Σχολικές Ποδιές

[Wally]

Εγω ειμαι υπερ της σχολικης ομοιομορφης ενδυμασιας. Δεν με ενοχλησε οταν την φοραγα στο Δημοτικο. Αυτα περι τραυματισμου της παιδικης ψυχολογιας λογω ομοιομορφιας τα ακουω βερεσε.

Η καταργηση της (μαζι με την κατακορυφη πτωση του επιπεδου των εκπαιδευτικων - βλεπε αδιαφορια, συντεχνιακες διαδηλωσεις με καδρονια κτλ) ηταν το προοιμιο να θεωρειται κοινος τοπος στα σημερινα σχολεια οι 13χρονοι μαθητες με μωβ μαλλια, κοπελες-τσουλουφια, βαμμενα χειλια-ματια ασχετως φυλλου(!!), ατυπα θεσμοθετημενο καπνιστηριο, εξωσχολικους με πραματειες στα διαλειματα κτλ.

Και δεν εχω αραχνιασμενο μυαλο. Μουτρο ημουν και εγω ωσαν μαθητης αλλα το σχολειο κουτσολειτουργουσε τοτε με καποιους κανονες και υπηρχε και στοιχειωδης σεβασμος τους (απεχει παρασαγκυς και απο τη προβατοποιηση και απο τη μανουρα για τη μανουρα).

Τωρα πας τα παιδια σου σχολειο και δεν ξερουν απο τι να πρωτοφυλακτουν.

 

[pooky(1)]

Συμφωνώ κι εγώ.

Η κατάργηση της ποδιάς τους μάρανε, και ο δηθενισμός για το ότι πρέπει τα παιδιά να εκφράζονται ελεύθερα.

Σε μια κοινωνία που στους χώρους εργασίας - στρατόπεδα συγκέντρωσης ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ όλο και περισσότερο το "dress code" η σχολική ποδιά τους έφταιξε.....

Ε ρε ξύλο που θέλουν μερικοί......

 

[k.efi]

Μπλε ποδιά αχ.............. θυμάμαι που ο λευκός γιακάς έβαινε για να πλυθεί κάθε μέρα από την μαμά μου την καλή που καθαρίζει με ΡΟΛΥ. Εμένα μου έπλεκε ή γιαγιά μου με το βελονάκι γιακαδάκια οτκουτιρ λέμε η ποδιά!!!!!!! Κορδέλα μπλε ή λευκή στα μαλλιά ή τα μαύρα σιδερένια τσιμπιδάκια για να συγκρατούν την χωρίστρα στο πλάι και το μαλλί πατηκομένο!!!! Ποδιές με σούρα ή ζώνη, με φερμουάρ, με τσέπες ψιλόστρατιωτικές αργότερα, με τσέπη για τα μαντηλάκια μας………….. και τα πονηρά αγόρια που όλο τους έπεφταν τυχαία στα πόδια μας πράγματα στο διάλειμα και εσκηβαν πίσω μας για να τα πιάσουν........ απο μικροί ή άντρες έπεφταν στα πόδια μας!!!!!!!!!

 

[kostas]

Λοιπόν για να απομυθοποιήσουμε μερικά πράγματα.

Δεν έχω προσωπική εμπειρία από το σχολείο γιατί, νομίζω σχετικά οριακά, πηγα νηπιαγωγείο μετά την κατάργησή τους. Τα παρακάτω βασίζονται σε προσωπικές παρατηρήσεις και συζητήσεις.

Πρώτον, η ποδιά (γαλλικής έμπνευσης, ή στολή στο αγγλοσαξωνικότερο) δεν καλύπτει απαραίτητα τις κοινωνικές/οικονομικές διαφορές μέσα στο σχολείο, ούτε δίνει την αίσθηση της ισότητας. Οι λόγοι πολλοί. Η μάνα μου έχει αναφέρει πολλές φορές πως στο σχολείο της τα πλουσιοκόριτσα φορούσαν την ποδιά του τάδε σχεδιαστή και κάνανε μόστρα στις υπόλοιπες (που φορούσαν τις ποδιές από 2ο χέρι). Το ανέφερε άθελά του και ένα μέλος εδώ, η ποδιά του Τσέλιου που είχε το τάδε διαφορετικό. Πάει περίπατο η ισότητα.

