thanos75
RetroMaNiaC
- Joined
- 1 Νοέ 2010
- Μηνύματα
- 1.395
- Αντιδράσεις
- 1.893
Φοβερό...εάν έβαζες μέσα ότι εκτός από την ΕΡΤ-3 Θεσσαλονίκης, πιάνει "καμπάνα" και τα δορυφορικά, θα ήταν ακόμα πιο super-retro
Το Ρετιρέ - η δική σας πλοκή [fanfic]
- Έναρξη μίζας exetlaios
- Ημερομηνία έναρξης
exetlaios
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 17 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 4.468
- Αντιδράσεις
- 1.193
ΤΟ ΡΕΤΙΡΕ : X-MASS edition
Σκηνή 1η (Γραφείο COSMOS, Παρασκευή μεσημέρι, αρχές Δεκεμβρίου) :
Χτυπάει το τηλέφωνο της Χαρούλας. Κάνει στα πλάγια το μαλλί της και απαντάει με ύφος μπλαζέ :
- Λέγετε παρακαλώ. […] Που να ξέρω κύριέ μου, πόσο κάνει ένας ηλεκτρονικός αυτοκινητόδρομος ! [… θυμώνει …] Όχι κύριέ μου, δεν είναι αδελφοί Πανταζόπουλοι εδώ, λάθος καλέσατε. Εδώ είναι διαφημιστικό γραφείο [… θυμώνει περισσότερο …] Όχι κύριέ μου, δεν ξέρω να σας δώσω το τηλέφωνο του καταστήματος παιχνιδιών Αφοί Πανταζόπουλοι. Να το βρείτε μόνος σας, να πάρετε τον ΟΤΕ ! [… κάνει γκριμάτσα δυσανασχέτησης …] Ρε α πάγαινε από εδώ που θα με πεις και αγενή ! Εγώ φταίω που σε έλεγα και κύριο τόσην ώρα ! [χτυπάει το ακουστικό στη συσκευή και το κλείνει].
Η Ελένη σηκώνεται από το γραφείο της και χαμογελώντας, απευθύνεται στην ομήγυρη. : «Παιδιά, απόψε λέμε να στολίσουμε το σπίτι για Χριστούγεννα. Θέλετε να έρθετε αύριο για ένα ποτάκι στο σπίτι, για το καλό ;». Όλοι ανταποδίδουν το χαμόγελο και γνέφουν συγκαταβατικά.
Ζαχαροπούλου : Θαυμάσια ιδέα Ελένη, τι να φέρουμε ;
Ελένη : Την αγάπη σας μόνο ! Δε θέλουμε κάτι, για το καλό θα μαζευτούμε.
Ζαχαροπούλου : Ε, πώς τίποτα ! Δεν πας ποτέ στο σπίτι εκλεκτών φίλων χωρίς να πας κάτι καλό, που ξέρεις ότι θα αρέσει στους οικοδεσπότες.
Ελένη [εύθυμα] : Καλά κυρία Ζαχαροπούλου, κάντε ό,τι νομίζετε.
Κώστας [ψιθυρίζοντας στην Κατερίνα] : Ορίστε, αυτά κάνει η Ζαχαροπούλου και θα μας αναγκάσει να φέρουμε όλοι δώρα ! Λες και έχουμε την ίδια οικονομική άνεση με εκείνη !
Κατερίνα : [κοιτάζοντας απαξιωτικά τον Κώστα] : Αμάν βρε γρουσούζη, που θες να πας και επίσκεψη με άδεια χέρια ! Πάνε βρε αχαΐρευτε επίσκεψη, χωρίς ένα καλό προσωπικό δώρο ;
Σκηνή 2η (Οικία Σέκερη, Σάββατο βράδυ) :
Στο πικάπ παίζει το «It’s beginning to look a lot like Christmas».
Ο Ιάσωνας και η Ελένη κάνουν τις τελευταίες ετοιμασίες.
Ο Ιάσωνας φοράει μαύρο υφασμάτινο παντελόνι, ένα νούμερο μεγαλύτερο από το κανονικό και με πολύ ψηλό ρεβέρ. Από πάνω λαμέ σκούρο μωβ πουκάμισο και σακάκι με βάτες. Το κενό από τα δύο πάνω ακούμπωτα κουμπιά του πουκαμίσου, γεμίζει μια επίχρυση αλυσίδα που αγόρασε δώρο στον εαυτό του, όταν πληρώθηκε για την πρώτη τηλεόραση (μάρκας Grundig) που επισκεύασε στο δικό του μαγαζί.
Η Ελένη φοράει χαμηλές γόβες, μπεζ φούστα και λαχανί πουκαμίσα.
Στο βάθος περιφέρεται μηχανικά (σα να ξέφυγε από το παιχνίδι Lemmings), η κυρία Θάλεια (μητέρα του Ιάσωνα), μεταφέροντας διάφορα πυρέξ και δίσκους με καναπεδάκια, από την κουζίνα, στο σαλόνι.
Παρούσα είναι και η θεία της Ελένης.
Θεία Ελένης [δήθεν ψιθυριστά, στην Ελένη] : Τη βλέπεις ; Επίτηδες τα κουβαλάει όλα μόνη της, για να φανεί ότι δεν κάνω τίποτα εγώ.
Ελένη : Έλα θεία, ηρέμησε.
Ιάσωνας [αγχωμένος] : Κάλεσες και τη Ζαχαροπούλου ;
Ελένη : Ναι, θα έρθει μαζί με τον Μίλτο Παπαρά.
Ιάσωνας : Αφού ρε Ελένη, είπαμε να το κρατήσουμε λίγο κλειστό.
