Τι έχει αλλάξει στη ζωή μας;

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας Rakeesh
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

Rakeesh

RetroDB Feeder
Joined
10 Δεκ 2007
Μηνύματα
4.612
Αντιδράσεις
1.885
Επιτρεψτε μου να ανοιξω ενα 'βαρυ' θεμα :Ρ

Το φορουμ αυτο υπαρχει για ενα λογο: για να αναπολουμε παλιες συνηθειες των περασμενων δεκαετιων, κυριως τις παιδικες συνηθειες, παιδικες σειρες, παιδικα κομικς κλπ

Περαν ομως απο τα κομικς, τα παιχνιδια, τις σειρες, τις ταινιες, τη μουσικη, θε ηθελα να κανουμε μια πιο γενικη αναποληση... να συζητησουμε γενικοτερα για την αλλαγη στη νοοτροπια, στον τροπο ζωης, στην ψυχοσυνθεση τη δικη μας και των αλλων ανθρωπων

Πριν 10 χρονια ειχε γινει κατι που το θυμαμαι σαν χτες: ειχα βγει με ενα παιδικο μου φιλο που τον ηξερα απο το δημοτικο. Αρχισαμε να μιλαμε για τα παλια, και μου χε κανει εντυπωση, οτι αυτα που ελεγε, θα μπορουσα να τα λεω εγω: 'εχουν αλλαξει τα πραγματα και εμεις οι ιδιοι. Μικρος θυμομουν κυριακατικες επισκεψεις στους θειους και τη γιαγια, θυμαμαι σουβλιστα αρνια το πασχα, εξοδους και εκδρομες με τα σογια, παιχνιδια με τα ξαδελφια μου... τωρα εχουμε χαθει με ολους, ουτε βγαινουμε, ουτε παμε σε γιορτες ουτε τιποτα'. Πραγματικα ελεγε πραγματα που ισχυαν και στη δικη μου ζωη. Και παροτι αυτα μου τα ειπε πριν 10 χρονια, αυτη η συζητηση θα μπορουσε να ειχε γινει και σημερα.

Εγω παντως σε αυτη την αλλαγη ριχνω εν μερει το φτιαξιμο στους γονεις μου οι οποιοι εχουν απομονωθει απο το τοτε περιβαλλον τους. Καποτε πηγαιναμε εκκλησια σχεδον καθε Κυριακη και μετα πηγαιναμε σε συναντησεις καποιου Συλλογου οπου ανηκε ο πατερας μου. Βγαιναμε με ξαδελφια, κοιμομασταν στρωματσαδα στο σπιτι τους, ενω ειχαμε παμπολλες φορες παει στη Λουτσα, στο εξοχικο καποιων θειων μου. Αυτες οι αλλαγες εχουν ισχυσει και σε σας; εχετε κρατησει επαφες με τους γνωστους, τους θειους, τα ξαδελφια της παιδικης ηλικιας; αν εχετε κανει κι εσεις οικογενεια, εχετε τις συνηθειες και την κοινωνικη ζωη των γονιων σας;

Τωρα θα πειτε, τα χρονια περνανε, δε γινεται ολη μας τη ζωη να ειμαστε με τα ιδια ατομα. Το θεμα ομως ειναι οτι καλως η κακως ειμαστε Ελληνες και η σχεση που εχουν τα μελη μιας οικογενειας μεταξυ τους, ειναι διαφορετικη απο τις αλλες χωρες.

Ποσο κοντα ειστε με τα νιατα της εποχης μας; θεωρειτε γελοιες τις σημερινες μοδες, των Εμο και των Τρεντυ; Θεωρειτε οτι τα δικα σας παιδικα χρονια ηταν 'ανωτερα' ή 'καλύτερα' απο των σημερινων νεων;
 
Οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής είναι σίγουρα ταχύτεροι απ'ότι π.χ. 20 χρόνια πριν.

Αυτό έχει δυστυχώς αρνητική επίπτωση στην κοινωνικότητά μας.

Γίναμε πιό απαιτητικοί, αλλά και πιό καταναλωτικοί και περισσότερο υλιστές.

Αν όμως δεν έχεις ζήσει και πιό "παραδοσιακά" χρόνια, δεν καταλαβαίνεις τι χάνεις.

Με όσους συγγενείς συμπαθώ ιδιαίτερα, δεν έχω "ξεκόψει" αν και σίγουρα θα επιθυμούσα

να τους συναντώ ακόμα συχνότερα.

