Τι ακούω απόψε ...

Αυτό το τραγούδι βρισκόταν σ'εκείνη την κασέτα του 1982-83 με τη μπλε ετικέτα που είχε ανάμεσά τους το Moskau/Ghingis Kan και το Just an illusion που έχω αναφέρει κι άλλες φορές. Οταν μεγάλωσα αρκετά και αφού τα MP3 είχαν μπει για τα καλά στη ζωή μας, έπεσε στα χέρια μου η εκδοση αυτή που έβαλες που είναι και η πρωτότυπη και συνειδητοποίησα ότι η δική μου ηταν διασκευή. Μαλιστα τώρα μου ήρθε φλασιά. Στην κασέτα εκείνη βρισκόταν μια διασκευή του Eye of the tiger.
Αυτή η κασέτα πλέον μου εξάψει την περιέργεια μόνο και μόνο για τις διασκευές. Την έχεις ακόμη; αν είναι, να την ψηφιοποιήσουμε! :D
 
Εγώ έπεσα πάνω σε αυτό (ποιος τα θυμάται αυτά τα τρελοκομεία εκεί μέσα 80ς;Επαιζαν στο Μουσικοραμα,από εκεί τους είχα μάθει): Sigue Sigue Sputnik "Love Missile F1-11":
Ο ορισμός του headbanging!

Αυτή η κασέτα πλέον μου εξάψει την περιέργεια μόνο και μόνο για τις διασκευές. Την έχεις ακόμη; αν είναι, να την ψηφιοποιήσουμε! :D
Μμμμμ....δεν είμαι βέβαιος. Παρ'ολ'αυτά, μολις ανοίξουν...τα σύνορα και πάω για μερικές μερες στο πατρικό μου στη Χαλκίδα, θα βαλω τη μάνα μου να ψάξει. Μέχρι πριν αρκετά χρόνια που της είχα πει να ξεσκονίσει λίγο την αποθήκη, είχε βρει αυτά που της είχα ζητήσει, και δεν ήταν κασέτες. Οι μανάδες καλές χρυσές όταν σε γεννάνε και τους κάνεις την τιμή που είσαι παιδί τους, αλλά όταν μεγαλώνουν...τα σκατώνουν σε κάτι τέτοια θέματα. Ενας συνάδελφος μου είχε πει κάποτε ότι η μάνα του είχε σκίσει ένα Πιξελ για να τυλίξει φρούτα για μία γειτόνισσα. Θα πρέπει ήταν τα πρώτα bit-fruits.
 
Ο ορισμός του headbanging!


Μμμμμ....δεν είμαι βέβαιος. Παρ'ολ'αυτά, μολις ανοίξουν...τα σύνορα και πάω για μερικές μερες στο πατρικό μου στη Χαλκίδα, θα βαλω τη μάνα μου να ψάξει. Μέχρι πριν αρκετά χρόνια που της είχα πει να ξεσκονίσει λίγο την αποθήκη, είχε βρει αυτά που της είχα ζητήσει, και δεν ήταν κασέτες. Οι μανάδες καλές χρυσές όταν σε γεννάνε και τους κάνεις την τιμή που είσαι παιδί τους, αλλά όταν μεγαλώνουν...τα σκατώνουν σε κάτι τέτοια θέματα. Ενας συνάδελφος μου είχε πει κάποτε ότι η μάνα του είχε σκίσει ένα Πιξελ για να τυλίξει φρούτα για μία γειτόνισσα. Θα πρέπει ήταν τα πρώτα bit-fruits.
Ε μα τι μητρικός θηλασμός, ξενύχτια με τις ιώσεις και φτιάξε φρουτόκρεμες με πέντε βιολογικά φρούτα και ψαρόσουπες με σχολαστικότατο ξεκοκκάλισμα και άλλες τινές μπούρδες. Αυτό που θα μείνει στο τέλος είναι η κούτα με τα γκορμίτι και τα bayblade να εκφράζει την αγάπη μου στο γιό μου.
Rygar θέλεις ξύλο.

Πάντως για τα playmobil και τα lego συμφωνώ και υπάρχει ειδική μέριμνα.
 
Rygar θέλεις ξύλο.