Ελένη: Τι να κάνω ρε Ιάσωνα, αφεντικίνα μου είναι ! Μου είπε ότι θα μας φέρει και καλό δώρο.
Χτυπάει το κουδούνι.
Ιάσωνας : Πάω εγώ [καθώς κινείται προς την πόρτα σηκώνει ελαφρώς τα –ήδη σηκωμένα- μανίκια του, πουκάμισο και σακάκι μαζί].
Ανοίγει την πόρτα και εμφανίζεται η Ζαχαροπούλου, με δερμάτινη μακριά φούστα με σκίσιμο και γουνάκι-αλεπού γύρω από τον λαιμό. Δίπλα της ο Παπαράς, γνέφει με τυπικό χαμόγελο.
Ζαχαροπούλου : Γειά σας παιδιά ! Σας έφερα και ένα δωράκι. Είναι ένα γούρι.
Ιάσωνας [εμφανώς απογοητευμένος] : Δεν ήταν ανάγκη !
Ζαχαροπούλου : Μα, πώς ! Στους φίλους αξίζουν τα καλύτερα δώρα !
Μέχρι να κάτσουν στο σαλόνι, ξαναχτυπάει το κουδούνι. Ο Ιάσωνας ανοίγει την πόρτα.
Κώστας : Σπέρα ! Σας έφερα ένα μικρό δωράκι, ένα γούρι. Ξέρετε τι συμβολίζει ;
Ιάσωνας : Ναι, ότι βαριόσουνα να πάρεις κανονικό δώρο.
Κώστας : Άντε ρε Ιάσωνα, με αυτά τα αστεία σου. Την καλοτυχία συμβολίζει. Να έχετε μια καλή χρονιά !
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Είναι το ζεύγος Σοφιανού (Κατερίνα και φαρμακοτρίφτης).
Κατερίνα : Καλησπέρα Ιάσωνα, με το καλό να έρθουν οι γιορτές. Σας φέραμε ένα δωράκι.
Ιάσωνας : Να μαντέψω: ένα γούρι.
Φαρμακοτρίφτης: Ναι, πώς το μάντεψες Ιάσωνα ;
Ιάσωνας [ειρωνικά] : Έχω κληρονομικό χάρισμα. Περάστε, καθήστε.
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Έχει έρθει η Χαρούλα με τον Φοίβο.
Χαρούλα : Γειά σου Ιάσωνα ! Σας έχουμε μια έκπληξη. Ανοίγει μια no-name χάρτινη σακούλα, ξετυλίγει ένα χαρτί περιτυλίγματος και εμφανίζει ένα δώρο. Σας φέραμε ένα γούρι !
Φοίβος : [προς τον Ιάσωνα![:]]( "Giggle :]")
Πανέμορφο δεν είναι ; [προς τη Χαρούλα Δε σου θυμίζει αυτό που μας είχε φέρει δώρο πέρυσι η θεία σου ;
Χαρούλα : [ρίχνει αγκωνιά στο στομάχι του Φοίβου και γελάει ψεύτικα] Είναι και χωρατατζής πανάθεμά τον !
Κάθονται όλοι στο σαλόνι. Αφού φάνε ένα σκασμό καναπεδάκια, αλληλοκοιτάζονται αμήχανα.
Ζαχαροπούλου [προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο, με προσποιητό ενθουσιασμό] : Μπα, τι βλέπω παιδιά ! Καινούργιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο ; Και καινούργια στολίδια ;
Ελένη [καμαρωτά] : Ναι, τα πήραμε την προηγούμενη εβδομάδα.
Κα Θάλεια : Ναι, έχουν χρήματα για ξόδεμα !
Ιάσωνας [απειλητικά] : Κα Θάλεια …
Κα Θάλεια : Γιατί Ιάσωνά μου, ψέματα λέω ; Ένα σωρό λεφτά θα έδωσες ! Μόνο οι μπάλες, θα έχουν κάνα χιλιάρικο η καθεμία !
Θεία Ελένης [εκνευρισμένη, σηκώνεται από τη πολυθρόνα βάζοντας τα χέρια στη μέση και κοιτάζει θυμωμένη την κα Θάλεια] : Α, να σου πω ! Και η ανιψιά μου δουλεύει και μπορεί να πάρει και μόνη της στολίδια. Δεν έχει ανάγκη τις μπάλες του Ιάσωνα !
Μίλτος Παπαράς [βήχει αμήχανα] : Αυτό ακούστηκε κάπως …
Ελένη : Θεία !
Κα Θάλεια : Ιάσωνα, τα βλέπεις ! Με ταπείνωσε μέσα στο σπίτι του γιού μου ! Πες κάτι …
Ιάσωνας : Λέω: «Μάνα, κόφτο».
Κα Θάλεια [με προσποιητό κλάμα] : Βέβαια βέβαια, ποιος θα με υπερασπιστεί εμένα ! Ακόμα και ο γιός μου δε νοιάζεται για μένα.
Ιάσωνας : Μη συνεχίζεις, θα συνεχίσω εγώ για σένα. Τόσα χρόνια στερήθηκες τα πάντα, για να με μεγαλώσεις !
Κα Θάλεια [κρατώντας χαρτοπετσέτα με δήθεν δάκρυα] : Γιατί, ψέματα είναι ; Ούτε ένα στολίδι δεν αγόρασα ποτέ, για να μη σου λείψουν τα χρήματα, να σε στείλω στη σχολή να σε σπουδάσω !
