Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Τι ακούω απόψε; πέρασε πριν λίγο κάτω απ' το σπίτι το αυτοκινητάκι του μαγαζιού που κάνει car audio test και σήκωσε τη γειτονιά. Ευτυχώς που σήμερα "έπαθαν ποιότητα" και γλυτώσαμε τα σκυλάδικα. Υπάρχει ελπίδα τελικά!

Joe Satriani - Satch Boogie (1987)

 
Τις τελευταίες μέρες οδηγώντας πρός/από το κάτεργο άκουγα το θεατρικό έργο της Καλλιρρόης Παρρέν (*) "Η Νέα Γυναίκα". Το έργο ήταν μάλλον προπαγανδιστικό δράμα, αλλά το ανέβασε η Μαρίκα Κοτοπούλη, η οποία λίγα χρόνια μετά στην επιθεώρηση "Παναθήναια" του 1908 τρογούδησε το ομώνυμο τραγούδι του Θεόφραστου Σακελλαρίδη. Το τραγούδι (με στίχους γραμμένους από άντρες) ήταν μάλλον κοροϊδευτικό για τις σουφραζέτες και δεν είχε καμία σχέση με το έργο της Παρρέν, αλλά στο τέλος του ραδιοφωνικού θεατρικού το πρόσθεσαν με την Άννα Καλουτά να το ερμηνεύει. Εδώ το βάζω σε δύο εκτελέσεις, Μία του 1909, σχεδόν σύγχρονη των Παναθηναίων, αλλά ηχογραφημένη στη Σμύρνη με την Ελληνική Εστουδιαντίνα


Στην εκτέλεση με την Καλουτά υπήρχε και μια στροφή που δεν την είχα ξανακούσει, μάλλον διότι χυδαιοφέρνει και έτσι υποθέτω θα είχε κοπεί από τη λογοκρισία στις δισκογραφημένες εκδόσεις. Το θέατρο, και μάλιστα η επιθεώρηση και η οπερέττα, ήταν εξ ορισμού ανήθικα, οπότε ακούγονταν πράγματα πιο τολμηρά (σκεφτείτε το "Θέλω να δω τον Πάπα" η την Πλουπλού, και τα δυο επίσης του Σακελλαρίδη). Στη σύγχρονη εκτέλεση με την αναχρονιστικά ντυμενοχτενισμένη Μαρία Κανελλοπούλου (που τραγουδάει αρκετά καλά, δεν το περίμενα) όχι απλώς έχει αυτή τη στροφή αλλά και την επαναλαμβάνει. Ε, είναι πικάντικη.

"Ταμπακιέρα στο χέρι κρατάω
και το τραβάω και το δουφάω
κι όλοι λένε κοιτώντας εμένα
χαριτωμένα που το τραβά"



(*) Της γνωστής (??) πρωτεργάτριας του φεμινιστικού κινήματος στην Ελλάδα, η οποία - Παρρέν, όχι η Ελλάδα που ως γνωστόν ποτέ δεν πεθαίνει - πέθανε μόλις το 1940, όπως είδα προς μεγάλη μου έκπληξη. Την είχα για τελείως 19ο αιώνα. Είναι όμως απίστευτο το τι κατόρθωσε αυτή η δραστήρια γυναίκα, που θα έπρεπε να είναι από τις γνωστότερες προσωπικότητης της νεότερης Ελλάδας και που αμφιβάλλω αν την έχει ακουστά το 99% των Ελλήνων.
 
Deep Purple - April, απο τον δισκο Deep Purple (1969). Ο τελευταιος δισκος του πρωτου σχηματος του θρυλικού συγκροτήματος ειναι συναρπαστικος απο το εξώφυλλο (Ιερώνυμος Μπος) εως το τελευταίο κομμάτι που ακούμε εδώ.

 
Πίσω
Μπλουζα