Τέρρυ : Αδυναμία χαρακτήρος ή κάτι άλλο;

Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις!

Θέλω να πω μονάχα ότι ακόμα και μετά από πολλή σκέψη, ο Τέρρυ πάλι θα έμενε στο πλευρό της Σουζάννας και επίσης η Κάντυ θα αποχωρούσε.

Κι αυτό γιατί η σκιά της θα τους ακολουθούσε μια ζωή και δεν θα μπορούσαν να είναι ευτυχισμένοι έτσι!!!

Η μόνη λύση θα ήταν να αλλάξει στάση η Σουζάννα, να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις και να μην χρησιμοποιεί τον Τέρρυ σαν δεκανίκι...
 
Η αποφαση του Τερρυ δεν εχει να κανει με κοινωνικες θεσεις και συμβασεις. Δεν εχει να κανει με βολεματα, επιλογες "λογικης" και δειλια.

Οταν καποιος βαζει σε κινδυνο την ζωη του για να σε σωσει και μετα αποπειραται να αυτοκτονησει, ασκει τεραστια ψυχολογικη πιεση πανω στις αποφασεις και στις επιλογες σου! Πώς να το κανουμε, ρε παιδια! Αν εισασταν εσεις στην θεση του Τερρυ, θα ηταν αραγε τοσο ευκολη η επιλογη σας? Προσωπικα για μενα δεν θα ηταν καθολου ευκολη! Αν και δεν νομιζω οτι θα επετρεπα σε κανενα να με εκβιασει, δεν νομιζω οτι θα αποφασιζα ελαφρα τη καρδια!

Ο Τερρυ εχει παρει την αποφαση του πριν ακομα φτασει η Καντυ στο σταθμο του τρενου στην Νεα Υορκη. Ξερει οτι θα μεινει με την Σουζανα. Η Καντυ απλα τον διευκολυνει και κανει τον χωρισμο πιο ευκολο! Εχει και μια αξιοπρεπεια η κοπελα: δεν καθεται να παρακαλεσει κανενα.

Η αποφαση του Τερρυ θα ελεγα οτι βασιζεται στο συναισθημα και καθολου στη λογικη: η κοινη-ξερη-στεγνη λογικη λεει οτι "θελω να ειμαι με την Καντυ και μενω με την Καντυ". Ο Τερρυ βασανιζεται επειδη ειναι ευαισθητος ανθρωπος. Ε, καλλιτεχνης γαρ ;) Ισως αν δεν χρειαζοταν να παρει την αποφαση τοσο γρηγορα, ισως αν ειχε περισσοτερο χρονο και δεν ηταν τοσο προσφατο το γεγονος. Προβολεας και καπακι αποπειρα αυτοκτονιας ειναι πααααρα πολυ! Νομιζω οτι κ'εγω θα λυγιζα κατω απο το βαρος! Τουλαχιστον θα ζητουσα μια χρονικη παραταση, για να ηρεμησω και να επιλεξω.
 
Ίσως τελικά ο τερρυ, επειδή δεν ακολουθούσε κανόνες, παρά μόνο τους δικούς του, είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δυο συναισθήματα (και καμία λογική), της αγάπης και του καθήκοντος. Δεν νομίζω μεταξύ καντυ –τερρυ να υπήρχε θέμα αξιοπρέπειας ή εάν θα παρακαλούσε ο ένας τον άλλο. Τα παιχνίδια του κολλεγίου είχαν τελειώσει από τότε που σοβαρέψανε τα πράγματα, και παρά την απόσταση πίστευε (και δικαίως) ο ένας στον άλλον!!. Είχανε κοινό κώδικα, μιλάγανε με την ψυχή και τα μάτια…και μόνο τα βλέμματα που ανταλλάξανε στο χιόνι μετά την απόπειρα της susana , σήμαιναν ότι πέσανε θύματα σε μια παγίδα ζωής και δυστυχώς ήτανε πολύ μεγάλη για να υπερπηδήσουνε το φιλότιμό τους… Σίγουρα δεν περιμένανε κάτι τέτοιο και νομίζω πως η καντυ τον αγάπησε ακόμα περισσότερο γιʼαυτό τον λόγο… ʽʽγιατί ξέρει να θυσιάζεταιʼʼ, όπως κι εκείνη, και νομίζω ότι ο τερρυ πρόθυμα θα έπαιρνε την θέση της susana εαν μπορούσε…αντί να σκέφτεται ʽʽκαλά την γλίτωσαʼʼ! Ήτανε τέτοιου είδους χαρακτήρες… ακόμα κι αν για κάποιους θεωρούνται αδύναμοι και τελικά τους εκμεταλλεύονται. Ο τερρυ έτρεξε να σώσει τον Aρτσι τότε που δεν χωνευόντουσαν και η καντυ τον νηλ…είχανε κοινό το αίσθημα της υπεράσπισης και προστασίας του άλλου σε δύσκολες στιγμές.

