Σχολικά λάθη-κοτσάνες

Πριν μας το εξηγήσει η Ιστορικού, γιατί φαίνετε ότι όλοι λάθος το έκαναν, είπε : Σήμερα θα πούμε για το Κυλώνειον Άγος. Ούτε κυκλώνειον, ούτε Άργος. !
 
χεχεχε..ειστε ολοι αλητακια!

επειδη πηρα τα χαπια για το αλτζχαιμερ,θα συμβαλλω κ εγω στη ροη του θεματος..

Γ ' Λυκειου ,δεσμη,αρχαια,ημαστε στη σκηνη οπου ο μαδαφακα (Οιδιπους)συνανταει τον πατερα του(χωρις να τον γνωριζει)

και ενω ειχαν μια διαφωνια για το ποιος ειχε προτεραιοτητα στο σταυροδρομι,ο φαδερ του πε ενα μπινελικι και ο Οιδιπους τον σκοτωσεεε..(ο πρωτος καταγεγραμενος καυγας για τροχαια..!)

Ειχαμε εναν καταπληκτικο φιλολογο καθηγητη στη δεσμη-Παπαγεωργιου τον ελεγαν-πραγματικος ΔΑΣΚΑΛΟΣ..

Προσπαθουσε λοιπον να εξηγησει τη σκηνη,"Φανταστειτε τον Οιδιποδα,σαν ενα νεο ,στην ηλικια σας,ρωμαλεο κ σωματωδη καλη ωρα σαν τον κυριο Δωκκενιδη..Εσεις κυριε Δωκκενιδη(απευθηνοταν σ ολο τον κοσμο"Κυριε"κ "Δεσποινις")τον δερνετε τον πατερα σας? (εγω) - ΟΧΙ..

-Δεν εννοω αν τον χτυπατε,αλλα αν μπορειτε να τον καταβαλετε ..

εγω επιμενω..ΟΧΙ!(ο πατερας μου ηταν πετρα τοτε..πολυ δυνατος..περασε τα 70 για να τον καταβαλλω στο μπρα-ντε-φερ)

ΝΤΡΟΠΗ!ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ να μην δερνετε τον πατερα σας!!(τα πηρε τοσο,που ανοιγει την πορτα απ την ταξη κ βγαινει στο διαδρομο φωναζοντας..)

Βγαινει ο Λυκειαρχης,-Τι συμβαινει κε Παπαγεωργιου?

-ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ! νεα παιδια να μην δερνουν τον πατερα τους!

(ο Λυκειαρχης εμεινε κοκκαλο..και μια ταξη σειοταν απο τα γελια..)
 
@don

Στο τέλος της ιστορίας/υστερίας θα κόλλαγε και ένα "ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ!"

Επίσης θυμήθηκα και έναν άλλο καθηγητή μας στη Γ'Λυκείου που έκανε τραγικά λάθη στον προφορικό του λόγο. Από κάποια στιγμή στο πρώτο τρίμηνο αρχίσαμε να τα σημειώνουμε, στο διάλειμμα ανταλλάσσαμε σημειώσεις για να έχουμε την πλήρη λίστα και φυσικά οι τριτοδεσμήτες μας έφερναν και το bonus pack από τα μαθήματα δέσμης.

Αυτό που θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά είναι η στιγμή που έγινε το crossover απ'τον προφορικό στον γραπτό λόγο και μας έγραψε στον πίνακα ένα "ΣΚΕΦΤΕΣΤΕΣΤΕ".
 
QueenofHearts είπε:
Αυτό που θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά είναι η στιγμή που έγινε το crossover απ'τον προφορικό στον γραπτό λόγο και μας έγραψε στον πίνακα ένα "ΣΚΕΦΤΕΣΤΕΣΤΕ".
Απλά ο πίνακας είχε ηχώ! τς τς τς νεολαία

Εγώ από μικρός είχα πραγματικό πάθος με την ιστορία (για αυτό σπούδασα οικονομικά). Στην Γ' Γυμνασίου συνειδητοποίησα ότι ο μέσος καθηγητής που διδάσκει ιστορία είναι εντελώς άσχετος (άντε στην καλύτερη περίπτωση να έχει παπαγαλίσει το βιβλίο).

