιμασει ειχαν βαλει πολλη αγαπη και μερακι στο εργο τους!
Νοεμβριο του '91 ανοιξε το Continent στον Αλιμο. Ετσι λεγοταν τοτε το σημερινο Carrefour.
Εκει να δεις κοσμο! Πρωτοφανες εκεινη την εποχη ενα τοσο μεγαλο σουπερ μαρκετ. Ακομα και για σημερα. Χωρος τεραστιος, ωραια διαμορφωμενος, πληθωρα προϊοντων σε μεγαλη ποικιλια και καλες τιμες. Παρα τις ιλιγγιωδεις διαστασεις του, ο κοσμος που μαζευε τα πρωτα χρονια το εκανε να δειχνει μικροτερο λογω συνωστισμου. Ειχα μεινει κι εγω εντυπωσιασμενη και το επισκεπτομουν συχνα.
Εκτοτε εγιναν πολλες αλλαγες στο εν λογω σουπερ μαρκετ και ολες προς το χειροτερο. Ουτε καν το νεο του ονομα δε μου αρεσε. Σιγα μην το ελεγα Καρφουρ! Τι γελοιο!
Ειχα καμποσο καιρο να παω ωσπου ενημερωθηκα για την τελευταια ανακαινιση του και περυσι τετοια εποχη πηγα για τελευταια φορα. Και τελευταια θα παραμεινει! Ολο το ντεκορ μαυρο, οι διαταξη των διαδρομων εντελως ασχετη και το κυριοτερο, απιστευτη ελειψη βασικων προϊοντων. Οσο για τον κοσμο που ειχε....καμια σχεση με τις παλιες καλες μερες. Ουτε το 1/5.
Θυμαμαι στα Πατησια υπηρχε ενα πολυ χαριτωμενο σουπερ μαρκετ, το Αλιμεντα. Δεν ηταν ιδιαιτερα μεγαλο. Μαλλον μικρο, θα ελεγα. Ειχε ομως τοση ποικιλια που δε δισταζα να το επισκεπτομαι σε καθε ευκαρια κι ας μη με βολευε καθολου η περιοχη. Εκει ομως εβρισκα καποιες σπανιες λιχουδιες που δεν ειχα δει πουθενα αλλου, οπως ας πουμε, μια μαρκα παστα γαριδας σε σωληναριο. Ακομα θυμαμαι τη γευση της....
Το 1992 πρωτοπηγα στο σουπερ μαρκετ Δουκας, στη Δαφνη. Ισογειο και τεσσερις οροφοι. Το αγαπησα απο τα πρωτα λεπτα.
Ειχε τα παντα σε αφθονια και οι χωροι του ηταν αριστα διαμορφωμενοι. Αυτο που με μαγεψε ομως, ηταν η γλυκια ζεστασια που απεπνεε. Ειχε μια ατμοσφαιρα σπιτικη, κατι που το εκανε εντελως ξεχωριστο και που δεν ειχα συναντησει ξανα. Απο το ισογειο μεχρι τον πρωτο οροφο οπου βρισκονται τα τροφιμα υπηρχε σχεδον παντα μια γλυκια ευωδια απο το ψωμι και τα γλυκα που ψηνονταν στο φουρνο.
Σημερα, τοσα χρονια μετα, ο Ηλιας Δουκας εδειξε πως εχει την εξυπναδα και το ταλεντο του καλου επιχειρηματια. Σε μια εποχη που τα παντα αλλαζουν αρδην και που το ομορφο και το κλασικο δινει τη θεση του στο ασχημο και το απροσωπο, το αγαπημενο μου σουπερ μαρκετ παραμενει ολοϊδιο οπως την εποχη που το πρωτογνωρισα.
Γι' αυτο κι εγω συνεχιζω να βρισκομαι ακομα εκει. Γιατι νιωθω σαν να μην περασε ουτε μια μερα απο κατι που αγαπησα τοσο πολυ!
) . Αλλά μου άρεσε και η ατμόσφαιρα στο σούπερ-μάρκετ ( φώτα, πολλά χρώματα, διάφορα προϊόντα κλπ).
) Αλλά όσο πλησιάζαμε στα ταμεία αρχίζαμε απλά να τα πετάμε μέσα (εντροπία rulezzzz) 