Τις σημερινές "μόδες" τις θεωρώ όντως γελοίες, αν ακι σίγουρα όχι όλες.

Π.χ. δείγμα κατάπτωσης είναι η μόδα με τα "πεσμένα παντελόνια" στα αγόρια,

που μοιάζουν λες και έχουν χ*στεί πάνω τους !

Πάντως σήμερα, λόγω της επαρκέστατης πληροφόρησης (από τα free-press έντυπα μέχρι το Ιντερνετ)

οι νέοι έχουν πολλά ερεθίσματα και γνώσεις, κάτι που είναι σίγουρα αξιοζήλευτο.
 
kριση ηλικιας ?γερναμε?ε?
 
exetlaios είπε:
Τις σημερινές "μόδες" τις θεωρώ όντως γελοίες, αν ακι σίγουρα όχι όλες.Π.χ. δείγμα κατάπτωσης είναι η μόδα με τα "πεσμένα παντελόνια" στα αγόρια,

που μοιάζουν λες και έχουν χ*στεί πάνω τους !
Τα στριγκάκια όμως ε...... φοβερά... :D ειδικά αν βγαίνουν έξω από χαμηλοκάβαλα παντελόνια...
 
exetlaios είπε:
Οι σύγχρονοι ρυθμοί ζωής είναι σίγουρα ταχύτεροι απ'ότι π.χ. 20 χρόνια πριν.
Αυτό έχει δυστυχώς αρνητική επίπτωση στην κοινωνικότητά μας.

Γίναμε πιό απαιτητικοί, αλλά και πιό καταναλωτικοί και περισσότερο υλιστές.

Αν όμως δεν έχεις ζήσει και πιό "παραδοσιακά" χρόνια, δεν καταλαβαίνεις τι χάνεις.

Με όσους συγγενείς συμπαθώ ιδιαίτερα, δεν έχω "ξεκόψει" αν και σίγουρα θα επιθυμούσα

να τους συναντώ ακόμα συχνότερα.

Τις σημερινές "μόδες" τις θεωρώ όντως γελοίες, αν ακι σίγουρα όχι όλες.

Π.χ. δείγμα κατάπτωσης είναι η μόδα με τα "πεσμένα παντελόνια" στα αγόρια,

που μοιάζουν λες και έχουν χ*στεί πάνω τους !

Πάντως σήμερα, λόγω της επαρκέστατης πληροφόρησης (από τα free-press έντυπα μέχρι το Ιντερνετ)

οι νέοι έχουν πολλά ερεθίσματα και γνώσεις, κάτι που είναι σίγουρα αξιοζήλευτο.
Εμενα ο φιλος Κωντσαντινος με καλυψε.
 
gtsamour είπε:
Τα στριγκάκια όμως ε...... φοβερά... :D ειδικά αν βγαίνουν έξω από χαμηλοκάβαλα παντελόνια...
Αυτό είναι όντως δείγμα προόδου ! :animrolleyes:
 
Ναι, έχουν αλλάξει πολλά. Και στις δικές μου συνήθειες και συναναστροφές αλλά και στις αντίστοιχες της σημερινής «νέας γενιάς». Όντως η μόδα με τα πεσμένα παντελόνια φαίνεται γελοία αλλά μήπως το ίδιο γελοία δε θα φαίνονταν τα παντελόνια σωλήνες στους 30αρηδες της δεκαετίας του 80; Για τον καθένα η σημασία κάθε εποχής είναι τελείως διαφορετική και πλήρως προσαρμοσμένη στις αναμνήσεις και τα βιώματα του. Πόσο μάλλον όταν αυτή η εποχή συνδέεται με τα πιο αθώα χρόνια της ζωής μας, τα παιδικά. Είμαι σίγουρος ότι οι 30αρηδες του 2030 θα αναπολούν με την ίδια μελαγχολία την εποχή που ζούμε σήμερα. Όπως και ότι η δεκαετία του 80 τότε θα φαινόταν αντίστοιχα άχρωμη για τους γονείς μας μπρόστα στη δεκαετία του 60.