Μπαίνει ο φιλόλογός μας (που δίδασκε 3η ή 4η χρονιά) και άρχισε να μας λέει διάφορες μπαρούφες περί ιστορίας και πόσο σημαντική είναι και διάφορες άλλες κοτσάνες που λένε κυρίως αυτοί που δεν ξέρουν ιστορία για να μην τους τσακώσουν...

Φτάνει λοιπόν και στην Νεότερη Ελληνική ιστορία και μας λέει ότι δεν ελευθερώθηκε όλη η Ελλάδα το 1821 αλλά ελευθερώθηκε τμηματικά. Η Ήπειρος και η Κρήτη πχ ελευθερώθηκαν το 1913 (ας πούμε σωστό), τα Δωδεκάνησα ελευθερώθηκαν το 1947 (ας πούμε σωστό) όπως και η Μυτιλήνη (ζονγκ!) Εγώ ήξερα ότι η Μυτιλήνη ελευθερώθηκε το 1913, λογοφέραμε λίγο και έφερε εγκυκλοπαίδεια για να μου αποδείξει το λάθος μου, που τελικά αποδείχτηκε λάθος του... (Τουλάχιστον η όλη φάση λειτούργησε υπέρ μου και όχι όπως στην queen)

Άλλες φάση στην πρώτη λεικείου (τότε εμείς κάναμε αρχαία ιστορία). Τα πρώτα κεφάλαια (εκεί που έλεγε για την προϊστορία και τους homo erectus και homo sapiens) κάποιος χιουμορίστας στον προγραμματισμό τα είχε αναθέσει στον αρχιμανδρίτη θεολόγο μας. Οπότε μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε.... στη συνέχεια ο καλόγερος (προς τιμήν του) εγκατέλειψε το μάθημα και το ανέλαβε μια φιλόλογος (κλασικά άσχετη) η οποία στο κεφάλαιο για την πορεία της Αθήνας προς την Δημοκρατεία:

Αυτή: Ο τελευταίος μυθικός βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κόδρος που τον σκότωσαν οι Πέρσες(!)

Εγώ: Δεν τον σκότωσαν οι Πέρσες

Αυτή (εκνευρισμένη): Α! Ναι έχεις δίκιο! Οι Τρώες τον σκότωσαν (!!)

Εγώ: Μπορεί να τον σκότωσαν και οι Ινδιάνοι αλλά το βιβλίο λέει ότι οι Δωριείς τον σκότωσαν...

Αυτή: .....

Φυσικά τελείωσα την Α' Λυκείου με 12 στην Ιστορία (όχι ότι με ενδιαφέρει πια αλλά αν είχα εγώ 12 αυτή πόσο έπρεπε να έχει; )...

Μπορεί και τα δυο λάθη να μην υπερβολικά όμως όταν διδάσκεις πρέπει να ξέρεις το αντικείμενο που διδάσκεις

Φάση με τον αδερφό μου και τον παπά που τους έκανε θρησκευτικά και βυζαντινή ιστορία στη Β' Γυμνασίου Να λογομαχούν γιατί ο αδερφός επέμενε ότι αυτός που αφήνει κληρονομιά κληροδοτεί ενώ αυτός που παίρνει την κληρονομιά κληρονομεί. Ο παπάς επέμενε ότι και οι δύο κληρονομούν

Ο ίδιος παπάς σε ερώτηση μαθητή για την θεωρεία της εξέλιξης απάντησε "Χθες που έβλεπα κάτι πιθήκους στην τηλεόραση σου έμοιαζαν" (μιλάμε για παιδαγωγό όχι edit: χαρακτηρισμοί!)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ο κύριος μας στην Πέμπτη Δημοτικού, μας έλεγε ότι ο ( αθλητής) Διαγόρας ο Ρόδιος, ήταν ένας από τους επτά σοφούς της Αρχαιότητας. Επίσης στο γυμνάσιο, ένας καινούργιος γυμναστής προσπαθούσε να μας πείσει ότι δεν θα χάσουμε μάθημα την 26 Οκτωβρίου, γιατί ο Άγιος Δημήτριος πιάνεται σαν πολιούχος για το κέντρο και όχι για τις Δυτικές περιοχές, στις οποίες ήταν το σχολείο μας. Όταν του είπα ότι την ίδια μέρα είναι και η απελευθέρωση της πόλης, οπότε δεν είναι δυνατόν να κάνουμε μάθημα, αυτός έκανε πως δεν άκουσε και έφυγε. Σιγά καθηγητής να μην παραδεχόταν το λάθος του...
 
