Τι θα έπρεπε να θυμάμαι από τα μαθήματα του σχολείου

[BETTY BOOP]

Πιστεύω ότι όλα τα μαθήματα του σχολείου είναι χρήσιμα. Βέβαια δεν δίνουμε πάντα σε όλα τα μαθήματα την προσοχή που πρέπει, κυρίως όταν δεν μας αρέσουν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο δεν μου άρεσαν τα Μαθηματικά, τα έβρισκα πολύπλοκα (ακόμα και της Α Γυμνασίου που ένα μεγάλο μέρος είναι επανάληψη των Μαθηματικών του δημοτικού). Διαπίστωσα όμως ότι ήταν λάθος μου, γιατί από την αρχή τα είχα πάρει στραβά!

Kαι κάτι ακόμα: θα ήθελα να θυμάμαι πώς φτιάχνουν χάρτινες σαίτες!

 

[D@redevil]

Kαι κάτι ακόμα: θα ήθελα να θυμάμαι πώς φτιάχνουν χάρτινες σαίτες!

Για δες εδώ: #20

 

[Thor]

Moλονοτι απεχθανομαι τα Μαθηματικα, δεν μπορω να παραβλεψω το γεγονος οτι η βασικη αριθμητικη του Δημοτικου, ιδιως των πρωτων τριων - τεσσαρων ταξεων, ειναι εντελως χρησιμη για τη μετεπειτα ζωη του καθε ανθρωπου.Απο κει και περα, το να γνωριζουμε καλη αλγεβρα και γεωμετρια, αν δεν προκειται να ασχοληθουμε με το αντικειμενο, το θεωρω περιττο. Ουτως η αλλως και να' θελα, ιερογλυφικα μου φαινονται!

Το περιττό και το απέριττο είναι σχετικές έννοιες . Πέρα από τη βασική φιλοσοφία των μαθηματικών που βασίζεται στην απόδειξη και την επαγωγική σκέψη και χαρακτήρισε και καθόρισε αυτό που λέμε δυτικό τρόπο σκέψης και δυτικό πολιτισμό και με καθαρά χρησιμοθηρική διάθεση σε ποιον δεν θα χρειαστεί ποτέ να υπολογίσει ένα εμβαδόν ή κάποιον όγκο ή ένα ποσοστό; Βέβαια (γενικά μιλώντας) στη δική μας γενιά (και σήμερα ακόμα) νομίζω ο μαθητής που δεν τα κατάφερνε στα θεωρητικά μαθήματα θεωρούνταν τεμπέλης (είναι παπαγαλίσημα άρα αν τα διαβάσεις μπορείς να αποδώσεις) ενώ όποιος δεν τα πήγαινε καλά στα μαθηματικά "δεν το 'χε" και έληγε το θέμα...

Προσωπικά, έχω τεράστια άγνοια σε ό,τι αφορά τη γεωγραφία & τη νεώτερη Ελληνική ιστορία.

Είναι 2 μαθήματα που κατά τη γνώμη μου έχουν τεράστιο ενδιαφέρον αλλά διδάσκονται με τρόπο που λες και μόνο θέλουν να καλύψουν το πρόγραμμα. Η γεωγραφία διδάσκεται από οποιωνδήποτε καθηγητή δυσκολεύεται να καλύψει τις ώρες του από μαθηματικό ή φιλόλογο έως θεολόγο (ευτυχώς δεν μας δίδασκε από το βιβλίο του Κοσμά του Ινδικοπλευστή) ενώ ιστορία συνήθως την κάνουν κλασσικοί φιλόλογοι οι οποίοι δεν διδάσκονται καν ιστορία στο πανεπιστήμιο. Το τελευταίο είναι απορίας άξιον μιας και οι φιλόλογοι ασχολούνται με τη μελέτη ιστορικών κειμένων που περιέχουν ένα τεράστιο θησαυρό ιστορικών πληροφοριών όμως αδιαφορούν και ψάχνουν το απαρέμφατο (χωρίς να θέλω να κατηγορήσω αυτούς τους ανθρώπους που αφιερώνουν την ζωή τους για να βρουν το υποκείμενο στις προτάσεις του Πλάτωνα ). Καλύπτουν την άγνοιά τους πίσω από την κατά γράμμα αναπαραγωγή του βιβλίου και ενθαρρύνουν τους μαθητές τους (έμμεσα) στην παπαγαλία που δε γεννά ερωτήματα.