 


Δεν είμαι σίγουρη εάν ο τερρυ είχε πάρει την απόφαση, πριν έρθει η καντυ, σίγουρα όμως ένιωθε φοβερά παγιδευμένος. Νομίζω πως ακόμα προσπαθούσε να βρει μια λύση, ίσως ήλπιζε ότι θα άλλαζε η susana…κάτι…ήρθε όμως η απόπειρα και έτσι είπε η susana την τελευταία λέξη κι εβαλαν ο τερρυ και η καντυ την υπογραφη… Αχ domniki μου…στον άμεσο εκβιασμό, ο δυναμικός άνθρωπος δεν θα υποκύψει! Οι έμμεσοι εκβιασμοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι… τα ματάκια που σε κοιτάνε όλο ελπίδα, η αδυναμία, η απόπειρα…αυτά που σε χτυπάνε στο φιλότιμο, πόσο μάλλον όταν χρωστάς και την ζωή σου! Και συνήθως, στους πιο δυναμικούς ανθρώπους, φορτώνεται το βάρος που δεν μπορούν να σηκώσουν οι άλλοι! Γι΄αυτό και ο τερρυ, ο,τι έκανε το έκανε για την susana και όχι για την κυρια μαρλοου ή για κανέναν άλλο. Στην τελική, εκείνος έμεινε ο μόνος χωρίς ελπίδα…και το ήξερε καλά αυτό…

 


Νομίζω πως δεν είναι τυχαίο πως στην σκάλα δεν κοίταξε ο ένας τον άλλο…ξέρανε και οι δυο ότι θα ήτανε δρόμος χωρίς επιστροφή…





Αkalia το fanfic σου ήτανε πραγματικά μια ανάσα…δεν πιέζω για συνέχεια, όποτε μπορείς και νιωθεις, και το να άλλαζε η susana στάση όντως θα ήτανε η καλύτερη λύση.

 


 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αν ακυρώσουμε την αγάπη και τις αποφάσεις του τερρυ, και πουμε απλα οτι δεν ήτανε ʽʽαντρική συμπεριφοράʼʼ (ειλικρινά δεν ξέρω τι σχέση έχει το παραπάνω story με την περίπτωση τερρυ-καντυ!??!) τότε να ακυρώσουμε και τον albert, να τον πούμε κι αυτόν άνανδρο γιατί συμφωνούσε με την απόφαση του τερρυ!Κι αν ο τερρυ έβαλε την λογική πάνω από το συναίσθημα, δεν σημαίνει ότι δεν αγαπούσε πραγματικά και δυνατά την καντυ!! Aν το πάμε έτσι, και η candy έβαλε την λογική πάνω από το συναίσθημα, κι ο albert είπε ότι το ίδιο θα έκανε! Άρα κανείς δεν θα αγαπούσε πραγματικά κανέναν? …δεν νομίζω!

Όσο για τις ʽʽμερικές στιγμέςʼʼ που περάσανε μαζι, νομίζω ότι η mizuki αφιερώνοντας τόόόσα επεισόδια στην αγάπη για τον τερρυ, μας έχει δώσει να καταλάβουμε πια, πόσο δυνατή ήταν αυτή η αγάπη και η χημεία μεταξύ τους!! Και τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των τηλεθεατών-αναγνωστών το έχει καταλαβει! Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να την αμφισβητήσουμε αυτή την αγάπη!??! Όσο για το αν θα ξεθώριαζε με το χρόνο…αυτό μπορούμε να το υποθέτουμε για οποιοδήποτε ζευγάρι… και για τον antony και για τον albert.

Επίσης, τι πυγμή να δείξει στον πατέρα του για το θέμα της καντυ? Να τον υποχρεώσει να την βοηθήσει? Πως? Ε δεν γίνεται αυτό. Και τέλος, τον παράτησε κι έφυγε παρότι του είπε ότι θα τον αποκλήρωνε.