Thor είπε:
Εγώ: Μπορεί να τον σκότωσαν και οι Ινδιάνοι....
Γνωστη και ως "Η Καθοδος των Απατσι"... :rofl: :fafoutis: :rofl:

Thorακο δεν παιζεσαι με τις ατακες.... :worship:
 
Εγώ ξεκίνησα το θέμα με την λογική να πούμε τα δικά μας λάθη, ωστόσο εσείς το εξελίξατε!!! :D Και έχετε δίκιο, καθώς ούτε "ρετρο ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ κοτσάνες" λέει ενώ εν τέλει τις μεγαλύτερες μπαρούφες τις "πετάνε" οι καθηγητές!!!Ειδικά στην επαρχία θα έλεγα πως η κατάσταση είναι τραγικη..Ακόμα θυμάμαι μια ανεκδιήγητη που μας έκανε λατινικά και κάθε τρείς και λίγο πέταγε απροειδοποίητα και μια "πατάτα"! (τη πετάς που τη πατάς..δώσε και ένα σήμα να φυλαχθούμε!) Εμείς φυσικά κοιτιόμασταν μεταξύ μας απορημένοι (καθώς στο φροντιστήριο μας τα είχαν πεί αλλιώς), σκουντιόμασταν (υπήρχε γενικά μια έντονη κινητικότητα...), οπότε η άλλη το ψυλλιαζόταν και μας ρώταγε έντρομη "τι είναι ρε παιδιά; Πως σας τα είπανε στο φροντιστήριο;" (ντοινννννν) Αλήθεια, Don, μήπως ο φιλόλογος είχε πάρει κάτι; Μήπως του είχατε ρίξει κάτι άσπρο ή είχε φυτρώσει τίποτα περίεργο στο κήπο του σχολείου και είπε να το δοκιμάσει; Όσο για τον καθηγητή του Thor..εγώ πιστεύω πως τον Κόδρο τον απήγαγαν τα Γκρέμλιν...(πράγματι, άπαιχτη η ατάκα με τους Ινδιάνους!) Πάντως κυκλοφορούν κάτι απίστευτοι τύποι στα σχολεία..

Και μιας και λέμε για "κουφούς"καθηγητές (τώρα θα βγώ λίγο off topic) θυμάμαι μια -εξαιρετικά συμπαθή κατά τα λοιπά- φιλόλογο που μας έκανε ιστορία στο Λύκειο, η οποία ήταν κινούμενη λατέρνα (κατάφερνε να συνδυάζει λαχανι παπούτσια, ροζ φούστα,μωβ σκιά στα μάτια, κατακκόκινο κραγιόν), με φωνή στρουμφακίου, η οποία από τη καλή της τη καρδιά βοήθαγε τόσο πολύ στη προφορική εξέταση, σε σημείο να γελάει και το παρδαλό κατσίκι..Μια μέρα λοιπόν το μάθημα είχε να κάνει με τη γραμμική β..Ρωτάει λοιπόν μια κοπέλα"καλό μου κοριτσάκι, ποιά γραφή αναπτύχθηκε κατά τα μυκηναικά χρόνια;" Ουδεμία απάντηση από τη συμμαθήτρια.."'Έλα..θα σε βοηθήσω λίγο" της λέει..."Αρχίζει από γρ..." Σιωπή πάλι.."Γραμμ..."..Κάτι αρχίζει να γίνεται στο μυαλό της κοπέλας,η οποία λέει "γραμμική!!!" Οπότε ενθουσιασμένη η καθηγήτρια λέει:"Μπράβο!Τσακαλάκια μου είσαστε!!" Χαχα...Να'ναι καλά η γυναίκα (αλήθεια, ήταν πολύ κάλός άνθρωπος) αλλά κάναμε καινούργιο συκώτι κάθε φορά που θαυμάζαμε τις ενδυματολογικές της επιλογές αλλά και όταν μας εξέταζε!!
 