Νομιζω πως αποστολη του σχολειου (θεωρητικα φυσικα) ειναι να μας μεταφερει το πως να συστηματοποιουμε τη μαθηση και πως να καταφερνουμε να την λαμβανουμε απο πολλες πηγες.
Εδω ομως ειναι νεωτερα Ελλαδα.

Αν περιμεναμε να καλυπταμε τις εγκυκλιες γνωσεις μας απο το σχολειο...θα νομιζαμε ακομα οτι καποιοι τυποι συνωστιστηκαν στη Σμυρνη το 1922 , οτι δεν υπηρξαν Βαλκανικοι Πολεμοι και λοιπα χαρωπα.

Αν επισης περιμεναμε να φτιαξουμε προσωπικοτητα...θα ειμαστε συσσωμοι στα ταμπλω της Ιντερπολ.

Η Ελλαδα εχει αθλιο εκπαιδευτικο συστημα, ανυπαρκτες υποδομες, επι τω πλειστον κακης νοοτροπιας εκπαιδευτικους (δεν τους κατηγορω - λογω συστηματος, δυσκολο να ξεφυγεις) και κανενα σχεδιο-προοπτικη.

Ευτυχως η γνωση υπαρχει πλεον ελευθερη και προσβασιμη!

Τα παιδια μου θα διαβασουν στο μελλον πχ την Αρχαια Ελληνικη Ιστορια απο το σχολικο εγχειριδιο αλλα θα φροντισω να ακουσουν παραλληλα τις εκπομπες του Καργακου για την Αρχαια Ελλαδα που υπαρχουν ελευθερες προς ακροαση στο διαδικτυο και τις θεωρω ανωτερες της εγκυκλιας υλης (ελπιζω να μην θεωρηθει διαφημιση - δινω απλα ενα παραδειγμα)

Συμφωνώ μαζί σου ότι η σχολική γνώση είναι μονοδιάστατη και εξυπηρετεί συχνά σκοπιμότητες. Ειδικά σε θέματα θρησκείας ή ιστορίας η στάση της εκπαίδευσης απηχεί την κυρίαρχη ιδεολογία κάθε εποχής. Και ειδικά σε ζητήματα ιστορίας (κυρίως πρόσφατα) πρέπει να έχουμε την υπομονή και την κριτική ικανότητα να διαβάσουμε με κριτική διάθεση όσο το δυνατόν περισσότερα βιβλία με όσο το δυνατόν πιο διαφορετικές πηγές ώστε να καταφέρουμε να υποψιαστούμε την πραγματική αιτία των γεγονότων...

 

[prisma]

Είναι 2 μαθήματα που κατά τη γνώμη μου έχουν τεράστιο ενδιαφέρον αλλά διδάσκονται με τρόπο που λες και μόνο θέλουν να καλύψουν το πρόγραμμα. Η γεωγραφία διδάσκεται από οποιωνδήποτε καθηγητή δυσκολεύεται να καλύψει τις ώρες του από μαθηματικό ή φιλόλογο έως θεολόγο (ευτυχώς δεν μας δίδασκε από το βιβλίο του Κοσμά του Ινδικοπλευστή) ενώ ιστορία συνήθως την κάνουν κλασσικοί φιλόλογοι οι οποίοι δεν διδάσκονται καν ιστορία στο πανεπιστήμιο. Το τελευταίο είναι απορίας άξιον μιας και οι φιλόλογοι ασχολούνται με τη μελέτη ιστορικών κειμένων που περιέχουν ένα τεράστιο θησαυρό ιστορικών πληροφοριών όμως αδιαφορούν και ψάχνουν το απαρέμφατο (χωρίς να θέλω να κατηγορήσω αυτούς τους ανθρώπους που αφιερώνουν την ζωή τους για να βρουν το υποκείμενο στις προτάσεις του Πλάτωνα ). Καλύπτουν την άγνοιά τους πίσω από την κατά γράμμα αναπαραγωγή του βιβλίου και ενθαρρύνουν τους μαθητές τους (έμμεσα) στην παπαγαλία που δε γεννά ερωτήματα.

