Σχολικές τιμωρίες

Ενώ γενικά ήμουν ήσυχο παιδάκι, τελικά διαβάζοντας το θρεντ θυμήθηκα ότι κι εγώ έχω, έστω και σοφτ, παρελθόν.

Στον παιδικό σταθμό είχα τσακωθεί με ένα άλλο παιδί, φίλο μου και καλά, οπότε και είχε "τιμωρία", να κάτσουμε για μια ώρα εκτός της τάξης. Ευτυχώς είχαμε εκεί ένα σπίτι playmobil και πέρναγα την ώρα μου.

Στο νηπιαγωγείο δεν είχαμε θέμα τιμωρίας. Στο δημοτικό, η δασκάλα μας παρότι ήταν αυστηρή, δεν ήταν τόσο φαν της σωματικής βίας. Κανένα στρίψιμο αυτιού ή καμιά φαβορίτα στη χειρότερη, αλλά αν είχε πρόβλημα με τις ασκήσεις (όπως εγώ με το γραφικό χαρακτήρα) είχε επανάληψη... Δηλαδή "ξαναγράφτα"... Οπότε και μερικές φορές έκανα εις διπλούν τα γραπτά.

Η πρώτη φορά που με πέταξαν εκτός τάξης ήταν στο δημοτικό. Στην πέμπτη δημοτικού είχαμε μια αγγλικού τρελό κουφέτο, όπου έκανε απίστευτα λάθη. Κι επειδή τη διόρθωνα, με είχε άχτι. Μια φορά νόμιζε ότι σφύριζα στην τάξη και με έβγαλε έξω, και επειδή ο αέρας χτύπαγε την πόρτα (ήταν μεταλλική) νόμιζε ότι τη βαράω εγώ και ήρθε έξω, μου φώναξε και μου την έκλεισε στη μούρη. Και μια άλλη φορά με κράτησε μέσα στο διάλειμμα, τελευταίο διάλειμμα πριν τα χριστούγεννα, που επειδή ήταν σκοτάδι έξω (απογευματινή βάρδια) θα παίζαμε κρυφτό...

Στην έκτη με πέταξε έξω η δασκάλα της Ολυμπιακής παιδείας (υπήρξε και τέτοιο μάθημα...) επειδή ήταν τόσο βαρετή, που ξεφύλλιζα ένα ένθετο που είχα μαζί μου.

Στο γυμνάσιο δε θυμάμαι να πήρα αποβολές. Αλλά πρώτη γυμνασίου, ο τότε γυμναστής, ένας που από το σουλούπι του και μόνο κάθε άλλο παρά γυμναστής έδειχνε, μας είχε μαζέψει μια βροχερή μέρα στην αίθουσα να μας μιλήσει. Και μας έπιασε μια συζήτηση περί επεμβάσεων καρδιάς... Εγώ σιχαινόμουν απίστευτα, τα χα δει όλα, κι άρχισα να σκιτσάρω στο πρόχειρο μπας και ηρεμήσω. Κατάλαβε ότι δεν τον παρακολουθώ, με σηκώνει όρθιο, μου τσιμπάει με όλη του τη δύναμη τα μάγουλα και μου τα περιστρέφει, σηκώνοντάς με σχεδόν στον αέρα πιάνοντάς με από τα μάγουλα. Είχαν γίνει κατακόκκινα και είχαν πρηστεί, η τάξη είχε βάλει τα γέλια, κι εγώ ενώ είχα εκνευριστεί, ήμουν τόσο αηδιασμένος από τη συζήτηση που δεν αντέδρασα περαιτέρω. Πονούσα κιόλας. Ευτυχώς την επόμενη χρονιά πήρε σούτα...

Στο λύκειο τίποτα. Το μόνο που χω να θυμάμαι είναι μια φορά στην τρίτη λυκείου, άλγεβρα στη γενική, που πάντα μιλάγαμε και το κάναμε πάρτυ, μια φορά δεν άντεξε η καθηγήτρια και με πέταξε έξω με ωριαία, κι εμένα και τη διπλανή μου, λίγο πριν τελειώσει το μάθημα, "έτσι, για την εμπειρία" όπως είπε.

Πάντως θυμάμαι ότι ότα γινόταν ιστορία, κανένας μας δεν είχε την όρεξη να καρφώσει τι παίχτηκε. Και στην πρώτη γυμνασίου, αλλά και στην δευτέρα λυκείου που γίναν σκηνικά που φτάσαν μέχρι το διευθυντή, δε θυμάμαι να υποχώρησε κανείς, οπότε και έφταναν μόνοι τους στον ένοχο ή έσπαζε ο ένοχος, κι ας μας απειλούσαν με καμπάνες.
 
