Στράτος Διονυσίου

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Juanita
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Συλλεκτικό video του TELE CITY με παράσταση του Στράτου στο ομώνυμο μαγαζί του στη Φιλελλήνων λίγους μήνες πριν φύγει. Εδώ το πρώτο μέρος.

 
Συλλεκτικής αξίας, όντως, το βίντεο, Aretara. Ευχαριστούμε πολύ.
 
Σε μια μικρή πίστα, χωρίς τους σημερινούς εντυπωσιασμούς και με τόσο φασαρία από κάτω...και όμως ο Στράτος τα καλύπτει όλα...
 
Νομίζεις (1989)

Ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους στην καριέρα του μεγάλου Στράτου και ίσως ο καλύτερος σε πωλήσεις του συνθέτη του, Αλέκου Χρυσοβέργη. Ο τελευταίος, δουλεύοντας πάνω σε στίχους του σπουδαίου Σπύρου Γιατρά έβγαλε μεγάλα κομμάτια. Εδώ θα δώσω 3 προσωπικές επιλογές. Περισσότερα για τον δίσκο εδώ, στην ανάλυση του πλέον ειδικού Τάσου Κριτσιώλη. Στις δεύτερες φωνές η Κική Λουκά.

Μας υποχρέωσες. Εδώ σε live της ΕΤ2 με την Κική Λουκά. Κατά έναν σχολιαστή έλαβε χώρα στις 1/5/1990.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Συλλεκτικό video με πολλές σπάνιες φωτογραφίες του Στράτου με γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή του. Από τον ομώνυμο δίσκο (1979).

 
1) Μας υποχρέωσες.. 2) Τι να φοβηθούμε.. 3) Εγώ ο ξένος.. 4) Άνθρωπος είσαι και λυγάς.. 5) Εγώ να δεις.. Χωρίς σχόλια. Πληθωρική η παρουσία και της Κικής Λουκά, αντίστοιχη των "κυβικών" του Στράτου.

 


[yt deadlink]

 


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Σημαντικά στοιχεία για την συνεργασία Στράτου Διονυσίου - Τάκη Μουσαφίρη μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Επιπλέον των φωτογραφιών υπάρχει και σπάνιο ακουστικό υλικό και αφήγηση από τη Βίκυ Μιχαλονάκου για τις τελευταίες μέρες του Στράτου όπου τον συνάντησε στο στούντιο για την ηχογράφηση του τελευταίου του δίσκου.
 
Από τους καλύτερους του είδους το την εποχή εκείνη. Κρίμα που έφυγε τόσο νέος.
 
25 χρόνια από τον αποχαιρετισμό του Στράτου και επέλεξα ένα όχι τόσο γνωστό αλλά εκπληκτικό κομμάτι με τη στιχουργική δεινότητα του Πυθαγόρα και τον μουσικό οίστρο του Γιώργου Κατσαρού. Από δισκάκι 45 στροφών της Columbia (1973) όπου στην άλλη πλευρά είχε το "Μια φιλόδοξη γυναίκα". Αθάνατος.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Συλλεκτικό video από λήψη σε παραλιακή τοποθεσία της Αττικής (Καβούρι ;) με τον Στράτο να ερμηνευει δύο κομμάτια του Θόδωρου Δερβενιώτη με τον οποίο στο ενδιάμεσο έχει ολιγόλεπτη συνομιλία. Λογικά το video τοποθετείται αρχές του '80.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ένας δίσκος - αφετηρία και ένα τραγούδι - σταθμός. Στίχοι: Μάκης Αλατζάς, μουσική: Τάκης Σούκας. Από τον ομώνυμο δίσκο "Υποκρίνεσαι" (1980). Θα το παρουσιάσω μέσα από δύο συλλεκτικά video. Στο πρώτο ο Στράτος μπαίνει σε bar της εποχής και μιλάει στη φίλη του. Το δεύτερο, απόσπασμα από την ηχογράφηση στη Minos. Πριν όμως τα δείξω θα αντιγράψω από τα λεγόμενα του Μάκη Μάτσα στο βιβλίο του "Πίσω απ' τη μαρκίζα" γι' αυτόν τον δίσκο:

