Τελευταία πτήση (1978)

Εκανα εγγραφη στην ταινια χθες βραδυ, αλλα δε θα την κρατησω στο αρχειο μου. Χαλια η εικονα και παλι. Κανενας χριστιανος να την ψηφιοποιησει, υπαρχει;
 
Η ΗΛΙΘΙΑ αποφαση της ΕΡΤ να εχει ως HD μονο το αθλητικο καναλι, με ξεπερνα!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μέχρι να βρεθεί ο χριστιανός που θα ψηφιοποιήσει αξιοπρεπώς την ταινία, ας ακούσουμε την Καίτη Ράλλη σε ένα ακόμα θαυμάσιο κομμάτι του Κώστα Καπνίση σε στίχους Μαίρης Ζαφειροπούλου και υπό το άγρυπνο βλέμμα του HT  ^_^

 
Φωτογραφία από τα γυρίσματα με τον Νίκο Γαλανό και τον Άρη Σταύρου (Διευθυντή Φωτογραφίας). Πηγή.

galanos.jpg
Και μία ακόμη με την Μαρίνα Χαρίτου, ο Γιάννης Κατράνης, η τραγουδίστρια Χριστίνα και η σεναριογράφος Κική Σεγδίτσα στο διάλειμμα της πρεμιέρας. Πηγή.

kiki.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Άλλο ένα εξαιρετικό ορχηστρικό θέμα του Κώστα Καπνίση μέσα από την ταινία.

 
Άλλο ένα εξαιρετικό ορχηστρικό θέμα του Κώστα Καπνίση μέσα από την ταινία.

βλεπω στο βιντεο την αφισσα της ταινιας και μου γενναται η απορια: Επαιζε ο ΤΟΝΥ ΣΦΗΝΟΣ στην ταινια????????
 
Πολύ όμορφη ταινία που γεμίζει και αγκαλιάζει τον τηλεθεατή με πολύ ωραίες εικόνες της μαγικής δεκαετίας του ΄70, σε μια Ελλάδα με αρχοντιά με στυλ με μια απαράμιλλη αισθητική που χάθηκε και αποδομήθηκε βάναυσα τα επόμενα χρόνια. Ταινία με βαθιά συναισθήματα, αλλά και πολύ μελαγχολική στο τέλος όπου η αδυσώπητη και σκληρή νομοτέλεια της ζωής χωρίζει δυο νέους ανθρώπους την στιγμή που ζούν το απόλυτο στο απώγειο των συναισθημάτων τους.
Η πιο φοβερή σκηνή του έργου που κυριολεκτικά λιώνει και τα πιο σκληρά συναισθήματα είναι το ζειμπέκικο που χορεύει η Ερήμου, το οποίο εκφράζει πόνο και θλίψη για αυτό που διαφαίνεται ότι καραδοκεί για να της πάρει την ζωή, την στιγμή που γέμιζε από τον έρωτα και πλημμύριζε από την αγάπη. Ξέρεις τι είναι να ξέρεις ότι σε λίγο καιρό θα πεθάνεις , ενώ βρίσκεσαι στην καλύτερη φάση της ζωής σου?.....
Και κάτι τελευταίο. Το ύφος, η εμφάνιση, η αύρα και γενικά αυτό που εκπέμπουν οι Ερήμου,ο Γαλανός αλλά και οι άλλοι ηθοποιοί της ταινίας, όπως φαίνεται στην ηρεμία την φυσική ομορφιά και την πραότητα που αποτυπώνεται στα πρόσωπα τους, είναι άλλη μιά ολοφάνερη απόδειξη πώς ήταν η κοινωνία μας και πώς κατάντησε.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Πίσω
Μπλουζα