Πάντως για τα playmobil και τα lego συμφωνώ και υπάρχει ειδική μέριμνα.
Με παρεξήγησες. Για τα lego/playmobil μιλάω μόνο, αυτά που χωρίς να σε ρωτήσουν τα πετάνε επειδή σκέφτονται ότι "μεγαλωσες" και δε θα θες να ξαναπαίξεις. Αν και πρέπει να ομολογήσω ότι η δική μου έχει πετάξει ελάχιστα πράγματα και κάποια ήταν κατά λάθος σε κούτες που δεν έπρεπε.
 
Disco για σήμερα. Όσο προχωράει το καλοκαίρι κι εν αναμονή των διακοπών, η ανάγκη για πιο ανάλαφρα ακούσματα μεγαλώνει.

Oh yeah!

Pino D'Angiò - Ma quale idea (1981)

Αλήθεια τώρα @Bajar, έχεις ποστάρει αυτό το track? Ήθελα να το βάλω εγώ. Ας είναι... :fafoutis:

Spargo - You And Me (1980)

 
Αλήθεια τώρα @Bajar, έχεις ποστάρει αυτό το track? Ήθελα να το βάλω εγώ. Ας είναι... :fafoutis:
Και δεν το έβαζες; τόσες φορές έχουμε επαναλάβει τραγούδια εδώ μέσα. Άλλωστε είχε να παίξει από πέρσι, θα ήταν ωραίο να το ξαναθυμηθούμε.

Σήμερα ανεβάζω ένα από τα τραγούδια που έκαναν αυτό το απίστευτα όμορφο αγόρι των 80s γνωστό ως τραγουδιστή, αφού ήδη είχε κάψει καρδιές ως μοντέλο βγάζοντας τα ρούχα του μπροστά από ένα πλυντήριο για τις ανάγκες της διαφήμισης του 501 της Levis. Έφυγε σήμερα το μεσημέρι στα 59 του χρόνια μετά από μακρόχρονη ασθένεια. Ας αναπαυθεί η ψυχή του.


Nick Kamen - Each Time You Break My Heart (1987)

 
Σοβαρά; Κρίμα! Τον συζητάγαμε κιόλας bajar φέτος το χειμώνα νομίζω σε αυτό εδώ το θρέντ -ή μήπως ήταν σε αυτό με τα εξώφυλλα της Μανίνας; Στεναχωρήθηκα γιατί θυμήθηκα ότι στα 14-15 μου για μένα ήταν η "εικόνα" του μοντέρνου άντρα. Όχι αγόρι (όπως ήταν ο Τομ Κρουζ ας πούμε), ούτε κλασικός άντρας όπως ήταν άλλοι σταρς παλιάς κοπής που μ αρέσανε. Είχε ανδροπρέπεια αλλά και πολύ κουλ μοντέρνο στυλ.
Ε ας βάλω και ένα τραγούδι για την μνήμη του.

Πολύ μεγάλο κρίμα πάντως...
 
Τέρμα νοσταλγία από την Αυστραλία.
Δε θυμάμαι πού το πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι όμως σίγουρα μου θυμίζει τα βράδια του Ιούνη όταν ήμουν 12 -13 και διάβαζα σαν την τρελή για να κερδίσω μια τάξη στα Γαλλικά έχοντας πάντα δίπλα μου το ραδιόφωνο συντονισμένο στον πειρατικό του από πάνω ορόφου που κάθε βράδυ μέχρι τα μεσάνυχτα έπαιζε slow για τους ξενύχτηδες και για κάτι αθεράπευτα ονειροπόλους σαν κι εμένα....

Crowded House - Don't Dream It's Over (1986)

 
Που το θυμήθηκες bajar...
Θα πεις για αυτό είμαστε εδώ. Εγώ πάλι άκουσα τη Maggie Reilly και θαύμασα γι άλλη μια φορά τη βελούδινη φωνή της. Γι αυτό και θα βάλω το moonlight shadow παρόλο που σίγουρα έχει ξαναμπεϊ, αλλά είναι τόσο ταιριαστό να το ακούς τις μικρές ώρες πριν κοιμηθείς.
Mike Oldfield - Moonlight Shadow - 1983
 
Πίσω
Μπλουζα