Με ενα γρηγορο διαβασμα ειδα οτι κοινο σημειο "τιμωριας" ηταν

τα εξης: χτυπημα στην παλαμη με χαρακα,τραβηγμα βαφοριτας (για τα αγορια),

τραβηγμα κοτσιδας/μαλλιου (για τα κοριτσια),τραβηγμα το αυτι.

Πραγματα που ισχυαν σχεδον στην πλειοψηφια των τοτε σχολικων χρονων και σχολειων.

Στο δημοτικο που πηγαινα,ο διευθυντης του σχολειου εκτος απο τα παραπανω

τα οποια τα τηρουσε με θρησκευτικη ευλαβια,ειχε αναπτυξει και εφαρμοσει μια εξισου

επιπονη και υπουλη "τιμωρια".... :precry: ....τραβηγμα του τριχωτου χαμηλα στον σβερκο!!!

Θυμαμαι μια χρονια με ενα συμμαθητη ειχαμε βαλει στο "ματι" μια νεοαφειχθησα

δασκαλα η οποια ειχε κατι στο ολο παρουσιαστικο της και οποτε την βλεπαμε

σκαγαμε στα γελια Η' την κοροιδευαμε... :D .

Ωσπου μια μερα μας κανει τσακωτους ο διευθυντης κρυμενους πισω απο μια

κολονα στο ισογειο του σχολειου να κοροιδευουμε την εν λογω δασκαλα...

μας αρπαζει απο το τριχωτο χαμηλα στο σβερκο και μεχρι να μας παει

στο γραφειο για την επιπληξη...τα ειχαμε δει ολα απο τον πονο!!!! :cry:

Την επομενη χρονια,παλι στο δημοτικο,παλι με νεοφερθεντα δασκαλο,ειχαμε αλλο Σοου!!! :D

Θυμαμαι σε καποιο διαλειμμα,επειδη ειχαμε καποια ενδοσχολικη "κοντρα" με αλλη ταξη,

ειχα κλοτσησει ενα κοριτσακι στο καλαμι επειδη κατι ειπε για την ταξη μου!

Οπως ηταν φυσικο πηγε και το καρφωσε κατευθειαν στον εν λογω δασκαλο,

τελειωνοντας το διαλειμμα και μπαινοντας στην ταξη μου,βλεπω το δασκαλακο

να ερχεται φουριοζος και πισω του η πιτσιρικα...."Να...αυτος ειναι, αυτος με χτυπησε"

μου ηρθε εκεινη την ωρα να της πεταξω την κασετινα στο κεφαλι...αλλα πριν

ολοκληρωσω την σκεψη μου,μου σκαει μια ξαναστροφη που οχι αστερακια ειδα...αλλα τον Γαλαξια ολοκληρο!!!!! :cry:

Φυσικα η δασκαλα μου τον συγκρατησε και του εβαλε καποια γκαζια αλλα ηταν αποφασισμενος ο κερατας να ριξει κι αλλες... :precry: :precry:

Ομως δεν τον αφησα ετσι...στο σχολασμα,πηγα σπιτι και το ειπα στην μανα μου...Ωρε...Αστραψε και βροντησε η μανα!!!!! :rant:

Την επομενη μερα ηρθε στο σχολειο,με βουταει απο την ταξη και παμε στην ταξη του δασκαλακου...

"Αυτος ειναι?" ..."Αυτος..." απανταω με τρεμαμενη φωνη....

Ποιος ειδε τον Θεο και δεν τον φοβηθηκε εκεινη την μερα... :armed:

...εφαγε τετοιο ξυλο ο δασκαλακος που πηρε και για το σπιτι... :frypan: :bash: :takethat:

Αν δεν εμπαινε ο διευθυντης στην μεση να την καλμαρει,θα βγαζαμε την πρωτη ωρα με live Rocky!!!! :D
 
Φοβερό σκηνικό περιέγραψες Σταύρο! Να δω μητέρα παιδιού να χτυπάει δάσκαλο επειδή είχε χτυπήσει το παιδί και να μην το πιστέψω! Απίθανες καταστάσεις! Εμείς στη Γ Δημοτικού είχαμε έναν νευρικό δάσκαλο που και λάθος στο μάθημα να έκανες, σου άστραφτε ανάποδη σφαλιάρα. Εγώ δεν υπέφερα τόσο, αλλά οι αδύναμοι μαθητές είχαν φάει το ξύλοι της χρονιάς τους. Μία φορά μόνο με χτύπησε ο συγκεκριμένος, με ρώτησε κάτι για τα Μαθηματικά, εγώ απάντησα με τρεμάμενη φωνή "οχτώ" κι αυτός μου φώναξε: "Οχτώ; Τούβλο!" Και να η ανάποδη σφαλιάρα. Ευτυχώς παραπονέθηκαν οι γονείς και τον επόμενο χρόνο τον έστειλαν πολύ μακριά, πήρε μετάθεση για Χίο. Αν και κανονικά θα έπρεπε να τον διαγράψουν εντελώς από εκπαιδευτικό το τέρας!

