Φίνος Φιλμ - Γιατί μια απλή κινηματογραφική εταιρεία έγινε μύθος!

  • Έναρξη μίζας Έναρξη μίζας technikacosmos
  • Ημερομηνία έναρξης Ημερομηνία έναρξης

technikacosmos

RetroWannaBe
Joined
28 Οκτ 2009
Μηνύματα
36
Αντιδράσεις
15
[Edit] To επίσημο κανάλι της Finos Film στο YouTube http://www.youtube.com/user/FinosFilmsChannel/about [edit]

Φίνος Φίλμ... Με όνομα "βαρύ", σαν Ιστορία...

....Και να δείς που πραγματικά "κυριολεκτεί" εδώ ο στίχος! Ιστορία, ναι! Μύθος, ναι! Γιατί είναι λίγο παράδοξο μια απλή εμπορική κινηματογραφική εταιρεία του παρελθόντος να λογίζεται σήμερα ως...μύθος! Θέτοντας έτσι τον Ιστορικό του μέλλοντος σε δύσκολη θέση, να βάλει δηλαδή ανάμεσα στα σπουδαία της Τέχνης στη νεώτερη Ελλάδα, στην Ελλάδα του 20ου αιώνα, μια...κινηματογραφική εταιρεία ως σύμβολο μιάς απ τις 7 Τέχνες, την 7η συγκεκριμένα....

Θα μου πείτε, τί μ έπιασε νυχτιάτικα (εδώ στη Μελβούρνη η ώρα είναι 11.00 βράδυ με ζέστη 32 βαθμούς παρακαλώ) κι άνοίγω στα καλά καθούμενα ολόκληρη κουβέντα στο forum με τέτοιο θέμα! Η απάντηση είναι γιατί ένας [edit] αναφορά σε tracker[edit] με το χαζούλικο και τρελλιάρικο nickname pscout, βρήκε ο αθεόφοβος μια ταινία - ντοκυμαντέρ του Νίκου Κούνδουρου με τίτλο "Τα τραγούδια της φωτιάς" που η παραγωγή ανήκει στην παραπάνω εταιρεία! Μια ταινία που την είδαν μόνο...4.000 άνθρωποι τότε! Και μια ταινία που δεν παιχτηκε ΠΟΤΕ στην τηλεόραση! ΠΟΤΕ!

Συγκινήθηκα. .... και για τον παραγωγό και τον σκηνοθέτη. Ιδίως όμως για τον παραγωγό, διότι ο σκηνοθέτης άνευ χρημάτων δεν κάνει τίποτε. Η Φίνος Φίλμ λοιπόν, ένα βήμα πρίν τη χρεωκοπία, ανάμεσα σε ...ανταγωνιστικές ταινίες του στύλ ΤΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ, Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ, ΚΟΛΑΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΤΑ ΔΥΧΤΙΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ είχε το θάρρος και το ... θράσος να παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό ένα κομμάτι της πρόσφατης ιστορίας του, δινοντάς το και παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές! Μια ταινία που στοίχησε ως παραγωγή 500.000 δρχ και τα εισιτήρια της δεν ήταν παρά...4.000, δηλ. αν υπολογίσουμε τα έσοδά της με βάση το κόστος του εισιτηρίου τότε, δηλαδή 15-20δρχ σε κινηματογράφο πρώτης προβολής, δεν ξεπέρασαν τις 80.000δρχ. Αν βγάλεις εφορίες, δικαωματα κιν/φικής αίθουσας κλπ κλπ, αστο το καλύτερα. Αν άφησε στο ταμείο της εταιρείας καμμιά 30αριά χιλιάδες, θάναι ζήτημα! Γιατί λοιπόν η εταιρεία να χρηματοδοτήσει μια τέτοια καθαρά αντιεμπορική ταινία? Γιατί, αφού βρισκόταν με το ένα πόδι στο γκρεμό, να πέταξει τότε πεντακόσια χιλιάρικα στα σκουπίδια?

Την απάντηση θα προσπαθήσω να τη δώσω περιγράφοντας την προσωπικότητα του ιδρυτή της, του Φιλοποίμενα Φίνου, στο παρακάτω στο κείμενο, απαντώντας ταυτόχρονα και στο ερώτημα του τίτλου, Γιατί μια απλή κιν/κή εταιρεία έγινε μύθος!

Αρχή του παραμυθιού.



Φίνος Φίλμ. Ιδρυτής, ένας νεαρός παρ'ολίγον δικηγόρος, με το "παράξενο" αρχαιοελληνικό όνομα, Φιλοποίμην Φίνος. Τώρα, πώς απο δικηγόρος κατέληξε...κινηματογραφικός παραγωγός? Τι τον ώθησε?

