Τα μικυμάους ηχούν αλλιώς!

Eπίσης το ΣΚΕΨ ΣΚΕΨ (όταν σκέφτονταν ενταντικά συνήθως ο μπαρμπα-Σκρουτζ!) :p
 
Σας παραθετω την λιστα των θορυβων που συνοδευουν τους ηρωες των Μικυ Μαους, οπως τις εχει συγκεντρωμενες στο Βιβλιο των Μικρων Εξερευνητων (Τομος 1 σελ. 112-113)

KPAK : Τσακιζω

ΜΠΛΟΥΜ : Βυθιζομαι

ΙΓΚ : Κλαιω με λιγμους

ΜΠΑΜ-ΜΠΟΥΜ : Πυροβολω

ΣΒΙΝΝ... : Σφαιρα που σφυριζει

ΓΚΛΟΥΠ: Καταπίνω βιαστικά

ΝΤΡΙΙΙΝ: Τηλεφωνο ή κουδουνι

ΓΡΙΤΣ-ΓΡΙΤΣ: Τραγανιζω

ΣΚΡΙΓΚ: Αποτομο φραναρισμα

MΠΟΥ...ΜΜ: Εκρηξη

ΒΡΟΜΜ: Ηχος αεροπλανου

ΜΙΑΜ ΜΙΑΜ: Τρωω με ορεξη

ΒΖΙΤΤ: Τρεχω γρηγορα

ΑΑΑΜ: Χασμουριεμαι

ΚΛΑΠ-ΚΛΑΠ: Χειροκροτω

ΠΛΙΤΣ: Πιτσιλω

ΙΙΟΥ-ΙΙΟΥ: Σειρηνα

ΓΚΟΥΠ: Κουτουλω / Πορτα που κλεινει βιαστικα

ΖΜΠΡΑΑΑΝΓΚ: Αυτοκινητο που διαλυεται

ΤΡ..ΤΡ...: Τρανταζω

ΓΚΑΠ-ΓΚΟΥΠ: Γρηγορες γροθιες

KOYAK: Λυπημενη φωνη Ντοναλντ
 
Για θυμό έπαιζαν, εκτός από τα Ζγκρουντ, Γκρουντ και το ΓΒΡΜ! Για έκπληξη, έχω δει και τη γραφή ΣΜΠΑΡΕΚΟΥΑΚ! από Ντόναλντ Ντακ, φυσικά. Καλά, το πιο "ουγκ" επιφώνημα είναι όταν ανέπνεε ο Σκρουτζ σε μια ιστορία μέσα από ένα χωνί (τάχα για να τον θεραπεύσουν και το χωνί έβγαζε δολάρια), οπότε ανάμεσα στα κλασικά ΣΝΙΦ... ήταν και ένα ΑΝΑΠΝ..... ελληνικότατο, από την αναπνοή!
 
....εγώ θυμάμαι τον ήχο της σειρήνας των περιπολικών....και συγκεκριμένα του Επιθεωρητή Ο' Χάρα.....να κάνει "Περλεπεπέεεεεεεεεεεε"....... :) :)
 
Οταν έτρωγε το καπέλο του ο Ρομπαξ θυμάστε τι έλεγε?:what: Ηταν τσομπ? Εχω κενά μνήμης.....:sad:
 
stakovios, τα ΓΒΡΜ! και ΑΝΑΠΝ! ήταν θεϊκή φλασιά.......

(πού την θυμήθηκες βρε την...Νάρκη Αγκάθου* ; ) :D

Και φυσικά ο Starbuck επίσης έγραψε ξεκινώντας το όλο αυτό...

Βρε να μην το 'χω πάρει χαμπάρι (κι αυτό) το θρεντ!

