Φυσαρμόνικα melodica!!!

gomfaios

Retro Member
Joined
29 Οκτ 2008
Μηνύματα
201
Αντιδράσεις
46
να και ενα πολυ αγαπημενο παιχνιδι απο τη δεκαετεια του 1970 που ακουστηκε απο πολλα παιδικα χειλη...

15302.jpg

...η φυσαρμονικα melodica κυκλοφορησε στην ελλαδα στις αρχες της δεκαετειας του 1970 απο τους αδερφους Απεργη

#) μια πολυ γλυκεια αναμνηση #) των παιδικων μας χρονων #)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Xμ ειχα πολλες κατα καιρους. Αλλα ηταν αλλο μοντελο, θυμαμαι πως ηταν συνηθως πορτοκαλι χρωμα και τα πληκτρα μπλε ή πολυχρωμα. Εννοειται οτε δεν καταφερα να παιζω παρα παρηγαγα σταθερα θορυβο, γιαυτο και εξαφανιζονταν συχνα...
 
Με την melodica Λεγανε καλαντα οι προχωρημενοι και νομιζω οτι κονομαγαν και περισσοτερα.

Απο την αλλη εγω ειχα την κανονικη μικρη ασημενια φυσαρμονικα ,οχι οτι εμαθα ποτε να παιζω.
 
Οι μελοντικες της πλακας ητανε κιντρινες με πολυχρωμα κουμπια.

Οι καλες ηταν, αν θυμαμαι καλα, κατι πρασινες-ασπρες με ασπρα-μαυρα κουμπια
 
Είχα πάρει το 1995 αλλά σε μαύρο χρώμα...έλεγα κι εγώ τα κάλαντα με αυτή.Θυμάμαι έκανε 7.000 δρχ.
 
Οι αυθεντικες melodiκες ηταν (και ειναι) αυτες τις Hohner

http://www.hohnerusa.com/index.php?344

Εχω ακομα την κοκκινη Alto - ειχα και την πρασινη soprano - ενω τοτε κυκλοφορουσαν και αλλα μοντελα που δεν τα βλεπω στον καταλογο, οπως η πορτοκαλια και η γκριζα.
 
Wally είπε:
Οι μελοντικες της πλακας ητανε κιντρινες με πολυχρωμα κουμπια.Οι καλες ηταν, αν θυμαμαι καλα, κατι πρασινες-ασπρες με ασπρα-μαυρα κουμπια
Εχεις δικιο. Οι πρασινες ηταν οι Soprano και υπηρχαν και οι κοκκινες (ολοϊδιες, αλλαζε μονο το χρωμμα) οι οποιες ηταν οι Alto (ισως και το αντιστροφο, δεν καλοθυμαμαι). Στο γυμνασιο ειχαμε ορχηστρα και χορωδια, και το μεγαλυτερο μερος τις ορχηστρας ηταν αυτο με της μελοντικες.

Μαλιστα ο καθηγητης ηταν τοσο πορωμενος που αν δεν ησουν στην χορωδια-ορχηστρα δεν σου εβαζε πανω απο 16-17. Ενω αν ησουν, επαιρνες ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ 20 σε ολα τα τριμηνα.

Συνεπεια... επειδη οι μελοντικες μαθαινονταν ευκολα και ηταν και φθηνοτερες, το μερος της ορχηστρας με αυτες απαριθμουσε πανω απο 50 ατομα. Αυτο ακριβως που ηθελε αυτος! Μιλαμε για τρελες συναυλιες στις γιορτες! Εγω ειχα κληρονομησει μια πρασινη του αδερφου μου που ηταν 5 χρονια μεγαλυτερος. Ακομα υπαρχει.
 
Ειχα και εγω μια τετοια melodica :)

Την θυμαμαι που προσπαθουσα να παιξω (αλλα εβγαιναν παραφωνοι ηχοι)

Τεσπα.. την εσπασα και επειδη στο σπιτι μας δεν πεταγαμε ποτε τιποτα για ενα μεγαλο διαστημα την εβλεπα να περιφερεται και σπασμενη (ετσι την θυμαμαι).