Στο μάθημα της Φυσικής στο Γυμνάσιο μάθαμε για το Joule (μονάδα μέτρησης της ενέργειας) και ο καθηγητής είπε στην τάξη: ''...ονομάζεται Joule, ούτε Τζουλ, ούτε Τζούλια!''. Γέλια εμείς...
 
Καλά, κοτσάνες από δασκάλους και καθηγητές θυμάμαι κι εγώ αρκετές. Μια φορά μάλιστα πήρα χαμηλότερο βαθμό απ' ό,τι έπρεπε εξ αιτίας τέτοιου λάθους.

Ήταν στην Ε Γυμνασίου (εξατάξιου τότε). Μόλις είχα ανέβει από την επαρχιακή πόλη που ζούσε η οικογένειά μου στην Αθήνα για φροντιστήριο, και στο καινούριο μου σχολείο έκαναν αγγλικά. Το επίπεδό τους ήταν αξιοθρήνητο, διότι τότε - δεν ξέρω τώρα - η γλώσσα δεν ήταν σπουδαίο μάθημα ούτε διδασκόταν συστηματικά. Αν τύχαινε να υπάρχει καθηγήτρια (συνήθως ήταν γυναίκες), κάναμε μια ώρα τη βδομάδα στη γλώσσα που τύχαινε να ξέρει. Αν αργότερα έφευγε (μετάθεση, γάμος) μπορεί να πέρναγαν χρόνια χωρίς γλώσσα και αργότερα να διορίζανε καθηγήτρια που δίδασκε άλλη γλώσσα. Εγώ όμως είχα κάνει ήδη 7 χρόνια αγγλικά στον "Όμηρο" και μπορεί μεν η προφορά μου να ήταν χάλια (ακόμη είναι, κι ας έχω 30 χρόνια στις ΗΠΑ) αλλά γραμματική και συντακτικό και τέτοια ήξερα καλά. Καλύτερα από την καθηγήτρια, όπως αποδείχτηκε. Διότι σε κάποιο σημείο μας έβαλε να γράψουμε ή να μεταφράσουμε στα αγγλικά πρόταση με το "look forward to" (ακόμη το θυμάμαι!). Έγραψα εγώ, ας πούμε, "Look forward to seeing you" όπως είναι το σωστό. Άστραψε και βρόντηξε η κυρία Κ. "Το "to" συντάσσεται πάντα με απαρέμφατο, ποτέ με -ing! Το σωστό είναι "Look forward to see you". Και για κακή μου τύχη, στις τελικές εξετάσεις μας έβαλε αυτή την πρόταση. Τι κάνουνε τώρα, elephada? Γράφουνε αυτό που ξέρεις ότι είναι σωστό και θα σου το πάρει λάθος, ή αυτό που είναι λάθος και θα σου το πάρει σωστό? Τώρα βέβαια θα έγραφα αυτό που ήθελε η καθηγήτρια. Πετάει ο γάιδαρος? Πετάει. Αλλά τότε ήμουν 17 χρονών. Οπότε έγραψα το σωστό. 18 στο διαγώνισμα, 19 μέσος όρος Αγγλικά εκείνη τη χρονιά.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Υπαρχουν τοσα πολλα...

Τις εκθεσεις που ειχα γραψει σε Α/β/Γ Δημοτικου, ευτυχως η μανα μου τις ειχε κρατησει.... Τις βρηκα πριν αρκετα χρονια και τις κοιταζα.... Σε μια με θεμα ''τι κανω το πρωι πριν παω στο σχολειο'' (η κατι τετοιο), ειχα γραψει μεταξυ αλλων οτι ''παω στο μπανιο να κατουρησω και μετα να πλυνω τη μουρη μου...''.

Στο Γυμνασιο γεωγραφια.... μια συμμαθητρια μου ''κυριε η Ναυπακτος και το Ναυπλιο ειναι το ιδιο μερος?'' (εντελως ακυρη ερωτηση, αλλα μιας και ηταν τσαχπινουλα τη συγχωρουσαμε ολοι πιστευω!)

