Τι ακούω απόψε ...

Bajar είπε:
Καλημέρα! Τι φανταστικό καιρό που έχει κάνει αυτή την εβδομάδα! Από τις σπάνιες φορές που πρόλαβα την ανατολή του ηλίου (καθότι νυχτερίδα) λόγω εργασιών στην πολυκατοικία, κοίταζα απ΄ την ταράτσα την πόλη που σιγά σιγά ξύπναγε και το κάτωθι τρύπωσε στο μυαλό μου έτσι, σαν soundtrack της θέας. Δεν είναι ιδιαίτερα ρετρό αλλά η βάση του είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του Erik Satie (Gymnopédie No. 1 -1888). Το ιδιαίτερο με τους Σουηδούς Koop, στους οποίους έχω αδυναμία, είναι ότι κάθε κομμάτι τους είναι μια μίξη από δεκάδες κλιπάκια από ηχογραφήσεις που έχουν αποθηκευτεί κατά καιρούς, με αποτέλεσμα κάθε άλμπουμ τους να χρειάζεται αρκετά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί.

Koop - Waltz for Koop (2001)


(η ανατολή που είδα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτή του βίντεο βέβαια)
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Υπέροχο κομμάτι!!! Πραγματικά έχει πολύ όμορφο καιρό αυτές τις ημερες. Επιτέλους άνοιξη!!!
 
Η Dolores μας άφησε το 2018, αφου ποτέ δε μπόρεσε να ξεπεράσει την κατάθλιψη που της προκάλεσε σεξουαλική παρενόχληση όταν ήταν μικρή αλλά και διάφορα άλλα γεγονότα που άλλοι τα ζούμε νιώθοντάς τα φευγαλέα και άλλοι δεν τα καταφέρνουμε, τα νιώθουμε ως ένα βουνό ασήκωτο, όπως η Dolores. Είναι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που μου λείπουν ακομα. Επίσης για μένα είναι από τις πιο γλυκιές παρουσίες που έχουν περάσει από αυτό τον πλανήτη, οπτικά (ηταν πανέμορφη) και ηχητικά (είχε φωνή με αξεπέραστο ύφος).



Το ίδιο σχεδόν μου λείπει και η Μαρί Φρέντρικσον των Roxette η οποία συνδέεται και άμεσα με τις εφηβικές μου αναμνήσεις, ως αρκετά μεγαλύτερη της Ντολόρες.
 
Rygar είπε:
Η Dolores μας άφησε το 2018, αφου ποτέ δε μπόρεσε να ξεπεράσει την κατάθλιψη που της προκάλεσε σεξουαλική παρενόχληση όταν ήταν μικρή αλλά και διάφορα άλλα γεγονότα που άλλοι τα ζούμε νιώθοντάς τα φευγαλέα και άλλοι δεν τα καταφέρνουμε, τα νιώθουμε ως ένα βουνό ασήκωτο, όπως η Dolores. Είναι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που μου λείπουν ακομα. Επίσης για μένα είναι από τις πιο γλυκιές παρουσίες που έχουν περάσει από αυτό τον πλανήτη, οπτικά (ηταν πανέμορφη) και ηχητικά (είχε φωνή με αξεπέραστο ύφος).



Το ίδιο σχεδόν μου λείπει και η Μαρί Φρέντρικσον των Roxette η οποία συνδέεται και άμεσα με τις εφηβικές μου αναμνήσεις, ως αρκετά μεγαλύτερη της Ντολόρες.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς!! Είχε πολύ ξεχωριστή φωνή. Και η Μαρί των Roxette επίσης ήταν υπεροχη!!
 
Rygar είπε:
Η Dolores μας άφησε το 2018, αφου ποτέ δε μπόρεσε να ξεπεράσει την κατάθλιψη που της προκάλεσε σεξουαλική παρενόχληση όταν ήταν μικρή αλλά και διάφορα άλλα γεγονότα που άλλοι τα ζούμε νιώθοντάς τα φευγαλέα και άλλοι δεν τα καταφέρνουμε, τα νιώθουμε ως ένα βουνό ασήκωτο, όπως η Dolores. Είναι από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που μου λείπουν ακομα. Επίσης για μένα είναι από τις πιο γλυκιές παρουσίες που έχουν περάσει από αυτό τον πλανήτη, οπτικά (ηταν πανέμορφη) και ηχητικά (είχε φωνή με αξεπέραστο ύφος).
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Είχα δει τους Cranberries ζωντανά στην Φρεαττύδα, πριν αρκετά χρόνια. H Dolores φωνάρα, θυμάμαι έπεσε ξαφνικά ο ήχος και συνέχισε να τραγουδάει acappella, φοβερή στιγμή.

Moby - Go (1991)

 
Τελευταία επεξεργασία:
Blue Max είπε:
Είχα δει τους Cranberries ζωντανά στην Φρεαττύδα, πριν αρκετά χρόνια. H Dolores φωνάρα, θυμάμαι έπεσε ξαφνικά ο ήχος και συνέχισε να τραγουδάει acappella, φοβερή στιγμή.
Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Εγώ τους είχα δει το 2010 στο θέατρο Βράχων (ή Πέτρας, δε θυμάμαι).

Πόσοι ξέρατε ότι ο Κίρκα είχε τραγουδήσει το γνωστό Sadness in your eyes στη μητρική του γλώσσα στα τέλη των 80'ς; Εγώ μόλις το έμαθα.
Παρεπιπτόντως ο τύπος είναι φωνάρα. Το τραγούδι θυμίζει καλοκαιράκι, παραλία, πλατσούρισμα, αγκαλίτσες και φιλάκια στην ξαπλώστρα.
 
Τελευταία επεξεργασία:
Rygar είπε:
Καλημέρα από N. Ηράκλειο County. Εχω μια καταπληκτική θέα....από το μπαλκόνι :fafoutis: .Οκ, απέναντι εχω πάρκο με δέντρα και πολλά πουλιά (εκτός από τα δικά μου αγριοκάναρα), αλλά θα μπορούσα να ήμουν και στο μπύργο του Αιφελ υπό άλλες προϋποθέσεις.

Κάντε κλικ για μεγέθυνση ...
Συγγνώμη η Μαγκι Ράιλι είναι αυτή;(!!!!!!) Του πότε άραγε να είναι το βίντεο κλιπ;
 
Μέσα του 80 υποθέτω, το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1984. Εγώ πάντως τη γνώρισα το 1992 οταν είχε κυκλοφορήσει τα γνωστά Everytime we touch και Wait που μ'αρέσει πολύ και το βάζω.

Εκείνη τη χρονιά (ή την επόμενη, δε θυμάμαι) την είχε καλέσει νομίζω η Κορομηλά. Τότε την είδα και πώς ήταν. Ως τότε, παρότι γνώριζα το Moonlight shadow (το To France το έμαθα αρκετά αργότερα), δε γνώριζα ότι η Ράιλι ήταν στα φωνητικά. Μαλιστα, όντας αγνώμων (δεν υπήρχε και ίντερνετ), θεωρούσα τη Ράιλι ως μία τυχαία που έκανε μια επιτυχία και γεια σας. Ειπαμε, ήμουν αγνώμων.
 
Πρέπει να συνδεθείτε ή να εγγραφείτε για να απαντήσετε εδώ.
Πίσω
Μπλουζα