Κατά τα άλλα, μία φορά δεν είχαμε διαβάσει Αγγλικά και γράψαμε όλοι για τιμωρία 100 φορές τις λέξεις και μία φορά στην Α Δημοτικού με έβγαλαν έξω γιατί μιλούσα την ώρα του μαθήματος. Γενικά από τιμωρίες έπαιζαν περισσότερο οι απουσίες, το στήσιμο στη γωνία και οι αποβολές, παρά το ξύλο. Και για να σχολιάσω λίγο και τα άλλα που ειπώθηκαν για το εκπαιδευτικό σύστημα, εγώ πιστεύω ότι το σωστό είναι όπως πάντα κάπου στη μέση, ενώ οι άνθρωποι οδηγούνται μονίμως στα άκρα. Οι κέρβεροι καθηγητές που χτυπούσαν και εκβίαζαν ψυχολογικά τα παιδιά ήταν απαράδεκτοι. Τα παιδιά που βασάνιζαν τους καθηγητές και ήταν τελείως ξέφρενα, είναι πάλι απαράδεκτα. Το τελευταίο συμβαίνει πολύ στην εποχή μας, τα δικαιώματα των παιδιών έχουν γίνει άπειρα και κανείς δεν σκέφτεται τη νουθεσία τους, με αποτέλεσμα να τα κάνουν "μη μου άπτου" και κακομαθημένα. Πολλές φορές όμως το πρόβλημα ξεκινάει από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα, για το οποίο, στην Ελλάδα τουλάχιστον, πιστεύω ότι είναι εντελώς λάθος. Αν είχαν κίνητρο τα παιδιά και το μάθημα δεν αποτελούσε μία ξερή παπαγαλία από έναν κουρασμένο καθηγητή που απλά καλύπτει την ώρα του, όλα θα ήταν καλύτερα.
 
perlastar είπε:
Φοβερό σκηνικό περιέγραψες Σταύρο! Να δω μητέρα παιδιού να χτυπάει δάσκαλο επειδή είχε χτυπήσει το παιδί και να μην το πιστέψω! Απίθανες καταστάσεις!
Κι ομως,απιθανες καταστασεις που μπορει να μην γινονται ευκολα πιστευτες αλλα συνεβησαν. :)

Αλλωστε η μανα μου ακομα το δηλωνε και το δηλωνει ακομα

μεχρι και σημερα "Οποιος πειραξει τον Σταυρο,μαυρο φιδι που τον εφαγε!". :armed:

Μπορει να ακουγεται καπως μαμαδιστικο και υπερπροστατευτικο αυτο,

αλλα πιστευω οτι καθε μανα θα αντιδρουσε με τετοιο τροπο

αν μαθαινε απο το παιδι της οτι το χτυπησε ο δασκαλος επειδη του την σβουριξε.
 
Και εμείς είχαμε στην Στ' δημοτικού ένα δάσκαλο ο οποίος μας έδινε γρήγορα, απανωτά, μιας κατεύθυνσης μπατσάκια στα μάγουλα αλλά και ένα άλλο ο οποίος τύχαινε να είναι και πρώτος ξάδερφος της μάνας μου αλλά δεν έκανε διακρίσεις. Όταν κάναμε δε φασαρία έλεγε την εξής ατάκα "Αυτό δεν είναι τάξη αλλά αταξία". Αυτόν τον τρέμαμε όλοι γιατί εκτός της μπάσας φωνής του φώναζε κι όλας όταν δεν ήμασταν ήσυχοι και κτυπούσε την έδρα μέχρι που μια φορά τη ράγισε!

stayros είπε:
Θυμαμαι σε καποιο διαλειμμα,επειδη ειχαμε καποια ενδοσχολικη "κοντρα" με αλλη ταξη,

ειχα κλοτσησει ενα κοριτσακι στο καλαμι επειδη κατι ειπε για την ταξη μου!

