Τι σας φόβιζε στους υπολογιστές και στις κονσόλες όταν ήσασταν παιδιά;

[Saulot]

Ο jason δεν ειχε κατανα, ειχε μασετι,

 

[Rakeesh]

Λοιπον... ντρεπομαι που θα το πω αλλα βασικα σε καποια φαση αρχισε να με αηδιαζει η φωνη του Say της Workbench!!!!!

Στην αρχη με ενθουσιαζε παρα πολυ και πορωνομουν γραφοντας και βλεποντας πως θα τα προφερε. Ξαφνικα ομως μου τη βιδωσε το γεγονος οτι ειναι μια αποκοσμη συνθετικη φωνη και... με ανατριχιασε σαν ιδέα.

Σε σημειο που ενας φιλος μου το χρησιμοποιουσε επιτηδες για να με πειραξει και εγω εκλεινα τα αυτια μου!

Το κόλλημα αυτό ομως κράτησε πολύ λίγο

(Αβυσσος η ψυχη των παιδιών!)

ΥΓ. τωρα που το σκεφτομαι, οι 3 φορες που τρομαξα με υπολογιστη/κονσολες ηταν για ηχητικο θεμα

 

[Spartan_X]

Ενα απο τα ποίο τρομακτικά παιχνίδια που έχω παίξει ποτέ είναι το Dark Seed στη Amiga. Οι φίλοι των adventures σίγουρα το γνωρίζουν καθώς είναι κλασσικότατο στο είδος του.

Η υπόθεση έχει να κάνει με ένα δύστηχο τύπο ο οποίος νοικίαζει ένα σπίτι το οποίο στα αλήθεια είναι μια πύλη για άλλη διάσταση οπου κατοικούν εξωγήινοι! Οι εξωγηίνοι αυτοί μάλιστα μάλιστα εμφυτεύουν ένα έμβρυο στο κεφάλι του το οποίο σε 3 μέρες θα πεταχτεί απο μέσα του... Μέσα σε αυτές τις 3 μέρες λοιπόν πρέπει να ανακαλύψεις αρχικά τι παίζει με το σπίτι και με τους τρομέρους πονοκέφαλους που νίωθεις, Και στο τέλος ανακαλύπτοντας πλέων τι συμβένει να σταματήσεις το ιδιο το τέλος του κόσμου... Για να το καταφέρεις αυτό θα πρέπει να περιπλανηθείς στο σπίτι, στη πόλη, και στο κοντινό νεκροταφείο ... άλλα και στη εξωγήινη διάσταση η οποία είναι ένας "καθρεύτης" της δικής μας διάστασης. Δηλαδή πχ το σπίτι που μένεις στο γήινο κόσμο, στο εξωγήινο είναι ένα περίεργο κτίριο. Και οι ενέργειες σου στο ένα κόσμο έχουν επίδραση στο άλλο κόσμο!

Τα γραφικά είναι σχεδιασμένα απο τον H. R. Giger ( σχεδιαστή των γνωστόν μάς Aliens ), η μουσική είναι σκοτεινή και υποβλητική, και η υπόθεση και οι εξωγήινοι άμεσα εππηρεασμένοι απο τις ιστορίες του Lovecraft. Ολα αυτά συντελούν σε ένα πολύ .. creepy παιχνίδι

 

[Leon]

Λοιπον... ντρεπομαι που θα το πω αλλα βασικα σε καποια φαση αρχισε να με αηδιαζει η φωνη του Say της Workbench!!!!!
Στην αρχη με ενθουσιαζε παρα πολυ και πορωνομουν γραφοντας και βλεποντας πως θα τα προφερε. Ξαφνικα ομως μου τη βιδωσε το γεγονος οτι ειναι μια αποκοσμη συνθετικη φωνη και... με ανατριχιασε σαν ιδέα.

Βασικά δεν είναι τόσο περίεργο. Είναι το φαινόμενο του Uncanny Valley.

 

[Rakeesh]

Βασικά δεν είναι τόσο περίεργο. Είναι το φαινόμενο του Uncanny Valley.

Ω θενκς... μικρος αλλωστε ειχα αγαλματοφοβια ή ειδωλοφοβία ή οπως αλλιως θα το βάφτιζαν οι ψυχολόγοι

 

[judaspriest]

Mε φόβιζε το horror zombies from the crypt. To ξέρω το ξέρω είναι γελοίο...