Μετα την ανοιξα (την αποτελειωσα δηλ) και εμαθα και πως δουλευει #)
 
Tην πράσινη τη soprano είχα και εγώ!!!

Μου ήταν πολύ εύκολο να παίζω και είχα μάθει πολλά τραγουδάκια μεταξύ των οποίων και τα κάλαντα.

Δε θυμάμαι αν όταν λέγαμε με την Κριό τα κάλαντα είχα τη μελόντικα, σίγουρα όμως με τον ξάδερφό μου τα πράγματα ήταν πολύ ανεβασμένα... Εγώ με τη μελόντικα, αυτός με το τριγωνάκι... άνοιγαν ως δια μαγείας όλες οι πόρτες στις γύρω πολυκατοικίες...

Prosperos anos... ::)
 
Ακόμα έχω την πράσινη soprano. Αύριο θα σας ανεβάσω φωτογραφία :D

Πάντως το τί κάλαντα έχω παίξει με αυτή δε λέγεται. Σίγουρα την έκανε την απόσβεση της!
 
Εγω ειχα την γκριζα (student). Ειχε λιγοτερες νοτες απο τις αλλες, συγκεκριμενα ειχε μονο μιαμιση οκταβα. Οι soprano και alto ειχαν 2 αλλα η soprano αρχιζε απο ντο ενω η alto απο φα (πιο ψηλα)

Μας ειχαν αναγκασει στο σχολειο να τις παρουμε για το μαθημα της μουσικης, το οποιο γινοταν αποκλειστικα με την εκμαθηση κομματιων στη μελοντικα. Φυσικα ημουν τοσο ελεϊνος που ειχα βαψει με μπλανκο τα πληκτρα για να γραψω πανω τις νοτες και ολα τα κομματια τα επαιζα με ενα δαχτυλο μονο!

Μετα που "προχωρησαμε" την επομενη χρονια η ταπεινη student αποδειχτηκε πολυ λιγη οποτε αναγκαστηκα να παρω και τη soprano.
 
Αυτή την σοπράνο μου την είχαν φέρει το 1980-1982 από εξωτερικό! Είχε και ένα κουμπάκι πίσω χαμηλά που αν το πάταγες και φυσούσες δυνατά δίχως να πατήσεις τα πλήκτρα έφευγαν...τα σάλια που διοχέτευες κατά το παιχνίδι :)

Paspartoo ειλικρινά επανέφερες όμορφες αναμνήσεις με το λινκ!

-------------------

Μόλις θυμήθηκα ένα τρελό σκηνικό που έγινε τότε και γελάω μόνος μου σαν χαζός :)

...έλεγα λοιπόν τα κάλαντα με τον μεγαλύτερο αδερφό μου -εποχή 1981-1982 το πολύ πήγαινα νήπιο η πρώτη δημοτικού- ο οποίος έπαιζε την μελόντικα και εγώ τραγουδούσα παίζοντας παράλληλα με το τριγωνάκι...σε κάποια φάση ο αδερφός μου "έχασε" το ρυθμό από τα κάλαντα και αφηρημένα έπαιξε το "ενα πρωινό" από την γνωστή ταινίων των αρχών της δεκαετίας του 70! Εγώ περισσότερο αφηρημένος ξεχάστηκα και τραγούδησα το ομώνυμο τραγούδι προκαλώντας το γέλιο της κυρίας που λέγαμε τα κάλαντα! Η όλη φάση της άρεσε τόσο που παρόλο την γνωστή στην γειτονιά και χαρακτηριστική τσιγκουνιά της μας έδωσε περισσότερα χρήματα από κάθε άλλη φορά!

Αυτά κάνετε και με συγκινήσατε με τα παλιοθέματα σας :)
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Juanita είπε:
Tην πράσινη τη soprano είχα και εγώ!!!
Μου ήταν πολύ εύκολο να παίζω και είχα μάθει πολλά τραγουδάκια μεταξύ των οποίων και τα κάλαντα.