Sofologiotatos, εκτός απ' τα ΓΚΛΟΥΠ!, ΓΚΟΥΛΠ! και το πολύ...σωστό ΓΛΟΥΠ! (παίζει να ήταν το πιο...πολυφορεμένο), θυμάμαι να χρησιμοποιείται ΚΑΙ το ΟΥΛΠ! στα 80ies, κι όχι απλά εσχάτως, που τόνισε ο Gryzor. Προφανώς είχε να κάνει είτε με τα κέφια του εκάστοτε μεταφραστή,,,ΚΑΙ με το ότι ακριβώς υπήρχαν,,,εκάστοτε μεταφραστές **.

...ΜΕΣΑ και για το...ΡΟΑΡ! :rofl: Μι' απ' τα ίδια και 'δω... :)

Επίσης, "το γιουκ του Γκούφυ" που αναφέρεις (και ενίοτε "ΓΙΟΥΚ-ΓΙΟΥΚ!"), δεν αποκλείεται να ήταν κάποια εσφαλμένη μεταφορά από το "yup" - πολύ πιθανό, μιας και το "yup-yup!", χρησιμοποιείται ευρέως, και θα του ταίριαζε στο "αφελές" του στυλάκι (δεν έχω πιάσει ποτέ στα χέρια μου οriginal κείμενο με Γκούφυ για να ξέρω τί πράγματι "έλεγε").........Α, και μιας και είπαμε Γκούφυ,,,,,ΤΑ-ΝΤΑΧ! (lol...) από σούπερ-Γκούφυ! :biglaugh:

mytinyworld, ναι, μέχρι φλασιάς περί του εναντίου, θα έλεγα πως μάλλον τσομπ-αρε ο Ρομπάξ (...άντε να σκοτωθούμε τώρα, με το κλασσικό ζήτημα που έπαιζε από "τότε", αναφορικά με τον τονισμό του ονόματός του... :flower: )

ΤΣΟΥΙΚ! (ενίοτε και παρατεταμένο, ως πχ ΤΣΟΥΪΙΙΚΚΚ! ή ακόμα και παραλλαγμένο ως...σύνθετο ΜΜΜΤΣΟΥΪΚΚΚ! κτλ... :cool: ) για φιλί

ΤΣΟΥΙΠ! επίσης παραλλαγή...φιλιού

ΜΑΤΣ! ....yet another kissing sound :kiss:

ΜΑΝΤΣ! εκ του munch=μασουλάω, ενίοτε χρησιμοποιηθέν αντί του ΤΣΟΜΠ!

...και φυσικά ένα all-time classic είναι το ΓΚΑΣΠ! (χεχε, αφήσατε κάτι κλασσικότατο, να σας θυμήσω κι εγώ... ;) )

*...όποιος θυμάται, έστω, αυτήν την παραλλαγή, κερδίζει,,,διαδικτυακό ρησπέκ(τ)
7vvsetrfebq0fcijyaspeox.gif


(όποιος μάλιστα θυμάται και το ΤΕΥΧΟΣ στο οποίο έπαιξε,,,το κερδίζει x2 :p )

** ...με την αφορμή του αποπάνω, να ρωτήσω αν κανένας,,,,συνμικυμαουτζής, είχε κι αυτός παρατηρήσει κάτι προς το τέλος των 80ies : είχε κάνει την εμφάνισή του (86;87; κάπου 'κει) -ή τέλος πάντων είχε αποφασίσει να...ξεδιπλώσει το ταλέντο του- ένας (ΕΝΑΣ υποθέτω πως θα ήταν...) μεταφραστής, ο οποίος,,,,,,,,,έκανε -ανάλογα με τη φάση, και τη διάθεση της στιγμής να υποθέσω- τα...δικά του! Δηλαδή είχαμε ΕΜΦΑΝΩΣ κείμενο που δεν ταίριαζε με την εξέλιξη της ιστορίας, ήταν "γαργαλιστικό" (πάνω-κάτω έγραφε ατάκες-"εξυπνάδες", που ΣΑΦΩΣ δεν συμβάδιζαν με το πνεύμα και των Ντισνεϋκών ηρώων), ενίοτε δε ήταν ΚΑΡΑΜΠΑΜ απόδοση που εμπεριείχε στοιχεία της (τότε) ελληνικής πραγματικότητας. Δεν ήταν βέβαια ΟΛΗ η ιστορία έτσι, αλλά τύχαινε να είναι μεγάλα κομμάτια της....