"Πέρασα ένα ολόκληρο καλοκαίρι ακούγοντας τραγούδια για τον Στράτο. Μπορεί και να άκουσα πεντακόσια τραγούδια. Κι όταν κατέληξα σε έντεκα, που τα θεωρούσα ιδανικά για το νέο ξεκίνημά του, ούτε τότε ένιωθα ικανοποιημένος. Χρειαζόμουν ένα ακόμη τραγούδι, που να μου δίνει απόλυτη σιγουριά ότι η δυναμική του θα μπορούσε να συγκινήσει τη μνήμη των παλιών του φίλων και να τους κάνει να θυμηθούν το μεγαλείο του. Αναζητούσα το τραγούδι που θα τους άγγιζε στο φιλότιμο, για να πουν νιώθοντας τύψεις: "Πού ήσουν ρε μεγάλε Στράτο, τόσο καιρό; Πάντα σ' αγαπούσαμε και κάναμε λάθος που σε ξεχάσαμε!"

Και ενώ έκανα αυτές τις σκέψεις, μου έρχεται ξαφνικά στο μυαλό ο Τάκης Σούκας. Τηλεφωνώ στον Διονυσίου και του λέω:

"Στράτο, ο Τάκης είναι φίλος σου. Πήγαινε να τον βρεις. Είναι ο μόνος συνθέτης που δεν έψαξα. Ρώτησέ τον αν έχει κανένα καλό τραγούδι ή αν μπορεί να σου γράψει ένα καινούριο για τον πρώτο σου δίσκο στη Minos".

Και με την επίσκεψη του Στράτου στον Τάκη γίνεται το θαύμα. Ο Σούκας είχε στο συρτάρι του το "Υποκρίνεσαι" σε στίχους του Μάκη Αλατζά. Μόλις ο Τάκης, στο σπίτι του, το έπαιξε στον Στράτo, του άρεσε και άρχισαν αμέσως να το προβάρουν. Το έγραψαν πρόχειρα σε μια κασέτα και μου το έφεραν.

Με το που το άκουσα, τρελάθηκα! Ένιωσα σαν να μας χάρισε η θεά Τύχη τη σίγουρη επιτυχία που αναζητούσα. Από εκείνη τη στιγμή ηρέμησα. Αισθανόμουν κάτι παραπάνω από βέβαιος ότι είχα τη σίγουρη επιτυχία για το μεγάλο come back του Στράτου, κι ακόμη έντεκα υπέροχα τραγούδια, από τα οποία πολλά μπορούσαν να ξεχωρίσουν και να γίνουν επιτυχίες.

Η απήχηση το δίσκου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ο Στράτος Διονυσίου δικαιώθηκε και με το παραπάνω για την επιμονή του να συνεργαστεί μαζί μου. Το Υποκρίνεσαι σε λίγους μήνες ξεπέρασε τις 100.000 πωλήσεις και ήταν ο πρώτος πλατινένιος δίσκος στην ήδη μακρά διαδρομή του. Η θριαμβευτική επιστροφή του ήταν πια πραγματικότητα. Μια δεύτερη καριέρα ανοιγόταν μπροστά του, ακόμα πιο λαμπρή από την πρώτη στην Columbia.' Πηγή.

Και τώρα τα video:

1.https://www.youtube.com/watch?v=QGMiFLMnxic

2.

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το μπουζούκι του Νικόλα

Ένα ακόμα όμορφο κομμάτι του Στράταρου από το 1969 σε στίχους και μουσική Νίκου Καρανικόλα όπου όπως διαδίδεται το έγραψε από ένα περιστατικό που είχε στο νυχτερινό μαγαζί που δούλευε. Εδώ το ακούμε μέσα από την ταινία "Ο καουμπόη του Μεταξουργείου" (1971) του Παύλου Παρασχάκη με τους Νίκο Σταυρίδη και Τάσο Γιαννόπουλο.