 

[thamonas]

Ο jason δεν ειχε κατανα, ειχε μασετι,

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Jason σκότωνε με τσεκούρι...Η φωτογραφία που εμφανίζονταν στο παιχνίδι, την οποία παραθέτω, φαίνεται ένα σπαθί, τύπου κατάνα-μασέτι-μασέτα πες το όπως γουστάρεις,το οποίο βέβαια ήταν άσχετο με το παιχνίδι και σίγουρα εκτός θέματος του thread.

Παρακαλώ οποιον administrator θέλει να διορθώσει το προηγούμενο post και να σβήσει το κατάνα που έχω γράψει και να αντικατασταθεί με την λέξη μασέτι, για να μην μπερδεύονται ορισμένα μέλη του forum. Αντίστοιχα μπορεί να μπει και η λέξη μασέτα, που είναι και υπαρκτή λέξη.

Ζητώ συγνώμμη για όλη την παρανόηση την οποία προκάλεσα με την επιπολαιότητα μου αυτή. Υπόσχομαι στο μέλλον να είμαι πιο προσεχτικός και να προσέχω τις λέξεις που χρησιμοποιώ.

P.S. Το dark seed που αναφέρει ο Spartan_X όντως είναι κορυφαίο παιχνίδι και ιδιαίτερα τρομαχτικό και συμφωνώ οτί είναι επηρεασμένο απο τον Lovecraft.

 

[exetlaios]

Mε φόβιζε το horror zombies from the crypt. To ξέρω το ξέρω είναι γελοίο...

Το εξώφυλο είναι θεικό, αλλά το παιχνίδι νομίζω ότι ήταν στυλ Manic Miner με κάτι πολύ μικρά sprites.

Υ.Γ. Ελπίζω να μην τρόμαζες και με το Jet Set Willy !

 

[Dr. SLUMP]

Με όλο το hype των περιοδικών (εννοώντας τις υπερβολές) περί της βίας του τότε επερχόμενου Mortal Kombat II, είχα δει έναν splatter εφιάλτη μια μέρα πριν ήταν να πάμε στο minion να μου το πάρουν...

Μετά σκέφτηκα πως αποκλείεται να είναι και τόσο τρομερό και τελικά το πήρα, δεν το μετάνιωσα (αν και τώρα αυτό το franchise μου προκαλεί περισσότερο γέλιο παρά νοσταλγία)...

 

[status]

επίσης με επηρέαζε τότε το sanitarium στις σκηνές με την αδερφή του ήρωα που ήταν νεκρή και τις αναβίωνε ο πρωταγωνιστής σαν σε ασπρόμαυρη ταινία. Τρομερά ατμοσφαιρικό παιχνίδι εκείνο!

Όντως τρομερό παιχνίδι και τρομερό σενάριο, δεν ήθελα να τελειώσει !

sorry for the ανασκαφή

 

[f2bnp]

Πολλά παιχνίδια με έχουν τρομάξει.

Resident Evil όλη η σειρά γενικότερα καθώς εκεί που περπάταγες αμέριμνος και περίμενες το ζόμπι να πεταχτεί από τον διάδρομο,έσπαγαν τα τζάμια ξαφνικά και πετάγονταν οι σκύλοι!!!

Θυμάμαι επίσης στο Tomb Raider 1 την πρώτη φορά που έπαιξα και έφτασα σε ένα σημείο που βλέπεις ένα καταπράσινο τοπίο.Συνέχισα λοιπόν κανονικά και ξαφνικά βλέπω έναν τυραννόσαυρο να πετάγεται!!!Ήμουν και 4 χρονών λογικό είναι

Με το Half Life είχα φοβηθεί επίσης και συγκεκριμένα το Opposing Force,είχα εγκαταστήσει το demo του και ήμουν αρχή αρχή που δεν έχεις όπλα και βλέπεις έναν μεταλλαγμένο να επιτίθεται σε έναν επιστήμονα μέσα από μία τζαμαρία.