Το είχε ποτέ προσέξει κανείς από εδώ; Όταν το συνειδητοποίησα (ειδικά σε ένα τεύχος είχε,,,ΞΕΣΑΛΩΣΕΙ σουρεαλιστικώς -και γενικά ήταν μέσα σε μια περίοδο που το έκανε αρκετά συχνά, λίγο περισσότερο-λίγο λιγότερο κάθε φορά), είχα μείνει ολίγον κάγκελο, και με την αφορμή αυτού, είχα πλακωθεί θυμάμαι κι έψαχνα ν' ανιχνεύσω "δουλειές" αυτουνού του συγκεκριμένου, μέσα στα τεύχη μου........Μάλιστα, υπήρχε αυτή η...twisted εκδοχή του κειμένου, σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα σε ιστορίες με τα παπιά (και μάλιστα σε ιστορίες των "Ιταλών", όπως του Ρομάνο Σκάρπα. Ενώ πχ δε θυμάμαι "πειραγμένες" ιστορίες από Μπαρκς)...Και κυρίως στις "μεγάλες" (αν θυμάστε, γενικώς κάθε τεύχος του απλού Μίκυ Μάους, είχε σαν "κανόνα" μία "μεγάλη", κύρια ιστορία, και αναλόγως του χώρου που περίσσευε, 2-3 μικρότερες ακόμα, είτε με παπιά, είτε με άλλους ήρωες). Αν και ΣΙΓΟΥΡΑ "είχε βάλει το χεράκι του", και σε τουλάχιστον ένα "Κλασσικό" Μίκυ (εκείνα τα τριμηνιαία, τότε...)..........Για την ακρίβεια, το μεγάλο του "ξεσάλωμα", είχε ακριβώς γίνει σε ένα τέτοιο τεύχος των "Κλασσικών",,,,,και it was really mind-blowing :)

Eίμαι βέβαιος πως επρόκειτο για ένα μόνο άτομο, κρίνοντας από το "χιούμορ" του, και δοθέντος πως οι λοιπές ιστορίες είχαν word-to-word μεταφράσεις (οι λοιποί κάναν',,,,,,,απλά τη δουλειά τους δηλαδή....). Χρόνια μάλιστα μετά, βλέποντας το Fight Club, μου τον θύμισε ο...Tyler Durden, που έκανε τις παρεμβάσεις του από φιλμς, μέχρι σε,,,σούπες :D

Rings any bells to others?
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το ΓΙΟΥΚ του Γκουφυ παντα νομιζα οτι προσπαθει να αποδωσει το χαζο γελιο (που μοιαζει με βηχα) οπως ακουγεται στις αυθεντικες ταινιες του Ντισνευ

http://www.youtube.com/watch?v=6jKzr143K8U

χρονος 1:17-18

Στη Βαβουρα θυμαμαι επισης το ΝΤΡΟΥΛ οταν καποιος εβλεπε κατι και του τρεχαν τα σαλια απο την αγγλικη λεξη drool :)

washcloud δε μου λεει κατι αυτο το παραξενο που λες και για να ειμαι ακριβης δεν καταλαβα καλα-καλα πως ακριβως ηταν οπως το περιγραφεις. Πες μας καποιο παραδειγμα.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το Γκάσπ! επιφώνημα έκπληξης αναφέρθηκε;
 
...μόλις λίγες ώρες πριν το ποστ σου, RIO.

Rakeesh, ήδη στο "βαρύ" (το αναγνωρίζω...) ποστ που έκανα, κάτι ψιλο-ανέφερα...