Επιπλέον, η ποδιά είναι πανοφώρι, και αντίθετα με την πλήρη στολή, μπορείς να βάλεις ό,τι θες από κάτω. Έχω δει παλιές σχολικές φωτό και από κάτω, τζην, κοτλέ, φούστες κτλ. Πάει περίπατο η ισότητα ξανά.

Επίσης, αν ρωτήσετε παππούδες σε χωριά ειδικά στα ορεινότερα θα σας πουν πως με τη μεταπολεμική φτώχεια, δεν είχαν καθόλου λεφτά για τις ποδιές και ο καθένας φορούσε ό,τι είχε (επιβεβαιώνεται από παλιές σχολικές φωτογραφίες). Σε αυτά τα μέρη, το να φορούσες ποδιά ήταν επίδειξη πλούτου, όχι ισότητας. Και φυσικά θα αναφέρω το ευστοχότατο που είπε άλλο μέλος προηγουμένως, πως η ποδιά απλώς καλύπτει τις ανισότητες, δεν τις εξαφανίζει. Με ή χωρίς ποδιά τα παιδάκια ξέρουν ποιός είναι φτωχός και ποιός πλούσιος μέσα στην τάξη.

Καταρρίπτεται λοιπόν αυτό το επιχείρημα.

Πάμε τώρα στο θέμα της ταυτότητας, υπερηφάνιας για το σχολείο, πειθαρχίας, κτλ. Τα παιδιά συνήθως δε διαλέγουν το σχολείο στο οποίο πάνε, επομένως δεν είναι λογικό να πιστεύουμε πως θα είναι περήφανα γι' αυτό και θα θέλουν να φοράνε τη στολή του. Πιο εύστοχο είναι το επιχείρημα της πειθαρχίας, αλλά αυτό το αφήνω στην κρίση σας. Τι σχολείο θέλουμε, σαν το στρατό που υπηρετήσαμε πολλοί από δω μέσα, ή σχολείο που σε προετοιμάζει για τη ζωή, σε βοηθά να γίνεις σκεπτόμενο άτομο. Θυμάμαι τις πρώτες μέρες της θητείας, αφού βάλαμε τις στολές, δυσκολευόμασταν να αναγνωρίσουμε τους συναδέλφους που είχαμε γνωρίσει την προηγούμενη μέρα με τα πολιτικά τους: "Α εσύ είσαι! δε σε γνώρισα βρε! πόσο άλλαξες με τη στολή! δε σε ξεχώρισα μέσα στους άλλους!". Δε θα ξεχάσω με την πρώτη άδεια που πήγα στους δικούς μου είδα τη μάνα μου στο απέναντι πεζοδρόμιο και με κοιτούσε και περίμενε, και περίμενα και εγώ και δεν πήγαινα απέναντι γιατί είχα τρεις μπόγους, ώσπου της κάνω νόημα, "έλα τι περιμένεις" και σαστισμένη πέρασε απέναντι "ώχου καλέ δε σε γνώρισα!" και μετά το γλύκανε "σε κοιτούσα και έλεγα ποιός είναι αυτός ο ωραίος με τη στολή".

Αν είναι να φορέσουμε ποδιά για την πειθαρχία και να καταλήξουμε να μη μας γνωρίζουν οι μάνες μας, αφήστε το καλύτερα!

Τελικά το μόνο που μένει απ' τις ποδιές και τις στολές είναι η νοσταλγία, γιατί τα ρούχα αυτά συνδέθηκαν με μια περίοδο της ζωής μας. Νοσταλγούμε τα χρόνια εκείνα, όχι τα ρούχα και έτσι το επιχείρημα εξορθολογισμού τους εύκολα καταρρίπτεται.

 

[Λορένα]

Kosta Θα συμφωνήσω απόλυτα με τα λεγόμενα σου.