Οι ρυθμοί της ζωής όντως γίνονται και θα γίνονται όλο και πιο γρήγοροι, ο ελεύθερος χρόνος μας θα μειώνεται συνεχώς και δε θα σταματήσει να μειώνεται εάν δεν εξαφανιστεί τελείως. Ίσως κάποτε η μέρα αποκτήσει παραπάνω από 24 ώρες για να τα προλαβαίνουμε όλα. Αλλά και πάλι δε θα πηγαίνεις να δεις τους θείους και τους συγγενείς που έβλεπες μικρός, θα βρεθεί κάτι πιο «επείγον» για να κάνεις.

Αυτά θα γίνονται συνέχεια στη πορεία των χρόνων και πάντα το παρελθόν θα φαντάζει πιο γλυκό από το παρόν (παρόλο που ακόμα και όταν το παρελθόν ήταν παρόν δε μας άρεσε και τόσο). Οι παιδικοί μας φίλοι είναι στο μυαλό μας ζωγραφισμένοι όπως ήταν τότε άσχετα αν σήμερα δεν μας είναι καθόλου αγαπητοί ή αν δε γνωρίζουμε καν αν ζουν ή αν έχουν πεθάνει. Τα παιχνίδια που παίζαμε μικροί φαντάζουν υπέροχα στο μυαλό μας σήμερα, άσχετα αν τότε πολλές φορές γκρινιάζαμε και θέλαμε κάτι άλλο. Οι επισκέψεις στους συγγένεις υπέροχες άσχετα αν τότε βαριόμασταν που ζούσαμε.

Κάτι που πέρασε και ξέρεις ότι δε θα ξανάρθει εξιδανικεύεται, εκτός αν πρόκειται για κάτι άσχημο -τότε απλά ξεχνιέται.

Συγχαρητήρια για το πολύ όμορφο thread.
 
Τη συζητηση αυτη την εχω κανει κι εγω με φιλους...

Επισης,ετυχε απο καποια ηλικια και μετα,περι τα 25,να κανω γενικοτερα παρεα με μεγαλυτερα απο μενα ατομα (περι τα 30 τοτε) κι ετσι η συζητηση αυτη ελαβε μερος αρκετες φορες...

Το συμπερασμα μου ειναι οτι,πρωτον και κυριον,μεγαλωνουμε κι εμεις,οπως ολοι αναποφευκτα,κι ετσι αφ'ενος γινομαστε,αθελα και ασυναισθητα,λιγο πιο συντηρητικοι και αφ'ετερου πλεον βλεποντας και τις νεες γενιες,κι επειδη εχουμε και μετρο συγκριση τη δικη μας γενια,αρχιζουμε να κρινουμε λιγακι παραπανω...

Η γνωμη μου ειναι οτι,κατα βαση,η νεολαια καθε εποχης,ειναι σχετικα καλυτερη της προηγουμενης της.Ανεξαρτητα αν παρασυρονται σχεδον ολα τα παιδια απο την μοδα,ειτε αυτοι λεγεται trendy,ειτε emo,ειτε ο,τι αλλο καθημερινα εμφανιζεται,η νεολαια εχει και θα εχει παντα αυτη τη δυναμικη πνοη μεσα της,που καμια αλλη ηλικιακη ομαδα δεν την εχει.Ασφαλως,τροπον τινα,κι ολοι εμεις στην ομαδα αυτη ανηκουμε ακομη,αλλωστε δε γερασαμε κιολας ε,απλα εμεις εχουμε απαλλαχθει απα τα συνδρομα της μοδας και της μιμησης πλεον και εχουμε αναπτυξει περισσοτερο τη δικη μας,μοναδικη για τον καθεναν μας,προσωπικοτητα και κριτικη ικανοτητα...

Ο αδερφος μου ειναι 22 ετων κι ετσι ζω απο κοντα τις οποιες διφορες χωριζουν δυο αδελφους με διαφορα 6 ετων,και δεν ειναι λιγες ομολογουμενως.Ταυτοχρονα ομως,δεν ειναι και τεραστιες....

Δυστυχως ομως,πολλες απο τις συνηθειες των νεων ειναι πολυ επικινδυνες πλεον,κι ολοι καταλαβαινετε για ποιες συνηθειες-"χομπυ" μιλαω,μια και η σημερινη εποχη εχει ισοπεδωσει πολλα πραγματα και για ολα υπαρχει η φραση "δε βαριεσαι,παιδι ειναι,θα τα κανει κι αυτα...",αλλα κι η αντιστοιχη "παρασυρθηκε ως παιδι κι εμπλεξε",δυο φρασεις που ολοι τις λενε για τα αλλα παιδια,αλλα οχι για τα δικα τους....

