Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Σταύρος Λογαρίδης - Σνιφ Σνιφ (1978)

Επαθα σοκ με το κομμάτι από το 1:40 κι επειτα!!!!!! Αυτό οντως έπαιζε στο Μουσικόραμα! Είμαι 25 χρονών και μολις τώρα το μαθαίνω αυτό. Παρεπιπτόντως το τραγουδάκι είναι έτη φωτός μπροστά από την εποχή του.
 
Ξέρω ανθρώπους που ακούν τέτοιου στυλ τραγούδια και δε μπορούν κάτι άλλο, ξέρω αλλους που ακούν κάτι άλλο και όχι αυτά που εβαλα, χαίρομαι που μπορώ να εκτιμήσω πολλά είδη μουσικής. Τα λάικ που σας βάζω δεν τα βάζω για να σας αρέσω αλλά επειδή μ'αρέσουν αυτά που βάζετε. Κι όταν βάζω love, σημαίνει ότι μου άρεσε πολύ και ότι μπορεί και να μου θύμισε και κάτι από το μακρινό παρελθόν.

Στο συγκεκριμένο έκανα 'λάικ' ,όχι για τα τραγούδια...Αλλά γιατί μου αρέσουν αυτά που γράφεις. :)
Και συμφωνώ με την Bajar.
Γιατί ποιος το κάνει; Ωστόσο μπορεί να βάλω like και love ακόμη και σε τραγούδια που ούτε καν γνώριζα αλλά αν τα ακούσω και μ' αρέσουν, θα επιβραβεύσω αυτόν που το έβαλε, γιατί με πήγε ένα βήμα παραπέρα στις μουσικές μου γνώσεις.
Απόψε ακούω ευρωπαϊκή disco, συγκεκριμένα από έναν από τους σημαντικούς εκφραστές της, τον Γάλλο Cerrone, ο οποίος έγινε γνωστός από το "αναστενάρικο" άσμα Love in C minor (thanks @Stratulator που μου τον σύστησες καλύτερα στο αντίστοιχο thread)
Χαίρομαι που σου άρεσε... Και εγώ πάντα ανακαλύπτω κάτι νέο από τα παλιά,εδώ μέσα...


Death In Rome - Take on me

 
Τελευταία επεξεργασία:
Συναυλία λαιφ της Μπελιντα καρλαισλ τώρα στο τιουμπι , μπείτε και σεις είναι από όλον τον κοσμο
 
Το 1990 παιζόταν μια εκπομπή με τίτλο Μεταλμάνια που την παρουσίαζε ο Δημήτρης Κατής. Ενα χρόνο πριν είχε κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος των Εξορίστων με την από-αλλο-πλανήτη φωνή του Χρηστου Αβράμη. Παράλληλα με την εκμπομπή, ο Κατής μαζί με τον Ξυδούς κυκλοφόρησε και μια συλλογή με τίτλο Classic metal ballads που ήταν το πρώτο βινύλιο που απέκτησα ποτέ αρχές του 1992 όταν πήρα το πρώτο μου (και τελευταίο) πικάπ. Μεσα στο δίσκο ήταν το Κάνω μια ευχή. Ηδη είχα γνωρίσει τους Εξόριστους, αλλά από αυτό το τραγούδι. Οπως και χιλιάδες άλλοι. Αλλωστε τα εύπεπτα, γι'αυτό τα λένε...εύπεπτα, γιατί τα καταπίνεις χωρίς δυσκολία, πες το φαγητό ή τραγούδι ή βιβλίο. Ελα όμως που ο δίσκος των Εξορίστων είχε και έναν πανικό από διαμάντια. Αρκετά χρόνια αργότερα, άκουσα και ολόκληρο το δίσκο. Περισσότερο απ'όλα μ'αρέσει το Σπαθί του νικητή, κυρίως για την επική εισαγωγή του, εντελώς ασυνήθιστη για τα τότε ελληνικά δεδομένα (και τα τωρινά θα έλεγα). Ο δίσκος αυτός ήταν ορόσημο, μαζί με τον πρώτο δίσκο των Spitfire.