Αν θέλει κάποιος να ξεχωρίσει θα βρει τρόπο, και στις σχολικές ποδιές σιγουρα ξεχωριζαν οι φιρματες, οι καινουργιες, απο τις παλιες και φθηνες.

Επίσης αυτό το θέμα της ομοιομορφίας, ναι μεν υπάρχει πλεον σε μεγαλες εταιριες σημερα οπου επιβάλεται "dress code" (οπως γραψανε πιο πανω ) αλλα μην ξεχναμε πως εδω προκειται για παιδια, που δεν πρεπει να τα συμπεριφερομαστε σαν μαζα, αλλά σαν ξεχωριστή προσωπικότητα το καθένα, και ειναι και στο ξεκινημα της ζωης τους.

Στα χωρια πραγματι δεν υπηρχε στολη, και τα φτωχα παιδακια, ζητημα αν ειχαν δευτερο (καλο) ρουχο για να αλλαζουν ωστε να ειναι ευπρεπως ντυμενα στο σχολειο. Οι γονεις μου, μου εχουν πει τετοια παραδειγματα και πως η ποδια για κεινους ηταν προσθετο εξοδο. Το καθε σπιτι βολευε τα παιδια του, με οτι ρουχο υπηρχε, και κοιτουσαν να το κρατουν σε καποια καλη κατασταση.

Παντως.. αν καποιος θελει να κανει συγκριση με το σημερα ας αναλογισθει τι γινεται σε εθνικες γιορτες που επιβαλλεται το ομοιομορφο ντυσιμο.

Σας πληροφορω πως βρισκαμε χιλιους δυο τροπους να ξεχωρισουμε. Η με το μαλλι η με το βαψιμο η με το ιδιαιτερο πουκαμισο, το παπουτσι κτλ

 

[joe]

Ο Κωστας τα ειπε πολυ ωραια!

Δεν προλαβα κι εγω την ποδια στο μεγαλειο της. Μονο στο νηπιαγωγειο αλλα ειχε περισσοτερο την σημασια ρουχου για να μην λερωνεσαι.

Η ομοιομορφη εμφανιση εχει τις ριζες της σε αλλες λογικες και σε καμια περιπτωση δεν διευκολυνει την αναπτυξη της προσωπικοτητας. Μαλλον εχει ως στοχο να την πνιξει. Για την ιστορια θα αναφερω πως μεχρι τον δεκατο εβδομο αιωνα ακομη και στον στρατο δεν υπηρχε ''στολη'' ο καθενας φορουσε οτι ειχε.

Ακομη και με την λογικη της δηθεν απαλοιψης των κοινωνικων ανισοτητων, οι ποδιες ηταν φαουλ. Για να ισχυει αυτο θα επρεπε να χορηγουνται απο το κρατος και να ειναι ενας σχεδιασμος για ολα τα δημοσια σχολεια. Αντιθετα υπηρχαν διαφορα μοντελα, απο αυτα που εμοιαζαν με τσουβαλια για το λαουτσικο και ντιζαινιες για τους φραγκατους απο επωνυμους μοδιστρους. Επισης δεν ηταν ολοκληρωμενη στολη. Και παλι τα παιδια φορουσαν απο κατω ρουχα. Οποτε και ανισοτητα υπηρχε και κυριοτερο 3-4 επιχειρηματιες μασαγαν για τα καλα απο αυτην την ιστορια.

 

[Maverick]

Σχολικές ποδιές …

Θυμάμαι αρχές του Σεπτέμβρη να πηγαίνουμε με τη μαμά να αγοράσουμε ύφασμα για να μας ράψει τις ποδιές. Η μαμά μου ήταν μοδίστρα και εννοείται ότι τα περισσότερα ρούχα μας ήταν ραμμένα από το χέρι της (και την παλιά singerμηχανή).

