Δεν είπε όμως "δεν με καθορίζει". "Δεν με απασχολεί" είπε. Αν ήταν υπερκαμπυλόγραμμη θα την απασχολούσε.
Καλά, δεν θυμάται πού γεννήθηκε (κανείς δεν το θυμάται, μας απασχολούν άλλα όταν γεννιόμαστε, δεν νομίζω κανένα νεογέννητο να ρώτησε "πού γεννιέμαι?"). Δεν ρώτησε τη μαμά της?
Αφού δεν προλάβαινε να κάνει φίλους πώς την αγαπούσαν όλοι και μάλιστα πολύ? Ποιοι την αγαπούσαν?
Νυχτερινή ήταν η σχολή του Εθνικού και πηγαίνανε όλες μαθητούδια, ταυτόχρονα με το σχολείο? Εδώ ένα φροντιστήριο πηγαίναμε και το βράδυ ήμασταν πτώματα.
Πάντως μοιάζει αρκετά προσγειωμένη και η αφήγησή της έχει συνοχή, σε αντίθεση με άλλες. Πιο πολύ με βιογραφικό για αίτηση εργασίας μοιάζει.