Γεννήθηκε πρίν απο 102 χρόνια στο χωριό Τυθορέα της Βοιωτίας (υπάρχει ο ανδριάντας του εκεί, στη πλατεία του χωριού). Ο πατέρας του Γιάννης, ήταν γιατρός Παθολόγος, αλλά εγκατέλειψε γρήγορα τα ιατρικά του εργαλεία και μπήκε στις ... χοντρές μπίζνες, αγοράζοντας θεατρικές αίθουσες μετατρέποντάς τους σε κινηματογράφους. Νά λοιπόν ένα πρώτο αίτιο, ένα πρώτο ερέθισμα για τον νεαρό Φιλοποίμενα. Σαν εκείνο το παιδάκι στο Σινεμα, ο Παραδεισος του Γκιουζέππε Τορνατόρε, ο Φιλοποίμην παράταγε το σχολείο και την έβγαζε στα θεωρεία των σινεμάδων του πατέρα του, βλέποντας μαγεμένος ταινίες όπως ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ (τον επιρέασε βαθύτατα, όπως εξομολογήθηκε πολλές φορές), Ο ΜΑΓΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ του Μανδρά, ΓΚΟΛΦΩ του Σαμοίλη (την γύρισε κι ο ίδιος πολύ αργότερα), ΟΙ ΓΚΑΦΕΣ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ (με τον κωμικό της εποχής Μιχαήλ Μιχαήλ του Μιχαήλ). Ποιά Νομική και κουραφέξαλα, που τον έσπρωχνε ο κυρ-Γιάννης, ο πατέρας του. Εκείνος ήδη είχε πάρει την απόφασή του για το τί θα γίνει. Τη Νομική όμως θα την τελείωνε, ήθελε δεν ήθελε. Παράλληλα όμως με το Πανεπιστήμιο, καλλιεργούσε και τις γνώσεις του επάνω στην κινηματογραφική τέχνη και τεχνική. Το 1927 γνωρίζεται με τον Μιχάλη Γαζιάδη, τον έναν απο τους αδελφούς Γαζιάδη, που είχαν ιδρύσει στο μεταξύ την πρώτη οργανωμένη εταιρεία παραγωγής, την περίφημη "Dag Films" (το Dag προέρχεται απο τα τρία αρχικά γράμματα του ονόματός των) και στρογγυλοκάθεται στο στούντιο και στα εργαστήρια της εταιρείας, μαθαίνοντας και πέρνοντας τις πρώτες σοβαρές γνώσεις απ το καλύτερο κιν/κο "πανεπιστήμιο" της εποχής. Γίνεται βοηθός του Γαζιάδη, κάνοντας τον πατέρα του να χτυπάει ... πολύ υψηλά νούμερα θυμού και τσαντίλας! (Τον ήθελε καλά και ντέ, δικηγόρο!) και παθιάζεται με τις μηχανές λήψεως, τις κάμερες δηλαδή, κι αρχίζει να τις κάνει...βίδες και να τις συναρμολογεί, μαθαίνοντας το κάθε τί. Μια περιέργεια, που του γίνεται πάθος! Οι Γαζιάδηδες τότε, γυρίζουν την ΑΣΤΕΡΩ, που ήταν και ή ΠΡΩΤΗ ΟΜΙΛΟΥΣΑ ελληνική ταινία, κλείνοντας οριστικά πλέον τη περίοδο του βωβού κιν/φου στην Ελλάδα. Ο Φιλοποίμην, μπάστακας, δίπλα στον Μιχάλη Γαζιάδη, να "σπουδάζει" την δεύτερή του επιστήμη. Μετά απο τρία χρόνια, η εταιρεία Dag Film, κλείνει χρεωκοπόντας. Ο Φιλοποίμην, έχοντας πάρει ό,τι πολύτιμο γνωστικά μπόρεσε μέσα απο τη θητεία του εκεί, αναλαμβάνει, παρά τις πολύ σοβαρές (σε επίπεδο ρήξης) αντιρρήσεις του πατέρα του, τις κιν/κες αίθουσες που είχε, με απώτερο στόχο να μπορέσει κι αυτός κάποτε να κάνει ταινίες. Εκείνη τη περίοδο, μπαίνει στη ζωή του μια τραγουδίστρια απίστευτης ομορφιάς, η Τζέλλα. Ερωτας σφοδρός, που γίνεται και η αιτία να γεφυρωθει το χάσμα με τον πατέρα του. Η Τζέλλα παθιάζεται απ το πάθος του για το σινεμά κι εκείνος παθιάζεται με τη Τζέλλα. Ο γάμος τους ήταν γρήγορος, ο έρωτας τους όμως αιώνιος.

Τρία χρόνια αργότερα, το 39, μαζί με τους αδελφούς Σκούρα, ιδρύουν στο Καλαμάκι τα Ελληνικά Κινηματογραφικά Στούντιο, βάζοντας ο ίδιος υποθήκη σπίτι και περιουσία. Aποφασίζει να κάνει το πρώτο τολμηρό βήμα, σκηνοθετώντας την πρώτη του ταινία. Τίτλος "Το τραγούδι του χωρισμού"


σε σενάριο του Δημήτρη Μπόγρη. Αποτυχία. Καλλιτεχνική κι εμπορική. Δε τρέχει τίποτε, λέει στον εαυτό του, τεχνικός είμαι εγώ, δε θα κάνω και το σκηνοθέτη! Σωστότατος! Διότι, η τεχνική της ταινίας για τα δεδομένα της εποχής, αψεγάδιαστη. Και μόνο το γεγονός οτι ήταν η ΠΡΩΤΗ ΟΜΙΛΟΥΣΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ που ο ήχος γράφτηκε πάνω στο φίλμ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΗ ΛΗΨΗ, απο μηχάνημα που φτιάχνει ο ίδιος, λέει τα πάντα.

1940, κύρηξη πολέμου, πάνε τα στούντιο, πάνε όλα. Ο νεαρός Φιλοποίμην, επιστρατεύεται, όπλα μπαλάσκες αλλά και η ... κάμερα ανα χείρας! Η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού του αναθέτει την αποστολή να καταγράψει τα γεγονότα του μετώπου! Μάλιστα κύριοι, ό,τι επίκαιρα και σκηνές απ το έπος του 40 έχουμε δεί στην τηλεόραση, ό,τι υπάρχει στο μουσείο απο εικόνες και ντοκυμαντέρ, είναι αποκλειστικά δικά του.