Συμφωνώ απόλυτα για γεωγραφία και ειδικά για ιστορία. Είναι απαράδεκτο η ιστορία να έχει υποβαθμιστεί ως μάθημα τόσο πολύ. Και κρίμα που αντιμετωπίζεται έτσι από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. :rant:

 

[Bambinella]

Thor, δε μιλαω για μαθηματικα που τα βρισκουμε μπροστα μας σε καθημερινη βαση. Αυτο ακριβως τονισα πιο πανω: το ποσο χρησιμα ειναι.

Αυτο που λες για εμβαδον και ποσοστα νομιζω οτι τα διδασκομασταν στις δυο τελευταιες ταξεις του δημοτικου, αντε να κανω λαθος και να ηταν στην πρωτη Γυμνασιου. Και ευτυχως δηλαδη, γιατι ειναι αυτο που λεμε, μαθηματικα πρωτης αναγκης.

Ως εδω καλα.

Το να βασανιζομαι ομως αδικως με πραγματα που παντα θα βλεπω ως κινεζικα, οπως ειναι τα προχωρημενα μαθηματικα για οσους δεν τα παιρνουν, το θεωρω οχι απλως περιττο και ασκοπο, αλλα βασανιστηριο της Ιερας Εξετασης.

Γι' αυτο πιστευω οτι απο τη δευτερα η την τριτη γυμνασιου το πολυ, τοτε που εχει φανει καθαρα προς τα που κλινει το καθε παιδι, θα πρεπει τα μαθηματικα να ειναι μαθημα επιλογης. Και αυτο και καποια αλλα μαθηματα θετικης κατευθυνσεως και μη.

 

[iggylebowski]

Thor, δε μιλαω για μαθηματικα που τα βρισκουμε μπροστα μας σε καθημερινη βαση. Αυτο ακριβως τονισα πιο πανω: το ποσο χρησιμα ειναι.Αυτο που λες για εμβαδον και ποσοστα νομιζω οτι τα διδασκομασταν στις δυο τελευταιες ταξεις του δημοτικου, αντε να κανω λαθος και να ηταν στην πρωτη Γυμνασιου. Και ευτυχως δηλαδη, γιατι ειναι αυτο που λεμε, μαθηματικα πρωτης αναγκης.

Ως εδω καλα.

Το να βασανιζομαι ομως αδικως με πραγματα που παντα θα βλεπω ως κινεζικα, οπως ειναι τα προχωρημενα μαθηματικα για οσους δεν τα παιρνουν, το θεωρω οχι απλως περιττο και ασκοπο, αλλα βασανιστηριο της Ιερας Εξετασης.

Γι' αυτο πιστευω οτι απο τη δευτερα η την τριτη γυμνασιου το πολυ, τοτε που εχει φανει καθαρα προς τα που κλινει το καθε παιδι, θα πρεπει τα μαθηματικα να ειναι μαθημα επιλογης. Και αυτο και καποια αλλα μαθηματα θετικης κατευθυνσεως και μη.

Με αυτό τον τρόπο όμως δεν εξειδικεύεται η γνώση; Περιορίζοντας τα μαθήματα ανάλογα με την κλίση που έχει κάθε παιδί περιορίζεται παράλληλα και η δυνατότητα να αποκτήσει μερικές πιο γενικευμένες γνώσεις . Έχοντας αποφασίσει ήδη από την τρίτη γυμνασίου να πάω πρώτη δέσμη, επομένως τα αρχαία και η ιστορία θα μου ήταν άχρηστα, θα έχανα έστω κι αυτή την μικρή επαφή που είχα με τα συγκεκριμένα μαθήματα. Με αυτό τον τρόπο, χωρίς καμία σημαντική επαφή με αρχαία, δεν θα μπορούσα μετά το σχολείο να ασχοληθώ περισσότερο με κάτι που είχα παρατήσει στα σχολικά μου χρόνια. Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο μετατρέπεται το σχολείο ως ένα μέσο για να βρεις δουλειά και όχι ως ένα μέσο που παρέχει γνώση. Το πρόβλημα του ελληνικού σχολείου δεν είναι αυτό που παρέχει στους μαθητές αλλά ο τρόπος με τον οποίο το παρέχει, η γενικότερη λειτουργία του και φυσικά η βαθμολόγηση των μαθητών, που δημιουργεί περισσότερο ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον παρά ένα περιβάλλον που δεν αποσκοπεί στον υψηλό βαθμό αλλά σε κάτι περισσότερο.