Όσον αφορά την Susana και την μητέρα της, σαφώς και του κάνανε ψυχολογικό πόλεμο, αλλά εάν υπέκυψε, ήτανε μόνο επειδή αισθανότανε υπεύθυνος γι΄αυτό που έπαθε και για το ότι ήτανε έτοιμη να τερματίσει την ζωή της για χάρη του, ένιωθε ότι χρωστούσε στην Susana. Δεν υπέκυψε επειδή ήταν της τάξης του ή για κάτι άλλο! Στο κάτω κάτω, πρώτα τον εαυτό του καταδίκαζε! Και όσο και αν μας τη δίνουν μάνα-κόρη, εάν ήσουνα η μητέρα της Susana, μπορεί τα ίδια να έκανες και να θεωρούσες άνανδρο το ότι δεν θα στεκότανε δίπλα στην κόρη σου, που τον είχε τόσο ανάγκη! Ακόμα και άλλα να πίστευες, εάν έβλεπες το παιδί σου έτσι, δεν θα ρίσκαρες να απομακρυνεις την πηγή ζωής της!
Αγαπητή μου φίλη.Επέτρεψέ μου να σου απαντήσω σε όσα έγραψες

1.Ο Άλμπερτ, μπορεί να είπε στην Κάντυ οτι στην θέση του Τέρρυ, θα έπραττε το ίδιο, όμως ας μην ξεχνάμε οτι όταν ο Άλμπερτ΄οδήγησε τον Τέρρυ στο ιατρείο που δούλευε η Κάντυ, παραξενεύτηκε που εκείνος δεν θέλησε να της μιλήσει, παρά την κοιτούσε απο μακρυά.

2.Η Κάντυ δεν πιστεύω ότι απομακρύνθηκε απο τον Τέρρυ , ακούγοντας την λογική. Απλά εκείνος είχε πάρει τις αποφάσεις του και δεν της άφησε περιθώριο να αντιδράσει αλλιώς (σκηνή στην ταράτσα του νοσοκομείου, όπου ο Τέρρυ φύγει αγκαλιά με την Σουζάνα, ενώ το πρόσωπο της Κάντυ εκλιπαρεί για μια του λέξη, για ένα βλέμμα)

3. όσο αφορά τον έρωτα Κάντυ-Τέρρυ, απλά ανέφερα την δική μου εξήγηση στο γιατί αποφάσισε η Μιζούκι να τους οδηγήσει στο χωρισμό, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι με βρίσκει σύμφωνη ή οτι αμφισβήτησα το πόσο πολύ αγαπήθηκαν.

4.λέγοντας πυγμή, δεν εννοώ τσαμπουκά. απο το story που έγραψα, θα ήθελα να ακούσω απο τον Τέρρυ να λέει μια παραλλαγή απο το << έλα πατέρα, δείξε πως μ'αγαπάς, δειξε πως θέλεις να γίνω ευτυχισμένος>>.πιστέυω οτι αν ο Τέρρυ την συγκεκριμένη στιγμή κατάφερνε να κερδίζει τον πατέρα του, αυτή την στιγμή θα συζητάγαμε μια εντελώς διαφορετική ιστορία της Κάντυ.

5.Αν ήμουν μητέρα της Σουζάνα της δεν θα επέτρεπα ποτέ να αφήσει κάποιον να μείνει κοντά της μόνο απο οίκτο και υποχρέωση.θα πίστευα πως η κόρη μου αξίζει πολλά για να παγιδευτεί σε μια τέτοια κατάσταση που θα την έκανε δυστυχισμένη σε όλη της τη ζωή. Κακά τα ψέματα, ο Τέρρυ αργά ή γρήγορα θα την μισούσε που του στερησε την ευκαιρία να ευτυχήσει.

