Αν και συνηθισμένο, ωραίο το θέμα. Βρίσκω λοιπόν ξανά την ευκαιρία να θίξω το "αλλοτινών εποχών" φαινόμενο, πάνω σε "μίζερους" στίχους να γράφονται χαρούμενες ματζόρε μουσικές, κόντρα εντελώς στα συμφραζόμενα. Εδώ η υπέροχη μουσική αλλά και οι στίχοι, είναι του Βασίλη Τσιτσάνη, από το 1968.