 
Το 1990 παιζόταν μια εκπομπή με τίτλο Μεταλμάνια που την παρουσίαζε ο Δημήτρης Κατής. Ενα χρόνο πριν είχε κυκλοφορήσει ο πρώτος δίσκος των Εξορίστων με την από-αλλο-πλανήτη φωνή του Χρηστου Αβράμη. Παράλληλα με την εκμπομπή, ο Κατής μαζί με τον Ξυδούς κυκλοφόρησε και μια συλλογή με τίτλο Classic metal ballads που ήταν το πρώτο βινύλιο που απέκτησα ποτέ αρχές του 1992 όταν πήρα το πρώτο μου (και τελευταίο) πικάπ. Μεσα στο δίσκο ήταν το Κάνω μια ευχή. Ηδη είχα γνωρίσει τους Εξόριστους, αλλά από αυτό το τραγούδι. Οπως και χιλιάδες άλλοι. Αλλωστε τα εύπεπτα, γι'αυτό τα λένε...εύπεπτα, γιατί τα καταπίνεις χωρίς δυσκολία, πες το φαγητό ή τραγούδι ή βιβλίο. Ελα όμως που ο δίσκος των Εξορίστων είχε και έναν πανικό από διαμάντια. Αρκετά χρόνια αργότερα, άκουσα και ολόκληρο το δίσκο. Περισσότερο απ'όλα μ'αρέσει το Σπαθί του νικητή, κυρίως για την επική εισαγωγή του, εντελώς ασυνήθιστη για τα τότε ελληνικά δεδομένα (και τα τωρινά θα έλεγα). Ο δίσκος αυτός ήταν ορόσημο, μαζί με τον πρώτο δίσκο των Spitfire.


Exoristoi It Hurts Me​


 
Το Σεπτέμβρη του 1995 παρουσιάστηκα για να σώσω το ελληνικό κράτος από πόλεμο, αλλά τελικά ο πόλεμος ήταν το μαγειρείο και οι ...ασκοπες σκοπιές για 8 ώρες μπροστά στην πύλη, χωρίς νόημα και με αποτέλεσμα, ταλαιπωρημένους αστραγάλους που πλέον στην ώριμη ηλικία των 23 ετών, με κάνουν και υποφέρω. Ημουν σειρά 238, για να μην ψάχνετε μ'αυτά τα διαόλια τα κομπιουτεράκια. Μην τα πολυλογώ, 3 μήνες μετά, Γενάρης του 96, πηρα μετάθεση στη Ρόδο. 15 μέρες μετά βγάλαμε στο δρόμο ΟΛΟ το στρατόπεδο λόγω των Ιμίων. Και περίπου 10-15 μέρες μετά, στην πρώτη μου έξοδο επειτα από εκείνον το συναγερμό, βρέθηκα σε ένα μπαράκι με κάτι συφαντάρους μου. Σε κάποια στιγμή άρχισε να παίζει το πιο κάτω άσμα. Οχι ασθμα όπως συνηθίζω να γράφω για τις παπάτζες, αλλά ασμα. Τουλάχιστον εμένα μ'αρέσει πολύ και κάθε φορά που το ακούω πάω σ'εκείνες τις μέρες.


1 ή 2 χρόνια αργότερα, το περιοδικό Δίφωνο κυκλοφόρησε με ένα CD με τίτλο Ηχοι της Αθήνας, ή Νότες της Αθήνας, κάπως έτσι. Ενα από τα τραγούδια που περιείχε ήταν και το πιο πάνω. Πρέπει να το'χω ακόμα , κρυμμένο κάπου στο πατρικό μου.
 
Καλημέρα! Τι φανταστικό καιρό που έχει κάνει αυτή την εβδομάδα! Από τις σπάνιες φορές που πρόλαβα την ανατολή του ηλίου (καθότι νυχτερίδα) λόγω εργασιών στην πολυκατοικία, κοίταζα απ΄ την ταράτσα την πόλη που σιγά σιγά ξύπναγε και το κάτωθι τρύπωσε στο μυαλό μου έτσι, σαν soundtrack της θέας. Δεν είναι ιδιαίτερα ρετρό αλλά η βάση του είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια του Erik Satie (Gymnopédie No. 1 -1888). Το ιδιαίτερο με τους Σουηδούς Koop, στους οποίους έχω αδυναμία, είναι ότι κάθε κομμάτι τους είναι μια μίξη από δεκάδες κλιπάκια από ηχογραφήσεις που έχουν αποθηκευτεί κατά καιρούς, με αποτέλεσμα κάθε άλμπουμ τους να χρειάζεται αρκετά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί.

Koop - Waltz for Koop (2001)


(η ανατολή που είδα σήμερα δεν έχει καμία σχέση με αυτή του βίντεο βέβαια)
 
Τελευταία επεξεργασία:
Καλημέρα από N. Ηράκλειο County. Εχω μια καταπληκτική θέα....από το μπαλκόνι :fafoutis: .Οκ, απέναντι εχω πάρκο με δέντρα και πολλά πουλιά (εκτός από τα δικά μου αγριοκάναρα), αλλά θα μπορούσα να ήμουν και στο μπύργο του Αιφελ υπό άλλες προϋποθέσεις.

 
Τελευταία επεξεργασία:
Οταν ήμανε πολύ πιτσιρικάς, είχα κολλήσει με το "Σεκάτσεϊσεγουό".


Εντωμεταξύ στη μπαρέα των μηχανόβιων, καμιά φορά με αποκαλούν καπετάνιο λόγω όγκου μοτοσυκλέτας.
 
Πίσω
Μπλουζα