1942. Κατοχή, πείνα, εκτελέσεις. Ο Φιλοποίμην, στο κόσμο του. Σ'ενα μικρό σπιτάκι, στην οδό Στουρνάρα, εγκαθιστά τον δικό του μικρόκοσμο. Καμερες απο δώ κι απο κεί, σκόρπια ανταλλακτικά τριγύρω, εργαλεία, σκόνη αλλά και όνειρα. Εκεί μέσα, μπαίνουν τα θεμέλια της εταιρεία-μύθος που λέγαμε και πρίν. Μόνος του, σχεδιάζει και το σήμα της εταιρείας! Εδώ δεν υπήρχε ούτε ψίχουλο απο μπομπότα για να καταλαγιάσει λίγο η πείνα, ο Φιλοποίμην σχεδιαζε το σήμα της "εταιρείας" του, που ακόμη υπήρχε μόνο στη φαντασία του! Τρελλός? Ονειροπόλος? Τυχοδιώκτης? Γνήσιος Ελληνας Οδυσσέας? Μόνο η ιστορία έχει τον πρώτο λόγο για το χαρακτηρισμό του.

Μαζί του, συνταξιδιώτισσα, συζυγος και ερωμένη, η πανέμορφη Τζέλλα. Συνοδοιπόρος στο όνειρο, φίλος και συμπαραστάτης του, ο Γιώργος Καβουκίδης (πατέρας του μετέπειτα μεγάλου φωτογράφου Νίκου Καβουκίδη), τεχνικός κι αυτός απ τους Γαζιάδηδες. Λίγες μέρες αργότερα, τον επισκέπτεται ένας καχεκτικός και αδύναμος νεαρούλης, που ήξερε απ' έξω κι ανακατωτά την τεχνική του ήχου, για να του ζητήσει δουλειά. Το όνομά του, Μαρκος Ζέρβας. Ο Φιλοποίμην αμέσως τον προσέχει, η εξυπνάδα και η ευστροφία του τον κερδίζουν κατά κράτος κι αργότερα, γίνεται το "Alter Ego" του και διευθυντής της εταιρείας του.

Ετσι λοιπόν, μέσα σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες, μέσα στη πείνα και τις εκτελέσεις, μέσα στον τρόμο και το σκοτάδι της σκλαβιάς, αυτός ο πεισματάρης και ξεροκέφαλος νεαρός, μαζί με τους Καβουκίδη και Ζέρβα, ανοίγουν την αυλαία του σύγχρονου Ελληνικού Κινηματογράφου.

Η Φίνος Φίλμ, γεννιέται.

Πρώτη ταινία, πρώτος μεγάλος σταθμός, "Η Φωνή της Καρδιάς".