 

[Orpheas]

Σίγουρα θα έπρεπε να θυμάμαι την φυσική και τα μαθηματικά! Ήμουν πιο πολύ στα φιλολογικά μαθήματα παρά σε ότι έχει σχέση με αριθμούς! Σήμερα διαπιστώνω πως έπρεπε τότε να δώσω μια διαφορετική προσέγγυση σε αυτά τα δύο μαθήματα και ιδιαίτερα σήμερα που μου είναι απαραίτητα όσο αφορά υπολογισμούς πτήσεων και τα λοιπά!

 

[Bambinella]

Iggylebowski, σαφως και δεν ειναι μονο αυτο το προβλημα του ελληνικου σχολειου. Μακαρι να ηταν δηλαδη, αλλα εχει πολλα και σημαντικοτατα προβληματα που πρεπει να επιλυσει και πολλες λειτουργιες που πρεπει να αλλαξει ριζικα.

Για τις γενικοτερες γνωσεις που λες, ασφαλως και πρεπει να παρεχονται. Θρησκευτικα, Ιστορια, Γεωγραφια, ειναι καποια μαθηματα για ολους και οι λογοι ειναι ευνοητοι, νομιζω.

Ομως οταν ενας μαθητης αποκλειεται να καταλαβει μαθηματικα η αρχαια η φυσικη, τοτε δε βρισκω κανενα λογο να συνεχισει να εχει επαφη με το αντικειμενο και περαν των δυο πρωτων ταξεων του γυμνασιου. Την ειχε μεχρι εκει, πηρε την ευκαιρια του, δεν αγαπησε το μαθημα, δεν το χωρεσε το κεφαλι του.....ΤΕΛΟΣ.

Καθεις εφ' ω εταχθη, ελεγαν οι αρχαιοι και οταν κατι δε μας κανει παμε γι' αλλα.

Δεν εχω καμια διαθεση να πληρωνω τσαμπα φροντιστηρια για να χωρεσω τα μαθηματικα στο κεφαλι μου, οταν αυτο αρνειται να τα δεχτει, μονο και μονο για να περασω την ταξη. Δεν εχω καμια διαθεση να στηριξω την παραπαιδεια εις βαρος μου.

 

[ntsmrtz]

τι θα έπρεπε να θυμάμαι..?

προσωπικά θυμάμαι τα πάντα όσον αφορά μαθηματικά/φυσική όχι μόνο Γ λυκείου αλλά και επιπέδου μεταπτυχιακού.

η χρησιμότητα των ανωτέρω μαθημάτων λυκειακού επιπέδου στην καθημερινότητα κάποιου είναι σημαντική αλλά μάλλον βαριέμαι να το αναλύσω καθότι κάνει και ζέστη

από την άλλη, η αδιαφορία σε αυτά τα μαθήματα και η άγνοια κάποιων πραγματων που μπορεί να προήλθε από αντίδραση σε λανθασμένο τρόπο διδασκαλίας και ΟΧΙ από πραγματική αδυναμία του παιδιού, στερεί κατά την άποψή μου μεγάλο μέρος της ικανότητας κατανόησης κάποιων φυσικών και τεχνητών μεταβολών που συμβαίνουν στον περίγυρό μας. Εάν κάποιου του κεντρίζουν το ενδιαφέρον φυσικά...

Οσον αφορά τα τριτοδεσμίτικα μαθήματα, εγώ είχα πολύ καλή σχέση μαζί τους. Για κάποιο λόγο οι καθηγήτριες που τα δίδασκαν είχαν κάποιο θεματάκι μαζί μου και προσπαθούσαν να με τρέξουν. Εις μάτην -για αυτές- όμως

Λογοτεχνία-Ιστορία-Γεωγραφία έμαθα καλά μετά το λύκειο...