Δε θυμάμαι αν όταν λέγαμε με την Κριό τα κάλαντα είχα τη μελόντικα, σίγουρα όμως με τον ξάδερφό μου τα πράγματα ήταν πολύ ανεβασμένα... Εγώ με τη μελόντικα, αυτός με το τριγωνάκι... άνοιγαν ως δια μαγείας όλες οι πόρτες στις γύρω πολυκατοικίες...

Prosperos anos... ::)
Την τελευταία φορά που τα είπαμε μαζί είχες τη μελόντικα. Και είχα μάθει κι εγώ τα κάλαντα αλλά εσύ ΄΄έκανες παιχνίδι΄΄. Εγώ ήμουν επί του τραγουδιού (ελαφριάς γκαρίλας ;) ) και του τριγωνακίου.
 
Είχα και εγώ την ίδια. Την είχα πάρει απο ένα πανυγήρι. Έπαιζα και το ζεϊμπέκικο της ευδοκίας...
 
Σας παρουσιάζω την Μελόντικά μου :)

DSC00644.JPGDSC00647.JPGDSC00648.JPG

Και εδώ φαίνεται το κουμπάκι που πίεζες για να βγούν τα σάλια :biglaugh:

DSC00650.JPG
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Τι μου θυμίσατε τώρα!! Είχα την ίδια που είναι στην 1η φωτο έτσι ακριβώς! Την κόκκινη! :)
 
Εγώ πάλι επειδή στα 5 μου, επειδή με θεωρούσαν οι δικοί μου παιδί θαύμα (πρώτα έμαθα να γράφω μουσική και ύστερα στο σχολείο) μου είχαν πάρει επαγγελματική μελόντικα παρακαλώ....

Όσο για την φυσαρμόνικα, και αυτή ήταν επαγγελματική. Μου την είχε κάνει δώρο μια γειτόνισα που της την είχε φέρει ο γιός της από το... Wild West!

Α... στα 5 μου είχα ήδη την πρώτη μου κιθάρα (μετά το γύρισα στο πιάνο)!
 
Η φυσαρμόνικα με το βαλιτσάκι της ΚΑΜΒΙΑ ήταν από τις καλές εκείνη την εποχή και αν θυμάμαι καλά ήταν και ψιλοακριβή γιατι μου είχαν βγάλει την πίστη οι δικοί μου μεχρι να μου την αγοράσουν..!!

Από την άλλη, η πλαστική κόκκινη melodica, ήταν πολύ φθηνή και την βρίσκαμε συνήθως στα παζάρια και στα πανηγύρια και ήταν πολύ δημοφιλές παιχνίδι..!!

Και όπως είπαν και πολλοί άλλοι, όντως οι πιο...προχωρημένοι έλεγαν με την συνοδεία της τα κάλαντα και μαζευαν όλα τα λεφτα..!!!

Από την εταιρεία ΑΠΕΡΓΗ, που αν θυμάστε είχε βγάλει κι ένα ακόμη παιχνίδι της ίδιας φιλοσοφίας...Φθηνό και πολύ δημοφιλές..!

http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?t=12203

Και μια φωτογραφία από την Melodica

24860.jpg
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Την είχα και εγώ και εννοείται πως έδινα ρέστα δημιουργικότητας.

Στην παραφωνία. :zip:

emot-wrongful.gif
Το άκουγα πολύ συχνά. Μα να μη με αφήνουν να εξωτερικεύσω την μουσική μου φύση;
wait.gif
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Eμένα πάλι για να είμαι ειλικρινής, θυμάμαι οτι γέμιζα σάλια...!! Πολλά σάλια μεσα στην φυσαρμόνικα...!!! Σε σημείο που βούλωνε και δεν επαιζε μετά καθόλου..!!! :( :( :(
 
Πίσω
Μπλουζα