Επισης,ειναι αληθεια οτι τα νεα παιδια σημερα δεν παιξανε τοσο ανεμελα οσο εμεις παλια,οι κινδυνοι ειναι συνεχως περισσοτεροι,η κοινωνια εχει γινει πιο αγρια,πιο επικινδυνη,με αποτελεσμα ο καθε γονιος,στην προσπαθεια του να προστατευσει το παιδι του,να εφευρισκει συνεχως τροπους ωστε να το κρατα μεσα στο σπιτι,για να μην κινδυνευει.Και δως του Playstation 2,3 κτλ κτλ,και δως του PC και MMORG's που θελει να παιζει,και δως του DVD για να βλεπει ταινιες,αρκει να ξερουμε οτι ειναι εδω,κοντα μας...

Ομως,το παιδι εχει ηδη σιγα σιγα γινει αντικοινωνικο,δεν εχει παιξει,δεν εχει τρεξει,κρυφτει,γελασει,ακομη και ψιλοχτυπησει στο παιχνιδι με τους φιλους του,φτανει ακομη και να μιμειται τους βιαιους,ψηφιακους ηρωες του και μετα "φταιει η βια των videogames"....

Κοινως δεν μεγαλωνει οπως μεγαλωσαμε εμεις,στην αλανα,στο γηπεδακι,στα χαμοσπιτα παιζοντας κρυφτο...

Αυτα βεβαια ισχυουν πιο πολυ στις μεγαλουπολεις,στα χωρια τα παιδια ειναι ευτυχως πιο παιδια ακομη απο τα συνομηλικα τους της Αθηνας,της Θεσ/νικης,της Πατρας κτλ κτλ κτλ...

Εκει ευτυχως τα παιδια εχουν περισσοτερη παιδικοτητα στις ηλικιες που πρεπει να την εχουν,μεγαλωνουν με ρυθμο πιο φυσιολογικο,αλλα και κει,απο μια ηλικια και μετα,οι σειρηνες των μεγαλουπολεων ηχουν στα αυτια τους και περιμενουν πως και πως να μεγαλωσουν ωστε να ζησουν ολα οσα ζουμε εμεις εδω.Ειρωνικο ε..;

Αnyway,ειναι μεγαλο,ειναι τεραστιο θεμα,δεν αναλυεται με τιποτα μεσα σε 2-3 posts η σε ενα threadακι του GRM,αλλα αν μη τι αλλο,ειναι μια ωραια συζητηση που μπορουμε να κανουμε εμεις εδω....

Ωραιο θεμα Rakeesh...!
 
DeadOrganPlayer είπε:
Όντως η μόδα με τα πεσμένα παντελόνια φαίνεται γελοία αλλά μήπως το ίδιο γελοία δε θα φαίνονταν τα παντελόνια σωλήνες στους 30αρηδες της δεκαετίας του 80; Είμαι σίγουρος ότι οι 30αρηδες του 2030 θα αναπολούν με την ίδια μελαγχολία την εποχή που ζούμε σήμερα. Όπως και ότι η δεκαετία του 80 τότε θα φαινόταν αντίστοιχα άχρωμη για τους γονείς μας μπρόστα στη δεκαετία του 60.
Αυτο ειναι μια απορια που εχω κι εγω αλλα δυστυχως δεν υπαρχει απαντηση.

Νομιζω οτι εμεις οπως ειμαστε τωρα βλεπουμε διαφορετικα τις δεκαετιες του 90 και του 80 απο οτι οι προηγουμενοι απο μας εβλεπαν τις δεκαετιες του 80 και του 70. Κατα καποιο τροπο νομιζω οτι οι χρονικες αποστασεις εχουν αλλαξει η 'μνημη' της κοινωνιας εχει γινει πιο μακροπροθεσμη και θυματα πιο ευκολα τα πιο παλια. Σε αυτο συντελει η διαθεσιμοτητα της πληροφοριας αλλα και η 'χαλαροτητα': Οι ενηλικες δε βιαζονται να μεγαλωσουν με συνεπεια οι 25αρηδες μπορουν να εχουν πιο καλες σχεσεις με τα παιδια απο οτι οι τοτε 25αρηδες με τα τοτε παιδια. Θυμαμαι ξαδελφια μου που παντρευονταν στα 20 τους και μου εκαναν ανηψακια... ενω σημερα ο 30αρης ειναι ακομα 'παιδι' ενω τα σημερινα παιδια ειναι πιο ωριμα

Στις μερες μας, τα 80ς ειναι 'καλτ'. Και πριν 10 χρονια και παλι τα 80ς ηταν 'καλτ'. Αντιθετα, τα 60ς δεν ηταν καλτ πριν 20 χρονια (προσωπικη εντυπωση) ουτε νομιζω οτι τα 90ς θα γινουν καλτ σε 10 χρονια.

