Σχολικά λάθη-κοτσάνες

Στην ΣΤ τάξη στο μάθημα των Φυσικών μάθαμε για τα σαρκοφάγα ζώα. Συζητούσαμε στην τάξη ότι τα ζώα φροντίζουν τα μικρά τους μέχρι να μεγαλώσουν αναφέροντας το λιοντάρι. Η λιονταρίνα/λέαινα φροντίζει τα μικρά της μέχρι να μεγαλώσουν κλπ...

Συμμαθήτρια: ο πατέρας ασχολείται με τα οικιακά!!!!
 
Μια συμμαθήτριά μας διάβαζε ένα κείμενο που σε ένα σημείο έλεγε "...με την ψιλή φωνή του...". Διάβασε λάθος το "ψιλή" και φυσικά έγινε το έλα να δεις. :D
 
Συμμαθητής μου στο λύκειο σε ένα κείμενο που διάβαζε , στην λέξη στήλη είπε το λ.. :D
 
+

σε τάξη Γυμνασίου (Β ή Γ) ένας συμμαθητής μου στο μάθημα των Αγγλικών διάβαζε μια πρόταση που είχε τη λέξη baby. Αντί να τη διαβάσει σωστά (μπέιμπι) είπε ''μπάμπη!!!''...
 
το κορυφαιο που θυμαμαι στο γυμνασιο που πηγαιναμε φυσικη και χημεια ειχαμε εναν τυπο που για καποιον λογο αν εκανες ενα λαθος επαιρνε το γραπτο και το εδειχνε σε ολους και ελεγε ειδατε τι εκανε ο ταδε??το βλεπετε ολοι??λοιπον μια μερα ειχαμε γραψει διαγωνισμα και η μια ερωτηση ηταν τι ειναι το ατομο καποιο παιδι που δεν ηξερε ειχε γραψει κατι του στυλ τι ειναι το ατομο??ενα τιποτα ειναι το ατομο και βολοδερνει ασκοπως στην υπαρξη της ζωης ειχαμε πεθανει στα γελια πραγματικα
 
Αυτό δεν ήτανε στο σχολείο, αλλά στο ΤΕΙ (ΤΕΙ Κοζάνης ηλεκτρολογίας). Εργαστήριο ηλεκτρικών μηχανών και είχα κάνει ένα φαντασμαγορικό πείραμα, με μοτέρ συνεχούς 3 ίππων, γεννήτριες συνεχούς κλπ. όλα ωραία και οι συνάδελφοι το παρακολουθούσαν ωστόσο έρχεται ο καθηγητής, κατεβάζει ένα διακόπτη, σταματάνε όλα, τον ξανανεβάζει αμέσως, ακούγεται ένα τρομερό "μπαμ" βραχυκύκλωμα και μάλιστα με συνέχές και μου λέει "είδες τι έκανες τώρα", "μα, κύριε καθηγητά..." και μου την είπε και ο ΕΤΠ, ότι μετακινήθηκαν τα τυλίγματα του μετασχηματιστή από το βραχυκύκλωμα. Και που να πω τίποτα, που δεν θα περνούσα το μάθημα στον αιώνα των άπαντα!
 
στη Β' Γυμνασίου μάθαμε την απαλοιφή παρενθέσεων σε αριθμητικές παραστάσεις, ένας συμμαθητής μου είπε ''αλοιφή παρενθέσεων''...

στο Λύκειο στα Μαθηματικά είχαμε τους μιγαδικούς αριθμούς...και μια μαθήτρια νόμιζε ότι είχαν σχέση με...μύγες!!!

στο φροντιστήριο στο Λύκειο μια μαθήτρια-αστέρι είχε κάνει την ερώτηση: ''είναι η Αλγεβρα ή τα Αλγεβρα;;;'' (!!!)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δευτερα Λυκείου αρχές της χρονιάς, μαθημα Νεων Ελληνικών. Ο συμμαθητής που καθόμασταν μαζί, ξεψαχνίζει το βιβλίο και πέφτει σε ενα ποίημα του Ανδρέα Κάλβου, αρκετές σελίδες πιο κάτω.