Κι επειδή το τραγούδι μιλάει για την Κοκκινιά σας έχω και μπόνους φωτογραφία από το μαγαζί του Περιβόλα στην Κοκκινιά όπου εμφανίζεται ο Στράτος να παίζει κιθάρα στο πάλκο με την Καίτη Γκρέυ, εδώ. Πηγή.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
ARETARA είπε:
Συλλεκτικό video του TELE CITY με παράσταση του Στράτου στο ομώνυμο μαγαζί του στη Φιλελλήνων λίγους μήνες πριν φύγει. Εδώ το πρώτο μέρος.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Με τη Βλαχάκη δεν τραγουδάει μαζι, η μου φαίνεται?
Το ντουέτο τους ηταν φοβερό πάντως..με λες αγάπη λεγοτανε νομιζω
Πάντως πιο πιθανό ήτανε να πετύχεις ροκα που δεν άκουγε Τρύπες πχ, παρά να μην ακούει Στρατο.
Υπερβάλω λίγο, αλλα τον αγαπούσαν οι ροκάδες.
Βέβαια στην τότε Ελληνική κοινωνία, είχε στιγματιστεί και αρκετοί δε θα τον άκουγαν μονο και μονο για τις περιπέτειες που είχε.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Η τηλεπαρουσιάστρια της ΕΤ-1 Ράνια Μιχελή προλογίζει το αφιέρωμα στον Στράτο Διονυσίου για την μνήμη του Στράτου Διονυσίου. Το αφιέρωμα (ένα μικρό απόσπασμα) παρουσιάζει η δημοσιογράφος Βίκυ Μιχαλονάκου. Μεταδόθηκε Σάββατο 11 Μαΐου 1991.
 
Ασχημη στιγμη για αυτον οταν μετα το επεισοδιο με τον γυιο του (τον επιασε λενε με τον Σαραβακο και εβγαλε το στιλετο και τον καρφωσε συμβολικα γιατι το θεωρησε προσβολη αυτο που ειδε) βγηκαν μετα μαζι στα καναλια ''δεν εγινε τιποτα-ολα καλα-δεν συμβαινει κατι'' και τα σχετικα.
Θυμαμαι πιο παλια το εξωφυλλο στην εφημεριδα για την καταδικη και φυλακιση του: ''Με μπλεξανε".
 
ARETARA είπε:
Στράτος Διονυσίου (1935-1990)

Το να επιχειρήσεις να αποτυπώσεις την παρουσία του Στράτου Διονυσίου στο ελληνικό γίγνεσθαι δεν είναι κάτι που μπορεί να ολοκληρωθεί σε ένα αφιέρωμα μισής σελίδας. Ούτε φυσικά είναι αυτή η πρόθεσή μου. Απλά θα δώσω το έναυσμα για να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε μαζί ένα όνομα-θρύλο.

Αφορμή για την ιδέα αυτή στάθηκε μια παλιά παιδική ανάμνηση που με συνόδευε πάντα: Κάποια στιγμή ο πατέρας μου, είχε αναφέρει για το σπίτι που έμενε ο Στράτος στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης και το οποίο απείχε ελάχιστα από το πατρικό μου. Μια μονοκατοικία αν θυμάμαι καλά που πλέον έχει γίνει (όπως τόσες άλλες) πολυκατοικία της σύγχρονης τσιμεντούπολης των δυτικών συνοικιών της συμπρωτεύουσας...

Βιογραφικό. Εδώ επιχείρησα μια σύνοψη όπως έχει καταγραφεί σε άλλο site. Φυσικά αναλυτικότερες και επιμέρους αναφορές κατά περιόδους της καριέρας μπορούν να αναζητηθούν ανά το διαδίκτυο.