Αυτό που μου άρεσε υπερβολικά ήταν η μυρωδιά της ποπλίνας στα υφασματάδικα. Θυμάμαι ακόμα αυτή τη μυρωδιά και αν την συναντήσω κάπου, αμέσως τραβιέται το συρταράκι της μνήμης μου που αφορά στο σχολείο…

Το ύφασμα ποδιάς που φορούσαμε στο δημοτικό ήταν μπλε ανοιχτό και στο γυμνάσιο μπλε σκούρο… Συνηθίζαμε όμως τα κορίτσια της τελευταίας τάξης του δημοτικού να επιλέγουμε το σκούρο ύφασμα, δηλώνοντας ότι μεγαλώσαμε πια και περνάμε σε ανώτερο επίπεδο…

Το λευκό γιακαδάκι τοποθετούνταν πάνω στον κανονικό γιακά της ποδιάς και μπορούσε να βγαίνει και να πλένεται χωριστά αν χρειαζόταν. Η μαμά μου φυσικά, μου τοποθετούσε το χειροποίητο γιακαδάκι που έπλεκε με το βελονάκι. Ήταν ένα κομψοτέχνημα! Λίγο απείχα από το έπιπλο με το σεμεδάκι επάνω του…

Με τη λευκή κορδέλα στα μαλλιά δεν τα πήγα ποτέ καλά, αλλά κανείς δεν επέμενε και πολύ γι’ αυτό… Το θέαμα ήταν το λιγότερο γελοίο και το περισσότερο αηδιαστικό, όταν αυτή χώνονταν μέσα στο άφρο – κατσαρό μαλλί μου που είχε νωρίτερα επιμελώς χτενίσει η μαμά μου με την τσατσάρα…

Κάτω από την ποδιά φορούσαμε τα διάφορα ρούχα μας… Ο όγκος των ρούχων που φορούσα εγώ ήταν ανάλογος με τον όγκο του σώματός μου. Μια φορά που χρειάστηκε να πάω επειγόντως στην τουαλέτα, δεν πρόλαβα, γιατί εκτός του ότι η δασκάλα μου επέμενε πρώτα να γράψω τον κανόνα της γραμματικής και μετά να πάω, έπρεπε μετά να σηκώσω, ξεκουμπώσω, κατεβάσω, λύσω, βγάλω τόσα πράγματα, που η προσπάθειά μου απέτυχε…

Στο γυμνάσιο φαινόταν οι γαμπίτσες μας, φορούσαμε το φιμέ καλσόν και από πάνω σοσονάκια και προσπαθούσαμε να ανεβάσουμε το στρίφωμα της ποδιάς όσο ήταν επιτρεπτό…

Στην Γ’ Γυμνασίου μια απρόσμενη τύχη έφερε στα χέρια μου δυο ποδιές (μάλιστα δύο, όχι να περιμένω να στεγνώσει η ποδιά για να την φορέσω!!!) από δεύτερο χέρι, αλλά σχεδόν αχρησιμοποίητες!!! Η μία ήταν Τσέλιος και η άλλη Τσεκλένης!!! Η προηγούμενη ιδιοκτήτης τους έμεινε έγκυος και τράβηξε το δρόμο για την εκκλησία και εμένα μου έμειναν οι ποδιές της… Δεν ήξερα ποια να πρωτοφορέσω! Φορούσα επιτέλους ποδιά preteaporterκαι μάλιστα επώνυμη, όχι ό,τι κι ό,τι… Η Τσέλιος μάλιστα ήταν σύνθετη ποδιά: είχε κάτι σαν μπουφανάκι από πάνω, από μέσα έβγαινε κάτι σε λευκό… πολυδιάστατη… τρομερή!!!

Δεν πρόλαβα να χαρώ τα αποκτήματά μου (όχι… δεν ακολούθησα τη μοίρα της προκατόχου των), γιατί το ΠΑΣΟΚ κατάργησε τις ποδιές… Τι απογοήτευση… Να περιμένεις κάτι τόσο καιρό και όταν από τύχη έρθει στα χέρια σου, να είναι εντελώς άχρηστο…

Δε λυπήθηκα πολύ βέβαια γι’ αυτό… Την επόμενη μέρα κοιτάξαμε η μία την άλλη και αναρωτηθήκαμε: τώρα μπορούμε να βάλουμε και παντελόνια; Μάλλον! Ναι! αποφανθήκαμε και από τη μεθεπόμενη και μέχρι που τέλειωσα το Λύκειο δεν ξαναφόρεσα φούστα παρά σε εθνικές επετείους και ανάλογες περιπτώσεις…

Ένιωσα πια πως είμαι εγώ… Εκφράστηκα μέσα από το ντύσιμό μου το οποίο ήταν και είναι πολύ προσωπικό…

 

[spyros_s]

στα σχολεία της χώρας ειχαν καταργηθεί από το 5/2/1982...απορώ που ειχατε ποδιες 2,5 χρόνια μετά...