Μου λέει "για κανε εναλλαγή το λ με το β". Το κάνω, γελάμε. Μήνες μετά φτάνει η στιγμή να κάνουμε για μάθημα αυτό το ποίημα. Η καθηγήτρια ρωτάει ποιός θελει να διαβάσει, σηκώνουμε τα χέρια καμια 20αριά, κι ερχεται

η σειρά του Νικολάκη να διαβάσειειειειειει. Ε ξεκινάω....ηταν η εισαγωγή του ποιήματος, όπου ανέφερε κάποιες ιστορικές πληροφορίες για τον ποιητή αυτό.....μπλα μπλα μπλά....και ξανά μπλα μπλα μπλα και......Φτάνω στο όνομα

του ποιητή και ενθυμούμενος τη φάση με το συμμαθητή μου στην αρχή της χρονιάς προσπάθησα να μη μπερδέψω τα γράμματα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερα και είπα "ο Ανδρέας Κα....ος" (εναλλαγή των Λ και Β) και πέφτει ενα γέλιο

στην τάξη που ακόμα το θυμάμαι. 2 συμμαθητές μου είναι κολλητοί μου και καμια φορά τα θυμόμαστε και γελάμε.

Ωραίο θρεντάκι.
 
-3η λυκείου στο μάθημα των γερμανικών. Ήμασταν μόνο εφτά άτομα που αρνηθήκαμε να πάμε στ' άλλα μαθήματα επιλογής και δεν είχαμε ξανακάνει αυτή τη γλώσσα. Μας άρχισε λοιπόν ο καθηγητής από το αλφάβητο. Μας λέει μια μέρα να γράψουμε "έλα στις 6 στο σπίτι μου". Σιγουρη πως τα έχω όλα σωστά το δείχνω στον καθηγητή. Τον βλέπω να κοκκινίζει και να μενει άγαλμα.


"Κατάλαβες τί έγραψες;" ρωτάει.



"Φυσικά" απαντάω με αυτοπεποίθηση.



Κοκκινίζει περισσότερο.



"Γιά πες μου τί έγραψες"



"Έλα στις 6 στο σπίτι μου"



"Αμ δεν έγραψες αυτό! Έλα για σέξ στο σπίτι μου λές!"



Έπεσε το γέλιο της αρκούδας!
:rofl: Είχα μπερδεψει το sechs με το λατινικό sex και άλαξε λίιιιιγο το νόημα της πρότασης!

 


-3η λυκείου στο μάθημα των γερμανικών πάλι. Είχε ζητήσει ο καθηγητής να του πάμε γερμανικά ποιήματα ή τραγούδια και να τα μεταφράσουμε μαζί. Με την κολλητή μου του πήγαμε το Schakal των Lacrimosa. Ξεκινάει τη μετάφραση μ' αυτό καθώς του άρεσε το όνομα. Λέει τον πρώτο στίχο, λεει τον δεύτερο...Πηρετο ανεβάσαμε στην προσπάθεια να μην γελάσουμε καθώς μετέφραζε. Πάει να πεί τον τρίτο-δεν αντέχει άλλο-ρωτάει:



"Αυτό τί τραγουδι είναι; Περίεργα πράγματα λεει."



"Κανονικό" απαντάμε ψυχραιμα.



"Είναι ροκ;"



"Kάτι τέτοιο" γελάμε πλατιά κρατώντας την αναπνοή για να μην πέσουμε κάτω.



Συνεχίζει λίγο ακόμα...



"Κοιτάξτε παιδιά, αυτό είναι υψηλή ποίηση δεν έχω λέξεις να πώ τί...περι...γράφει...Κάτσε να το κρύψω μην το δεί η γυναίκα μου!"



:rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl: :rofl:

 


-2α γυμνασίου στην Γλώσσα. Ο καθηγητης μας έδινε πίσω τις εκθέσεις που είχαμε γράψει κάνοντας και τα απαραίτητα σχόλια/κατσαδιάσματα για την πανωλεθρία της τάξης. Λέει πως ο μεγαλύτερος βαθμός ήταν ο δικός μου. Ανοίγω πανευτυχής το τετράδιο:



"Εξαιρετική παρουσίαση ιδεών και δομή. Ωραίο λεξιλόγιο. Αλλά είχαμε το άλλο θέμα"



:brick:

 


4ο έτος στο Πανεπιστήμιο. Λέει σ' έναν ο καθηγητής να διαβάσει την τρίτη περίοδο της δεύτερης παραγράφου ενός άρθρου. Διαβάζει την τρίτη παραγραφο. Του ξαναλέει. Διαβάζει την δεύτερη παράγραφο από την αρχή. Με τη μισή τάξη να γελά και τα νεύρα του καθηγητή κάγκελα το ξαναλέει τί να διαβάσει. Διαβάζει το τρίτο άρθρο.



Καθηγητής στα όρια εγκεφαλικού: "Τί έτος είπαμε ότι είσαι;"



"Τέταρτο"



"Αν πάρεις ποτέ πτυχίο να με γράψεις!":points:
 
Στην Ε' Τάξη στην Ιστορία της Βυζαντινής περιόδου είχαμε μάθει για το Διγενή Ακρίτα, τον οποίο λέγαμε Διγενή Ακριδα!!!
 
Κορυφαία κοτσάνα του υποφαινόμενου στο Δημοτικό (μάλλον τρίτη Δημοτικού): με αφορμή ένα ποίημα στο μάθημα της Γλώσσας, ρωτάει η δασκάλα "Πότε και μεις κατεβάζουμε τα παντζούρια της ψυχής μας;" και πετάγομαι εγώ με το χέρι "κυρία-κυρία, να πω;" μου δίνει το λόγο (τί τό'θελε; ) και πετάω την αμίμητη, την επική, την τιτανομέγιστη κοτσανάρα του αιώνα "Όταν έχει ήλιο!"  Έφυγε η τάξη από τα γέλια, ρεζίλι τω σκυλιώνε εγώ. 

(Για να πούμε όμως και του στραβού το δίκιο, ως ημίκουφος και μέχρι σήμερα, είχα ακούσει μόνο τα παντζούρια και όχι την ψυχή.) 

Χρόνια μετά και έχοντας θάψει βαθιά το ντροπιαστικό αυτό περιστατικό, γιατί κουφός κουφός αλλά χάζευα κιόλας, ως ενήλικας πια, το διηγήθηκα σε οικογενειακό τραπέζι και φυσικά έφυγε το σπίτι από τα γέλια. Τότε μόνο συνειδητοποίησα τι κοτσανάρα είχα αμολύσει και φυσικά ακόμα γελάω με τα χάλια μου. 
 
Ξέθαμα για ακόμη μια φορά :D
Μία κοτσάνα που θυμάμαι: Στο Λύκειο κάναμε ένα "σεμινάριο" μουσικής (μας το είχε κάνει ο καθηγητής που μου έκανε Αρμονία στο ωδείο) και εγώ ο "έξυπνος", διάβασα το όνομα Ζωρζ Μουστακί, Ζωρζ Μουστάκι. :fafoutis: Δεν έφταιγα εγώ, τα γράμματα που ήταν κεφαλαία. Περιττό να πω πως η τάξη γκρεμίστηκε απ' τα γέλια και εγώ έγινα πιο κόκκινος και από παντζάρι...
 
Έτσι στα γρήγορα μου έρχονται δύο. Ένα δικό μου και ένα συμμαθητή μου.