Παλι στο Γυμνασιο Ζωολογια.... Καναμε καθε βδομαδα απο 1 ζωο, αλλα επειδη περναγαν οι βδομαδες και δεν θα βγαζαμε ολη την υλη (κλασσικα), ο καθηγητης αποφασισε να μας ανακοινωσει μολις τελειωσε την παραδοση, οτι την επομενη φορα θα κανουμε το μεθεπομενο κεφαλαιο (δεν θυμαμαι ποιο ζωο ηταν), με σκοπο να ''τελειωσουμε το βιβλιο''. Ενδιαμεσα εννοειται υπηρχε 1 κεφαλαιο (''η αγελαδα''), το οποιο θα προσπερναγαμε. Ενας συμμαθητης μου ερωτηση ''οποτε κυριε, την αγελαδα την πηδαμε ?''. Αρχισε να γελαει ο καθηγητης, αρχισε μετα κι ολη η ταξη...

Επισης, ενα ασχετο... Θυμαμαι μια μερα που ενας γειτονας μου (μεγαλυτερος) μου εδινε ''οδηγιες'' πως να ''συμμετεχω'' στην ταξη, χωρις να ειναι αναγκη να κανω τιποτα.... Μου ειχε πει χαρακτηριστικα ''οταν απαντας μια ερωτηση, στην επομενη ερωτηση να σηκωνεις παλι χερι, εστω κι αν δεν ξερεις την απαντηση... αποκλειεται να σε ξαναβγαλει παλι, αλλα θα φαινεται οτι ξερεις...''.

Ετσι λοιπον, την επομενη μερα, σκεφτομουν ποτε θα μου δοθει η ευκαιρια να το εφαρμοσω... Τελικα η ευκαιρια μου δοθηκε στα αρχαια, με μια καθηγητρια που δεν με ειχε παρει και με πολυ καλο ματι... Ρωταγε εκει ερωτησεις, σηκωνανε διαφοροι χερι και απαντουσαν... Καποια στιγμη μου απευθυνει το λογο σε μια ερωτηση, απανταω κανονικα. Μετα κανει μια ερωτηση, που ηταν πολυ δυσκολη... Τελοσπαντων, εγω χωρις να σκεφτω (μιας και μολις ειχα απαντησει στην προηγουμενη), σηκωνω αμεσως χερι με σκοπο να ''εφαρμοσω το σχεδιο''.... Αρχικα παγωσα μιας και διαπιστωνω οτι ημουν ο μονος που ειχε σηκωμενο χερι.... Η καθηγητρια λεει ''παλι εσυ.... κανας αλλος?'', και κοιταει γυρω γυρω στην ταξη μπας και σηκωσει και κανας αλλος χερι.... Εγω απο μεσα μου να βραζω και και να βριζω μαζι (''σηκωστε ενας το κουλο σας [edit] Κoσμητικά [edit]).... Τελικα περνανε μερικα δευτερολεπτα και αφου δεν σηκωσε αλλος χερι, μου απευθυνει η καθηγητρια το λογο ξανα.... Εγω πρεπει να ειχα χλωμιασει και δεν ηξερα τι να πω.... ''Εεεε..... οοοο.... ηηηη....''. Γενικα, πεταξα μια ηλιθιοτητα, δεν θυμαμαι τι ειχα πει, αλλα το βλεμμα της καθηγητριας ηταν ολα τα λεφτα, ενω εγω ηθελα να ανοιξει η γη να με καταπιει. Την επομενη μερα που ειδα τον γειτονα μου, αποπειραθηκα να τον στραγγαλισω.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μετά από αρκετή ώρα φασαρίας και θέλοντας να επιβάλλει την τάξη, η φιλόλογος πετάει το αμίμητο : "ΗΣΥΧΊΑ γιατί θα πετάξω έξω" Και κλασικά ο μόνος μαθητής που την παρακολουθούσε πέταξε την ατάκα: Μα πως κύρια αφού δεν έχετε φτερά. Ε, δεν έμεινε άντερο. Μέχρι και εκείνη το κατάλαβε και έσκασε στα γέλια.
 