Το πρόβλημα του ελληνικού σχολείου δεν είναι αυτό που παρέχει στους μαθητές αλλά ο τρόπος με τον οποίο το παρέχει, η γενικότερη λειτουργία του και φυσικά η βαθμολόγηση των μαθητών, που δημιουργεί περισσότερο ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον παρά ένα περιβάλλον που δεν αποσκοπεί στον υψηλό βαθμό αλλά σε κάτι περισσότερο.

πολύ σωστό.

 

[johnny19818]

Καλό είναι να θυμόμαστε κάποιες αρχές της φυσικής και κάποιες χημικές αντιδράσεις. Φυσικά και κάποια στοιχειώδη μαθηματικά για να μπορούμε να κάνουμε και μερικές πράξεις χωρίς κομπιουτεράκι αν δεν έχουμε κάποιο πρόχειρο, αλλά και να μην μας κάνουν λάθος τα ρέστα.

 

[Metalcandyman]

Δεν θυμαμαι τιποτα απολυτως και θεωρω τεραστια εφευρεση τα κομπιουτερακια γιατι αν δεν υπηρχαν αυτα και επρεπε να κανω της πραξεις με μολυβι και χαρτη βρομα η δουλεια.Το ακριβως αντιθετο ειναι ο πατερας μου που μπορει να μην τελειωσε ουτε το δημοτικο γιατι δουλευε απο 12 χρονων αλλα αν δεν ειχε κομπιουτερακια θα ηταν η καλητερη του γιατι μπορει να κανει οτι πραξη και να του βαλει καποιος οσον αφορα βεβαια προσθεση,αφεραιση,πολλαπλασιασμο,διαιρεση.

 

[stayros]

Με καλυψε η προσεγγιση του saboter...

 

[perlastar]

Γλώσσα: Θυμάμαι πολλά από Γραμματική και Συντακτικό, που τα θεωρώ πολύ χρήσιμα για να μιλάει και να γράφει σωστά κάποιος. Άλλωστε μου άρεσαν τα θεωρητικά μαθήματα και δεν ήταν δύσκολο να συγκρατήσω αρκετά πράγματα. Υπήρχαν και πολλά άχρηστα όμως, που δεν χρησιμοποιούνται ποτέ, και δεν μετανιώνω γι'αυτά.

Έκθεση: Θυμάμαι τα γνωστά, παράγραφοι, πρόλογος, κυρίως θέμα, επίλογος. Κατά τα άλλα, η βαθμολόγηση του γραπτού ήταν κυρίως ατομική υπόθεση, και ανάλογα με τον καθηγητή ή τον βαθμολογητή αργότερα στις Πανελλήνιες, μπορούσες να γράψεις μία βλακεία και να φανεί φοβερό κείμενο, ή ένα αριστούργημα και να φανεί άχρηστο. Οπότε δεν χρειάζομαι τίποτα από αυτά.

Φιλοσοφία: Μου έχει μείνει η ιστορία με το σπήλαιο του Πλάτωνα και αυτή η εκνευριστική θεωρία που σου εξηγεί γιατί αν πας από το ένα άκρο του δωματίου στο άλλο είναι σαν να μην πήγες ποτέ. Δεν θυμάμαι ποιός την έλεγε. Α, ναι, θυμάμαι και ότι τον Σωκράτη τον έδερνε η γυναίκα του Ξανθίππη.

Λατινικά: Θα ήταν ωραίο να θυμάμαι κάτι, αλλά ο απαράδεκτος τρόπος που διδάσκονταν δεν το επιτρέπει. Είναι δυνατόν χωρίς να ξέρεις λεξιλόγιο να πας να κάνεις μετάφραση; Αναγκαστικά τη μαθαίναμε παπαγαλία. Το μόνο που μου έχει μείνει, είναι το γνωστό dum spiro spero, καθώς και η λέξη Menerda, χωρίς να ξέρω τι σημαίνει, αλλά τη θυμάμαι μόνο επειδή η Φιλόλογος μπερδεύτηκε και την είπε Merenda.

