ΦΑΝΤΑΖΙΟ

Μαντώ όπως λέμε Μαντόνα? Χωρίς επώνυμο?
 
107.jpg
107.jpg

108.jpg
108.jpg
 
Διαφωνω με το χαρακτηρισμο του Φαιδωνος Γεωργιτση ως Τζαιημς Ντην της ελληνικης οθονης.

Για μενα, πιο κοντα εμφανισιακα στον αμερικανο ηθοποιο ηταν ο Ανδρεας Ντουζος.
 
Η κυρία Γεωργίτση είχε κι ένα ονοματάκι και μάλιστα πολύ γνωστό. Δεν θεώρησαν άξιο λόγου να το αναφέρουν? Εν τάξει, υποθέτω ότι όλοι οι αναγνώστες του ΦΑΝΤΑΖΙΟ της εποχής θα την αναγνώρισαν, αλλά και τον Γεωργίτση θα αναγνώριζαν χωρίς το όνομα κι όμως το γράψανε.

Θα ήθελα να πληροφορήσω τον επιμελητή του εξωφύλλου, αν διαβάζει Ρετρομάνιαξ, ότι ο Πυγμαλίων δεν ήταν "πλούσιος ώριμος". Γλύπτης αγνώστου ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως ήταν. Επειδή δηλαδή πήρε το όνομά του ο G.B. Shaw για το έργο του πρέπει να τον ταυτίζουμε με τον Prof. Higgins? (Για τον Ρωμαίο η γνώμη μου είναι ότι δεν ήταν "φλογερός νεαρός" αλλά ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που αν είχε φάει ένα μπερντάχι ξύλο όταν έπρεπε θα ζούσε καλά κι εμείς καλύτερα. Αλλά είμαι μάλλον μειοψηφία εδώ. Αυτόν και τον Άμλετ δεν τους χώνεψα ποτέ)

Ευτυχώς που ό Φ. Γ. ΔΕΝ ήταν ο Τζέημς Ντην της Ελλάδας. Θα είχε σκοτωθεί πάνω που γύρισε τον Ίλιγγο (1963). Πάντως αν πάλεψε με τον εαυτό του και κέρδισε την μάχη θα πει ότι ο εαυτός του την έχασε. Προσωπικά όποτε παλεύω με τον εαυτό μου φέρνω ισοπαλία. Ποτέ μου δεν κατάφερα να με κερδίσω.
 
Μπράβο αποκάλυψη (και μάλιστα μετά θαυμαστικού - από έκπληξη για τη συνταρακτική πληροφορία?) το Φαντάζιο! "Ξανάρχεται ο κομήτης του Χάλλεϋ!" Σωπάτε ρε παιδιά. Από εσάς περιμέναμε να το μάθουμε? Από την εποχή του Χάλλεϋ ήταν γνωστή η τροχιά του.

Πολύ με είχε τσαντίσει ο κομήτης, πάντως. Ξέρεις ότι το πολύ μια φορά στη ζωή σου θα έχεις ευκαιρία να τον δεις, ξέρεις από παιδάκι πότε θα περάσει, τον περιμένεις πώς και πώς, κι όταν έρχεται είναι σκέτη απογοήτευση.
 
Καλά ρε παιδιά, πώς έγραφαν τόσο πομπώδεις τίτλους τότε; "Μεθυστική, ολόδροση νεράιδα του αττικού δάσους"! Για όνομα!
 
Αμφισβητείς, δύσπιστε Atanasio, ότι ήταν νεράιδα του Αττικού δάσους η Κ.Π.? Άδικα λοιπόν τη στήσανε μπροστά από έναν κορμό δέντρου? Αυτό είναι το ανάποδο από το συνηθισμένο "βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος". Εδώ βλέπουμε το δέντρο - ένα κούτσουρο τέλος πάντων - και φανταζόμαστε το δάσος. Και τις νεράιδες του.

Δαντέλα, τρίχα και φουλάρι... τα χαρακτηριστικά ενός τρυφερού, αρρενωπού κι ατίθασου. Τελικά δεν ήταν ΟΛΑ τα παρελθόντα υπέροχα και άξια νοσταλγίας...

Δεν ήξερα ότι το "Καρράς" ήταν περισπώμενο. Γιατί ήταν? Βέβαια τα άχρηστα διαλυτικά στο "νεράϊδα" μου λένε ότι ο συντάκτης δεν τα πήγαινε καλά με κανόνες τονισμού
 
Tα θυμαμαι αυτα τα κοσμηματα στο κεφαλι σαν αυτο που φοραει η Ελενη Φιλινη. Ακριβως εκεινη την εποχη που κυκλοφορησε το συγκεκριμενο τευχος πρωτοκυκλοφορησαν κι αυτα. Ανοιξη του 1982.

Υπηρχαν σε μεγαλη ποικιλια και μου αρεσαν παρα πολυ, αλλα ημουν μικρουλα ακομη και αυτα προοριζονταν για μεγαλυτερες ηλικιες. Ετσι τις Αποκριες του '83 ντυθηκα δεσποινις της δεκαετιας του '20 και βρηκα την ευκαιρια να φορεσω κι εγω ενα τετοιο κοσμημα για να βγαλω το αχτι μου!
 
Δηλαδή τι θα έπρεπε να πει η γυναίκα για να μην είναι κοινότοπος ο τρόπος που εκφράζεται? Ότι μισεί το θέατρο και απεχθάνεται το κοινό? Ακόμη και να το πίστευε, λέγονται τέτοια πράματα από ηθοποιό?
 
"Λαχταριστό νέο κύμα σέξυ δροσιάς!" Αγαπώ Φαντάζιο!
 
Πίσω
Μπλουζα