foutix είπε:
Μετά από αρκετή ώρα φασαρίας και θέλοντας να επιβάλλει την τάξη, η φιλόλογος πετάει το αμίμητο : "ΗΣΥΧΊΑ γιατί θα πετάξω έξω" Και κλασικά ο μόνος μαθητής που την παρακολουθούσε πέταξε την ατάκα: Μα πως κύρια αφού δεν έχετε φτερά. Ε, δεν έμεινε άντερο. Μέχρι και εκείνη το κατάλαβε και έσκασε στα γέλια.
Με αφορμή αυτό θυμήθηκα μια καθηγήτρια αγγλικών στο λύκειο, λίγο κουφέτο... που ήταν επιτηρήτρια ορόφου. Αφού είχαμε μείνει μέσα στο διάλειμμα γιατί βαριόμασταν, ως συνήθως, να κατέβουμε κάτω, την είχαμε κάνει την τάξη ανάστα ο κύριος, γιατί είχαν μαζευτεί και από διπλανό τμήμα. Τότε έρχεται αυτή με ορμή, ανοίγει την πόρτα και λέει το επικό: Πρώτον, γιατί είστε μέσα; Και δεύτερον, γιατί δεν είστε έξω;

Γενικά βαριόμασταν να κατέβουμε κάτω, οπότε ήταν ιδιαίτερα προσφιλής η ατάκα "Για όλοι έξω..." στο γυμνάσιο και στο λύκειο από τους επιτηρητές ορόφων.

Έχουμε να λέμε πολλά για καθηγητές, αλλά δε θα επεκταθώ για την ώρα.

Κοτσάνα συμμαθητή μου στο δημοτικό: ρωτάει η δασκάλα, 3η δημοτικού, πώς είναι ο παράδεισος (δεν έχω ιδέα ποιο ήταν το μάθημα) και εκείνος σαστισμένος, μετά από μεγάλη παύση, απαντά "Εεεεε έχει δρόμους...." και πετιέται μια ετοιμόλογη συμμαθήτρια και λέει "Όχι, λεωφόρους!". Πέσαμε κάτω απο τα γέλια!

Αναλαμπή: η ίδια συμμαθήτρια στην πρώτη δημοτικού, στο μάθημα Εμείς κι ο κόσμος: η δασκάλα μας ρωτούσε πώς λέγονται τα εργαλεία που έδειχναν οι εικόνες. Στην εικόνα του μυστριού είχαμε σκαλώσει όλα. Όταν η δασκάλα μας μας λέει "αρχίζει από "μ"" πετιέται εκείνη και λέει "μυζήθρα"! Εκεί να δείτε γέλιο!

Κοτσάνα συμμαθήτριας στο γυμνάσιο: στο μάθημα της Ολυμπιακής παιδείας (ναι, υπήρξε και τέτοιο...), για να περάσει η ώρα η καθηγήτρια μας έκανε ερωτήσεις από κάτι κάρτες ερωτήσεων, από ένα επιτραπέζιο σχετικό για τους ολυμπιακούς αγώνες. Σε μια ερώτηση για μια αθλήτρια, οι πιθανές απαντήσεις ήταν 1)Νορβηγίδα 2)Ολλανδέζα 3)Γερμανίδα. Και απαντά η συμμαθήτριά μου με βιασύνη "Ολλανδίδα!"...

Δική μου κοτσάνα: στο φροντιστήριο που πήγαινα 2α και 3η λυκείου οι αίθουσες είχαν ονόματα μεγάλων Ελλήνων, μαζί με φωτογραφία του αντίστοιχου ανθρώπου. Περνώντας έξω από την αίθουσα Ανδρόνικος βλέπω τη φωτογραφία του Μανώλη Ανδρόνικου. Έχοντας ακούσει πολλές φορές το όνομα Ανδρόνικος σκέτο, χωρίς το μικρό όνομα, είχα υποθέσει ότι ήταν κάποιος αρχαίος, λόγω του ότι άκουγε αρχαιοπρεπές το όνομα, συν ότι πολλές αίθουσες είχαν τα ονόματα αρχαίων Ελλήνων. Εντυπωσιασμένος με την ανακάλυψη, λέω δυνατά "Τελικά ο Ανδρόνικος ήταν νέος;" (εννοώντας σύγχρονος)... Εισέπραξα ένα δυνατό γέλιο από την αίθουσα, η οποία ήταν γεμάτη και έκαναν μάθημα (δεν ήξεραν από πού τους ήρθε!), αλλά και από τους συμμαθητές μου και τον καθηγητή. Ευτυχώς πέρασε στα ψιλά!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Στην Ε' τάξη στο μάθημα της Φυσικής είχαμε μάθει για το Γάλλο επιστήμονα Λαβουαζιέ. Στο σπίτι όταν διάβαζα για την επόμενη μέρα το μάθημα με τη μαμά εκείνη μου είπε: ''Kι εγώ θυμάμαι το Λαβουαζιέ από το σχολείο'' (εννοώντας ότι τον θυμόταν από σχολικό μάθημα). Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, γύρισα και τη ρώτησα: ''Συμμαθητής σου ήταν;'' (!!!!).
 