Με τρόμαζε πάρα πολύ King's Quest 8 που όλοι οι άνθρωποι ήταν πετρωμένοι και η ατμόσφαιρα γενικότερα του παιχνίδιου με έκανε να παίζω για 5 λεπτά,να φεύγω να ηρεμήσω και να ξαναπηγαίνω πάλι

To Diablo 1 με τρόμαξε επίσης όταν το πρωτοείδα.Επίσης ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ατμόσφαιρα,με gothic γραφικά και μουσική που με έκανε να ανατριχιάζω.Αχ μία λαχτάρα που πήρα όταν είδα τον Butcher για πρώτη φορά δεν θα το ξεχάσω ποτέ.Ahhhh Fresh Meat!!!!

Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά δεν θυμάμαι περισσότερα προς στιγμήν,αν βρω κι αλλά θα γράψω

 

[noxrider]

Με φόβιζε η ανικανότητα του πρώτου μου υπολογιστή (8088 με πράσινη οθόνη και Hercules)να παράγει έγχρωμα γραφικά -ήχο επιπέδου 16μπιτου home computer...

 

[marag]

Μπορώ να πω ότι με φόβισε αρκετά ως πιτσιρικάς το ELVIRA το πρώτο της σειράς στην Amiga, αλλά αργότερα και το Resident Evil στο PSX.

 

[the_black_planet]

f2bnp τη θυμάμαι τη σκηνή στο Tombrider που λες,αν και δεν ήταν από τα αγαπημένα μου παιχνίδια,η συγκεκριμένη μου έμεινε και εμένα που ήμουν μεγαλύτερος γιατί ήταν κάτι που δεν το περίμενες,ότι το παιχνίδι περιλαμβάνει και δεινόσαυρους...Ωραία σκηνή.Η αγαπημένη μου όμως που δεν μπορούσα ποτέ να τη δω μόνος στο σπίτι ήταν στο Quest for the Glory:Shadows of Darkness εκεί όταν συναντούσες την Κατρίνα(παιδικός μου έρωτας!) είτε έξω από το χωριό είτε στην πύλη του Κάστρου και έπαιζε αυτή την απίστευτη μουσική!Θυμάμαι ακόμα και την πρώτη φορά που με δάγκωσε η Τάνια στον πύργο!Επίσης για την ατμόσφαιρα του Shadow of the Comet δεν χρειάζεται νομίζω να πω πολλά...

 

[Stormwatch]

 

[status]

Μπορώ να πω ότι με φόβισε αρκετά ως πιτσιρικάς το ELVIRA το πρώτο της σειράς στην Amiga, αλλά αργότερα και το Resident Evil στο PSX.

Ε, όχι κ τρομακτική η Ελβίρα...η Ελβίρα ήταν σαν να λέμε Λάρα Κροφτ τότε

Στο RE εε το εισαγωγικό με έκανε τα τρομάξω μετά στο υπόλοιπο κάτι ανατριχίλες της είχα..αλλά το μεγάλο κλ@σιμο ήταν στα Silent Hill, ΟΛΑ τα Silent Hill

 

[johnny19818]

Δεν θυμάμαι να με φοβίζει κάτι όταν ήμουν μικρός μάλλον όμως γιατί με μεγάλες κονσόλες ασχολήθηκα σχεδόν στο τέλος της εφηβείας. Αργότερα όμως μου φάνηκαν απόκοσμοι οι τίτλοι αρχής του Castlevania 64 για το Ν64. Αυτό το μουσικό θέμα με το βιολί ήταν κάπως.

 

[Optimus]

Ε, όχι κ τρομακτική η Ελβίρα...η Ελβίρα ήταν σαν να λέμε Λάρα Κροφτ τότε

Χεχε, θυμάμαι που έβλεπα με έναν φίλο μου ένα User με την Ελβίρα στο εξώφυλο και την βρίσκαμε πολύ σέξυ.

Από την άλλη, δεν έχω παίξει ούτε το παιχνίδι, ούτε έχω δει τις ταινίες. Θα το βάλω στο πλάνο

 

[Blue Max]

Το Friday the 13th σε C64 δεν ξεχνάω τις κραυγές, και αργότερα το Resident Evil σε PS1. Με αυτό τρόμαξα. Θα βάλω και εγώ το πρώτο Tomb Raider, για το δέος ως συναίσθημα που μου προκάλεσε το παιχνίδι.

 

[darkhado]

Η φράουλα στο Fruity Frank