Πρωταγωνιστής, το "ιερό τέρας" της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ο αθάνατος Αιμίλιος Βεάκης. Τον πλαισιώνουν οι Νίτσα Τσαγανέα, ο νεαρός Δημήτρης Χόρν, η Καιτούλα Πάνου, το παιδί-θαύμα Σμαρούλα Γιούλη. Πρωτιές παντού και για πολλούς. Για την Καιτη Πάνου, για τη Σμαρούλα Γιούλη, για τον Δημήτρη Χόρν. Ο Δημήτρης Ιωαννόπουλος γράφει και σκηνοθετεί, ο Πρόδρομος Μεραβίδης πίσω απ τη κάμερα, ο Χρήστος Χαιρόπουλος γράφει τη μουσική κι ο Φιλοποίμην Φίνος να ρυθμίζει κάμερες, να τρέχει να βρεί φαγητό (ό,τι μπορούσε να βρεθεί απο λαχανίδα και μπομπότα) για να φάει ο κόσμος, να βρεί νεγκατίφ για να μη μείνει η ταινία στη μέση, όλη μέρα στο δρόμο και στο πήγαινε-έλα. Μετά απο πολλά, η ταινία επιτέλους τελειώνει, μοντάρεται και...βγαίνει στους κινηματογράφους! Ναι, το "βγαίνει" είναι και λίγο σχετικό, γιατί...μόνο ΜΙΑ ΚΟΠΙΑ υπήρχε!!!! Πού να βρεθεί υλικό για να γίνουν αντίγραφα! Κι αυτή η κόπια πήρε τους δρόμους παγανιά, πήγαινε απο σινεμα σε σινεμα, σε προγραμματισμένες προβολές, απο ένα μικρό παλλικαράκι με ποδήλατο που έκανε τον διανομέα! Το αποτέλεσμα? ΣΕΙΣΜΟΣ! Ο κόσμος, ενθουσιασμένος απ το γεγονός οτι κάτι ξεροκέφαλοι μέσα στη μαυρίλα και τη δυστυχία πήγαν να γυρίσουν ταινία, πήρε τ' απάνω του κι ούτε λίγο ούτε πολύ τούτη τη πράξη τη θεώρησε πράξη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ! Βγήκε στους δρόμους μετά την προβολή και με λαμπαδηφορία, έκανε το πρώτο συλλαλητήριο εναντίον του κατακτητή! Οι Γερμανοί τά'χασαν για λίγο απ τη κοσμοσυρροή αλλά μετά κατάλαβαν τί "έπαιζε", συνήλθαν και όπλισαν τα αυτόματα Σμάισερ. Λίγο έλειψε κιόλας να πέσουν και οι πρώτες ρυπές, αν μερικοί θερμόαιμοι δεν συγκρατούσαν τελικά το θυμό τους. Ο Γερμανός Διοικητής της Γκεστάπο Εριχ Φόν Ρόγιενμπεργκ ζήτησε να μάθει ποιός ήταν ο παραγωγός της ταινίας και τί στο διάβολο έλεγε αυτή και ξεσηκώθηκε ο κόσμος! Η ταινία βέβαια, πέραν του οτι ήταν ένα δακρύβρεχτο μελό, δεν έλεγε απολύτως τίποτε περί αντίστασης και ξεσηκωμού αλλά ο παμπόνηρος Γερμαναράς κατάλαβε αμέσως τη σημασία της για τον κόσμο, που μέχρι τότε η Γερμανική Γκεστάπο τον "τάιζε" μέ ό,τι γερμανικό σκουπίδι έβγαζε η κινηματογραφική προπαγάνδα του Χίτλερ. Η απόφαση ελήφθη. Οποιος τη γύρισε, έπρεπε να σβήστεί απ το χάρτη. Κι έτσι, λίγες μήνες αργότερα, κι αφού είχε ήδη ξεκινήσει το γύρισμα για τη δεύτερη ταινία, Η Βίλλα με τα Νούφαρα, ο Φιλοποίμην σύρθηκε δέσμιος στα σκοτεινά κελλιά της οδού Μέρλιν, κατηγορούμενος για αντίσταση κατά του καθεστώτος και του Γερμανικού Στρατού! Μαζί του όμως σύρθηκε κι ο κυρ-Γιάννης, ο πατέρας του, με την προβοκατόρικη κατηγορία οτι ήταν λέει...δρών κομμουνιστής! Ο άνθρωπος δεν είχε ιδέα! Πατέρας και γιός στο ίδιο κελλί, πέρασμα απο στρατοδικείο και για τους δύο με συνοπτικές διαδικασίες και η καταδίκη: Θάνατος. Ο κυρ-Γιάννης, δε τη γλύτωσε. Εκτελέστηκε μαζί με άλλους πατριώτες, λίγο πρίν ξημερώσει η λευτεριά. Το χτύπημα για τον Φιλοποίμενα, πολύ μεγάλο. Το όνειρό του χτιζόταν με το αίμα του ίδιου του πατέρα του. Μετά απο 4 μήνες κράτηση κάτω απο συνθήκες κόλασης, ο Φιλοποίμην αφήνεται ελεύθερος απ τους Γερμανούς που εγκατέλειπαν άρον άρον την Αθήνα, μη θέλοντας να προχωρήσουν σε άλλες εκτελέσεις φοβούμενοι αντιποινα απ τους αντάρτες του Ζέρβα και του Βαφιάδη. Βγαίνοντας απ το κολαστήριο, ο Φιλοποίμην αντί να κάτσει να συνέλθει απ τη τραγωδία που τον χτύπησε (4 μήνες κάτεργο, βασανιστήρια και εκτέλεση του πατέρα του), το μόνο που βρήκε να κάνει ήταν να ... γεμίσει τη κάμερα με φίλμ (κακής ποιότητος που το βρήκε στις αποθήκες των Γερμανών) και να βγεί στους δρόμους για να αποθανατήσει τις εκδηλώσεις του κόσμου για την απελευθέρωση!!! Ε, δεν έχεις το Θεό σου! αναφώνησε έξαλλη η κυρία του, η Τζέλλα! Εμ, αμα τον είχε, θα μπορούσαμε κι εμείς οι κατα πολύ μεταγενέστεροι να δούμε το τί παντζουρλισμός γινόταν τότε? Δέ νομίζω!

Τελειώνωντας και μ αυτά, οι μέρες που ήρθαν ηταν μέρες περισυλλογής. Κλεισμένος μέσα στο δωματιάκι της οδού Στουρνάρα, μετρούσε τον απολογισμό της καταστροφής. Τα μηχανήματα όλα του τα κατέσχεσαν οι Γερμανοί. Μόνο τα εργαλεία μείνανε και κάτι νεγκατίφ που μάζεψε απο δω κι απο κεί. Κοίταγε συνεχώς συλλογισμένος το ... σήμα της φίρμας του που είχε σχεδιάσει ένα κάρο φορές. Αραγε, πόσο να απέχει απ την υλοποίηση του ονείρου του? Και τι όνειρο είχε? Μόνο να κάνει ταινίες? Και τι ταινίες τελικά ήθελε ο κόσμος? Δακρύβρεχτα μελό σαν εκείνο που γύρισε και τον έκλεισαν μέσα?

Τις σκέψεις του τις έβαλε σε τάξη ο Καβουκίδης κι ο Σακελλάριος μαζί με τον Τζαβέλλα. Α, για τον Τζαβέλλα, πρωτοάκουσε απ τη γυναίκα του, όταν είχε πάει εκείνη να τον δεί στα κελλιά των μελλοθανάτων της οδού Μέρλιν! Ηθελε λέει, να κάνει ταινία μαζί του όταν θά βγαινε απ τη φυλακή! Εδώ ο κόσμος χανόταν, απο ώρα σ΄ώρα μπορεί να τον πήγαιναν για εκτέλεση, αυτός το βιολί του! Ταινία με τον Τζαβέλλα!!!! Με το δίκιο της η κυρα-Τζέλλα σταυροκοπιόταν!