Η Ζαχαροπούλου, διακόπτει για να αλλάξει συζήτηση και να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ζαχαροπούλου [βήχει για να τραβήξει την προσοχή] : Πάντως Ελένη, να ξέρεις ότι έχει αλλάξει η μόδα για τον στολισμό του δέντρου. Οι μπάλες θεωρούνται ξεπερασμένες. Φέτος η μόδα επιτάσσει «δάκρυα». Είναι μακρόστενα γυαλιστερά στολίδια. Αφού μπήκατε στον κόπο να ανανεώσετε το δέντρο σας, έπρεπε να το ξέρετε.
Ιάσωνας : Ευχαριστούμε για την πληροφορία, την άλλη φορά θα σας ρωτήσουμε , πριν διαλέξουμε στολίδια.
Κώστας : Εάν θέλετε να μάθετε κυρία Ζαχαροπούλου, το πιο μοντέρνο είναι να στολίζεις το δέντρο με ξύλινα παιχνίδια. Είναι η τελευταία μόδα στη Γαλλία.
Ιάσωνας [αρχίζει να εκνευρίζεται] : Στη Γαλλία Κώστα μου, εδώ είμαστε στα Ιλίσια της Αθήνας, όχι στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού.
Φοίβος [πετάγεται ενθουσιασμένος] : Ρε παιδιά, ξέρετε τι διάβασα στον «Ταχυδρόμο» ; Ότι στην Αμερική, στολίζουν τα δέντρα με αληθινά ζαχαρωτά μπαστουνάκια !
Χαρούλα [απαξιωτικά] : Το νου σου στο φαΐ τον έχεις ! Σιγά μην βάλουν και κρεμαστά μελομακάρονα !
Ο Ιάσωνας συνεχίζει να φορτώνει και χτυπάει νευρικά το πόδι του στο πάτωμα.
Κατερίνα: Πάντως εγώ εάν άλλαζα στολίδια, δε θα έβαζα μπάλες. Είναι όντως ντεμοντέ. Θα έβαζα μικρά δωράκια στα κλαδιά.
Φαρμακοτρίφτης : Και τα λαμπάκια παιδιά, με το αιχμηρό πλαστικό περίβλημα, είναι επικίνδυνα αν τα πατήσει κάποιος κατά λάθος. Θα τρυπήσει κανένα πόδι. Καλύτερα να πάρετε άλλα.
Χαρούλα : Με όλο το σεβασμό παιδιά, αλλά θα σας πρότεινα να μην ξαναπάρετε να πράσινο δέντρο. Τα λευκά είναι πολύ καλύτερα, θυμίζουν χιόνι και σε βάζουν στο εορταστικό κλίμα.
Ιάσωνας [εκνευρισμένος] : Συγνώμη που το δέντρο μας δεν ήταν άξιο των προσδοκιών σας. Θα το διορθώσω όμως. [σηκώνεται και πάει προς την κρεβατοκάμαρα καθώς όλοι τον κοιτούν σαστισμένοι].
Ελένη : Που πας Ιάσωνα ; Τι έπαθες ;
Ιάσωνας : Υπομονή, θα δεις …
Ο Ιάσωνας εμφανίζεται κρατώντας ένα τεράστιο παραβάν, που είχε η Ελένη για να αλλάζει νυχτικιές. Το τοποθετεί μπροστά από το δέντρο. Η θεία της Ελένης σταυροκοπιέται.
Ιάσωνας : Έτσι ! Τώρα είμαστε μια χαρά !
Όλοι οι υπόλοιποι [σαστισμένοι] : Ιάσωνα, τι κάνεις ; Τρελάθηκες ;
Ιάσωνας [με ύφος] : Είπα να το προστατεύσω το δεντράκι ! Με τόσα σχόλια που κάνετε όλοι σας, θα μας το ματιάσετε ! Θα μας το ματιάσετε !
Τι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι [μουσική και τίτλοι τέλους]
Σκηνή 1η (Γραφείο COSMOS, Παρασκευή μεσημέρι, αρχές Δεκεμβρίου) :
Χτυπάει το τηλέφωνο της Χαρούλας. Κάνει στα πλάγια το μαλλί της και απαντάει με ύφος μπλαζέ :
- Λέγετε παρακαλώ. […] Που να ξέρω κύριέ μου, πόσο κάνει ένας ηλεκτρονικός αυτοκινητόδρομος ! [… θυμώνει …] Όχι κύριέ μου, δεν είναι αδελφοί Πανταζόπουλοι εδώ, λάθος καλέσατε. Εδώ είναι διαφημιστικό γραφείο [… θυμώνει περισσότερο …] Όχι κύριέ μου, δεν ξέρω να σας δώσω το τηλέφωνο του καταστήματος παιχνιδιών Αφοί Πανταζόπουλοι. Να το βρείτε μόνος σας, να πάρετε τον ΟΤΕ ! [… κάνει γκριμάτσα δυσανασχέτησης …] Ρε α πάγαινε από εδώ που θα με πεις και αγενή ! Εγώ φταίω που σε έλεγα και κύριο τόσην ώρα ! [χτυπάει το ακουστικό στη συσκευή και το κλείνει].
Η Ελένη σηκώνεται από το γραφείο της και χαμογελώντας, απευθύνεται στην ομήγυρη. : «Παιδιά, απόψε λέμε να στολίσουμε το σπίτι για Χριστούγεννα. Θέλετε να έρθετε αύριο για ένα ποτάκι στο σπίτι, για το καλό ;». Όλοι ανταποδίδουν το χαμόγελο και γνέφουν συγκαταβατικά.