Το δικό μου:

Κάναμε Γαλλικά και έπρεπε να διαβάσω τη λέξη agneau (αρνί) που δεν την είχα ξαναδεί. Για να με βοηθήσουν δύο συμμαθητές μου από πίσω μου λένε ταυτόχρονα ο ένας "αρνί" και ο άλλος "αγκνό". Λέω και εγώ "αρνιώ"!

Του συμμαθητή μου:

Έπρεπε να γράψουμε μια έκθεση στο δημοτικό για τις πυρκαγιές. Παρακάτω ακολουθεί η πλήρης έκθεσή του που την θυμάμαι ακόμα αυτούσια!

"Εγώ μια φορά είδα έναν κύριο που κάηκε αλλά έσβησε το τσιγάρο του και δεν κάηκε." :p

Η δασκάλα τον είχε σηκώσει στον πίνακα για να την διαβάσει κιόλας...
 
Έτσι στα γρήγορα μου έρχονται δύο. Ένα δικό μου και ένα συμμαθητή μου.

Το δικό μου:

Κάναμε Γαλλικά και έπρεπε να διαβάσω τη λέξη agneau (αρνί) που δεν την είχα ξαναδεί. Για να με βοηθήσουν δύο συμμαθητές μου από πίσω μου λένε ταυτόχρονα ο ένας "αρνί" και ο άλλος "αγκνό". Λέω και εγώ "αρνιώ"!

Του συμμαθητή μου:

Έπρεπε να γράψουμε μια έκθεση στο δημοτικό για τις πυρκαγιές. Παρακάτω ακολουθεί η πλήρης έκθεσή του που την θυμάμαι ακόμα αυτούσια!

"Εγώ μια φορά είδα έναν κύριο που κάηκε αλλά έσβησε το τσιγάρο του και δεν κάηκε." :p

Η δασκάλα τον είχε σηκώσει στον πίνακα για να την διαβάσει κιόλας...
κατι αναλογο εκανε και ο προπονητης νικος αλεφαντος ελεγε να φυλαξουν τον φρούστερ εννουσε τον μπρούστερ αλλα στην ιδια ομαδα υπηρχε παιχτη με επωνυμο φρουσος.
στα σχολικα λαθη-κοτσανες ενας συμμαθητης μου λεει στην δασκαλα αναφερομενος σε μενα(επειδη εκανα πολυ φασαρια) το εξης:φανταστειτε να ητανε γιος σας
και εγω απανταω αμην και ποτε νομιζοντας οτι σημαινει ακριβως το αντιθετο .
Δεν απαντησε και την επομενη μερα μπηκα τελευταιος στην ταξη μια δυο μικρα κλαδια απο αμυγδαλια που μου ειχε δωσει η μανα μου(χωρις να ξερει το περιστατικο) και αυτη μου λεει τα φερες για να με καλοπιασεις και με ειχε ορθιο στη γωνια για 2 λεπτα μεχρι να ξεκινησει το μαθημα και μετα μου ειπε να καθησω.
Μετα την επομενη χρονια καποιος την ρωτησε που μενει ωστε να της πουμε τα καλαντα.
Οσοι πηγαν(και εγω αναμεσα σ'αυτους)δεν την βρηκαν στο σπιτι. Ανοιξε την πορτα ο γιος της.
Δεν μου φανηκε καθολου περιεργο που ελειπε σκεπτομενος το δικο μου περιστατικο της προηγουμενης χρονιας
 
Στην 1η γυμνασιου μετα την αναγνωση ρωταει η καθηγητρια για αγνωστες λεξεις, σηκωνω το χερι, λεω αυτην που δεν ξερω και ΟΛΗ η ταξη ξεσπαει στα γελια,γυρναω αποτομα με νευρα ''τι γελατε ρε;"
Η καθηγητρια σκαει ενα χαμογελο και με ρωταει στα αληθεια εαν δεν ξερω αυτην την λεξη,λεω Οχι δεν την λεμε στο σπιτι, η λεξη ηταν ''Λεχωνα". :p
 
Πίσω
Μπλουζα