 

[joe]

στα σχολεία της χώρας ειχαν καταργηθεί από το 5/2/1982...απορώ που ειχατε ποδιες 2,5 χρόνια μετά...

και εμεις ειχαμε ποδιες στο νηπιαγωγειο το 84, ισως να ειχαν παραμεινει πιο πολυ με την εννοια του να μην λερωνονται τα πιτσιρικια γιατι μπορουσες να εχεις οτι χρωμα ηθελες οχι υποχρεωτικα μπλε.

 

[dadmin]

Πραγματι οι ποδιες επισημα καταργηθηκαν το 82 - αλλα εξακολουθησαν να υπαρχουν για το λογο που εγραψε ο joe παραπανω.

 

[spyros_s]

Αν το καλοσκεφτείς ήταν και η συνήθεια στην μέση όπως ίσως και η ευκολία των γονέων για να μην λερώνονται τα ρούχα! Μην ξεχνάτε ότι υπήρχε απόθεμα ποδιών από τα μεγαλύτερα αδέρφια ενώ οι καιροί ήταν χαλεποί σε σχέση με τα σημερινά παιδιά που φορούν διαφορετικό ρούχο ακόμα και 2 ή 3 φορές την ημέρα!

 

[dadmin]

Ακριβως - και επιπλεον υπηρχαν και πολλες εταιριες που "εραβαν" ποδιες και προσπαθησαν να κρατησουν το "θεσμο" εστω και με πολυχρωμες ποδιες.

 

[joe]

Θυμαμαι πως πολλες ηταν καρω. Ροζ για τα κοριτσια και μπλε για τα αγορια ηταν το πιο συνηθες. Εμενα μου ειχε φτιαξει η μαμα μου δικης της επινοησεως και γενικοτερα μου εραβε αρκετα ρουχα. Η θεια μου ειναι μοντελιστ και η μητερα μου ασχολειται επισης πολυ. Η μητερα μου μου εχει πει πως τα παιδικα ρουχα τοτε ηταν ή πολυ κλασσικα ή πανακριβα. Επαιρναν λοιπον πατρον απο ξενους οικους γιατι η θεια μου εργαζοταν σε μια τετοια επιχειρηση τοτε και μου εραβαν οτι πιο τρελο επαιζε κανοντας ταυτοχρονα και οικονομια.

 

[Dominion]

επαρχία βλέπεις πάντως έχω και φωτογραφίες μαζί με άλλα παιδιά όλοι με ποδιές 1984

 

[Λορένα]

Παιδια εχουμε ξεφυγει λιγο απο το θεμα μας εδω, που ειναι ο χυμος ροδακικο.

Μπορουμε να συζητησουμε για τις ποδιες σε αυτο το θρεντ εδω

 

[witch king]

ποδια προλαβα μεχρι και την τεταρτη δημοτικου αν θυμαμαι καλα.

πιστευω πως ηταν σωστος ο θεσμος της και δεν επρεπε να καταργηθει.

 

[sparklingeagle]

Ο θεσμός της ποδιάς καταργήθηκε στα μέσα των 1980s, αν και δεν είμαι 100% σίγουρος.

Δεν ξέρω αν η κ. Διαμαντοπούλου λάβει απόφαση για πιθανή επαναφορά της ποδιάς στα δημόσια σχολεία στο μέλλον.

Παρόμοια πρόταση είχαν διατυπώσει πρώην υπουργοί των κυβερνήσεων Μητσοτάκη και Καραμανλή, αλλά έκαναν όπισθεν λόγω των αντιδράσεων της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Για πολλούς από εμάς μια τέτοια εξέλιξη θα μας πήγαινε μισό αιώνα πίσω ενώ για άλλους θα μας θύμιζε παλιές καλές νοσταλγικές εποχές.