Ο Στράτος Διονυσίου γεννήθηκε στη Νιγρίτα Σερρών το 1935, παιδί φτωχής οικογένειας και εγκαταστάθηκε στους Αμπελόκηπους σε ηλικία 12 ετών. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: Τον Άγγελο, την Τασούλα, το Στέλιο και το Διαμαντή. Έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης με μεγάλη επιτυχία. Μετά από λίγο κατέβηκε στην Αθήνα όπου ξεκίνησε κοινές εμφανίσεις με την Καίτη Γκρέυ στο κέντρο "Αστέρας" της Κοκκινιάς. Παράλληλα γραμμοφώνησε το πρώτο του τραγούδι και έκλεισε σε λίγο συμβόλαιο με την εταιρεία Columbia. Σύντομα, οι μεγάλοι του λαϊκού τραγουδιού άρχισαν να εμπιστεύονται στο Στράτο παλιές τους επιτυχίες, οι οποίες κυκλοφόρησαν σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του νεαρού και ελπιδοφόρου τότε Στράτου.

Την μεγάλη του δόξα ο Στράτος Διονυσίου τη γνώρισε το 1967. Εκείνη τη χρονιά γνωρίστηκε και άρχισε να συνεργάζεται με έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες του λαϊκού τραγουδιού, τον Άκη Πάνου. Ο Πάνου του έδωσε τραγούδια που έγιναν αμέσως επιτυχίες: «Και τι δεν κάνω», «Γιατί καλέ γειτόνισσα», «Του κόσμου το περίγελο», «Εγώ καλά σου τα 'λεγα», «Στο σταθμό του Μονάχου», «Θα ρίξω ροδοζάχαρη», «Ήταν ψεύτικα», «Μια γυναίκα», έγιναν πολύ μεγάλες επιτυχίες στα επόμενα χρόνια. Σταθμός στάθηκε το τραγούδι "Βρέχει φωτιά στη στράτα μου" με το ζειμπέκικο του Κούρκουλου στο Ορατότης μηδέν.

Από το σημείο εκείνο και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ο Στράτος κυκλοφόρησε στη συνέχεια πλειάδα τραγουδιών που έσπασαν ρεκόρ πωλήσεων: «Ο παλιατζής», «Μπαγλαμάδες και μπουζούκια», «Ένας αητός γκρεμίστηκε», «Αγάπη μου επικίνδυνη», «Αφιλότιμη», ορισμένες μόνο από τις μεγάλες του επιτυχίες. Ο Στράτος έκανε επιτυχίες τα τραγούδια του μέσα στα μαγαζιά πρώτα και έπειτα στους δίσκους. Ενδεικτικό είναι ότι στα μαγαζιά που δούλεψε, πρωτοτραγούδησε πάνω από 5.000 τραγούδια, εκ των οποίων επέλεγε αυτά που θα έβγαζε σε δίσκο.

Το 1973 θα συλληφθεί για υπόθεση κατοχής και χρήσης ναρκωτικών ουσιών, παρόλο που δεν παραδέχτηκε την ενοχή του. Ακόμα και μέσα στη φυλακή (Τίρυνθα) θα μπορέσει να ηχογραφήσει δίσκο κάτω από πρωτόγονες συνθήκες ηχογράφηση φυσικά. Λίγο μετά την ηχογράφηση (1976) και την κυκλοφορία του δίσκου θα απολυθεί από τις φυλακές και θα ξεκινήσει πάλι τον αγώνα για την επανακαθιέρωση.