Πρέπει να ήμουν Β' Δημοτικού και μαθαίναμε τους χρόνους των ρημάτων. Με ρωτάει η μάνα μου ποιους χρόνους κάναμε εκείνη τη μέρα. Απαντάω: Κάναμε τον Ενεστώτα και τον Παρατατικότα. Σκάει η μάνα μου στα γέλια και μου λέει σιγά μην κάνατε και τον παρατατικόκορα χαχα!! :points:
 
Γέλασα πολύ με αυτά που γράφτηκαν, αξέχαστες εποχές! Εγώ θυμάμαι αυτά:

Β Δημοτικού: Ένα αγοράκι, έπρεπε να γράψει στην απάντηση του προβλήματος (θυμάστε, πρόβλημα-λύση-απάντηση), "3 προβατάκια έμειναν στο λιβάδι" και αντί αυτού έγραψε: "3 προβατάκια έμειναν στο σκοτάδι!"

Γ Δημοτικού: Ρωτάει ο δάσκαλος έναν συμμαθητή μου: "Ποιό ήταν το αγαπημένο φαγητό των Ρωμαίων;" Ήταν ο χυλός, αλλά το άμοιρο παιδί δεν ήξερε και έτσι απ'ότι φαίνεται είπε κάτι που ήταν δικό του αγαπημένο: "Η τούρτα κύριε!"

Γ Δημοτικού πάλι: Ο δάσκαλος κάνει μία δύσκολη ερώτηση στη Γλώσσα. Ενώ κανείς δεν ξέρει, ξαφνικά σηκώνει χέρι ένας από τους "κακούς" μαθητές της τάξης και όλοι μένουμε άφωνοι. "Για πες μας" Λέει έκπληκτος κι ο ίδιος ο δάσκαλος. Κι εκείνος λέει: "Κύριε, ήθελα να πω ότι εγώ ξέρω μία γερμανική λέξη: Χαιλ Χιτλερ!!!" Εμείς είχαμε ξεραθεί στα γέλια κι ο δάσκαλος άφριζε και έβριζε.

Το τελευταίο για Γ Δημοτικού: Ένα κορίτσι έγραψε σε διαγώνισμα Ιστορίας, αντί για "τα κέρατα του Μινώταυρου" "τα κέρατα του Μίνωα!" Μέχρι κι ο δάσκαλος είχε ξεκαρδιστεί!

Δ Δημοτικού: Δασκάλα: Πότε είναι η γιορτή του Αγ. Γεωργίου;

Μαθητής: Στις 32 Απριλίου! Τι ωραία αντιστροφή των αριθμών!

Ε Δημοτικού: Δασκάλα Αγγλικών: Τι σημαίνει boring;

Συμμαθητής: Βόρειος! (Τι εύκολες θα ήταν έτσι οι γλώσσες ε ;)

Στο δημοτικό πάλι, δεν θυμάμαι ακριβώς σε ποιά τάξη, συζητούσαμε με το δάσκαλο για το πού να πάμε εκπαιδευτική εκδρομή. Πετάγεται ένας συμμαθητής μου και λέει:

"Πάμε στην Pizza Hut να δούμε την Πάμελα Άντερσον!" (Θυμάστε τη διαφήμιση που παιζόταν τότε; Αυτός την είχε πάρει στα σοβαρά. Πραγματικά, θα ήταν τέλεια μια εκπαιδευτική εκδρομή στην Pizza Hut :) )

Α Γυμνασίου: Το βιβλίο Ιστορίας είχε μία φωτογραφία με το διάσημο αγαλαμτίδιο "Η θεά των φιδιών" από τη Μινωϊκή Κρήτη, που απεικόνιζε μια γυναικεία φιγούρα να κρατάει από ένα φίδι στο κάθε χέρι και να έχει ένα πουλί στο κεφάλι. Στο διαγώνισμα λοιπόν, είχε πέσει ερώτηση: "Τι γνωρίζετε για τις γυναίκες της Μινωϊκής Κρήτης;"