Φυσική: Τίποτα κι ούτε χρειάζεται. Βασικά θυμάμαι μόνο μία λέξη, το Rol που το υπολογίζαμε στην Γ Γυμνασίου, και το θυμάμαι μόνο λόγω του ομώνυμου απορρυπαντικού.

Χημεία: Το μόνο που μου έμεινε και μου έχει φανεί χρήσιμο, είναι ότι το δηλητήριο της σφήκας είναι βασικό, γι'αυτό θέλει να βάλεις κάτι όξινο, όπως λεμόνι για να γίνεις καλά, ενώ της μέλισσας είναι όξινο και θέλει μία βάση, όπως η αμμωνία.

Ιστορία: Έτσι όπως μας τη δίδαξαν, το μόνο που μου έχει μείνει είναι η γενική εικόνα ότι ήμασταν πάντα ένας δύστυχος λαός, που ενώ δεν έφταιγε σε τίποτα προσπαθούσαν να τον εξοντώσουν, αλλά ήμασταν ταυτόχρονα πολύ γενναίοι και γι'αυτό τα βγάζαμε πέρα. Όταν τελείωσε το σχολείο, κατάλαβα ότι τρία πράγματα αρκεί να θυμάμαι: Ότι η ανθρώπινη ηλιθιότητα και ματαιοδοξία δεν τελειώνει ποτέ. Ότι εξαιτίας αυτού η ιστορία επαναλαμβάνεται χωρίς οι άνθρωποι να μαθαίνουν από τα λάθη τους. Ότι η Ιστορία που διδάσκει ο κάθε λαός στα παιδιά του, παρουσιάζει ως κατακτητές και τύραννους τους ξένους όταν επιτίθονται, αλλά τον εαυτό του ως ήρωα και σωτήρα, όταν ο ίδιος λαός επιτίθεται σε άλλους.

Θρησκευτικά: Ότι έχουν λάθος όνομα: Θα έπρεπε να λέγονται Ορθοδοξία. Ακόμα και στο Λύκειο που υποτίθεται ότι μαθαίναμε και για άλλες θρησκείες, η αναφορά στους άλλους ήταν μία σελίδα και ο τρόπος που το δίδασκαν οι Θεολόγοι ήταν εντελώς αποδοκιμαστικός, σαν να λένε "Ελάτε να ρίξουμε μία ματιά στα λάθη των άλλων." Πραγματικά Θρησκευτικά θα ήταν να μαθαίνεις τα πάντα και να κρίνεις μετά μόνος σου.

Οδύσσεια: Ότι οι Θεοί είναι κακοί και κομπλεξικοί και κάνουν ότι γουστάρουν. Μόνο εάν τους καλοπιάσεις έχεις ελπίδα, αλλά πάλι πρέπει να φυλαχτείς από τη ζήλεια των Θεών που δεν καλόπιασες.

Βιολογία: Ότι ο μεγάλος τρώει τον μικρό κι έτσι αρμονικά συνεχίζεται η τροφική αλυσίδα και ο κύκλος της ζωής.

Μαθηματικά: Πρέπει πάντα να θυμάμαι πρόσθεση, αφαίρεση πολλαπλασιασμό και διαίρεση. Άντε και βασικές εξισώσεις και πώς να χρησιμοποιώ το μέτρο. Όλα τα άλλα, μιας και δεν ακολούθησα Θετικές Επιστήμες τα βρίσκω άχρηστα κι αν κάποιος ποτέ μου τα θυμίσει κινδυνεύει

Γεωγραφία: Θυμάμαι πολύ καλά μόνο νομούς-πρωτεύουσες Ελλάδας και πρωτεύουσες Ευρώπης. Δεν νομίζω ότι μου χρειάζεται κάτι άλλο. Είχα γενικά πρόβλημα μνήμης με τη Γεωγραφία, και συγκεκριμένα, για να θυμηθώ τα ονόματα δύο Ασιατικών ποταμών πριν γράψουμε διαγώνισμα, αναγκάστηκα να ονομάσω μία νέα κούκλα-παλιάτσο που μου είχαν φέρει Γιανγκ Τσε Γιανγκ-Βραχμαπούτρα. Του πήγαινε πάντως το όνομα