Μαζί λοιπόν, οι τρείς τους, Καβουκίδης, Σακελλάριος, Τζαβέλλας, έδωσαν τη γραμμή πλεύσης στον υθίνοντα νού. Ο Φιλοποίμην κατέληξε πλέον τί κινηματογράφο θα κάνει. Κι ο Θεός βοηθός! Αλλωστε, το "έργο" το χε ξαναδεί, με την κατάρρευση της Dag Films και με τη δική του κουτουράδα με τα ΕΚΣ και το Τραγούδι του Χωρισμού. Αλλα λάθη δε χωράνε. Οι δικές του ταινίες έπρεπε να ξεχωρίζουν. Αργά η γρήγορα, ο ανταγωνισμός θα γινόταν πολύ μεγάλος. Ο κόσμος δεν είχε άλλη διασκέδαση απ το σινεμαδάκι τότε. Αλλά αυτό δε λέει τίποτε απο μόνο του. Ο σκοπός είναι η ποιότητα της διασκέδασης. Αλλο η ταβέρνα και το καπηλιό κι άλλο το ρεστοράν με τα παπιονέ γκαρσόνια. Ε, λοιπόν, εκείνος θα του τη προσέφερε σε πιάτο πολυτελείας. Τα όπλα που θα χρησιμοποιούσε? Πρώτον την Τεχνική, δεύτερον το Σενάριο (καλύτερο θέμα, καλύτεροι διάλογοι, μεγάλος σεβασμός στη γλώσσα και τη κουλτούρα), τρίτον πολύ καλά σκηνικά, τέταρτον οι ηθοποιοί. Πέμπτον? Δεν έχει? Ο Σκηνοθέτης? Εντάξει, είναι κι αυτός, αλλα άμα δεν υπάρχουν τα προηγούμενα 4, τι θα κάνει ο σκηνοθέτης? Καλώς, εντάξει, πέμπτον ο σκηνοθέτης. Σάμπως κι εκείνος δεν πήγε να τον κάνει και τα θαλάσσωσε? Σωστό. Αρα? Ναι, με σιγουριά, πέμτον, ο Σκηνοθέτης. Και πού θα τους βρείς τους σκηνοθέτες? Εχει κανέναν που να σπούδασε στο Χολυγουντ εδώ πέρα? Οχι. Αρα? Πρέπει να τους φτιάξουμε. Να τους δημιουργήσουμε εμείς. Μα καλά, σινεμά θα κάνουμε ή θα ανοίξουμε σχολή κινηματογράφου? Και γιατί όχι και τα δύο? Αμα κι οι άλλοι είναι παθιασμένοι σαν αυτόν, ναι, και τα δύο. Θα ρθουν πολλοί να θητεύσουν εδώ. Θα διαλέγουμε τους καλύτερους και θα προχωράμε. Ωραία σχέδια. Αλλά αυτοί οι τέσσερις τοίχοι ρε παιδί μου, πολλοί μικροί για να μας χωρέσουν. Θα φύγουμε απο δώ. Η Στουρνάρα δε μας χωράει πλέον. Θα πάμε αλλού.

Κι έτσι, ο νεαρός ξεροκέφαλος παρ ολίγον δικηγόρος, άνοιξε τα φτερά του διάπλατα και σκέπασε τους πάντες. Σχεδόν με το τίποτε, με το μή διαθέσιμο, αλλά με το όραμα και το μεράκι, προχώρησε παρακάτω. Δεν είχε το δικαίωμα να αποτύχει. Επρεπε να πετύχει. Να πετύχει για τον πατέρα του που πλήρωσε με τη ζωή του το όραμά του, για κείνον, για το κόσμο που περίμενε απ αυτόν όπως τότε με τη Φωνή της Καρδιάς, για τη πατρίδα που τόσο υπεραγαπούσε.

Πρώτα απ όλα λοιπόν, η τεχνική. Κατασκευάζει το πρώτο μηχάνημα με εγγραφη του ήχου πάνω στο φίλμ με λυχνίες παλλόμενου φωτός. Πολύ καιρό το κλωθογύριζε στο δαιμόνιο μυαλό του και με τη βοήθεια του Σαλίβερου, ενός τεχνίκού των πρώιμων ηλεκτρονικών, μεγάλο κεφάλι, το κατόρθωσε. Παγκόσμια πατέντα! Αργότερα, ο Σκούρας που στο μεταξύ είχε γίνει διευθυντής της Twentieth Century-Fox, αγόρασε τη πατέντα, ή μάλλον του την έδωσε ο ίδιος ο Φιλοποίμην και οι Αμερικάνοι έγιναν πιο πλούσιοι και δυνατοί τεχνικά απο έναν...δικηγόρο! Και να ταν μόνο αυτό? Πρώτος εκείνος (στον κόσμο, έτσι?) βγάζει τον ομιλούντα κινηματογράφο στα...θερινά σινεμά που τα εξοπλίζει με μεγαλύτερης δύναμης μηχανήματα. Μη βιάζεστε, έχει κι άλλο. Πολύ αργότερα, κι όταν τα αμερικανάκια μας καυχιώταν για τρικολορ και τετρακολόρ, αυτός κάνει ένα μιούζικάλ με το Δαλιανίδη, Αμερικαν στάιλ, το Κορίτσια για Φίλημα και το γυρίζει... Dolby Stereo!!! Με ειδικούς κινητήρες αγωγής ήχου που γράφουν στεροφωνικά πάνω στο φίλμ και εξοπλίζοντας κατάλληλα το Αττικόν, όπου έκανε η ταινία τη πρεμιέρα της εκεί και...η πρώτη Dolby Stereo ταινία είναι πλέον παγκόσμιο γεγονός!

