alkis21 είπε:
Ωραίο post Νότη! Αν προσπαθήσω να θυμηθώ πεντάδες ομάδων της προπέρσινης Α1 σίγουρα θα μπερδέψω τις χρονιές, όμως την ομάδα Πανιώνιο Αφισόραμα (

) στην οποία αναφέρεσαι την θυμάμαι σαν να την έβλεπα χθες. Με Κικίλια, Γέλιτς, Τσόπη, Καλαϊτζή και Μποσγανά, σωστά;
Ακριβώς, αν και ξέχασες και άλλα τρία παιδιά γέννημα-θρέμμα του Πανιωνίου: Τον
Καράγκουτη, ο οποίος 2-3 χρόνια μετά έπαιζε βασικός στην Εθνική και πήρε μεταγραφή στον ΠΑΟ (αν και δεν είχε την εξέλιξη που περίμεναν πολλοί... από όσο τον είχα γνωρίσει πάντως ήταν απίστευτος χαβαλές!), τον
Δρελιώζη, τον οποίο πολύ χάρηκα που πριν τρία χρόνια στα 35 του τον είδα ξανά με τα κυανέρυθρα να κλείνει την καριέρα του στην ομάδα που ξεκίνησε, τιμής ένεκεν προφανώς, αφού τα προηγούμενα χρόνια είχε φτάσει να αγωνίζεται στην Α'ΕΣΚΑ (να περιμένω μήπως να με καλέσει κι εμένα ο Πανιώνιος;;;

) και τον
Καμαριώτη , με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες τα επόμενα χρόνια στην ομάδα του Πανεπιστημίου Αθηνών (δεν θα ξεχάσω σε Πανευρωπαϊκό στη Σερβία όπου εκείνος είχε έρθει οδικώς για να φέρει το κάμπριο που οδηγούσε στην Ελλάδα και με έπαιρνε για συνοδηγό στις νυχτερινές εξορμήσεις του γιατί μιλούσα καλά Αγγλικά και με ήθελε για μεταφραστή στις συνομιλίες του με τις ντόπιες...

)
Επίσης μόλις συνειδητοποίησα πως πλην των δυο ξένων, ΟΛΟΙ οι υπόλοιποι παίκτες εκείνης της απίθανης ομάδας μας είτε ήταν προϊόν των τμημάτων υποδομής ή έστω είχαν μεταγραφεί στον Πανιώνιο σε εφηβική ηλικία!!!

Σήμερα κάτι τέτοιο θα ακουγόταν το λιγότερο αστείο, τουλάχιστον για ομάδα αυτού του επιπέδου...
Ψάχνοντας να δω μήπως ξέχασα κανέναν, βρήκα και αυτό το κειμενάκι από άρθρο με τις ομάδες που έπαιξαν το ομορφότερο μπάσκετ (προφανώς λιγάκι προκατειλημμένο, αφού είναι γραμμένο σε ελληνικό blog, οπότε οι 5/10 ομάδες είναι ελληνικές):
3) ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Πάσπαλιε-Ντίνκινς-Ντούντα): Ο Ντούντα παίρνει την ομάδα της πλατείας και την φτάνει μέχρι τα σαλόνια της Ευρωλίγκα και μάλιστα άνετα, αποκλείοντας τον ΠΑΟΚ με 3-0. Όλη τη χρονιά ο Πανιώνιος παίζει ένα up-tempo παιχνίδι με έμφαση στον αιφνιδιασμό και το transition έχοντας ως κύριο εκφραστή τον Πάσπαλιε, ο οποίος περνάει δεύτερη νεότητα στη Νέα Σμύρνη. Ο Ντίνκινς κρατάει τη μπαγκέτα του μαέστρου οργανώνοντας ή σκοράροντας, ενώ όταν προστίθεται στο σύνολο και ο Φάνης κάθε παιχνίδι στο κλειστό είναι σχεδόν γιορτή. Νεανική ομάδα (Μποσγανάς-Γιέλιτς-Δρελιώζης-Καλαϊτζής) μπολιασμένη με την εμπειρία των μεγαλύτερων και καθοδηγούμενη από τον Ντούντα, έκανε τους μπασκετικούς κύκλους τότε να ψιθυρίζουν μέχρι και τη λέξη πρωτάθλημα στην αρχή των play-off. Ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα δουλειάς του Ντούντα όλα αυτά τα χρόνια του στην Ελλάδα.
alkis21 είπε:
Βρήκα αυτό το σύντομο βιντεάκι:
Και σε αυτό το παιχνίδι ήμουν φυσικά μέσα.
Ήταν ο δεύτερος ημιτελικός των πλέι-οφ (τότε η πρόκριση κρίνονταν στις 2 νίκες). Στο πρώτο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ αν θυμάμαι καλά έχασε στην εκπνοή ο Καλαϊτζής σουτ που θα μας έδινε τη νίκη. Στο δεύτερο στη Ν.Σμύρνη είχαμε κερδίσει σχετικά εύκολα όπως φαίνεται κι από το βίντεο που ανέβασες. Και στο τελευταίο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ... αχ, αυτό το παιχνίδι!!! Ενώ ήμασταν κάπου 15π. μπροστά και όλα έδειχναν ότι θα περάσουμε στον τελικό αποκλείοντας τον Πρωταθλητή Ευρώπης (με Dominique Wilkins, Vrankovic κ.λπ.) και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας, κατέβηκε ωρυόμενος ο Παύλος Γιαννακόπουλος γιατί είδε την επένδυσή του να πηγαίνει στράφι από κάτι... πιτσιρίκια και έτσι... ακόμα και σήμερα φίλοι μου Παναθηναϊκοί μου ζητάνε συγγνώμη για εκείνο το παιχνίδι.
Ιδού και κάποια στιγμιότυπα που βρήκα στο YouTube από εκείνο το τελευταίο παιχνίδι:
[video=youtube;G5Xpyqet6-4]
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να σου πω πως θα σου ήμουν υπόχρεος αν υπήρχαν και από παιχνίδια του Πανιωνίου, ειδικά στα 90s (αν τυχαίνει να έχεις και αυτό το Πανιώνιος-ΠΑΟ με το 8/11 του "Λόρδου Βύρωνα", σου χρωστάω καφέ όταν ξανακατέβω Ελλάδα!).
//E κι αν δεν το κάνεις για μένα, θα βάλω την caprice να σε απειλήσει με ban αν δεν το κάνεις... #)