 

[Clemence]

Έχω λίγες αναμνήσεις από το τι είχα πάρει προίκα απ΄το σχολείο, γιατί την επόμενη μέρα που τέλειωσα τις Πανελλήνιες έφυγα για το εξωτερικό και εκεί αναγκάστηκα να μηδενίσω κοντέρ, να μάθω μια γλώσσα απ΄την αρχή και να προσαρμοστώ σε μια άλλη πραγματικότητα και στην ιδέα ότι με τα όσα ήξερα από Αγγλικά, Βιολογία, Φυσική και Χημεία, έπρεπε να τα βγάλω πέρα. Πάντως διαβάζοντας το θέμα μου κάνει ακόμα πιο μεγάλη εντύπωση το ότι έπαιρνα πάντα καλούς βαθμούς παρά το γεγονός ότι δεν ήμουν ποτέ ικανή να παπαγαλίσω ούτε μισή σελίδα! Βασικές γνώσεις φυσικά και μένουν, εμένα όμως μου στοίχησαν περισσότερο τα κενά: στο συντακτικό της Ελληνικής γλώσσας (γιατί, όπως μου εξήγησε μια δασκάλα πολλά χρόνια αργότερα, υπήρξε ένα κενό στη διδασκαλία του την εποχή που έκανα Δημοτικό), στα Αρχαία Ελληνικά (που λόγω των ανύπαρκτων βάσεων που είχα στο Συντακτικό ήταν δυο χρόνια τραγωδίας ανείπωτης), στα Λατινικά που δεν έκανα ποτέ, σε μια δεύτερη ξένη γλώσσα που θα ήθελα να είχα μάθει, έστω στα βασικά, στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που δεν είδα ποτέ από κοντά. Σε γενικές γραμμές πιστεύω ότι πήρα πολλά απ΄το σχολείο αλλά τα περισσότερα αναγκάστηκα να τα μεταφράσω και τελικά δεν ξέρω πια τι θυμάμαι από τότε και τι έμαθα μετά από το τεράστιο, υπέροχο, γοητευτικό σχολείο που είναι η ζωή σε μια άλλη χώρα.

 

[hannele]

Μου κάνει εντύπωση η αποστροφή προς τις πρακτικές επιστήμες ("Μαθηματικοφυσικοχημείες") που διακρίνω εδώ. Πιστεύω ότι μια γενική εγκυκλοπαιδική μόρφωση σε όλους τους τομείς είναι περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ στον περίπλοκο σημερινό κόσμο ανεξάρτητα από το επάγγελμα που εξασκεί κανείς, και βασικές επιστημονικές γνώσεις είναι εξ ίσου μέρος αυτής της εγκυκλοπαιδικής μόρφωσης όπως είναι οι γνώσεις ιστορίας, λογοτεχνίας, ακόμη και της γλώσσας μας. Κανείς δεν περηφανεύεται όταν είναι αναλφάβητος, αλλά έχω ακούσει πολλούς σχεδόν να καυχιούνται για την (από τους ίδιους ομολογούμενη) ασχετοσύνη για π.χ. μαθηματικά, αυτό που έχει αποκληθεί "innumeracy" κατ' αναλογία με το "illiteracy". Βεβαίως εξ ίσου λάθος θεωρώ και το αντίθετο, έναν μηχανικό (σαν εμένα) για παράδειγμα που να λέει "Δεν χρειάζεται να ξέρω ιστορία, μηχανικός είμαι".
Αν δεν ξέρουμε ιστορία πέφτουμε θύματα όποιου πολιτικάντη διαστρεβλώνει το παρελθόν και χρησιμοποιεί ιστορικούς μύθους και ανακρίβειες για να παραπλανήσει τους ψηφοφόρους. Αφήστε το τι γίνεται με τη χρήση στατιστικών στοιχείων για να βγουν συμπεράσματα αντίθετα με την πραγματικότητα γιατί έτσι βολεύει τον πολιτικό και το κόμμα του - πράγμα που θα ήταν πιο δύσκολο αν οι ψηφοφόροι μπορούσαν να καταλάβουν τις ταχυδακτυλουργίες του.