Οπως ηταν φυσικο πηγε και το καρφωσε κατευθειαν στον εν λογω δασκαλο,

τελειωνοντας το διαλειμμα και μπαινοντας στην ταξη μου,βλεπω το δασκαλακο

να ερχεται φουριοζος και πισω του η πιτσιρικα...."Να...αυτος ειναι, αυτος με χτυπησε"

μου ηρθε εκεινη την ωρα να της πεταξω την κασετινα στο κεφαλι...αλλα πριν

ολοκληρωσω την σκεψη μου,μου σκαει μια ξαναστροφη που οχι αστερακια ειδα...αλλα τον Γαλαξια ολοκληρο!!!!! :cry:
Σταύρο μου θύμησες μια φορά στην Γ' γυμνασίου που ήταν 2 συμμαθήτριες μου έξω από το παράθυρο της τάξης. Η κουρτίνα ήταν μισόκλειστη. Κάποια στιγμή λοιπόν έβγαλα το χέρι μου από το παράθυρο και κατά λάθος ακουμπάω το στήθος της μιας από τις κοπέλες. Ε, όπως καταλαβαίνεις αυτή άρχισε "Θα σε πάω στο διευθυντή" και άλλα τέτοια απειλητικά. Τελικά δεν έγινε τίποτα. Ο διπλανός μου όμως που επίτηδες έκανε παρόμοια χειρονομία σε άλλη συμμαθήτρια μας, τελικά αυτή φώναξε τη διευθύντρια η οποία απλά τον μάλωσε και είπε να μην το ξανακάνει.
 
Εγώ ήμουν ήσυχος μικρός στο σχολείο. Από το δημοτικό θυμάμαι να έχω τιμωρηθεί 2 φορές. Την πρώτη στην πρώτη δημοτικού που κάποια από τα αγόρια πάλευαν στον προθάλαμο της αίθουσας, τα κορίτσια το κάρφωσαν (κλασικά), είπαν ότι τα αγόρια πάλευαν οπότε όλα τα αγόρια της τάξης έφαγαν από μια με τον χάρακα σε κάθε χέρι ανάμεσα τους και εγώ, αν και δεν είχα πάρει μέρος στο κατς (ήμασταν και 14 τα αγόρια στην τάξη, ήταν και 850 ετών η δασκάλα, ακόμα θα είναι πιασμένο το χέρι της αν δεν έχει φύγει από κοντά μας :p ).

Η δεύτερη φορά ήταν στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού που είχαμε πάει περίπατο, εγώ κλοτσούσα τον μπροστινό μου (που ήταν και ξάδερφός μου) χωρίς να έχω δει έναν δάσκαλο (και θείο και των δυο μας) που βάδιζε πίσω μου, οπότε μου έριξε μια στα μαλακά για να μου εκφράσει την έντονη αντίθεσή του για την πράξη μου.

Στην τρίτη λυκείου τώρα, του Αγίου Νικολάου είχαμε 2 Νίκους στην τάξη και είπαμε να το γιορτάσουμε. Έφεραν λοιπόν οι Νίκοι 2 μπουκάλια ουίσκι χειροβομβίδα και αντί να κάνουμε κοπάνα να πάμε σε καμιά καφετέρια να το πιούμε το καταναλώσαμε στο προαύλιο του σχολείου (εμείς και εμείς γύρω 12 άτομα) και για να είμαστε ακόμα πιο διακριτικοί, είχαμε ένα συμμαθητή που έπαιζε επαγγελματικά λαούτο (είχε κάνει το λύκειο ιατρική σε διάρκεια φοίτησης) και έφερε ένα μαντολίνο οπότε το ρίξαμε και στο τραγούδι. Είναι μυστήριο λοιπόν πώς οι καθηγητές μας μάς κατάλαβαν ότι όχι μόνο καταναλώναμε αλκοόλ μέσα στο σχολείο (που και καλά απαγορευόταν) αλλά ενοχλούσαμε και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου και ενώ τραγουδούσαμε το συμβολικό τραγούδι μας πήρε το ποτάμι, βγήκε στο μπαλκόνι πάνω μας ο λυκειάρχης και μας έδωσε αποβολή για την επόμενη μέρα.

Αυτό ήταν το αγωνιστικό μαθητικό μου παρελθόν :p .
 
Στην πρώτη δημοτικού, ενώ η δασκάλα είχε πει να κάνουμε απόλυτη ησυχία, ανοίγω σιγά σιγά την μαγνητική μου κασετίνα για να πάρω ένα μολύβι και έγινε έξαλλη!!! Με έβαλε τιμωρία στην γωνία :( Ευτυχώς όχι με το ένα πόδι!!!
 
Πίσω
Μπλουζα