Τι ακούω απόψε ...

Σήμερα κατέβηκα μερικά χρόνια από τα ψυχεδελικά 70s στα επίσης πολύ χορευτικά late 60s και στην ελληνική ποπ.
Νοιώθω σαν να κάνω πρωινό πάρτυ!

The Charms - Γλυκειά αγαπημένη (1967)

 
Ρίκα Δεληγιαννάκη-κάψαμε τα καράβια μας
δεν υπάρχει ο δίσκος στο youtube! αυτό που βάζω είναι από την επανέκδοση σε cd των τραγουδιών που έγινε με την άδεια της συνθέτιδος (είναι άραγε σωστά ελληνικά αυτά ελέφαντα; ο συνθέτης η συνθέτιδα;) είχε τραγουδήσει και ο αδερφός της νονάς της αδερφής μου που έχει εξαιρετική φωνή και είναι μουσική οικογένεια, όχι σαν εμάς που είμαστε όλοι φάλτσοι. η συνθέτις ζει ακόμη, την ξέρω, είναι πελάτισσα μου, έχει ακόμη τα μυαλά της 400 (ευτυχώς!) δυστυχώς όμως έμεινε εργένισσα. εγώ έχω το αυθεντικό βινύλιο του 1970 κάτι που γράφτηκε με την επιμέλεια του Χατζιδάκι.
 
της συνθέτιδος (είναι άραγε σωστά ελληνικά αυτά ελέφαντα; ο συνθέτης η συνθέτιδα;)
Το "συνθέτιδα" δεν μου αρέσει διότι δεν είναι ούτε καθαρεύουσα ούτε δημοτική. Είναι λέξη της καθαρεύουσας με δημοτική κατάληξη κολλημένη. Όταν χρησιμοποιούμε λεκτικούς τύπους της καθαρεύουσας πρέπει νομίζω να παραμένουμε συνεπείς στην κλίση, η συνθέτις της συνθέτιδος, και αυτά ξενίζουν το αυτί των νεότερων που είναι ασυνήθιστοι. Προτιμότερο βρίσκω "η συνθέτρια", το οποίο μια χαρά κλίνεται στη δημοτική. Όπως λέμε "ταξιθέτρια", όχι "ταξιθέτις".

Μηχανικέ που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις, θα μου πείτε, διότι στα κείμενά μου στο φόρουμ ανακατεύω από Ομηρικές φράσεις μέχρι αργκό Τσιφόρου, ό,τι μου ταιριάζει καλύτερα στο κάθε σημείο. Αλλά αυτό είναι το στυλ μου όταν γράφω για πλάκα, όπως εδώ. Πάντως προσπαθώ να είμαι συνεπής στην κλίση των λέξεων.
 
Πίσω
Μπλουζα