Τζένη Βάνου - Η φωνή-διαμάντι

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας ARETARA
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
καλο ταξιδι!!! φωναρα με ψυχη
 
Αθάνατη και αξέχαστη, στεναχωρέθηκα πάρα πολύ μόλις το έμαθα πριν λίγο. Μεγάλη φωνή με φοβερές ερμηνείες.

Καλό ταξίδι κυρία Τζένη, θα ζείς μέσα από τα τραγούδια σου.
 
Μια μεγάλη κυρία του ελληνικού πενταγράμμου, τα τραγούδια της θα μείνουν στις καρδιές μας...
 
Σφύριξε το τρένο της ζωής και για την Τζένη. Καλό ταξίδι...

 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Κυρία σε όλα της η Τζένη Βάνου. Φωνή-διαμάντι, πράγματι, και τραγούδια που θα αντέξουν στον χρόνο. Καλό της ταξίδι.
 
Αξέχαστα τραγούδια!!!
 
Αξιοπρεπέστατη παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε!
 
Κάποιος φίλος πιο πάνω είπε πολύ σωστά "Φωνάρα με ψυχή". Αυτό ακριβώς πιστεύω πως ήταν που ξεχώριζε τη Τζένη Βάνου. Φωνές με σπάνιο και ιδιαίτερο "μέταλλο" έχουν υπάρξει ευτυχώς αρκετές στο ελληνικό τραγούδι. Η φωνή όμως της Βάνου έβγαζε "ψυχή"...ένα αίσθημα το οποίο σχεδόν πάντα έχει να κάνει με τα βιώματα που έχει περάσει κάποιος. Και η Τζένη Βάνου πέρασε αρκετά...αλιεύοντας διάφορες συνεντεύξεις της έμαθα ότι πέρασε αρκετα: δύσκολα παιδικά χρόνια (απουσία μητέρας κατ'ουσίαν), έναν κακό γάμο (είχε παραδεχθεί η ίδια ότι είχε υποστεί και κακοποίηση), οικονομικά σε κάποιες περιπτώσεις προβλήματα. Ολα αυτά δεν μπορούν να μην σε κάνουν να "βγάζεις ψυχή" όταν τραγουδάς. Καλό της ταξίδι λοιπόν και είμαι σίγουρος πως κάποια από τα τραγούδια της θα τραγουδιούνται για πολλές δεκαετίες ακόμα
 
Ο πατέρας της -οι γονείς της ήταν ήδη χωρισμένοι- μαθαίνοντας την πρόθεσή της ν' ασχοληθεί με το τραγούδι, της μάζεψε τα πράγματα σε μια βαλίτσα, και την άφησε έξω από το σπίτι, χωρίς να της μιλήσει καν...

Χρόνια μετά, την πλησίασε μετά από κάποια συναυλία, και της είπε :

"- Όσο ψηλά και να φτάσεις, ένα δεν πρέπει να ξεχνάς ποτέ : να ζητάς συγγνώμη. Κι εγώ, γι αυτό το λόγο είμαι τώρα εδώ, για να σου ζητήσω συγγνώμη..."




Από τις πολύ όμορφες ιστορίες ζωής μιας άλλης εποχής...

Καλό της ταξίδι, και θέλω να επισημάνω κάτι πραγματικά τραγικό : ακούγεται πάρα πολύ άσχημο, σε τέτοια ονόματα, την Κυριακή της βδομάδας του θανάτου τους, να βγαίνουν τα τραγούδια τους στην εφημερίδα... Δε με νοιάζει ποιά εφημερίδα ήταν, ούτε και το γεγονός ότι για αρκετούς από τους παλιούς καλλιτέχνες υπάρχουν πολλά τραγούδια "ξεκλείδωτα"... Όσο κι αν είναι νόμιμο, είναι πέρα για πέρα αντιαισθητικό...
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Οσες φορες και να ακουσει κανεις αυτη τη μποσα νοβα...δεν την βαριεται ποτε

Τζένη Βάνου - Θα'θελα απόψε

http://www.youtube.com/watch?v=YO9voWfw2Os

Αγαπημενο κομματι
 
Πριν δύο και μισό περίπου χρόνια τα παιδιά της Τζένης Βάνου, Αθηνά Ρηγοπούλου και Μιχάλης Ρηγόπουλος συγκέντρωσαν και παρέδωσαν στον Δήμο Νέας Σμύρνης μία συλλογή από αδημοσίευτες φωτογραφίες της Τζένης Βάνου σε διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα. Ο Δήμος με βάση τη συλλογή αυτή δημιούργησε ένα λεύκωμα με τίτλο "Τζένη Βάνου, εικόνες της ζωής της". Από αυτήν τη συλλογή είναι και η παρακάτω φωτογραφία. Περισσότερα μπορεί κάποιος να δει στην πηγή, εδώ.

1983. Η Τζένη Βανου με τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο, τον Γιάννη Μπουρνέλη και Μιχάλη Βιολάρη.

TzeniVanou13.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
1990 και με τη φωνή της σε εξαιρετικά επίπεδα ερμηνεύει το γνωστό ερωτικό κομμάτι που άφησε εποχή.

 
Σε μια συνενετευξη της η Τζενη ειχε πει οτι αν ηταν να διαλεξει αναμεσα στο ελαφρυ και στο λαικο τραγουδι, θα επελεγε το ελαφρυ που ηταν παντα η μεγαλη της αγαπη.

Συμφωνω και επαυξανω στη δηλωση αυτη παραθετοντας ενα τραγουδι απο το αγαπημενο ειδος της Τζενης, που γραφτηκε το 1964 απο τον Μιμη Πλεσσα.

Δυστυχώς όμως προς τα τέλη του 80 το ρεπερτόριο της ήταν λίγο αντάξιο της ιστορίας της, με τραγούδια τύπου "μικροπρεπεια" κτλ
 
Και μια (ντουμπλαρισμένη από την Νόνικα Γαληνέα) τηλεοπτική μεταφορά των τραγουδιών: 1. "Σ' αγαπώ" (Στίχοι: Νίκος Φώσκολος, μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης, πρώτη εκτέλεση και παρουσίαση στην ταινία που βλέπουμε, Λεωφόρος του μίσους, 1968 και 2. "Παιδί μου" (Υποθέτω με τους ίδιους συντελεστές, χωρίς να έχω σίγουρα στοιχεία).

Εδώ ακούμε την δισκογραφική εκδοχή του 1968 με μια από τις καλύτερες μουσικές εισαγωγές από τον Νίκο Μαμαγκάκη. Οι στίχοι του Λευτέρη Παπαδοπουλου.

 
Πίσω
Μπλουζα