Για να ειμαι ακριβης δε νομιζω οτι τα 90ς εχουν μεγαλη διαφορα απο τα 2000ς... ενω τα 80ς ειχαν τεραστια διαφορα απο τα 90ς!!

Τα παραπανω ειναι απλες εντυπωσεις. Μη νομιζετε οτι εχω καποια στατιστικη η ερευνα :Ρ
 
Τεράστιο θέμα, όπως είπατε πολλοί...

Θα σταθώ στο σημερινό τρόπο ζωής...

Πως να βρείς χρόνο να δεις όλο σου το σόι, όταν δουλεύεις 12ωρο;

Γυρνάς στο σπίτι εξαντλημένος, κα΄νεις ένα μπάνιο, τρως και σε πιάνει υπνηλία. Άντε για ύπνο γιατί έχουμε αγώνα πάλι αύριο...

Και καλά να παίρνεις και κάποιο ρεπό μεσοβδόμαδα. Υπάρχουν επιχειρήσεις που δε δίνουν ούτε ρεπό (το γνωρίζω από πρώτο χέρι) και δεν τους κάνουν απολύτως τίποτα...

Και να πεις οτι κάνουμε και τίποτα; Τόση δουλειά βαράμε και είμαστε μεροδούλι - μεροφάι. Όλα στους λογαριασμούς και στα δάνεια...

Άλλωστε είναι γνωστό από χρόνια οτι ο Έλληνας δουλεύει περισσότερο και αμείβεται λιγότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους φίλους μας...

Όσον αφορά τη νεολαία, για εμένα έχει ξεφύγει πολύ σήμερα, και είναι και απόλυτα δικαιολογημένη!!!

Θα σας πω το πιό απλό : Πέστε μου αν έχετε δει ποτέ κανένα παιδί να σηκώνεται στο λεωφορείο και να παραχωρεί τη θέση του σε κάποιον ηλικιωμένο ή καθίστε σε μια γωνιά να ακούσετε τι λένε και φρίξτε!

Είναι δικαιολογημένη η γενιά αυτή γιατί την τελευταία 12ετία τουλάχιστον, η κοινωνία - σύστημα, θέλει τον άνδρα να λείπει 12 ώρες στη δουλειά, η γυναίκα να δουλεύει και αυτή και το παιδί να μεγαλώνει στην καλύτερη περίπτωση με τις γιαγιάδες...

Ποιός να κατευθύνει το παιδί και τι βάσεις να του δώσει;

Εγώ θυμάμαι, μόλις γύριζα από το σχολείο, περιμέναμε τον πατέρα μου να φάμε όλοι μαζί το μεσημέρι ( για καθημερινές μιλάω ε; ).

Τώρα, ούτε τις Κυριακές δε βρίσκεται η οικογένεια...

Οικογένεια... τι ωραία λέξη... προς εξαφάνιση...

Βλέπετε, το σύστημα μας θέλει μονάδες, για να μπορεί να μας ελέγχει καλύτερα...

Εντάξει ρομποτάκια μου;

Τέλος πάντων, όπως είπαμε το θέμα είναι τεράστιο και μπορούμε να μιλάμε ώρες ατελείωτες...

Συγγνώμη αν παρασύρθηκα, αλλά νομίζω πως είμαι στα πλαίσια της συζήτησης...

Υ.Γ. : Κανένα πρόβλημα με τους ΕΜΟ, TRENDY, ΜΕΤΑΛΛΑΔΕΣ, ΡΟΚΑΔΕΣ, DISCOΒΙΟΥΣ, κλπ. Καλό παιδί νά'ναι, κι ότι να'ναι!!!