Παραπάνω δεν θέλω ακόμα να πω, μπας και βρεθεί κανείς και ΝΤΟΪΝΓΚΚΚ φάει φλασιά με αυτό που έγραψα, κι αρχίσει κι αυτός να λέει "ναι,ναι, το είχα προσέξει και 'γω!" :)

...Συν τοις άλλοις, τα τεύχη από Μίκυ Μάους που έχω, ΕΚΕΙ που τα έχω,,,είναι ιστορία-αμαρτία να τα...ανασύρω, για να αναφέρω συγκεκριμένες ατάκες. Και η μνήμη, όσο καλοθέλητη και γερή να μου είναι, όταν έχω καμμιά 15άρα χρόνια να τα δω αυτά, κάπου με απατά). Θα χρειαστεί να το...παλαίψω λίγο, για να θυμηθώ.

Παρ' ολ' αυτά, μπορώ ν' αναφέρω πως το συγκεκριμένο τεύχος των "Κλασσικών" για το οποίο έγραψα στο προηγούμενο ποστ, ήταν με μια μεγάλη ιστορία με τον Φάντομ Ντακ (και είχαν ανακατευτεί πολύ, εκτός απ' τ' ανιψάκια και τον Σκρουτζ, ΚΑΙ η Νταίζη ΚΑΙ ο Γκαστόνε)- είχε θυμάμαι να κάνει και μ' ένα κάστρο... Είχε μαλίστα πολυδιαφημιστεί θυμάμαι ("η καλύτερη ιστορία του Φάντομ" κτλ κτλ...), η επερχόμενη κυκλοφορία του συγκεκριμένου τεύχους, στο μοναδικό μέσο που μπορούσε εκείνα τα χρόνια : το εβδομαδιαίο Μίκυ. Ιούλης του '86 ή του '87 πρέπει να 'ταν...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Δεν ξέρω αν επρόκειτο για ένα συγκεκριμένο τεύχος ή για έναν συγκεκριμένο μεταφραστή, πάντως θυμάμαι κι εγώ πολλές φορές να γίνεται προσαρμογή της μετάφρασης στα ελληνικά δεδομένα... Κάτι περισσότερο δεν μπορώ να θυμηθώ...
 
..."αυτός" πάντως που λέω εγώ, είχε ένα στυλάκι γραφής, από απλά έξυπνου-ατακαδόρικου και στα πλαίσια της απόδοσης του αρχικού κειμένου, έως σουρεαλιστικού.

Πχ θυμάμαι στο συγκεκριμένο τεύχος που ανέφερα (το ξαναλέω : στο συγκεκριμένο, είχε απλά...ξεσσαλώσει. Αλλά ΚΑΙ πριν από αυτό, αλλά και μετά, είχα παρατηρήσει την...παρουσία του), ένα απ' τ' ανιψάκια να σχολιάζει "σιγά τα ωά!", σε κάτι που είχε πει ο Ντόναλντ. Λίγο...δύσκολο, να κρατάει τέτοιο "ύφος" κάποιος που κάνει απλά "διεκπαιρεωτική" μετάφραση (και σαν τί άλλο να ήταν η μετάφραση "του κιλού", στα "μικυμάους", που γενικά απευθυνόταν σε 10χρονα...). Πρέπει λίγο "να το ζεις", και να σε "γαργαλάει" για να γράψεις "έτσι", αφήνοντας μια "προσωπική σφραγίδα".....