Ζαχαροπούλου : Θαυμάσια ιδέα Ελένη, τι να φέρουμε ;
Ελένη : Την αγάπη σας μόνο ! Δε θέλουμε κάτι, για το καλό θα μαζευτούμε.
Ζαχαροπούλου : Ε, πώς τίποτα ! Δεν πας ποτέ στο σπίτι εκλεκτών φίλων χωρίς να πας κάτι καλό, που ξέρεις ότι θα αρέσει στους οικοδεσπότες.
Ελένη [εύθυμα] : Καλά κυρία Ζαχαροπούλου, κάντε ό,τι νομίζετε.
Κώστας [ψιθυρίζοντας στην Κατερίνα] : Ορίστε, αυτά κάνει η Ζαχαροπούλου και θα μας αναγκάσει να φέρουμε όλοι δώρα ! Λες και έχουμε την ίδια οικονομική άνεση με εκείνη !
Κατερίνα : [κοιτάζοντας απαξιωτικά τον Κώστα] : Αμάν βρε γρουσούζη, που θες να πας και επίσκεψη με άδεια χέρια ! Πάνε βρε αχαΐρευτε επίσκεψη, χωρίς ένα καλό προσωπικό δώρο ;
Σκηνή 2η (Οικία Σέκερη, Σάββατο βράδυ) :
Στο πικάπ παίζει το «It’s beginning to look a lot like Christmas».
Ο Ιάσωνας και η Ελένη κάνουν τις τελευταίες ετοιμασίες.
Ο Ιάσωνας φοράει μαύρο υφασμάτινο παντελόνι, ένα νούμερο μεγαλύτερο από το κανονικό και με πολύ ψηλό ρεβέρ. Από πάνω λαμέ σκούρο μωβ πουκάμισο και σακάκι με βάτες. Το κενό από τα δύο πάνω ακούμπωτα κουμπιά του πουκαμίσου, γεμίζει μια επίχρυση αλυσίδα που αγόρασε δώρο στον εαυτό του, όταν πληρώθηκε για την πρώτη τηλεόραση (μάρκας Grundig) που επισκεύασε στο δικό του μαγαζί.
Η Ελένη φοράει χαμηλές γόβες, μπεζ φούστα και λαχανί πουκαμίσα.
Στο βάθος περιφέρεται μηχανικά (σα να ξέφυγε από το παιχνίδι Lemmings), η κυρία Θάλεια (μητέρα του Ιάσωνα), μεταφέροντας διάφορα πυρέξ και δίσκους με καναπεδάκια, από την κουζίνα, στο σαλόνι.
Παρούσα είναι και η θεία της Ελένης.
Θεία Ελένης [δήθεν ψιθυριστά, στην Ελένη] : Τη βλέπεις ; Επίτηδες τα κουβαλάει όλα μόνη της, για να φανεί ότι δεν κάνω τίποτα εγώ.
Ελένη : Έλα θεία, ηρέμησε.
Ιάσωνας [αγχωμένος] : Κάλεσες και τη Ζαχαροπούλου ;
Ελένη : Ναι, θα έρθει μαζί με τον Μίλτο Παπαρά.
Ιάσωνας : Αφού ρε Ελένη, είπαμε να το κρατήσουμε λίγο κλειστό.
Ελένη: Τι να κάνω ρε Ιάσωνα, αφεντικίνα μου είναι ! Μου είπε ότι θα μας φέρει και καλό δώρο.
Χτυπάει το κουδούνι.
Ιάσωνας : Πάω εγώ [καθώς κινείται προς την πόρτα σηκώνει ελαφρώς τα –ήδη σηκωμένα- μανίκια του, πουκάμισο και σακάκι μαζί].
Ανοίγει την πόρτα και εμφανίζεται η Ζαχαροπούλου, με δερμάτινη μακριά φούστα με σκίσιμο και γουνάκι-αλεπού γύρω από τον λαιμό. Δίπλα της ο Παπαράς, γνέφει με τυπικό χαμόγελο.
Ζαχαροπούλου : Γειά σας παιδιά ! Σας έφερα και ένα δωράκι. Είναι ένα γούρι.
Ιάσωνας [εμφανώς απογοητευμένος] : Δεν ήταν ανάγκη !
Ζαχαροπούλου : Μα, πώς ! Στους φίλους αξίζουν τα καλύτερα δώρα !
Μέχρι να κάτσουν στο σαλόνι, ξαναχτυπάει το κουδούνι. Ο Ιάσωνας ανοίγει την πόρτα.
Κώστας : Σπέρα ! Σας έφερα ένα μικρό δωράκι, ένα γούρι. Ξέρετε τι συμβολίζει ;
Ιάσωνας : Ναι, ότι βαριόσουνα να πάρεις κανονικό δώρο.
Κώστας : Άντε ρε Ιάσωνα, με αυτά τα αστεία σου. Την καλοτυχία συμβολίζει. Να έχετε μια καλή χρονιά !
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Είναι το ζεύγος Σοφιανού (Κατερίνα και φαρμακοτρίφτης).
Κατερίνα : Καλησπέρα Ιάσωνα, με το καλό να έρθουν οι γιορτές. Σας φέραμε ένα δωράκι.
Ιάσωνας : Να μαντέψω: ένα γούρι.
Φαρμακοτρίφτης: Ναι, πώς το μάντεψες Ιάσωνα ;
Ιάσωνας [ειρωνικά] : Έχω κληρονομικό χάρισμα. Περάστε, καθήστε.
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Έχει έρθει η Χαρούλα με τον Φοίβο.
Χαρούλα : Γειά σου Ιάσωνα ! Σας έχουμε μια έκπληξη. Ανοίγει μια no-name χάρτινη σακούλα, ξετυλίγει ένα χαρτί περιτυλίγματος και εμφανίζει ένα δώρο. Σας φέραμε ένα γούρι !
Φοίβος : [προς τον Ιάσωνα
Πανέμορφο δεν είναι ; [προς τη Χαρούλα Δε σου θυμίζει αυτό που μας είχε φέρει δώρο πέρυσι η θεία σου ;Χαρούλα : [ρίχνει αγκωνιά στο στομάχι του Φοίβου και γελάει ψεύτικα] Είναι και χωρατατζής πανάθεμά τον !
Κάθονται όλοι στο σαλόνι. Αφού φάνε ένα σκασμό καναπεδάκια, αλληλοκοιτάζονται αμήχανα.
Ζαχαροπούλου [προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο, με προσποιητό ενθουσιασμό] : Μπα, τι βλέπω παιδιά ! Καινούργιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο ; Και καινούργια στολίδια ;
Ελένη [καμαρωτά] : Ναι, τα πήραμε την προηγούμενη εβδομάδα.
Κα Θάλεια : Ναι, έχουν χρήματα για ξόδεμα !
Ιάσωνας [απειλητικά] : Κα Θάλεια …
Κα Θάλεια : Γιατί Ιάσωνά μου, ψέματα λέω ; Ένα σωρό λεφτά θα έδωσες ! Μόνο οι μπάλες, θα έχουν κάνα χιλιάρικο η καθεμία !
Θεία Ελένης [εκνευρισμένη, σηκώνεται από τη πολυθρόνα βάζοντας τα χέρια στη μέση και κοιτάζει θυμωμένη την κα Θάλεια] : Α, να σου πω ! Και η ανιψιά μου δουλεύει και μπορεί να πάρει και μόνη της στολίδια. Δεν έχει ανάγκη τις μπάλες του Ιάσωνα !
Μίλτος Παπαράς [βήχει αμήχανα] : Αυτό ακούστηκε κάπως …
Ελένη : Θεία !
Κα Θάλεια : Ιάσωνα, τα βλέπεις ! Με ταπείνωσε μέσα στο σπίτι του γιού μου ! Πες κάτι …
Ιάσωνας : Λέω: «Μάνα, κόφτο».
Κα Θάλεια [με προσποιητό κλάμα] : Βέβαια βέβαια, ποιος θα με υπερασπιστεί εμένα ! Ακόμα και ο γιός μου δε νοιάζεται για μένα.
Ιάσωνας : Μη συνεχίζεις, θα συνεχίσω εγώ για σένα. Τόσα χρόνια στερήθηκες τα πάντα, για να με μεγαλώσεις !
Κα Θάλεια [κρατώντας χαρτοπετσέτα με δήθεν δάκρυα] : Γιατί, ψέματα είναι ; Ούτε ένα στολίδι δεν αγόρασα ποτέ, για να μη σου λείψουν τα χρήματα, να σε στείλω στη σχολή να σε σπουδάσω !
Η Ζαχαροπούλου, διακόπτει για να αλλάξει συζήτηση και να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ζαχαροπούλου [βήχει για να τραβήξει την προσοχή] : Πάντως Ελένη, να ξέρεις ότι έχει αλλάξει η μόδα για τον στολισμό του δέντρου. Οι μπάλες θεωρούνται ξεπερασμένες. Φέτος η μόδα επιτάσσει «δάκρυα». Είναι μακρόστενα γυαλιστερά στολίδια. Αφού μπήκατε στον κόπο να ανανεώσετε το δέντρο σας, έπρεπε να το ξέρετε.
Ιάσωνας : Ευχαριστούμε για την πληροφορία, την άλλη φορά θα σας ρωτήσουμε , πριν διαλέξουμε στολίδια.
Κώστας : Εάν θέλετε να μάθετε κυρία Ζαχαροπούλου, το πιο μοντέρνο είναι να στολίζεις το δέντρο με ξύλινα παιχνίδια. Είναι η τελευταία μόδα στη Γαλλία.
Ιάσωνας [αρχίζει να εκνευρίζεται] : Στη Γαλλία Κώστα μου, εδώ είμαστε στα Ιλίσια της Αθήνας, όχι στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού.
Φοίβος [πετάγεται ενθουσιασμένος] : Ρε παιδιά, ξέρετε τι διάβασα στον «Ταχυδρόμο» ; Ότι στην Αμερική, στολίζουν τα δέντρα με αληθινά ζαχαρωτά μπαστουνάκια !
Χαρούλα [απαξιωτικά] : Το νου σου στο φαΐ τον έχεις ! Σιγά μην βάλουν και κρεμαστά μελομακάρονα !
Ο Ιάσωνας συνεχίζει να φορτώνει και χτυπάει νευρικά το πόδι του στο πάτωμα.
Κατερίνα: Πάντως εγώ εάν άλλαζα στολίδια, δε θα έβαζα μπάλες. Είναι όντως ντεμοντέ. Θα έβαζα μικρά δωράκια στα κλαδιά.
Φαρμακοτρίφτης : Και τα λαμπάκια παιδιά, με το αιχμηρό πλαστικό περίβλημα, είναι επικίνδυνα αν τα πατήσει κάποιος κατά λάθος. Θα τρυπήσει κανένα πόδι. Καλύτερα να πάρετε άλλα.
Χαρούλα : Με όλο το σεβασμό παιδιά, αλλά θα σας πρότεινα να μην ξαναπάρετε να πράσινο δέντρο. Τα λευκά είναι πολύ καλύτερα, θυμίζουν χιόνι και σε βάζουν στο εορταστικό κλίμα.
Ιάσωνας [εκνευρισμένος] : Συγνώμη που το δέντρο μας δεν ήταν άξιο των προσδοκιών σας. Θα το διορθώσω όμως. [σηκώνεται και πάει προς την κρεβατοκάμαρα καθώς όλοι τον κοιτούν σαστισμένοι].
Ελένη : Που πας Ιάσωνα ; Τι έπαθες ;
Ιάσωνας : Υπομονή, θα δεις …
Ο Ιάσωνας εμφανίζεται κρατώντας ένα τεράστιο παραβάν, που είχε η Ελένη για να αλλάζει νυχτικιές. Το τοποθετεί μπροστά από το δέντρο. Η θεία της Ελένης σταυροκοπιέται.
Ιάσωνας : Έτσι ! Τώρα είμαστε μια χαρά !
Όλοι οι υπόλοιποι [σαστισμένοι] : Ιάσωνα, τι κάνεις ; Τρελάθηκες ;
Ιάσωνας [με ύφος] : Είπα να το προστατεύσω το δεντράκι ! Με τόσα σχόλια που κάνετε όλοι σας, θα μας το ματιάσετε ! Θα μας το ματιάσετε !
Τι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι [μουσική και τίτλοι τέλους]
retro98
RetroMaNiaC
- Joined
- 2 Ιουλ 2024
- Μηνύματα
- 638
- Αντιδράσεις
- 1.293
@exetlaios φοβερό Χριστουγεννιάτικο σενάριο! Ειδικά οι λεπτομέρειες όλα τα λεφτά! Θα είχε φάση πάντως όταν έφταναν η Χαρούλα με τον Φοίβο ο Φοίβος να πέταγε κάτι του τύπου ''Ι μιλιόρι αουγκούρι''....ΤΟ ΡΕΤΙΡΕ : X-MASS edition
Σκηνή 1η (Γραφείο COSMOS, Παρασκευή μεσημέρι, αρχές Δεκεμβρίου) :
Χτυπάει το τηλέφωνο της Χαρούλας. Κάνει στα πλάγια το μαλλί της και απαντάει με ύφος μπλαζέ :
- Λέγετε παρακαλώ. […] Που να ξέρω κύριέ μου, πόσο κάνει ένας ηλεκτρονικός αυτοκινητόδρομος ! [… θυμώνει …] Όχι κύριέ μου, δεν είναι αδελφοί Πανταζόπουλοι εδώ, λάθος καλέσατε. Εδώ είναι διαφημιστικό γραφείο [… θυμώνει περισσότερο …] Όχι κύριέ μου, δεν ξέρω να σας δώσω το τηλέφωνο του καταστήματος παιχνιδιών Αφοί Πανταζόπουλοι. Να το βρείτε μόνος σας, να πάρετε τον ΟΤΕ ! [… κάνει γκριμάτσα δυσανασχέτησης …] Ρε α πάγαινε από εδώ που θα με πεις και αγενή ! Εγώ φταίω που σε έλεγα και κύριο τόσην ώρα ! [χτυπάει το ακουστικό στη συσκευή και το κλείνει].
Η Ελένη σηκώνεται από το γραφείο της και χαμογελώντας, απευθύνεται στην ομήγυρη. : «Παιδιά, απόψε λέμε να στολίσουμε το σπίτι για Χριστούγεννα. Θέλετε να έρθετε αύριο για ένα ποτάκι στο σπίτι, για το καλό ;». Όλοι ανταποδίδουν το χαμόγελο και γνέφουν συγκαταβατικά.
Ζαχαροπούλου : Θαυμάσια ιδέα Ελένη, τι να φέρουμε ;
Ελένη : Την αγάπη σας μόνο ! Δε θέλουμε κάτι, για το καλό θα μαζευτούμε.
Ζαχαροπούλου : Ε, πώς τίποτα ! Δεν πας ποτέ στο σπίτι εκλεκτών φίλων χωρίς να πας κάτι καλό, που ξέρεις ότι θα αρέσει στους οικοδεσπότες.
Ελένη [εύθυμα] : Καλά κυρία Ζαχαροπούλου, κάντε ό,τι νομίζετε.
Κώστας [ψιθυρίζοντας στην Κατερίνα] : Ορίστε, αυτά κάνει η Ζαχαροπούλου και θα μας αναγκάσει να φέρουμε όλοι δώρα ! Λες και έχουμε την ίδια οικονομική άνεση με εκείνη !
Κατερίνα : [κοιτάζοντας απαξιωτικά τον Κώστα] : Αμάν βρε γρουσούζη, που θες να πας και επίσκεψη με άδεια χέρια ! Πάνε βρε αχαΐρευτε επίσκεψη, χωρίς ένα καλό προσωπικό δώρο ;
Σκηνή 2η (Οικία Σέκερη, Σάββατο βράδυ) :
Στο πικάπ παίζει το «It’s beginning to look a lot like Christmas».
Ο Ιάσωνας και η Ελένη κάνουν τις τελευταίες ετοιμασίες.
Ο Ιάσωνας φοράει μαύρο υφασμάτινο παντελόνι, ένα νούμερο μεγαλύτερο από το κανονικό και με πολύ ψηλό ρεβέρ. Από πάνω λαμέ σκούρο μωβ πουκάμισο και σακάκι με βάτες. Το κενό από τα δύο πάνω ακούμπωτα κουμπιά του πουκαμίσου, γεμίζει μια επίχρυση αλυσίδα που αγόρασε δώρο στον εαυτό του, όταν πληρώθηκε για την πρώτη τηλεόραση (μάρκας Grundig) που επισκεύασε στο δικό του μαγαζί.
Η Ελένη φοράει χαμηλές γόβες, μπεζ φούστα και λαχανί πουκαμίσα.
Στο βάθος περιφέρεται μηχανικά (σα να ξέφυγε από το παιχνίδι Lemmings), η κυρία Θάλεια (μητέρα του Ιάσωνα), μεταφέροντας διάφορα πυρέξ και δίσκους με καναπεδάκια, από την κουζίνα, στο σαλόνι.
Παρούσα είναι και η θεία της Ελένης.
Θεία Ελένης [δήθεν ψιθυριστά, στην Ελένη] : Τη βλέπεις ; Επίτηδες τα κουβαλάει όλα μόνη της, για να φανεί ότι δεν κάνω τίποτα εγώ.
Ελένη : Έλα θεία, ηρέμησε.
Ιάσωνας [αγχωμένος] : Κάλεσες και τη Ζαχαροπούλου ;
Ελένη : Ναι, θα έρθει μαζί με τον Μίλτο Παπαρά.
Ιάσωνας : Αφού ρε Ελένη, είπαμε να το κρατήσουμε λίγο κλειστό.
Ελένη: Τι να κάνω ρε Ιάσωνα, αφεντικίνα μου είναι ! Μου είπε ότι θα μας φέρει και καλό δώρο.
Χτυπάει το κουδούνι.
Ιάσωνας : Πάω εγώ [καθώς κινείται προς την πόρτα σηκώνει ελαφρώς τα –ήδη σηκωμένα- μανίκια του, πουκάμισο και σακάκι μαζί].
Ανοίγει την πόρτα και εμφανίζεται η Ζαχαροπούλου, με δερμάτινη μακριά φούστα με σκίσιμο και γουνάκι-αλεπού γύρω από τον λαιμό. Δίπλα της ο Παπαράς, γνέφει με τυπικό χαμόγελο.
Ζαχαροπούλου : Γειά σας παιδιά ! Σας έφερα και ένα δωράκι. Είναι ένα γούρι.
Ιάσωνας [εμφανώς απογοητευμένος] : Δεν ήταν ανάγκη !
Ζαχαροπούλου : Μα, πώς ! Στους φίλους αξίζουν τα καλύτερα δώρα !
Μέχρι να κάτσουν στο σαλόνι, ξαναχτυπάει το κουδούνι. Ο Ιάσωνας ανοίγει την πόρτα.
Κώστας : Σπέρα ! Σας έφερα ένα μικρό δωράκι, ένα γούρι. Ξέρετε τι συμβολίζει ;
Ιάσωνας : Ναι, ότι βαριόσουνα να πάρεις κανονικό δώρο.
Κώστας : Άντε ρε Ιάσωνα, με αυτά τα αστεία σου. Την καλοτυχία συμβολίζει. Να έχετε μια καλή χρονιά !
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Είναι το ζεύγος Σοφιανού (Κατερίνα και φαρμακοτρίφτης).
Κατερίνα : Καλησπέρα Ιάσωνα, με το καλό να έρθουν οι γιορτές. Σας φέραμε ένα δωράκι.
Ιάσωνας : Να μαντέψω: ένα γούρι.
Φαρμακοτρίφτης: Ναι, πώς το μάντεψες Ιάσωνα ;
Ιάσωνας [ειρωνικά] : Έχω κληρονομικό χάρισμα. Περάστε, καθήστε.
Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Έχει έρθει η Χαρούλα με τον Φοίβο.
Χαρούλα : Γειά σου Ιάσωνα ! Σας έχουμε μια έκπληξη. Ανοίγει μια no-name χάρτινη σακούλα, ξετυλίγει ένα χαρτί περιτυλίγματος και εμφανίζει ένα δώρο. Σας φέραμε ένα γούρι !
Φοίβος : [προς τον Ιάσωνα
Χαρούλα : [ρίχνει αγκωνιά στο στομάχι του Φοίβου και γελάει ψεύτικα] Είναι και χωρατατζής πανάθεμά τον !
Κάθονται όλοι στο σαλόνι. Αφού φάνε ένα σκασμό καναπεδάκια, αλληλοκοιτάζονται αμήχανα.
Ζαχαροπούλου [προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο, με προσποιητό ενθουσιασμό] : Μπα, τι βλέπω παιδιά ! Καινούργιο Χριστουγεννιάτικο δέντρο ; Και καινούργια στολίδια ;
Ελένη [καμαρωτά] : Ναι, τα πήραμε την προηγούμενη εβδομάδα.
Κα Θάλεια : Ναι, έχουν χρήματα για ξόδεμα !
Ιάσωνας [απειλητικά] : Κα Θάλεια …
Κα Θάλεια : Γιατί Ιάσωνά μου, ψέματα λέω ; Ένα σωρό λεφτά θα έδωσες ! Μόνο οι μπάλες, θα έχουν κάνα χιλιάρικο η καθεμία !
Θεία Ελένης [εκνευρισμένη, σηκώνεται από τη πολυθρόνα βάζοντας τα χέρια στη μέση και κοιτάζει θυμωμένη την κα Θάλεια] : Α, να σου πω ! Και η ανιψιά μου δουλεύει και μπορεί να πάρει και μόνη της στολίδια. Δεν έχει ανάγκη τις μπάλες του Ιάσωνα !
Μίλτος Παπαράς [βήχει αμήχανα] : Αυτό ακούστηκε κάπως …
Ελένη : Θεία !
Κα Θάλεια : Ιάσωνα, τα βλέπεις ! Με ταπείνωσε μέσα στο σπίτι του γιού μου ! Πες κάτι …
Ιάσωνας : Λέω: «Μάνα, κόφτο».
Κα Θάλεια [με προσποιητό κλάμα] : Βέβαια βέβαια, ποιος θα με υπερασπιστεί εμένα ! Ακόμα και ο γιός μου δε νοιάζεται για μένα.
Ιάσωνας : Μη συνεχίζεις, θα συνεχίσω εγώ για σένα. Τόσα χρόνια στερήθηκες τα πάντα, για να με μεγαλώσεις !
Κα Θάλεια [κρατώντας χαρτοπετσέτα με δήθεν δάκρυα] : Γιατί, ψέματα είναι ; Ούτε ένα στολίδι δεν αγόρασα ποτέ, για να μη σου λείψουν τα χρήματα, να σε στείλω στη σχολή να σε σπουδάσω !
Η Ζαχαροπούλου, διακόπτει για να αλλάξει συζήτηση και να ηρεμήσει τα πνεύματα.
Ζαχαροπούλου [βήχει για να τραβήξει την προσοχή] : Πάντως Ελένη, να ξέρεις ότι έχει αλλάξει η μόδα για τον στολισμό του δέντρου. Οι μπάλες θεωρούνται ξεπερασμένες. Φέτος η μόδα επιτάσσει «δάκρυα». Είναι μακρόστενα γυαλιστερά στολίδια. Αφού μπήκατε στον κόπο να ανανεώσετε το δέντρο σας, έπρεπε να το ξέρετε.
Ιάσωνας : Ευχαριστούμε για την πληροφορία, την άλλη φορά θα σας ρωτήσουμε , πριν διαλέξουμε στολίδια.
Κώστας : Εάν θέλετε να μάθετε κυρία Ζαχαροπούλου, το πιο μοντέρνο είναι να στολίζεις το δέντρο με ξύλινα παιχνίδια. Είναι η τελευταία μόδα στη Γαλλία.
Ιάσωνας [αρχίζει να εκνευρίζεται] : Στη Γαλλία Κώστα μου, εδώ είμαστε στα Ιλίσια της Αθήνας, όχι στα Ηλύσια Πεδία του Παρισιού.
Φοίβος [πετάγεται ενθουσιασμένος] : Ρε παιδιά, ξέρετε τι διάβασα στον «Ταχυδρόμο» ; Ότι στην Αμερική, στολίζουν τα δέντρα με αληθινά ζαχαρωτά μπαστουνάκια !
Χαρούλα [απαξιωτικά] : Το νου σου στο φαΐ τον έχεις ! Σιγά μην βάλουν και κρεμαστά μελομακάρονα !
Ο Ιάσωνας συνεχίζει να φορτώνει και χτυπάει νευρικά το πόδι του στο πάτωμα.
Κατερίνα: Πάντως εγώ εάν άλλαζα στολίδια, δε θα έβαζα μπάλες. Είναι όντως ντεμοντέ. Θα έβαζα μικρά δωράκια στα κλαδιά.
Φαρμακοτρίφτης : Και τα λαμπάκια παιδιά, με το αιχμηρό πλαστικό περίβλημα, είναι επικίνδυνα αν τα πατήσει κάποιος κατά λάθος. Θα τρυπήσει κανένα πόδι. Καλύτερα να πάρετε άλλα.
Χαρούλα : Με όλο το σεβασμό παιδιά, αλλά θα σας πρότεινα να μην ξαναπάρετε να πράσινο δέντρο. Τα λευκά είναι πολύ καλύτερα, θυμίζουν χιόνι και σε βάζουν στο εορταστικό κλίμα.
Ιάσωνας [εκνευρισμένος] : Συγνώμη που το δέντρο μας δεν ήταν άξιο των προσδοκιών σας. Θα το διορθώσω όμως. [σηκώνεται και πάει προς την κρεβατοκάμαρα καθώς όλοι τον κοιτούν σαστισμένοι].
Ελένη : Που πας Ιάσωνα ; Τι έπαθες ;
Ιάσωνας : Υπομονή, θα δεις …
Ο Ιάσωνας εμφανίζεται κρατώντας ένα τεράστιο παραβάν, που είχε η Ελένη για να αλλάζει νυχτικιές. Το τοποθετεί μπροστά από το δέντρο. Η θεία της Ελένης σταυροκοπιέται.
Ιάσωνας : Έτσι ! Τώρα είμαστε μια χαρά !
Όλοι οι υπόλοιποι [σαστισμένοι] : Ιάσωνα, τι κάνεις ; Τρελάθηκες ;
Ιάσωνας [με ύφος] : Είπα να το προστατεύσω το δεντράκι ! Με τόσα σχόλια που κάνετε όλοι σας, θα μας το ματιάσετε ! Θα μας το ματιάσετε !
Τι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι ρι [μουσική και τίτλοι τέλους]
Προβολή συνημμένου 290094
exetlaios
Retro PaTRi@RcH
- Joined
- 17 Mαϊ 2006
- Μηνύματα
- 4.468
- Αντιδράσεις
- 1.193
Ευχαριστώ φίλτατε ! Με άγγιξε το πνεύμα των Χριστουγέννων (του 1991@exetlaios φοβερό Χριστουγεννιάτικο σενάριο! Ειδικά οι λεπτομέρειες όλα τα λεφτά! Θα είχε φάση πάντως όταν έφταναν η Χαρούλα με τον Φοίβο ο Φοίβος να πέταγε κάτι του τύπου ''Ι μιλιόρι αουγκούρι''....
) ...