Αν δεν ξέρουμε φυσικές επιστήμες πέφτουμε θύματα τσαρλατάνων που προωθούν (με το αζημίωτο) διάφορες αντιεπιστημονικές "θεωρίες" ή ανακαλύψεις - ειδικά τώρα με το ιντερνετ είναι γεμάτος ο τόπος από ισχυρισμούς που αντιβαίνουν στους νόμους της φύσης. (Αποφεύγω να αναφερθώ σε συγκεκριμένα παραδείγματα γιατί φοβάμαι ότι ίσως προσβάλλω κάποιον εδώ που μπορεί καλόπιστα να έχει χάψει κάποιους από αυτούς τους ισχυρισμούς, και δεν είναι βέβαια αυτός ο σκοπός μου)

.........Φυσικά αυτές οι γνώσεις δεν είναι απαραίτητο να αποκτηθούν στο σχολείο (ούτε διδάσκονται με το σωστό τρόπο εκεί, ούτε είναι πάντα σωστά αυτά που διδάσκονται) αλλά εκεί μπαίνουν οι βάσεις. Αργότερα και πιο δύσκολα μαθαίνουμε και πιο λίγο χρόνο έχουμε διαθέσιμο.

elephadas συμφωνω απόλυτα σε αυτό αυτό που λες, και στο λεει ένας άνθρωπος που τα μαθηματικά και οι φυσικοχημείες ήταν τα μαθήματα που μισούσε. Κρίνοντας ομως απο την προσωπικη μου εμπειρία, πιστεύω οτι πολυ σημαντικό ρόλο παίζει ο καθηγητης που διδάσκει το μαθημα και στο χέρι του ειναι να προσεγγίσει το παιδι που δείχνει αποστροφή ή οχι.

Οταν πήγαινα Γυμνάσιο, η μαθηματικός που είχαμε προσπαθούσε με ολη της τη θέληση και την καλοσύνη να βοηθήσει τα λεγόμενα "φιλολογικά" παιδιά να κατανοήσουν τα μαθηματικά που τόσο απεχθάνονταν. Και μονο ο καλός της λόγος, η συμπεριφορά της στην πρόσπαθεια του κάθε παιδιού, ήταν αρκετός ώστε το παιδι να αρχίζει να βλεπει με άλλο μάτι το συγκεκριμένο μάθημα.

Αντίθετα στο Λυκειο επεσα στο άλλο άκρο! Σε μαθηματικό και φυσικό που για δικους τους λόγους (απο πείσμα?? από αναμεταξύ τους κόντρες φιλολογοι-μαθηματικοι???....και εγω δεν ξερω τι τους εφταιγε) με εκαναν να ΣΙΧΑΘΩ κυριολεκτικά αυτά τα μαθηματα και παρόλο που έχουν περασει τόσα χρόνια, ακομα μέχρι τώρα -το εχω ξαναπει και θα γινω γραφικη- τα βλεπω εφιάλτες στον ύπνο μου! Ακουω μαθηματικα και φυσικοχημεια και βγάζω καντήλες. Μέσα στο μυαλό μου έγινε ενα τετοιο "άγριο" delete, που μια φορά ο ηλεκτρολόγος, μου λεει "τα βολτ" και ασυναίσθητα εκείνη την ώρα τον ρωτάω "τι ειναι τα βολτ??" . Μετα συνειδητοποιησα τι κοτσάνα τον ρώτησα. Με λίγα λόγια, αυτοι οι άνθρωποι με τη συμπεριφορά τους με εκαναν να καυχιέμαι και εγω για την απεχθεια μου σε αυτα τα μαθήματα.

Το να είναι καποιος εκπαιδευτικός για μενα δεν είναι ενα επαγγελμα. Ειναι λειτουργημα γιατί εχει να κανει με ανθρωπους και δη με παιδιά που βρίσκονται σε μια ιδιαίρετη περιοδο της ζωής τους, την εφηβεια, και τα βιωματα μενουν εντονα. Ευτυχώς πια τα πραγματα εχουν αλλαξει...(αλλωστε μιλαμε για αρκετά χρόνια πριν που τώρα πια ολα αυτά ανήκουν μονο στη σφαίρα των αναμνήσεων)