Υ.Γ. 2 : Κάνω σα γερο-ξεκούτης;;; :D
 
Όταν ήμουν 20 συζητούσα με τον κολλητό μου για τα αδέρφια που απομακρύνονται όταν κάνουν οικογένεια, με αποτέλεσμα να χάνουν τα παιδιά τους την επαφή με τα ξαδέρφια τους. Mου φαινόταν απίθανο να χαλάσει η σχέση μου με τις αδερφές μου όπως είχε χαλάσει του πατέρα μου με τους θείους μου. Ο φίλος μου όμως ήταν βέβαιος ότι ο ίδιος μελλοντικά δε θα τα πήγαινε καλά με κάποια μέλη από την οικογένειά του. Ήταν πιο ώριμος;

Σήμερα κοιτάζω γύρω μου και μου έρχονται τα λόγια του στο μυαλό. Πιστεύω πως όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε πιο εγωιστές, πιο απαιτητικοί με τους άλλους, με αποτέλεσμα να κλεινόμαστε και να αρκούμαστε στον μικρόκοσμο μας. Αυτό κατά κάποιον τρόπο μου έχει συμβεί κι εμένα.

Μόνο πρόσφατα άνοιξα τα μάτια μου στο παρελθόν και ξανάζησα τις αξίες της παιδικής ηλικίας, τα όνειρα της εφηβείας... Και μαγεμένη από τις εικόνες, μυρωδιές και συναισθήματα περασμένων δεκαετιών ψάχνω να βρω τον τρόπο να τα συνδυάζω με το παρόν και να κερδίζω τον χρόνο που έχω χάσει.
 
Δε χρειαζεται να πηγαινουμε τοσο μακρυα... οι διαφορες ηταν ηδη μεγαλες απο την εποχη που ημουν δημοτικο μεχρι την εποχη που τελειωσα το λυκειο. Αυτη την εποχη ειχαν εξαφανιστει παντελως ολες οι επαφες με τους συγγενεις και τους οικογενειακους γνωστους, και φυσικα δεν τιθεται θεμα δουλειας, υποχρεωσεων, αδειων, ρεπο κλπ (καλα, οκ, υποτιθεται επαιζε διαβασμα στο λυκειο :) )
 
Rakeesh είπε:
Δε χρειαζεται να πηγαινουμε τοσο μακρυα... οι διαφορες ηταν ηδη μεγαλες απο την εποχη που ημουν δημοτικο μεχρι την εποχη που τελειωσα το λυκειο.
Και για μένα ήταν μεγάλες οι διαφορές τότε, αλλά σήμερα μου φαίνονται άβυσσος...:huh:
 
!!

Εγώ θυμάμαι πάντα τα Χριστούγεννα να τα περνάμε όλοι μαζί θείοι ξαδέρφια παππουδες γιαγιάδες σε κάποιο σπίτι πάντα...Είναι ωραίο να έχεις δεμένη οικογένεια...το ίδιο συμβαίνει ακόμα και τώρα δεν έχει αλλάξει τίποτα, μόνο έμεις τα ξαδέρφια έχουμε μεγαλώσει και έχουμε αρχίσει να φέρνουμε τις γυναίκες, κοπέλες, αγόρια στο οικογενιακό gathering...τότε παίζαμε commodore, atari και βλέπαμε βιντεοκασέτες, τώρα παίζουμε pC games kai Playstation kai βλεπουμε DVD...Η σχέση με τα ξαδέρφια μου είναι φιλική-(κολλητοι μαλιστα :) και βρισκόμαστε και εκτός οικογενιακών συγκεντρώσεων...Περιμένω πως και πως να έρθουν τα Χριστούγεννα...

Όσον αφορά την σημερινή νεολαία, επειδη για ένα περίπου χρόνο διατέλεσα ιδιοκτήτης Internet Station (franchise την εταιρεία Webbiz) συνανστράφηκα με πολλά παιδιά που ερχόντουσαν στο κατάστημα και έχω να πω οτί το μόνο που αλλάζει είναι το στυλ και η μόδα..Τα σημερινά παιδιά είναι ΚΑΛΑ όπως είμασταν εμείς...αναγνώριζα στις παρέες ενδιαφέροντα και συζητήσεις που είχα και γώ όταν ήμουν έφηβος ή αργότερα όταν ήμουν φοιτητής...Οι γονεις και αυτό ανησηχουν και είναι κοντά στα παιδιά τους και δεν έχει φθαρεί ο θέσμός της οικογένειας..

