Η κυρία Γεωργίτση είχε κι ένα ονοματάκι και μάλιστα πολύ γνωστό. Δεν θεώρησαν άξιο λόγου να το αναφέρουν? Εν τάξει, υποθέτω ότι όλοι οι αναγνώστες του ΦΑΝΤΑΖΙΟ της εποχής θα την αναγνώρισαν, αλλά και τον Γεωργίτση θα αναγνώριζαν χωρίς το όνομα κι όμως το γράψανε.
Θα ήθελα να πληροφορήσω τον επιμελητή του εξωφύλλου, αν διαβάζει Ρετρομάνιαξ, ότι ο Πυγμαλίων δεν ήταν "πλούσιος ώριμος". Γλύπτης αγνώστου ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως ήταν. Επειδή δηλαδή πήρε το όνομά του ο G.B. Shaw για το έργο του πρέπει να τον ταυτίζουμε με τον Prof. Higgins? (Για τον Ρωμαίο η γνώμη μου είναι ότι δεν ήταν "φλογερός νεαρός" αλλά ένα κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που αν είχε φάει ένα μπερντάχι ξύλο όταν έπρεπε θα ζούσε καλά κι εμείς καλύτερα. Αλλά είμαι μάλλον μειοψηφία εδώ. Αυτόν και τον Άμλετ δεν τους χώνεψα ποτέ)
Ευτυχώς που ό Φ. Γ. ΔΕΝ ήταν ο Τζέημς Ντην της Ελλάδας. Θα είχε σκοτωθεί πάνω που γύρισε τον Ίλιγγο (1963). Πάντως αν πάλεψε με τον εαυτό του και κέρδισε την μάχη θα πει ότι ο εαυτός του την έχασε. Προσωπικά όποτε παλεύω με τον εαυτό μου φέρνω ισοπαλία. Ποτέ μου δεν κατάφερα να με κερδίσω.