Φωτογραφίες από το αρχείο της ΕΡΤ

αυτή η επιγραφή με το κυριλλικό αλφάβητο λέει Ρωσία άρα πρέπει να είναι από την εποχή των Τσάρων! Προ Οκτωβριανής επανάστασης δηλαδή.
 
Το ξενοδοχείο "Ξενίας Μέλαθρον" το οποίο στη φωτογραφία φαίνεται να αιωρείται στον αέρα ήταν στη συμβολή Βουκουρεστίου και Βαλαωρίτου
 
Στο 1591 τι είναι αυτό που μοιάζει με είσοδο σε υπόγειο καταφύγιο και το φυλάνε δυο φαντάροι με εφ' όπλου λόγχη; από κάτω, μάλλον από τα πρώτα πολυβόλα, με μανιβέλα! ενώ τα σύγχρονα παίρνουν την ενέργεια που χρειάζονται για την λειτουργία τους από το "κλώτσημα" των κινητών μερών, που ως μόνη πηγή ενέργειας έχουν το μπαρούτι της σφαίρας.
 
Στο 1598 αφήνω κατά μέρος την πρώτη φωτό όπου μάλλον απλώς σήμερον επ' ευκαιρία του [κάποιο γεγονός εδώ] ετελέσθη αγιασμός χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου μητροπολίτου κκ. Αγνώστου και πιάνω τις γαμήλιες φωτογραφίες που έχουν ζουμί.

Στην  πρώτη το ευτυχές ζεύγος έχει εξοβελιστεί στη δεύτερη σειρά, ενώ πρώτη θέση πίστα έχουν πιάσει μια φοβερή την όψιν πεθερά κι ένας συνοφρυωμένος πεθερός. Με δεδομένη τη αριστερή γριά και τον ασπρομούστακο και ασπρομάλλη γέρο πίσω, που χωριατοφέρνουν αλλά είναι πολύ νέοι για γονείς των πεθερικών, φτιάχνω ολόκληρο σενάριο. Είναι το άλλο πεθεροζεύγος, χαμηλότεροι κοινωνικά από το κεντρικό που είναι πιο αριστοκράτες και γι' αυτό δεν μοιάζουν και πολύ ενθουσιασμένοι που συγγενέψανε με τους παρακατιανούς. γι' αυτό και τους εξορίσανε στα περιθώρια. Η γηραιά κυρία με το μικρό κεφάλι και το γκρίζο φόρεμα δεξιά με μπερδεύει, πιο πολύ με γκουβερνάντα μοιάζει παρά την τιμητική της θέση. Η παρόμοια στάση των δύο κεντρικών πεθερικών, με ανοιχτά πόδια και χέρια στα γόνατα, δείχνει ότι γάμος ξεγάμος εδώ εξακολουθούν να κάνουν κουμάντο αυτοί. Άρα ο γαμπρός είναι σώγαμπρος. Αλλά όλο ξαναγυρνάω στο κεντρικό ζευγάρι. Πιο πολύ θα ταιριάζανε, με τα μούτρα αυτά, για φωτογραφίες προγόνων στον τοίχο κι όχι για ζωντανοί άνθρωποι που γιορτάζουν την ευτυχία του παιδιού τους,

Στην επόμενη φωτογραφία αντίθετα τα πεθερικά και γενικότερα οι παλιότερες γενιές λάμπουν δια της απουσίας τους, μια που όλοι είναι σχετικά νέοι. Ακόμη και η προγονική φωτογραφία στον τοίχο είναι σε σχετικά νεανική ηλικία. Μόνο η κυρία με το μωρό στην πίσω σειρά μπορεί να είναι μητέρα κάποιων από τις νεαρές υπάρξεις δίπλα της, όχι όμως και της νύφης η οποία μου φαίνεται αυτό που επιεικώς τότε λεγόταν "μεγαλοκοπέλα". Κι ενώ ο γαμπρός και οι άλλοι μαντράχαλοι (εκτός του μπόμπιρα μπροστά) χαμογελάνε, η νύφη έχει ένα τελείως δυσκοίλιο ύφος. Κι ενώ αυτή δεν λέει πολλά από εμφάνιση, οι κοπέλες πίσω της είναι πολύ ομορφότερες. Ειδικά η ανέκφραστη νεαρά με τα έντονα ζυγωματικά ακριβώς πίσω από τη νύφη, που δεν θυμίζει τόσο Ελληνίδα.

Η επόμενη φωτογραφία λέει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία που μακάρι να την ξέραμε. Γάμος είναι αυτός ή μνημόσυνο με κόλλυβα? (δείτε το τραπέζι μπροστά στη νύφη). Παρά την παρουσία μεγαλόσχημου ιερωμένου με επανωκαλλύμαυχο, άρα από αρχιμαντρίτης και πάνω, ακόμη και δεσπότης, δεν μοιάζει να είναι γάμος σε κανονική εκκλησία αλλά σε κάποιο δωμάτιο ή σε γωνιά μεγαλύτερης εκκλησίας. Άλλωστε δείτε πόσο στριμωγμένοι είναι όλοι, παρά το ότι δεν είναι δα και μεγάλο πλήθος και η φωτογραφία είναι κατά τη διάρκεια του μυστηρίου κι όχι στημένη πόζα μετά. Η νύφη είναι μεγάλη σε ηλικία και όχι μόνο δεν φοράει άσπρα αλλά ούτε καν ένα φουστάνι ανοιχτου χρώματος - πιο πολύ μου μοιάζει με αυστηρό ταγιέρ, το οποίο ελάχιστα ελαφραίνει με τα λουλούδια και το αστείο πράμα στο κεφάλι της. Οι πέρλες μάλλον επιτείνουν την αυστηρότητα, κι όσο για το ύφος της, δείχνει να θέλει να είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί. Ο γαμπρός, αντίθετα, μοιάζει πανευτυχής. Όλα αυτά μου δείχνουν μια τελετή που έγινε βιαστικά και χωρίς προετοιμασίες και χωρίς ίχνος ρομαντισμού.

Σε σύγκριση με αυτές η τελευταία φωτογραφία δεν θα είχε τίποτε ενδιαφέρον αν έλειπε ο κύριος δεξιά ο οποίος, την ώρα που ο φωτογράφος τους έλεγε ότι θα βγει το πουλάκι, αποφάσισε ότι θα ήταν καλή ιδέα να μας γυρίσει τα οπίσθια και να αλλάξει θέση, σαν να ήταν από τελείως άλλο ανέκδοτο.
 
Πίσω
Μπλουζα