Η αληθεια είναι όταν είδα τους ΕΜΟ για πρώτη φορά τους κατάκρινα και έλεγα πόσο απαράδεκτα μαλλί και στυλ ειναι αυτό..Αλλά επειδή μιλούσα με τα παιδιά διακρινα οτί ήταν κανονικά παιδιά, που πάνε στο σχολείο τους, είναι καλοί μαθητές, τρώνε με τους γονείς τους τα μεσημέρια..απλά κανονικά παιδιά που χτενίζονται διαφορετικά ειναι...Μήπως αν το συγκρίνω με το πανκ κίνημα της δικής μας εποχής, δεν είναι 10 φορές καλύτερα οι ΕΜΟ??

Αυτά που λέμε τώρα και κατακρίνουμε τα παιδιά είναι αυτά που μας λέγανε οι γονείς μας κάποτε...ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΟΓΙΑ...μου έλεγαν οι γονείς μου "μην κάνεις παρέα με τον τάδε, έχει σκουλαρίκι και μαλλιά και είναι αλήτης".. "μα ρε μάμά", ελεγά εγώ "είναι καλό παιδί"...τίποτα αυτοί...Σήμερα ο τάδε είναι γιατρός με γυναίκα και παιδάκι και η μάνα μου τον λατρεύει!! :)
 
Το μόνο που έχει αλλάξει είναι ο χρόνος!!!

  • Κάποτε κάναμε ένα μήνα διακοπές το καλοκαίρι!
  • Δουλεύαμε 7:30 - 15:30 , και ποτέ Σ/Κ.
  • Δεν υπήρχαν γιαποδουλειες ούτε κινητά και laptop, για να παίρνεις την δουλειά στο κρεβάτι σου!
  • Δεν υπήρχε Μετρό , για να σε υποχρεώνουν να βρίσκεσαι 20 λεπτά απ'τη μια μεριά της Αττικής στην άλλη (δε γουστάρω ρε αδερφέ να τραβιέμαι)
  • Τα ψώνια γίνονταν σε μικρά συνοικιακά μαγαζιά και δεν ήταν ανάγκη αν αλλάξεις ημισφαίριο και να φας δυο ώρες για πάρκιν!
 
Aπο την αλλη μερια ομως,οι συμαθητριες μας φοραγαν φρικτες αθλητικες φορμες,γερό-καλτσες,ψηλοκαβαλα ξεβαμμενα τζιν παντελονια και αφανα μαλλι!! :D

Στον αντιποδα υπηρχε το καθημερινο μπασκετακι-μπιλιαρδακι με τα υπολοιπα λαμογια,οι Manowar,Sinclair-Sega... ;)

Αναλλοιωτα στο χρονο...Μερεντα,Manowar..χμμμ...τι αλλο... :biglaugh:
 
Εχετε δίκιο όλοι παιδιά. Ζούμε σε ένα κλουβί και μας έχουν κρύψει το κλειδί επάνω μας. Αν αγωνιστούμε, ψάξουμε και το βρούμε, θα βγούμε έξω και θα ξαναμπούμε όποτε θέλουμε. Αν επαναπαυθούμε, χωρίς απαιτήσεις πρώτα από μας και μετά από τους άλλους, θα μας αρέσει να παραμένουμε στο κλουβάκι μας και ο ήλιος θα ξημερώνει χωρίς να συμμετέχουμε στην αγωνία του. Προσωπικά λόγω διάφορων συγκυριών και γεγονότων σιχάθηκα κάθε τι οικογενειακό και μισώ τα οικογενειακά γεγονότα. Μόνο τους γονείς μου θέλω κι αυτούς με το σταγονόμετρο κι όχι με τις ώρες (γιατί μετά υπερβάλλουν και δε θέλω να τους βλέπω έτσι). Οι οικογενειακές αξίες είναι μοναδικές αρκεί να έχεις την επιλογή να τις ζήσεις και όχι να σου τις φορτώνονται (όπως φορτώνονται οι συγγενείς στο Ρετιρέ).

Ακολουθεί βαρύ μήνυμα (μην το παρεξηγήσετε): Όλα θέμα επιλογής και στο κάτω κάτω τι θα κατασταλάξει μέσα σου και πώς θα φερθείς μετά την απομακρυνση από την οικογένεια που σε μεγάλωσε όλα εξαρτώνται από το Εγώ και το Υπερεγώ (τι λέω πρωί πρωί, πού είναι κι αυτός ο καφές!!)
 
Πίσω
Μπλουζα