Απάντηση κοριτσιού: " Οι γυναίκες στη Μινωϊκή Κρήτη είχαν δύο φίδια στα χέρια κι ένα πουλί στο κεφάλι!" Προφανώς μόνο τις εικόνες του βιβλίου έβλεπε η συγκεκριμένη! Αυτό ήταν θρυλικό, ακόμα γελάω όταν το σκέφτομαι :D
 
Έτσι στα γρήγορα μου έρχονται δύο. Ένα δικό μου και ένα συμμαθητή μου.

Το δικό μου:

Κάναμε Γαλλικά και έπρεπε να διαβάσω τη λέξη agneau (αρνί) που δεν την είχα ξαναδεί. Για να με βοηθήσουν δύο συμμαθητές μου από πίσω μου λένε ταυτόχρονα ο ένας "αρνί" και ο άλλος "αγκνό". Λέω και εγώ "αρνιώ"!

Του συμμαθητή μου:

Έπρεπε να γράψουμε μια έκθεση στο δημοτικό για τις πυρκαγιές. Παρακάτω ακολουθεί η πλήρης έκθεσή του που την θυμάμαι ακόμα αυτούσια!

"Εγώ μια φορά είδα έναν κύριο που κάηκε αλλά έσβησε το τσιγάρο του και δεν κάηκε." :p

Η δασκάλα τον είχε σηκώσει στον πίνακα για να την διαβάσει κιόλας...
 
perlastar είπε:
Το τελευταίο για Γ Δημοτικού: Ένα κορίτσι έγραψε σε διαγώνισμα Ιστορίας, αντί για "τα κέρατα του Μινώταυρου" "τα κέρατα του Μίνωα!"
Μα δεν είχε άδικο... για να γεννηθεί ο Μινώταυρος η Πασιφάη κεράτωσε τον Μίνωα, αφού το χαριτωμένο αυτό τερατάκι ήταν γιος της Πασιφάης και του Ταύρου της Κρήτης.
 
elephadas είπε:
Μα δεν είχε άδικο... για να γεννηθεί ο Μινώταυρος η Πασιφάη κεράτωσε τον Μίνωα, αφού το χαριτωμένο αυτό τερατάκι ήταν γιος της Πασιφάης και του Ταύρου της Κρήτης.
Σωστά elephada! :D
 
don dokken είπε:
Γ ' Λυκειου ,δεσμη,αρχαια,ημαστε στη σκηνη οπου ο μαδαφακα (Οιδιπους)
Τον Απρίλιο που έγραψε ο don την παραπάνω ατάκα, ξεκίνησα να γελάω. Πριν από δέκα λεπτά σταμάτησα, οπότε να γράψω κι εγώ το κατιτίς μου:

Όπως έχω ξαναπεί, στις δύο πρώτες τάξεις του Γυμνασίου ήμουν στο Βέλγιο σε μια βάση του ΝΑΤΟ. Εκεί είχα πολλούς Αμερικάνους φίλους, επομένως όπως ήταν φυσικό έμαθα καλά Αγγλικά. Όταν η οικογένειά μου επέστρεψε στην Ελλάδα, είχα μια καθηγήτρια Αγγλικών στο σχολείο, συμπαθέστατη, με μια μόνο αδυναμία: δεν σκάμπαζε και πολλά Αγγλικά... Στις αρχές διόρθωνα διακριτικά τις κοτσάνες που πέταγε, με συνέπεια κάθε φορά που μας έλεγε κάτι καινούργιο να με κοιτάει τρομαγμένη... Από ένα σημείο και μετά ένιωσα άσχημα για αυτή και δεν άνοιγα το στόμα μου.

Ένα πολύ χαρακτηριστικό μαργαριτάρι που θυμάμαι, είναι η λέξη cheerleader (μαζορέτα) που υπήρχε σε ένα κείμενο... άντε να την καταλάβει η καημένη η κυριούλα. Βάλθηκε λοιπόν να μας αναλύει πως ο cheerleader ενός σχολείου είναι ο αρχηγός της χαράς, δηλαδή ο γελωτοποιός της τάξης.
 
Πίσω
Μπλουζα