Τη δεκαετία του '80 ο Στράτος Διονυσίου έσπασε κάθε ρεκόρ πωλήσεων. Έκανε πολύ μεγάλες επιτυχίες, τραγούδια που όχι μόνο ακούγονται και σήμερα, αλλά βγαίνουν σε δίσκους, σε επανεκτελέσεις και σε διασκευές. Είναι λίγο-πολύ τα τραγούδια που τραγούδησαν όλοι κάποτε και ακούγονται ως και σήμερα από τα ραδιόφωνα σαν να είναι καινούρια. «Υποκρίνεσαι», «Τα πήρες όλα», «Και λέγε-λέγε», «Άκου βρε φίλε», «Ο λαός τραγούδι θέλει», «Ο Σαλονικιός», «Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα», «Εγώ ο ξένος», «Ένα λεπτό περιπτερά», «Θυμήσου» και πολλά άλλα. Παράλληλα συνεργάστηκε και με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού τραγουδιού: Τάκης Μουσαφίρης, Θανάσης Πολυκανδριώτης, Γιάννης Πάριος, Αλέκος Χρυσοβέργης, Σπύρος Γιατράς, Τάκης Σούκας, Σπύρος Παπαβασιλείου, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος είναι ορισμένοι μόνο από αυτούς που έδωσαν τα τραγούδια τους στο Στράτο.

Ο Στράτος Διονυσίου έφυγε απρόσμενα το πρωινό της 11ης Μαΐου 1990 από καρδιακό επεισόδιο αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο λαϊκό πεντάγραμμο, σε ηλικία μόλις 56 χρόνων.

Δισκογραφία. Όπως φαίνεται εδώ.

Φωτογραφίες.

1. Με τον συνθέτη και στιχουργό Τάκη Μουσαφίρη. Τον κύριο στα δεξιά δυστυχώς δεν τον έχω αναγνωρίσει. Πηγή.

Προβολή συνημμένου 101074

2. Με τον συνθέτη Απόστολο Καλδάρα. Πηγή.

Προβολή συνημμένου 101075

3. Με τον Θανάση Πολυκανδριώτη και τη Μαρίνα Βλαχάκη την περίοδο 1987-88. Πηγή.

Προβολή συνημμένου 101077

4. Με τη Βίκη Μοσχολιού και τον Μιχάλη Μενιδιάτη. Πηγή.

Προβολή συνημμένου 101076

5. Ο Στράτος σε μεγάλα κέφια. Πηγή.

Προβολή συνημμένου 101078

Και μερικές προσωπικές επιλογές.

1. "Λέγε με παλιόπαιδο". Στίχοι-μουσική: Τάκης Μουσαφίρης. Δίσκος: "Εγώ ο ξένος" (1988).


2. "Καρδιά μου είχες αγαπήσει". Στίχοι: Κώστας Ρουβέλας, μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου. Δίσκος: "Πικρά κι ανθρώπινα" (1976). Αμφότεροι οι συντελεστές εμφανίζονται κατά την ηχογράφηση στο στούντιο.


3."Ένα λεπτό περιπτερά". Στίχοι: Μαριανίνα Κριεζή, μουσική: Τάκης Μουσαφίρης. Δίσκος: "Ποιος άλλος" (1990). Στο τέλος του κλιπ, ο Τάκης Μουσαφίρης, σε μια από τις σπάνιες εμφανίσεις του, μιλάει για τον Στράτο λίγο μετά το θάνατό του.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Ισχύει ότι έμενε στους Αμπελόκηπους Θεσσαλονίκης. Αν θυμάμαι καλά, κάπου κοντά στο σπίτι του, διατηρούσαν για αρκετά χρόνια μια οικογενειακή επιχείρηση πώλησης υποδημάτων. Επίσης θυμάμαι τον πατέρα μου -που ήταν μεγάλος φαν και τον είχε δει λάιβ άπειρες φορές- να μου λέει πως ο Διονυσίου ήταν πάντα ντυμένος στην πένα και ότι είχε εμμονή με το καλό ντύσιμο και την άψογη εμφάνιση επί πίστας.

Άρχοντας. Κορυφαίος.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου 1981 (για τον πατέρα μου που το τραγουδούσε με ανάλογη ψυχή)
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα