Το '83 πήγα Πρώτη Δημοτικού! Μέναμε Κατερίνη! Είχε φυσικά μόνο 2 κανάλια, ΕΡΤ1 και ΕΡΤ2! Μετά τις Ειδήσεις είπε να μην χάσουμε Το Μυστήριο του Χρυσού Πιθήκου, κι ήμουν πολύ περήφανος γιατί θα ήταν η πρώτη σειρά που θα έβλεπα από το πρώτο επεισόδιο! Νομίζω κυνηγούσαν ένα χρυσό αγαλματάκι, και το πρώτο επεισόδιο τελείωνε με ξύλο μέσα στον καταρράκτη! Δεν μπορώ να ξεχάσω και την αρχή της σειράς, όπου η Χήνα κόβει μια χορταρένια γέφυρα και πέφτουν κάτω οι ιθαγενείς!
Εγώ έκανα τον Τζέϊκ σε σκαμπό, πιάνεται? Όλοι θέλαμε να γίνουμε Τζέϊκ τότε! Με έκανε να θέλω να μεγαλώσω γρήγορα! Και φυσικά ήθελα να βρω μια Σάρα! Αυτό γιατί δεν το είπε κανένας? Όταν βγήκε η ταινία Ντιουκς παντού λέγανε όλοι για "το απόλυτο θηλυκό" κλπ, ότι όλοι δηλαδή θέλανε την Νταίζη Ντιουκ! Εμένα αυτή μου έβγαζε μια κακία! Μόνο εγώ γούσταρα τη Σάρα δηλαδή? Καλή κι η Γιαπωνέζα, αλλά την θυμήθηκα με τις επαναλήψεις του '90!
Επίσης πρώτη φορά εδώ είδα ότι έμοιαζε με τον Ιντιάνα Τζόουνς! Τί να πω? Εγώ πρέπει να είδα πρώτη φορά Ιντιάνα Τζόουνς το '95! Και δεν μου άρεσε! Πολύ μούφα, όλο βρυκόλακες και τέρατα, πολλή βία! Ενώ ο Χρυσός Πίθηκος ήταν ωραίο σαν παιδικό: χωρίς σκηνές βίας, άντε καμιά μπούφλα, χωρίς τέρατα μούμιες και κατάρες! Είχε μια σπάνια καλαισθησία και γλύκα η σειρά!