Λογικά -αν δεν είχε ξεφύγει ΤΕΛΕΙΩΣ από το αρχικό κείμενο- θα έβλεπε, κάτι σαν "so what", ή στην καλύτερη "big deal"

(....κι εδώ που τα λέμε, ΚΑΝ δεν παίζει να ήταν αμερικάνικο το αρχικό, γιατί θυμάμαι να έχω διαβάσει κάπου πως σε γενικές γραμμές, στην ελληνική έκδοση του Μίκυ, τα σκριπτς έρχονταν από Ιταλία, ΗΔΗ μετεφρασμένα στα Ιταλικά - ή και κατευθείαν στα Ιταλικά, μιας και υπήρχαν και Ιταλοί κομίστες -πχ ο Σκάρπα. Οπότε από μετάφραση σε μετάφραση, τρεχα-γύρευε....Πιθανώς θα είχε ΗΔΗ χάσει το "ζουμί" του το κείμενο...).

Ε αυτό "μηχανικά", το μεταφράζεις είτε "και λοιπόν;" ή στην καλύτερη ως "σιγά τ' αυγά" και καθαρίζεις. Θα πει κανείς πως πριονίζω τα πριονίδια εδώ πέρα - κι όμως υπάρχει λόγος. Διότι το "ωά", παρ' όλο που δεν του φαίνεται, απέχει πολλά σκαλοπάτια από το "τ' αυγά"......Είναι καθαρά κομμάτι άσκησης ύφους, το να το πας ένα βήμα παραπέρα, και να χρωματίσεις την κουβέντα με μια έκφραση που υποδηλώνει μια μικρή αλαζονεία κι ειρωνεία....

Και φυσικά, το παραπάνω ήταν ένα ελάχιστο παράδειγμα, μετάφρασης που σπάει τη...νόρμα.

Παρακάτω είχαν, θυμάμαι, ακολουθήσει εκφράσεις του τύπου (σπάω το κεφάλι μου τώρα να θυμηθώωωωωωωωωωωωωω!)

"-α εσύ είσαι;"

"-ποιόν περίμενες; Τον Βοσκόπουλο;" (!!!)

ή

μια ατάκα που μου θύμισε κάτι μικρούς...μονολόγους, α-λα Σταυρίδη!

Ας πούμε (διότι ΔΕΝ θυμαμαι γαμώτ ακριβώς..........ΠΡΕΠΕΙ να βρω έστω το συγκεκριμένο τέυχος των "Κλασσικών" για να δείξω τί εννοώ...) ..........ωχ ναι! Μου ΗΡΘΕ κάτι τώρα που γράφω! Χαχά! :D

...ήταν κάπως έτσι : έλεγε ο Ντόναλντ σε κάποιον "-άμα θες να φύγες-φύγε κι άμα θες να κάτσεις........πάλι φύγε!" και τέτοια........ :)

Ήταν μιλάμε σε ΤΕΛΕΙΩΣ περιπαικτικό στυλ, που ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να συμβάδιζαν ΚΑΝ με το αρχικό κείμενο (φαινόταν άλλωστε κι απ' την "κίνηση" του καρέ...)

Τεσπα όποτε το βρω το τεύχος,,,,,,,,,,,θα γίνει πάρτυ στο παρόν θρεντ :flower:
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Αυτο το "αμα θες να φυγεις φυγε" το εγραφε μια ταμπελα εξω απο το θησαυροφυλακιο του Σκρουτζ :)
 
Για θλίψη και κλάψα, έπαιζε και το ΣΙΓΚ! (π.χ. στον Σκρουτζ Μακ Ντακ όταν έχανε λεφτά...)
 
Το δε ΚΑΦΟΥΜ! τι συμβόλιζε;
 
...εγώ δεν το θυμάμαι, αλλά δεν...ακούγεται σαν επιφώνημα, παρά σαν ήχος έκρηξης πάντως
 
Υπήρχε το κλασσικό ΣΝΙΦ , ΣΝΙΦ , ΜΜμμμμ !
 
Mη ξεχναμε και το " ΤΑ-ΝΤΑΧ" οταν ο Γκουφυ ετρωγε το φυστικι και μεταμορφωνοταν σε Σουπερ-Γκουφυ!
 
Πίσω
Μπλουζα