Δεύτερον, το Σενάριο. Οι ταινίες που έπρεπε να ξεχωρίζουν απ τις άλλες. Που θα είχαν να πούν κάτι διαφορετικό, όχι ξένο προς το κόσμο, αλλά κάτι που θα τον προβλημάτιζε όσο τον...ξεκούραζε. Πρώτη πρόταση που του έρχεται στο γραφειάκι με τα εργαλεία και τις διαλυμένες κάμερες, η Τελευταία Αποστολή, απ τον Νίκο Τσιφόρο. Τι το διαφορετικό είχε? Αν είχε λέει? Γυναίκα Ελληνος Αξιωματικού μέσα στη Κατοχή να τα φτιάχνει με...Γκεσταμπίτη!!! Τι???? ανέκραξε η λογοκρισία με το που γυρίστηκε η ταινία! Ποιός είν αυτός που τολμάει να διασύρει τις ... τιμημένες γυναίκες των τιμημένων Ελλήνων Αξιωματικών του τιμημένου ελληνικού Στρατού!!! Και προσέξτε: Oι τιμημένοι των .. τιμημένων αλληλοσφάζονταν ακόμη με τα αδέρφια τους στον Εμφύλιο! Σπίλωση γοήτρου τέτοιες ώρες? Ούτε συζήτηση!

Αντε πάλι συλλήψεις, αντε πάλι κρατητήρια! Αλλά οι...τιμημένοι έκαναν πίσω, γιατί ο ...ξεροκέφαλος έστειλε την ταινία να εκπροσωπήσει την Ελλάδα (μάλιστα κύριοι, εμάς, εν έτι 1948!) στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Ευρώπης, αυτό των Καννών! Eδώ η Eυρώπη δεν ήξερε κάν οτι υπάρχουμε κινηματογραφικά, ξαφνικά είδαν τη φαλάκρα του Τσιφόρου να γυαλίζει και στη μασχάλη του να κρατάει τη μπομπίνα της ταινίας του που έγραφε Μade in Greece! Ε, τί, εμείς θα φυλακίζουμε τον παραγωγό ενώ η ταινία του μπορεί και να μας κάνει να στρίβουμε τις μουστάκες μας απο ικανοποίηση για το Welldone Greece? Ποτέ! Βγάλτε τον! Αλλά η Τελευταία Αποστολή δεν ήταν μόνο διαφορετική σεναριακά, ήταν και ... τεχνικά! Διότι εδώ ο Φιλοποίμην βάζει τα πρώτα ελληνικά κινηματογραφικά εφφέ! Αλλη πρωτιά! Διότι πολεμική ταινία άνευ εφφέ είναι καφές άνευ καιμάκι! Ετσι?

Δεύτερη πρόταση, η Νεκρή Πολιτεία. Παράξενο και σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ απο τον Φρίξο Ηλιάδη, που ξένισε το κοινό που ήταν συνηθισμένο να βλέπει Γκρεμισμένα όνειρα, Λυπηθείτε το παιδί μου κλπ. Και το αποτέλεσμα ήταν να .. πατώσει βέβαια ταμειακά. Ομως η πρωτιά του Μεθύστακα, σήκωνε πειραματισμούς με το ταμείο. Ακολούθησαν κι άλλες πολλές, θα τις αναφέρουμε πιο κάτω.

Τρίτον, τα σκηνικά. Τα ντεκόρ δηλαδή. Το μεχρι τοτε συνήθες ήταν κάτι φλού σκηνικούλια ή κάτι απο φυσικοί χώροι κλπ, που ο Φιλοποίμην τά βλεπε και τα απεχθανόταν. Σκηνικά επαγγελματικά λοιπόν, φροντισμένα και αληθινά. Αμέσως κιόλας, αρχής γενομένης απ τη Βίλλα με τα Νούφαρα, το σκηνικό των...σκηνικών αλλάζει άρδην. Υπεύθυνος γι αυτό, ο Μάριος Αγγελόπουλος, πολύ μεγάλος καλλιτέχνης της εποχής. Αλλά απο ένα σημείο και μετά, ο Μάρκος Ζέρβας, ήταν αυτός που είχε (και) την επιμέλεια των σκηνικών. Μηχανικός ήχου, ντεκόρ, διεύθυνση παραγωγής... Τι άλλο πια να εκάνε το Alter Ego του... ξεροκέφαλου? Να ψήνει και καφέδες στο τεχνικό επιτελείο? Αλλη ιστορία αυτός, τέλος πάντων. Τα ονόματα των σκηνογράφων βέβαια δεν σταματούσαν εδώ. Ανάλογα με την ταινία, επιστρατεύονταν και ο καλύτερος της αγοράς! Τσαρούχης, Φωτόπουλος, Βαχλιώτης είναι λίγα μόνο ονόματα απ τους σπουδαίους που πέρασαν και έστησαν τις ταινίες με τα ντεκόρ τους.

Τέταρτον, οι ηθοποιοί. Εδώ το πράμα έχει πολύ ψωμί. Απο πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις! Ατέλειωτη η ουρά των στάρ και των καλλιτεχνών-ογκόλιθων που στάθηκαν ή μεγαλούργησαν ή δημιουργήθηκαν μέσα στα στούντιο του παρ' ολίγον δικηγόρου! Η φιλοσοφία λοιπόν του στάρ-σύστεμ, με πρωτοπόρο τον Φιλοποίμενα, στρογγυλοκάθεται στην οδό Χίου, έχοντας ώς σημαιοφόρο ασφαλέστατα την Αλίκη. Αυτήν, που ο Φιλοποίμην τη πρώτη μέρα κιόλας σε οντισιόν που έκανε για τη Θεία απ το Σικάγο, την πέταξε έξω απ το γραφείο του γιατί λέει...ήταν πολύ μικρή για να παίξει τη Θεία!!! Ακουσον άκουσον θράσος το παλιοκόριτσο!!! Ακου να παίξει τη Θεία!!! Ο Σακελλάριος όμως επέμενε σ' αυτήν. Και η Αστέρω τον δικαίωσε.

(Αυριο πάλι παιδιά, ξημερωθήκαμε πάλι, είχαμε δεν είχαμε)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
η πρωτη ταινια της Φίνος Φίλμ <<η φωνη της καρδιας>>


picture.php



 
Τα εγκαίνια των νέων στούντιο της Φ.Φ. (Απρίλιος 1970)

getphoto.php


Χρόνης Εξαρχάκος,Τζέλλα Φίνου,Κώστας Πρέκας,Μαίρη Χρονοπούλου,Γιώργος Φούντας,Φιλοποίμενας Φίνος,Ζωή Λάσκαρη,Δημήτρης Παπαμιχαήλ,Μάρθα Κουτουμάνου,Νόρα Βαλσάμη,Ζωζώ Σαπουντζάκη
 
technikacosmos είπε:
Μη βιάζεστε, έχει κι άλλο. Πολύ αργότερα, κι όταν τα αμερικανάκια μας καυχιώταν για τρικολορ και τετρακολόρ, αυτός κάνει ένα μιούζικάλ με το Δαλιανίδη, Αμερικαν στάιλ, το Κορίτσια για Φίλημα και το γυρίζει... Dolby Stereo!!! Με ειδικούς κινητήρες αγωγής ήχου που γράφουν στεροφωνικά πάνω στο φίλμ και εξοπλίζοντας κατάλληλα το Αττικόν, όπου έκανε η ταινία τη πρεμιέρα της εκεί και...η πρώτη Dolby Stereo ταινία είναι πλέον παγκόσμιο γεγονός!
Κατι δεν παει καλα εδω. H πρωτη εγχρωμη stereo ταινια ηταν φυσικα η Φαντασια το 1940 χρησιμοποιοντας το συστημα Fantasound. To 1965 που βγηκε το Κοριτσια για Φιλημα ηταν ηδη σχετικα κοινη η χρηση του stereo στον αμερικανικο κινηματογραφο. Το Dolby Stereo κυκλοφορησε το 1976 και ετσι ειναι προφανως αδυνατο να ειχε χρησιμοποιηθει το 1965!

Μηπως αυτο που εννοεις ειναι οτι ειναι η πρωτη stereo ταινια ελληνικης παραγωγης;
 
<<Η Φίνος Φίλμ λοιπόν, ένα βήμα πρίν τη χρεωκοπία>> κανεις πλακα???

Υπηρξε δηλαδη η φινος ποτε ενα κλικ πριν την χρεωκοπια? Αλλο και τουτο! Θα πρεπει να ηταν στην αρχη της ομως τοτε. Αυτο θα πει καθε αρχη και δυσκολη...

Ξερει αληθεια κανεις ποτε ξεκινησε και ποια ηταν η πρωτη της ταινια?
 
Ξερει αληθεια κανεις ποτε ξεκινησε και ποια ηταν η πρωτη της ταινια?

Η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε ο Φιλοποίμην Φίνος αλλά ήταν "Σκούρας Φιλμ" είναι "Το Τραγούδι Του Χωρισμού" το 1940. Η πρώτη ταινία όμως της Φίνος Φιλμ είναι "Η Φωνή Της Καρδιάς" το 1943.
 
Η Φίνος Φιλμ βρέθηκε πριν τη χρεωκοπία στο τέλος. Από όσο ξέρω, τέθηκε θέμα για το αν θα έπρεπε η Τζέλλα να αποδεχτεί την κληρονομιά του συζύγου της που πέθανε το 1977. Νομίζω ότι τελικά η εταιρία σώθηκε επειδή η ΕΡΤ αγόρασε τις ταινίες του Φίνου για να τις προβάλει στην τηλεόραση (αν δεν κάνω λάθος βοήθησε και ο Δημήτρης Χορν σ' αυτό που ήταν διευθυντής της ΕΡΤ εκείνη την περίοδο, διορθώστε με αν κάνω λάθος) και η εταιρία πούλησε τα στούνιο και συνέχισε να διαθέτει κάποια εργαστήρια σε άλλους παραγωγούς.
 
