Δεν το κατάλαβε, μέχρι που τον βάλαν φυλακή! Είχε ληστέψει την τράπεζα του Middleford, όπου δούλευε ο συγκάτοικος του Arthur, Mr. Smithers, ο οποίος τον πέτυχε στον οδοντίατρο, τον αναγνώρισε κλπ κλπ.Ευτυχώς η Μαίρη στο τέλος κατάλαβε τι παλιόφατσα ήταν ο Μπρους!
Tην αγαπούσα τη σειρά Breakaway! Περίμενα πως και πως να έρθει η Παρασκευή που διαβάζαμε το κόμικ Scorpion που είχε στο τέλος κάθε κεφαλαίου.μερικά βιβλία αγγλικών απ' τις πρώτες τάξεις (τα μοναδικά που διασώθηκαν σε κακή κατάσταση αλλά αφού σώθηκαν έστω και έτσι,κάτι είναι κι αυτό):
Και εμείς το ίδιο.Επίσης αυτά τα βιβλία τα λάτρευα για τις μυστηριώδεις ιστορίες που είχε συνήθως σε πολλά κεφάλαια,για κάποια περίεργα κι αλλόκοτα ρεκόρ ανά τον κόσμο..απ' αυτό το βιβλίο έμαθα για το ανεξήγητο περιστατικό στο Devon με τα περίφημα "ίχνη του διαβόλου" στο χιόνι μια χειμωνιάτικη βραδιά.Tην αγαπούσα τη σειρά Breakaway! Περίμενα πως και πως να έρθει η Παρασκευή που διαβάζαμε το κόμικ Scorpion που είχε στο τέλος κάθε κεφαλαίου.
Και εμείς το ίδιο.Επίσης αυτά τα βιβλία τα λάτρευα για τις μυστηριώδεις ιστορίες που είχε συνήθως σε πολλά κεφάλαια,για κάποια περίεργα κι αλλόκοτα ρεκόρ ανά τον κόσμο..απ' αυτό το βιβλίο έμαθα για το ανεξήγητο περιστατικό στο Devon με τα περίφημα "ίχνη του διαβόλου" στο χιόνι μια χειμωνιάτικη βραδιά.
Είχα πριν χρόνια και το βιβλίο 3 αλλά δυστυχώς χάθηκε.
Aκριβώς έτσι...δυστυχώς το βυσσινί το έχασα .ήταν αυτό που είχε για το ανεξήγητο γεγονός με το "Devon" που έλεγα,και πολλές άλλες ωραίες ιστορίες μυστηρίου και πολλές ήταν και πραγματικές όπως με ένα καταραμένο ρολόι-ξυπνητήρι σε ένα σπίτι στην επαρχία της Αγγλίας που σε συγκεκριμένη ώρα είχαν πεθάνει αρκετοί ένοικοι ενός συγκεκριμένου σπιτιού,ή μια άλλη ιστορία με μια baby siter περίεργη και πολλά άλλα ωραία που μετά το μάθημα βράδυ,εμείς που μέναμε και απομονωμένα και κάπως μακρυά απ' το φροντιστήριο ψιλοφοβόμασταν.Παραθέτω λίγες εικόνες απ' το βιβλίο 2 (oι 3 πρώτες εικόνες είναι όλη η ιστορία "The woman in white") :Κάπως έτσι κι εγώ. Να φανταστείς ακόμη θυμάμαι τα μεγαλύτερα ενεργά ηφαίστεια του κόσμου κι άλλα πολλά παρόμοια στοιχεία γεωγραφίας (την οποία λάτρευα ούτως ή άλλως). Το 3 -πρέπει να είναι το βυσσινί μάλλον- δεν το είχα, γιατί άλλαξα φροντιστήριο για να πάω σε ταχύρρυθμο για Lower, όπου εκεί είχα άλλα βιβλία των οποίων τους τίτλους δεν θυμάμαι, θυμάμαι όμως ακόμη το πολύ δύσκολο περιεχόμενό τους.