Σε αυτό που θα συμφωνήσω <<τυφλά>> είναι στο οτι ο Τέρρυ βιάστηκε να πάρει μια τόσο σοβαρή απόφαση (<< ΄...η ώρα που παίζουμε με την ζωή μας και την καρδιά μας είναι σοβαρή>>) .Η θυσία του Τέρρυ δεν μπόρεσε να φέρει σε κανένα την ευτυχία. Ή μάλλον την έφερε σε κάποιον. ( Στον Άλμπερτ και την......juanita :D :D:D)

ευχαριστώ που ανεχτήκατε το κατεβατό μου, για άλλη μια φορά
 
Φίλη Χριστίνα

  • Κατά την γνώμη μου, αυτό που είπε ο albert, φιλικά και αυθόρμητα, ήτανε αυτό που θα έλεγε ο καθένας εκείνη την στιγμή. Ο τερρυ όμως, που ζει τον πόνο και τον χωρισμό, ξέρει ότι είναι καλύτερα να μην ιδωθούν…δεν νομίζω να το άντεχαν…τι να έκαναν βρε Χριστίνα μου? να έπιναν καφέ και να λέγανε τα νέα τους? Παλεύουνε να υποστηρίξουνε την απόφαση που πήρανε, να μην τρέξουνε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και μείνουνε εκεί forever…!!!!
  • Tην σκηνή στο χιόνι μάλλον την έχουμε αντιληφθεί διαφορετικά. Η καντυ έχει σοκαριστεί με τις αποκαλύψεις… αλλά δεν πιστεψε κι οτι ο τερρυ προτιμαει την susana. Ηξερε οτι τον εκβιαζει να μεινει μαζι της αλλα δεν ηξερε πώς. Δεν περίμενε βλέμμα επιβεβαίωσης της αγάπης του εκεί. Η καντυ ήξερε πόσο αγαπιόντουσαν με τον τερρυ!! Ήτανε η συνειδητοποίηση της τραγικότητας του τι είχε συμβεί ακριβώς γι’αυτό τον λόγο!!

    Κανένας δεν απαρνηθηκε τον άλλον! Και οι δυο συμφωνούν με την απόφαση αυτή, η οποία ήταν γι’αυτους η μόνη λύση (σωστά ή λάθος). Η καντυ δεν κατηγόρησε ποτέ τον τερρυ ότι την παράτησε, γιατί να το κάνουμε εμείς…? Η ειρωνεία είναι ,πριν την σκάλα , ότι σκέφτεται ‘‘θα φύγω… για να μην κάνω τον τερρυ δυστυχισμένο’’...
[*]Με τον πατέρα του, ο τερρυ ήξερε πολύ καλά, ότι δεν είχε καμία ελπίδα, αφού οι σχέσεις τους ήτανε ανύπαρκτες! Ουσιαστικά τον έβαλε στο σχολείο αυτό για να μην τον έχει στο σπίτι, αλλά το παρουσίαζε σαν μεγάάλη προσφορά προς τον γιο του! Τι άλλο άραγε, θα ήθελε κανείς, για να είναι ευτυχισμένος ?? Δεν πρόκειται να τον βοηθούσε, ούτε για τον ίδιο, ούτε ‘‘για ένα κορίτσι από το σχολείο’’…‘‘Το ήλπιζα τόσο που τελικά το πίστεψα…’’ μεγάλη κουβέντα είπες τερρυ…

[*]Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο θέμα της Susana, αλλά πολύ φοβάμαι, μήπως έξω από τον χορό (και πάντα έξω να’μαστε) πολλά τραγούδια ξέρουμε… Αν το παιδί σου αγαπάει λάθος άνθρωπο όταν είναι υγιές, μπορείς πιο εύκολα να το συζητήσεις ξανά και ξανά και πάλι ίσως χωρίς αποτέλεσμα. Η μάνα μαρλοου σιχαίνεται τον τερρυ, γιατί τον θεωρεί υπαίτιο, γιατί ξέρει ότι δεν αγαπάει την Susana και μένει από οίκτο και βλέπει ότι μόνο με τον τερρυ έχει επιθυμία για ζωή…Νομίζω πως το σοκ της απώλειας ενός ποδιού είναι πολύ μεγάλο, για να μπορεί συγχρόνως να αντιμετωπίσει και την απόρριψη του τερρυ ή αλλιώς την πιθανότητα στο μέλλον να την μισήσει. Είναι πολύ νωρίς. Ίσως η κα μαρλοου μετά από δυο φορές που κόντεψε να χάσει το παιδί της, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να είναι ευτυχισμένο ….ακόμα και με θέατρο

[*]Το ρεκόρ για τα κατεβατά το έχω σίγουρα εγώ! Sorry εάν σας κούρασα! :vbwave:
 
Πίσω
Μπλουζα