 

[Kissakias]

Θυμάμαι και τις αποβολές στο Λύκειο για τις μπλούζες των Iron Maiden. Βλέπετε ο Έντυ φόβιζε τους θρησκόληπτους καθηγητές της εποχής μου αφάνταστα.........

ενώ τώρα οι καθηγητές είναι εντάξι? Μια ζωή ηλίθιοι ήταν είναι και θα είναι.

Γι αυτό η Ελλάδα βγήκε 7η χειρότερη χώρα παγκοσμίως στην εκπαίδευση το 2006

 

[soufle]

Πω πω! Τι μου θυμίσατε τώρα!! Δεν περιγραφόταν η χαρά μου όταν πήρα την ποδιά μου για να ετοιμαστώ για το νηπιαγωγείο!! Ήταν μια υπέροχη ποδίτσα με μικρά λευκά και ροζ καρό και στο στήθος είχε από τη μία πλευρά ένα τσεπάκι νομίζω και από την άλλη τη Μάγια τη μέλισσα!!! Την τσολιάστηκα που λέτε συν την απαραίτητη στέκα στο μαλλί και βουρ για το σχολείο!! Και όλα αυτά γιατί??? Για να μου πουν ότι από φέτος (1986) δεν δέχονταν ποδιές στο νηπιαγωγείο!! Κλάμα!!! Στεναχώρια!! Να μη θέλω να τη βγάλω με τίποτα λέμε!!! Αγνοώντας τη νηπιαγωγό πήγα άλλες 1-2 φορές έτσι και...μου έκαναν παρατήρηση!!! Μου είπαν ότι θα ζήλευαν τα άλλα παιδάκια και δεν ήταν σωστό8)!! Τι να πω τώρα?? Κατάπια τον πόνο μου και πήγαινα με τα ρουχαλάκια μου...Την ποδιά την έβαζα σπίτι!!

Όπως και να ΄χει ήταν καλύτερα χρόνια! Ακόμη και μέχρι που τελείωσα το λύκειο τα κορίτσια ήταν πολύ μαζεμένα στο ντύσιμο τους. Θυμάμαι ότι υπήρχε μια ''πεταχτούλα'' στο γυμνάσιο (έβαφε τα μαλλιά της και έβαζε μολύβι στα μάτια...τρομερό!) και είχαμε να το λέμε!! Βλέπω τώρα πως πηγαίνουν σχολείο με τα εξοπίσθια και το ντεκολτέ ως τον αφαλό και μου πέφτουν τα σαγόνια... Και δεν είναι μόνο τα μεγάλα, έχω δει κοριτσάκια του δημοτικού που δεν φεύγουν από το σπίτι χωρίς lip gloss παρακαλώ, με το λευκό το κολάν και το χμ... ας το πω κορδονάτο βρακάκι από μέσα σε έντονο χρώμα μην τυχών και δε φαίνεται!! Βρε ποδιά και πάλι πόδια!!! Ή έστω μια λίστα με κανονισμούς για ρούχα. Δεν φταίνε όμως και τα παιδιά. Κάποιος τα αγοράζει αυτά και βλέπει το παιδί του να τα βάζει. Αχ! Μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλο λόγο μη λες...και δεν έχω γίνει και μάνα!!

 

[don dokken]

αρχες των 80ς καταργηθηκε η ποδια(οπως και πολλα αλλα πραγματα)στο κλιμα της εποχης,αλλαγη να ναι κι οτι να ναι...

οι γονεις που βγαζαν ολη τη χρονια με μια αντε δυο ποδιες,τωρα επρεπε να γινουν ενδυματολογοι..μα το δια,τι κοινωνικο μετρο!

βεβαια αυτο ισχυσε αμεσως σε γυμνασια και λυκεια,ενω στα πιο μικρα παιδακια δοθηκε περιοδος...χαριτος.

οχι,προστιμα δεν παιξανε(σημερα θα το χαμε κι αυτο)

δεν πολιτικολογω κυριε admin ,κραζω.