Απόψε ακούω jazz και ανάμεσα σε άλλα κι ένα από τα πρώτα κομμάτια που με τράβηξαν στο είδος αυτό. Ο συνθέτης του το έγραψε ως φόρο τιμής στον Duke Ellington (άλλη μεγάλη λατρεία) και την big band του και από τότε έγιναν άπειρες διασκευές. Αλλά αφού είμαι γνωστή ως εμμονική με τις αυθεντικές εκτελέσεις έψαξα και την βρήκα!
Τον είδα πριν λίγο. Μια παλιά φλόγα άναψε μέσα μου. Τον συνάντησα σε ένα άλλο θρεντ, αυτό με τα παλιά τεύχη του Αφισσοράματος. Η φωτογραφία βέβαια απ τα παλιά τα χρόνια από το μακρυνό 1990. Αλλά ξεχνιέται τέτοια ομορφιά; Το όνομά του βέβαια το είχα ψιλοξεχάσει, ε δεν είχε κάνει και τίποτα της περιωπής και αξιομνημόνευτο. Αλλά η ομορφιά του, είπαμε αξιομνημόνευτη. Μιλάω για τον Nick Kamen το μοντέλο της διαφήμισης του Levis 501, αυτός που πήγαινε σε ένα παλιομοδίτικο δημόσιο πλυντήριο, έβγαζε το 501 και το Τshirt του, τα έβαζε στο πλυντήριο και έμενε με το μποξεράκι του μέχρι να ολοκληρωθεί η πλύση. Έκανε μόδα τα μποξεράκια. Ξαφνικά φιλενάδες, συζυγοι, μητέρες και νονές κάνανε δώρο απενοχοποιημένα πια, μποξεράκια στα αγόρια. Τέλος πάντων ο Nick Kamen σαν κούκλος μοντέλο που ήταν είπε να το εκμεταλλευτεί το χάρισμα και έβγαλε δύο σίνγκλς. Το δεύτερό του είναι το παρακάτω:
Η Λώρα σήμερα ανεβάζει κούκλους της εφηβείας μας με μια κάποια φωνή (sorry Λώρα, μόνο τα μάτια του χάζεψα, όχι τη φωνή του), εγώ πάλι ανεβάζω απλώς φωνάρες που σημάδεψαν τα εφηβικά μου χρόνια και από τότε δε σταμάτησα ποτέ να τις ακούω.
Λατρεμένος Dio!
Παρόμοιο topic (τι ακούω απόψε/τώρα) έχω συναντήσει και σε άλλα φόρουμ. Όταν το πετύχω πάντα συμμετέχω. Μου αρέσει η μουσική. Είναι μια διαρκής αναζήτηση για μένα. Θα δανειστώ την υπογραφή της Bajar "Without music, life would be a mistake.". Χαίρομαι που τα μέλη εδώ ποστάρουν πολύ όμορφες ρετρό διαχρονικές μουσικές.
Απόγευμα, περιμένω να γίνει ο καφές και ακούω τις Ανδαλουσιανές νύχτες. Από χθες με το πάσο ντόμπλε που έβαλε η bajar στο θρεντ με τα επικά συμφωνικά έχω κολλήσει με τανγκο και φλαμένκο.