Πρεπει να βγει μια καινουργια Φινος Φιλμς για να ερθει η ανανεωση.Η Φινος Φιλμς ειναι η ιστορια ολοκληρου του Ελληνικου Κινηματογραφου.Αυτα ειχα να γραψω.Θα μπορουσα να γραψω περισσοτερα αλλα δεν μου το επιτρεπει ο χρονος.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το τραγούδι του χωρισμού

Η μοναδική ταινία που φέρει την υπογραφή στη σκηνοθεσία του Φίνου. Δεν είναι - όπως προείπαμε - παραγωγής Φίνος Φιλμ, μια και η Φίνος δημιουργήθηκε 3 χρόνια αργότερα, αλλά ο Φίνος ήταν συμπαραγωγός με τον Σκούρα και τους Δριμαρόπουλους. Η ταινία ήταν μία τραγική αποτυχία. "Ο Μπόγρης μας έδωσε ένα ωραίο σενάριο και εμείς φτιάξαμε ένα πιλάφι" είπε αργότερα ο Φίνος. Η ταινία πάντως διαθέτει ιστορική αξία. Είναι η πρώτη ομιλούσα ελληνική παραγωγή επί ελληνικού εδάφους, χάρη φυσικά στο ταλέντο και στις ευρεσιτεχνίες του Φίνου. Τον Κωνσταντάρα ντουμπλάρει ο διάσημος τραγουδιστής της εποχής Πέτρος Επιτροπάκης. Το φιλμ γυρίστηκε στα πρώτα στούντιο του Καλαμακίου, που καταστράφηκαν λίγο μετά από τους Γερμανούς.

Η φωνή της καρδιάς

Η ταινία, γυρισμένη στην καρδιά της κατοχής, ήταν μια τεράστια εμπορική επιτυχία με 102.237 εισιτήρια στην πρώτη προβολή και ήταν η πρώτη ταινία παραγωγής Φίνος Φιλμ - συμπαραγωγή με τον Γιώργο Καβουκίδη.

Τη φωνή του Αιμίλιου Βεάκη ντουμπλάρει ο Τζαβαλάς Καρούσος εκτός από μία λέξη, ένα "εγώ" που ακούγεται με τη φωνή του Βεάκη, μια και ο μέγιστος Έλλην ηθοποιός δεν τα κατάφερνε στο ντουμπλάζ και ο ήχος ακόμα δεν ήταν σύγχρονος.

Στην ταινία κάνουν την πρώτη τους εμφάνιση στο σινεμά ο Δημήτρης Χορν, η Καίτη Πάνου και η μικρούλα μετέπειτα Σμαρούλα Γιούλη, που αναγραφόταν στους τίτλους ως "η μικρή Σμάρω".

Η πρεμιέρα της ταινίας στον κινηματογράφο "Ρεξ" ήταν ένα μεγάλο γεγονός στη γερμανοκρατούμενη Αθήνα, και ένα τεράστιο πλήθος με αναμμένες λαμπάδες περίμενες τους ηθοποιούς.

Κατά το ντουμπλάζ ο συνθέτης Χ. Χαιρόπουλος απείλησε να παραιτηθεί επειδή στην ταινία ακουγόταν ένα ρεμπέτικο, αλλά και μουσική τζαζ από τον Γιάννη Σπάρτακο.

Πηγή: Ταινίες για φίλημα - ένα αφιέρωμα στον Φιλοποίμενα Φίνο και τις ταινίες του, Ι. Τριανταφυλλίδης, Εκδόσεις Εξάντας

Υ.Γ.

Αν σας ενδιαφέρει, μπορώ να ανεβάσω και τις υποθέσεις των δύο ταινιών + φωτογραφίες
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Το Τραγούδι του Χωρισμού

Ένας νησιώτης ψαράς συνδέεται με μια νησιωτοπούλα, αλλά κάποια μέρα που φτάνει στο νησί η πλούσια Μιράντα, γοητεύεται από αυτή και πλέκεται ένα ειδύλλιο. Η Μιράντα παίρνει τον νεαρό στην Αθήνα, όπου προσπαθεί να τον κάνει διάσημο τραγουδιστή, αλλά κάποια στιγμή ο νεαρός μετανιωμένος επιστρέφει στο νησί και στην παλιά του αγαπημένη.

DSCN1436.jpg

DSCN1434.jpg

DSCN1437.jpg

DSCN1435.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Η Φωνή της Καρδιάς




Ο κυρ-Σπύρος μόλις βγήκε από τη φυλακή μετά από χρόνια γιατί είχε σκοτώσει τον εραστή της γυναίκας του και ψάχνει να βρει την κόρη του. Στο ταβερνάκι όπου εργάζεται συχνάζει μια κοπέλα, η οποία είναι η χαμένη του κόρη, αλλά αυτός δεν το ξέρει. Μια αμοιβαία συμπάθεια δημιουργείται μεταξύ τους, και προσπαθεί να τη βοηθήσει να παντρευτεί τον νέο που αγαπάει, τον οποίο δεν θέλει η μητέρα της που έχει ξαναπαντρευτεί.

 




DSCN1439.jpg

DSCN1438.jpg
 
Πανεμορφες οι φωτογραφιες, caprice! Ο Κωνστανταρας και η Πανου νεοτατοι και αγνωριστοι....

Σε ευχαριστουμε πολυ!!
 
η ζωή του φίφη πρέπει να γίνει ταινία
 
o ανθρωπος τον κινηματογραφο τον ειχε σαν μερακι οχι σαν κερδος.και αν εβγαζε και κατι παλι εκει τα εριχνε.και πολλους νεους σκηνοθετες αν πιστευε στο ταλεντο τους τους εμπιστευοταν.δεν κοιτουσε απλα να του φερουν εισητηρια.ειχε δωσει αρκετες συνεντευξεις που ολα αυτα τα υποστηριζε.
 
Ο Φίνος με την Αλίκη

attachment.php


Συνεργείο εξωτερικών γυρισμάτων και όπως - όπως μακιγιάζ στον Ντίνο Ηλιόπουλο.

attachment.php
 
Πίσω
Μπλουζα