Τι ακούω απόψε ...

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας don dokken
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης
Κάτι διαφορετικό απόψε και ελληνικό και μοντέρνο και χορευτικό. Μοντέρνο για τη δεκαετία του 60 δηλαδή αλλά χορευτικό ούτως ή άλλως γιατί πρόκειται για cha-cha-cha. Και μαζί με το κομμάτι μπαίνει και ένα εύκολο κουιζάκι: Σε ποια ταινία ακούγεται το κομμάτι;


"Αυτό το κάτι Άλλο".. :)

autotokatiallo ost.jpg
 
Λοιπόν έστιψα το μυαλό μου αλλά απάντηση δε εχω σίγουρη. Έτσι κατέφυγα στην αναζήτηση του συνθέτη στο γκουγκλ. (Χωρίς λυσάρι δε ξεμπλέκεις με τους "επαγγελματίες" εδώ στο Ρετρομάνιαξ). Έτσι λοιπόν καταλήγω ότι είναι από την ταινία Μικροί μεγάλοι εν δράσει".
Περιμένω φίλη bajar τη λύση. Πάντως ο συνθέτης ήταν αποκάλυψη για μένα. Δεν τον ήξερα.
Ήσουν πολύ κοντά Λώρα αλλά σε πρόλαβε ο @Stratulator . Μπράβο, Stratulator! Μην νομίζεις ότι τον ήξερα από πάντα τον Κλάββα. Απλώς μου είχε κάνει εντύπωση η ποικιλία μουσικών θεμάτων στο "αυτό το κάτι άλλο" (μια ταινία που αγαπώ πολύ αν και δεν θεωρείται αξιόλογη) και όταν τον έψαξα, είδα ότι έχει κάνει μουσική σε σχεδόν όλες τις ταινίες του Λάσκου, χώρια που στις μισές απ' αυτές παίζει η Τσιούνη (συνήθως με τον Σειληνό). Κι έτσι έμαθα δυο πράγματα παραπάνω. Αλλά "επαγγελματίας" ούτε κατά διάνοια. Υπάρχουν άπειρα πράγματα που μου αρέσουν στη μουσική κι ακόμη προσπαθώ να τα γνωρίσω λίγο καλύτερα.
 
...Απλώς μου είχε κάνει εντύπωση η ποικιλία μουσικών θεμάτων στο "αυτό το κάτι άλλο" (μια ταινία που αγαπώ πολύ αν και δεν θεωρείται αξιόλογη)...

Οι συνθέτες εκείνης της γενιάς έγραφαν απο Τζάζ και θέματα για μεγάλη ορχήστρα μέχρι λαϊκά,αλλά, το έκαναν εξίσου καλά για όλα...
 
Οι συνθέτες εκείνης της γενιάς έγραφαν απο Τζάζ και θέματα για μεγάλη ορχήστρα μέχρι λαϊκά,αλλά, το έκαναν εξίσου καλά για όλα...
Έτσι ακριβώς. Και με αφορμή αυτό, ξαναγυρίζω στον all time αγαπημένο μου χαμαιλέοντα της κινηματογραφικής μουσικής, τον Κώστα Καπνίση (ποιον άλλο; ) σε ένα jazz θέμα από τον Κατήφορο.

Κώστας Καπνίσης - Τίτλοι (Κατήφορος OST - 1961)

 
Ωχ τι χαρντ ροκ καταστάσεις ζούμε; κοιτάς δεξιά και αριστερά για να μπεις σπίτι σου μην τυχόν μπεις στην είσοδο με κάποιον άλλο. Και στο ασανσέρ; ένας ένας.
Τι να μας πει και ο Tyler και οι Αerosmith.
 
Πάντως ο συνθέτης ήταν αποκάλυψη για μένα. Δεν τον ήξερα.
Στο φεστιβάλ Θεσ/νίκης ήταν μαϊντανός, όχι ως συμμετέχων αλλά ως ενορχηστρωτής και διευθυντής ορχηστρας
 
king diamond-abigail
κλασσικός king υποτίθεται ότι είναι τρομακτικό λόγω των φωνητικών, μια μπάσα μια πρίμα και λόγω του θέματος και των στίχων, εμένα προσωπικά δε με τρομάζει πολύ πιο τρομακτικό βρήκα το stranger things,ίου! τέρατα και σκουληκαντέρες. picture disk από Αμέρικα.
 
king diamond-abigail

κλασσικός king υποτίθεται ότι είναι τρομακτικό λόγω των φωνητικών, μια μπάσα μια πρίμα και λόγω του θέματος και των στίχων, εμένα προσωπικά δε με τρομάζει πολύ πιο τρομακτικό βρήκα το stranger things,ίου! τέρατα και σκουληκαντέρες. picture disk από Αμέρικα.
Μια χαρά είναι το album! Αλλά έπρεπε να το βάλεις κατά τις 11 το βράδυ... :p

(να το στείλουμε και στην @αριαδνη που της αρέσουν τέτοιες ιστορίες)
 
Δε μπορώ να μη το βάλω αφού είναι ένα απ τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες. Μου αρέσουν όλα: η πρωταγωνίστρια στα πιο όμορφά της, τα παπούτσια της, το φόρεμά της, αχ το φορεμά της τι σοφό μήκος είναι αυτό: πιο πάνω με τα βολάν που έχει θα ήταν μπεμπεκέ, πιο κάτω πολύ συντηρητικό και αστείο. Υπέροχο με τις διαφάνειες και τα βολάν του. Αλλά πιο πολύ μ αρέσει αυτή η σκηνή γιατί δεν παρεμβάλεται στην υπόθεση σαν ένα σκέτο μουσικό διάλειμμα, έχει ψυχή. Και η Τζένη και το μπαλέτο χορεύουν αβίαστα χωρίς σαχλές φιγούρες ένα εξαιρετικό χασάπικο του Κ. Καπνίση.
 
Δε μπορώ να μη το βάλω αφού είναι ένα απ τα αγαπημένα μου αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες. Μου αρέσουν όλα: η πρωταγωνίστρια στα πιο όμορφά της, τα παπούτσια της, το φόρεμά της, αχ το φορεμά της τι σοφό μήκος είναι αυτό: πιο πάνω με τα βολάν που έχει θα ήταν μπεμπεκέ, πιο κάτω πολύ συντηρητικό και αστείο. Υπέροχο με τις διαφάνειες και τα βολάν του. Αλλά πιο πολύ μ αρέσει αυτή η σκηνή γιατί δεν παρεμβάλεται στην υπόθεση σαν ένα σκέτο μουσικό διάλειμμα, έχει ψυχή. Και η Τζένη και το μπαλέτο χορεύουν αβίαστα χωρίς σαχλές φιγούρες ένα εξαιρετικό χασάπικο του Κ. Καπνίση.
Λατρεία αυτό το κομμάτι! (αλλά μου αρέσουν πολύ και τα παπούτσια της!)
 
Πίσω
Μπλουζα