Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Για πρωινή ακρόαση το cd των Violent Femmes "Why Do Birds Sing?" (1991),το οποίο είχα αγοράσει απ' το δισκοπωλείο "Ιταλός" στην Ξάνθη,τέτοια εποχή το 2001:
R-13700461-1559306853-2029.jpeg~2.jpg
 
Δύο πολύ καλές επανεκδόσεις του 2020,που βρήκα προχθές ακούω τωρα.Τα 2 albums των Frankie Goes To Hollywood ,ειδικά το "Liverpool" που δεν το είχα ως τώρα.Το κλασικό "Welcome To The Pleasuredome" το έχω και σε βινύλιο αλλά ήθελα να το έχω και σε cd.

IMG_20210715_130544.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία:
Ντάξει, περιττό να πω ότι βάζετε όλοι αηδίες. Αλλά για να μη φαίνεται ότι με ευνοώ, ορίστε μια αηδία κι από μένα:

ZZ Κορυφή - Φθηνά γυαλιά ηλίου

Ο γιέααα!

Μετά τα φθηνά γυαλιά βγάλανε πολλά λεφτά και μπόρεσαν να τρουγουδήσουν τον Ανδρα ντυμένο στην πένα:

Από τα αγαπημένα μου κομματάκια. Και ενας Ανδρας ντυμένος στη μπένα επιβάλλεται να βρίσκεται εντός της Αρένας της ευχαρίστησης:

 
Τελευταία επεξεργασία:
Θα βάλω ένα αγαπημένο που σίγουρα έχει ξαναμπεί αλλά έλα που πρέπει να τιμηθεί η Ιταλία που το σήκωσε μέσα στο Γουέμπλεϊ κόντρα στην Αγγλία. Έτσι και αλλιώς δε χορταίνεται το sara perche ti amo.
VIVA ITALIA!
Ααααα!! Πόσες αναμνήσεις!!!

Αφιερωμένο:

Ομοίως:
(και τα δύο από Ricci Poveri)

Τώρα τελευταία που κάνουμε Teams από τη δουλειά, επιτέλους βλέπω και ακούω τους ιταλούς συνεργάτες μου (και τις ιταλίδες ;) ) καθότι τόσα χρόνια είμασταν με τα εμαιλς. Πόσο μ'αρέσει η γλώσσα αυτή ρε παίδες! Μετά την ελληνική είναι η πρώτη μου προτίμηση και μετά η ισπανική.

Καταπληκτικό! Αν και είμαι λάτρης της italodisco, δεν το ήξερα αυτό. Καταγράφηκε στο αρχείο μου.
 
Και η γαλλική μ'αρέσει πολύ και θα την έβαζα μετά την ισπανική

Alain Souchon - Foule sentimentale

Αυτό διασκευάστηκε και από το ελληνικό συγκρότημα Φιλοι για πάντα που προέκυψε από το πρώτο Fame story. Προτιμώ το γαλλικό.
 
Running WIld-Death or Glory
Αγριεύοντας-ελευθερία ή θάνατος
και φοβερό εξώφυλλο είχε του '89!κρίμα τότε δεν είχα πικάπ μόνο κασετόφωνο της πλάκας τώρα το ακούω στο γιουτούμπι!
 
Accept-Metal Heart
Δέχομαι-σιδερένια καρδιά
και από τα αγαπημένα μου ο Udo στα χάϊ του φοβερός στούντιο δίσκος πάλι τον είχα σε κασέτα τώρα στο γιουτούμπι!
 
Accept-Metal Heart
Δέχομαι-σιδερένια καρδιά
και από τα αγαπημένα μου ο Udo στα χάϊ του φοβερός στούντιο δίσκος πάλι τον είχα σε κασέτα τώρα στο γιουτούμπι!
Και μετά λένε ότι οι μεταλλάδες δεν έχουν κλασική παιδεία. Από Tchaikovsky μέχρι Beethoven έχει το κομμάτι και τα σπάει!

Στο μεταξύ ο καύσωνας καλά κρατεί (όπως λένε και στην πατρίδα μου "κάηκαμ' απ' τη ζέστα") και έβλεπα σήμερα τους συναδέλφους που λίγο ακόμα και θα έπεφταν σε λήθαργο, μια που δεν δουλεύουν τα κλιματιστικά μας, και να μοιάζουν με Μεξικανούς την ώρα της σιέστας.

Κομματάρα από τα φοβερά early '70s.

Babe Ruth - The Mexican (1972)

 
Καθότι χτες έβαζα ιταλικά, θυμήθηκα ένα από τα ωραιότερα που έχουν γραφτεί στη γειτονική χώρα από έναν τύπο που έχει φύγει από τη ζωή εδώ και μερικά χρόνια.

Mango - Comme Monna Lisa

Αυτό το τραγούδι διασκευάστηκε από την Αρβανιτάκη με μεγάλη επιτυχία, αν και εξακολουθώ να προτιμώ το ιταλικό. Επιπλέον αυτό το τραγούδι ακουγόταν στο ραδιόφωνο πριν πολλά χρόνια στην αρχή μιας διαφήμισης που ακουγόταν μια τύπισσα να λέει "Το λατρεύω αυτό το τραγούδι! Αλλά δεν ξέρω τα λόγια" και ασφαλώς διαφήμιζε φροντιστήριο ιταλικής.
 
Να βαλω κι αυτό πριν ξεκινήσω για το σπίτι (είμαι ακόμα στο εργοστάσιο)

Adriano Celentano - Il Tempo Se Ne Va

Στο βίντεο εμφανίζεται και η Ορνέλα Μούτι. Και πρέπει να το πω δημοσίως. Από ιταλίδαι γυναίκαι, αι πιο όμορφες είναι h Μόνικα, μετά η Ορνέλα (αν και δεν είμαι βεβαιος, μπορεί η Ορνέλα να είναι πρώτη) και τρίτη η Ισαμπελα Ροσελίνι στα πολύ νοιάτα της όμως (γιατί τώρα μοιάζει με την πρώην πεθερά μου, όμορφη στα νοιατα της, μπουμπού στα λιγότερα νοιάτα της).
 
Divided society
Man against man
Manifest of a new reality
Morality of a Dark Age


Rotting Christ - Morality of a Dark Age
 
Μαρινελλα - Παρ' το φεγγαρι και καντο βερα μου

Την Μαρινέλα την θεωρώ την καλύτερη φωνή στην Ελλάδα. Δεν μ αρέσει το ρεπερτόριό της όμως. Δεν συγκρίνεται ας πούμε με αυτό της Μοσχολιού, η οποία έχει και αυτή φοβερή φωνή αλλά νομίζω όχι σαν της Μαρινέλας. Η Μαρινέλα έχει πει πολλά χαζά τραγούδια τα οποία τα έχει εξυψώσει με την φωνή της. Αυτό το τραγούδι της όμως μ αρέσει, το αγαπώ και συγκινούμαι όταν το ακούω. Έχει μεταδώσει πολύ συναίσθημα η ερμηνεύτρια, έχει συγκινητικό στίχο, έχει ωραία μουσική. Συγκινούμαι επίσης γιατί μου θυμϊζει τον γάμο δύο πολύ καλών μου φίλων που το χορέψαν σαν πρώτο χορό με πολύ συναίσθημα όμως και χωρίς χορογραφίες και φιοριτούρες ή σαν να βαριούνται. Χάρηκα που το έβαλες Βιβή.
 
Πίσω
Μπλουζα