Δεν το πιστεύω! Πόσα χρόνια πίσω με πήγες! Άρχισαν ξαφνικά να μου έρχονται εικόνες από την ατμόσφαιρα μέσα στην αίθουσα όταν διαβάζαμε για την γυναίκα με τα άσπρα, τη βαβούρα που κάναμε κοιτάζοντας τα illusions, τα χασμουρητά από μερικούς όταν μαθαίναμε για τα βουνά και τα ηφαίστεια (σε αυτό αναφερόμουν πρωτύτερα) και βέβαια τη χαρά όλης της τάξης με το Scorpion. Πέρα από τη συγκίνηση, τώρα διαπιστώνω πόσο καλαίσθητη ήταν αυτή η σειρά βιβλίων και πόσο ενδιαφέρουσα για τους μαθητές. Ωραίες εικόνες, ευκρινείς γραμματοσειρές και μεγάλη ποικιλία κειμένων . Πολύ σ' ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να τα σκανάρεις. Ένιωσα πάλι έφηβη.Aκριβώς έτσι...δυστυχώς το βυσσινί το έχασα .ήταν αυτό που είχε για το ανεξήγητο γεγονός με το "Devon" που έλεγα,και πολλές άλλες ωραίες ιστορίες μυστηρίου και πολλές ήταν και πραγματικές όπως με ένα καταραμένο ρολόι-ξυπνητήρι σε ένα σπίτι στην επαρχία της Αγγλίας που σε συγκεκριμένη ώρα είχαν πεθάνει αρκετοί ένοικοι ενός συγκεκριμένου σπιτιού,ή μια άλλη ιστορία με μια baby siter περίεργη και πολλά άλλα ωραία που μετά το μάθημα βράδυ,εμείς που μέναμε και απομονωμένα και κάπως μακρυά απ' το φροντιστήριο ψιλοφοβόμασταν.Παραθέτω λίγες εικόνες απ' το βιβλίο 2 (oι 3 πρώτες εικόνες είναι όλη η ιστορία "The woman in white") :
μακάρι να τα σκάναρα (ίσως το κάνω κάποια στιγμή) θα ήταν πιο ευδιάκριτα.Όπως μακάρι να έβρισκα και τα 4 βιβλία άριστη κατάσταση (ναι υπάρχει και book four όπως είδα στο google).Εμείς το book three το βυσσινί θυμάμαι το κάναμε στα θερινά μαθήματα,Ιούνιο με λίγο αρχές Ιουλίου το 1989.Συνήθως κάναμε βραδυ μαθήματα δηλ. μετά τις 8 και ευτυχώς ήταν ολιγομελές το τμήμα (5 άτομα).Η πλάκα δε ήταν πως και τα 5 άτομα αλλά και η καθηγήτρια που μας έκανε μάθημα τότε,είμασταν φανατικοί των ταινιών μυστηρίου οπότε ήρθε και έδεσε το πράγμα τότε.Και σε συνδυασμό με την ελληνική σειρά "Ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας " που παρακολουθούσαμε και οι 5 μαθητές,μπορώ να πώ ήταν τα πιο ωραία μαθήματα που έκανα ποτέ στα αγγλικά.Επίσης αυτό που μου άρεσε στην σειρά Breakaway ήταν πως σε ταξίδευε με τα εξαιρετικά κείμενα και ιστορίες στην Αγγλία (επαρχιακή κυρίως) και σου έδινε την αίσθηση ότι ήσουν εκεί.Μακάρι να ήταν και πολλά ελληνικά σχολικά βιβλία τέτοιου επιπέδου και τόσο ευχάριστα στην ανάγνωση όπως τα αγγλικά βιβλία και ειδικά αυτή η σειρά.Δεν το πιστεύω! Πόσα χρόνια πίσω με πήγες! Άρχισαν ξαφνικά να μου έρχονται εικόνες από την ατμόσφαιρα μέσα στην αίθουσα όταν διαβάζαμε για την γυναίκα με τα άσπρα, τη βαβούρα που κάναμε κοιτάζοντας τα illusions, τα χασμουρητά από μερικούς όταν μαθαίναμε για τα βουνά και τα ηφαίστεια (σε αυτό αναφερόμουν πρωτύτερα) και βέβαια τη χαρά όλης της τάξης με το Scorpion. Πέρα από τη συγκίνηση, τώρα διαπιστώνω πόσο καλαίσθητη ήταν αυτή η σειρά βιβλίων και πόσο ενδιαφέρουσα για τους μαθητές. Ωραίες εικόνες, ευκρινείς γραμματοσειρές και μεγάλη ποικιλία κειμένων . Πολύ σ' ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να τα σκανάρεις. Ένιωσα πάλι έφηβη.