Και επειδή είναι δρακουλιάρικη η ώρα πάρτε και αυτό για να σας τρομάξω λιγάκι...
Όνειρα γλυκά σε όλους..
Πιο πάνω βάλατε κάτι δρακουλιάρικο. Το Φλεβάρη του 2019 παραθέριζα στο Βουκουρέστι και μία από τις ημέρες παραμονής μας θα πηγαίναμε ξενάγηση. Στο πουλμανάκι ήταν ένας Ρουμάνος ξεναγός καταπληκτικός, ήξερε τα πάντα, μιλούσε από την ώρα που ξεκινήσαμε μεχρι που επιστρέψαμε. Στην πορεία πήγαμε και στο κάστρο του Βλαντ Τέπες (του παλουκωτή.....του Δράκουλα ντε!) και ξαφνικά σταματάει την ξενάγηση και παίζει αυτό:
Γιατί ποιος το κάνει; Ωστόσο μπορεί να βάλω like και love ακόμη και σε τραγούδια που ούτε καν γνώριζα αλλά αν τα ακούσω και μ' αρέσουν, θα επιβραβεύσω αυτόν που το έβαλε, γιατί με πήγε ένα βήμα παραπέρα στις μουσικές μου γνώσεις. Όταν μάλιστα κάποιο τραγούδι συνοδεύεται κι από δυο λόγια (γιατί το έβαλε κάποιος, αν οι στίχοι σημαίνουν κάτι γι' αυτόν, ο λόγος ή οι συνθήκες υπό τις οποίες γράφτηκε το τραγούδι κλπ.) με κάνει ακόμη πιο χαρούμενη, γιατί κατά την ταπεινή μου γνώμη ανταποκρίνεται περισσότερο και στο νόημα του τίτλου του thread (αν και ούτε κι εγώ το τηρώ πάντα).Τα λάικ που σας βάζω δεν τα βάζω για να σας αρέσω
Ο Jarre ηταν (και είναι ακόμα) ένα ανήσυχο μουσικό ον, πειραματιζόταν του σκοτωμού, γι'αυτό και τα τραγούδια του όλα εχουν προσωπικότητα και πλέον είναι διαχρονικά. Το 1984 αποφάσισε να παίξει με samples ανθρώπινων φωνών και το αποτέλεσμα ήταν το αριστούργημα με τίτλο Zoolook. Πιο κάτω παραθέτω το ομώνυμο κομμάτι.
Αυτό λοιπόν κάπου στα μεσα των 80'ς παιζόταν ως μουσική τίτλων κάποιας μουσικής εκπομπής της οποίας όμως ο τίτλος μου διαφεύγει, αλλά πιθανόν να ηταν το Μουσικόραμα ή το Μουσικό Καλειδοσκόπιο. Σίγουρα το άκουγα καθε βδομάδα γιατί έβλεπα την εκπομπή.
Πάω να πιώ το... Νουνού μου τώρα (αυτό είναι τρικ για τη μνήμη σας).
υγ. Ο συμμαθητής μου αυτός πέθανε από λευχαιμία το 1993, ηταν 18 χρονών ένα χρόνο μικρότερός μου. Αναφέρω το γεγονός το οποίο ξαναθυμήθηκα αφότου έγραψα αυτό το ποστ. Οι αναμνήσεις είναι σαν το ξύδι και το μέλι που τα έχεις ήδη δοκιμάσει και είναι βλακεία να επιλέγεις να θυμάσαι μονο το μέλι, αφου έζησες και το ξύδι. Ξαναθυμάσαι το μέλι, θυμάσαι μετά το ξύδι και μετά ξαναθυμάσαι τη Μαρία και ξεχνάς και το λαδόξιδο....