Φωτογραφίες από το αρχείο του Εθνικού Θεάτρου

[Θεία Λένα]

Αλέξης Σολομός (μέρος έβδομο)

Κροίσος (1963)

Πάνω: Ελένη Χατζηαργύρη (Η Άλλη ή Αρτοποιός). Κάτω: Νίκος Καζής (Γύγης), Έλλη Βοζικιάδου (Δάφνη).





Λευκή Βεντουράτου (Δ' Νέα), Γεωργία Ζάρπα (Γ' Νέα), Μαρία Μοσχολιού (Θόη).




Ελένη Χατζηαργύρη (Η Άλλη ή Αρτοποιός), Θάνος Κωτσόπουλος (Κροίσος), Θάνος Λειβαδίτης (Άτυς), Βασίλης Κανάκης (Άδραστος), Νίκος Παπακωνσταντίνου (Σάνδανις), Βασίλης Παπανίκας (Πρεσβευτής).




Το όνειρο (1963)

Πρώτη από αριστερά, όρθια: Ελένη Ρήγα (Μια κορίστα), Γιάννης Στεφάνου (Υποβολέας), Ελένη Χαλκούση (Θυρωρός), Κική Διόγου (Μια μπαλλαρίνα), Σταύρος Ρωμανός (Κοσμήτωρ της Θεολογίας), Γκίκας Μπινιάρης (Κοσμήτωρ της Ιατρικής), Γιάννης Αποστολίδης (Γενικός επιθεωρητής της Παιδείας), Μιχάλης Καλογιάννης (Κοσμήτωρ της Φιλοσοφίας), Άρης Μαλλιαγρός (Κοσμήτωρ της Νομικής). Θίασος.




Μπροστά: Θόδωρος Μορίδης (Διευθυντής του Λοιμοκαθαρτηρίου), Νίκος Τζόγιας (Αξιωματικός), Πέτρος Φυσσούν (Ποιητής), Γεωργία Ζάρπα (Λίνα). Θίασος.




Ελένη Ρήγα (Μια κορίστα), Γιάννης Στεφάνου (Ένας υποβολέας), Κική Διόγου (Μια μπαλλαρίνα), Στέλιος Βόκοβιτς (Τοιχοκολλητής), Νίκος Τζόγιας (Αξιωματικός), Άρης Βλαχόπουλος (Τζαμάς), Μάτα Μιχαλαρέα (εκτός διανομής, μ.τ.ρ.), Φλώρα Κωστοπούλου (εκτός διανομής, μ.τ.ρ.).



Σφήκες (1963)

Χριστόφορος Νέζερ (Φιλοκλέων), Μιχάλης Καλογιάννης (Ξανθίας), Θόδωρος Σαρρής (Μίδας).



Ο Χορός. Στο κέντρο, μπροστά: Χριστόφορος Νέζερ (Φιλοκλέων). Στο κέντρο, πίσω: Μιχάλης Καλογιάννης (Ξανθίας).




Στέλιος Βόκοβιτς (Βδελυκλέων), Ευάγγελος Πρωτοπαππάς (Σωσίας), Χριστόφορος Νέζερ (Φιλοκλέων), Θόδωρος Σαρρής (Μίδας), Δήμητρα Σερεμέτη (μ.τ.ρ.), Γιώργος Καρέτας (Συμπότης).



Αντώνιος και Κλεοπάτρα (1964)

Άννα Συνοδινού (Κλεοπάτρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Αντώνιος).



Άννα Συνοδινού (Κλεοπάτρα), Θάνος Κωτσόπουλος (Αντώνιος).




Νίκος Καζής (Έρως), Θάνος Κωτσόπουλος (Αντώνιος).




Το ατλαζένιο γοβάκι (1964)

Βέρα Ζαβιτσιάνου (Δόνια Μουσική), Νίκος Καζής (Αντιβασιλέας της Νάπολης).




Όλγα Τουρνάκη (Χομπαρμπάρα), Άρης Μαλλιαγρός (Ναπολιτάνος λοχίας).




Νίκος Τζόγιας (Αφηγητής).




Μπροστά: Έλλη Λαμπέτη (Δόνια Προέσα). Πίσω: Κάκια Παναγιώτου (Φύλακας άγγελος).




Χριστός πάσχων (1964)

Νίκος Καζής (Ιωάννης ο Θεολόγος), Άννα Συνοδινού (Μήτηρ Θεού), Έλλη Βοζικιάδου (Κορυφαία Χορού).




Αριστερά: Γρηγόρης Βαφιάς; (Α΄Μαντατοφόρος). Στο κέντρο: Δεύτερη: Ζωή Σκουρλά (Κορυφαία χορού), Χρυσούλα Καριώρη (Κορυφαία χορού), Ελίζα Σένκε (Χορός), Έλλη Βοζικιάδου (Κορυφαία Χορού), Άννα Συνοδινού (Μήτηρ Θεού), Λευκή Βεντουράτου (Κορυφαία χορού), Φωτεινή Μανέτα (Κορυφαία χορού), Ίλντα Κοφίνο (Χορός). Δεξιά, δεύτερη: Χριστίνα Κουτσουδάκη (Χορός).




Θόδωρος Μορίδης ( (Ε΄Μαντατοφόρος), Άννα Συνοδινού (Μήτηρ Θεού).



Ειρήνη (1964)

Παντελής Ζερβός (Α' Δούλος), Χριστόφορος Νέζερ (Τρυγαίος), Κώστας Κοκκάκης (Κορυφαίος), Θόδωρος Σαρρής (Β' Δούλος




Παντελής Ζερβός (Α' Δούλος), Μιχάλης Καλογιάννης (Ιεροκλής), Χριστόφορος Νέζερ (Τρυγαίος).




Χριστόφορος Νέζερ (Τρυγαίος), Ελένη Κισκύρα (Ειρήνη).



Ικέτιδες (1964)

Μπροστά, αριστερά: Πίτσα Καπιτσινέα (Δ΄Κορυφαία Χορού Δαναΐδων), Ελένη Χατζηαργύρη (Β΄Κορυφαία Χορού Δαναΐδων). Στο κέντρο: Πίσω: Μιράντα Ζαφειροπούλου (Χορός Δαναΐδων). Στο κέντρο, μπροστά: Άννα Συνοδινού (Α΄Κορυφαία Χορού Δαναΐδων). Δεξιά, μπροστά: Κάκια Παναγιώτου (Γ΄Κορυφαία Χορού Δαναΐδων), Έλλη Βοζικιάδου (Ε' Κορυφαία Χορού Δαναΐδων).




Άννα Συνοδινού (Α΄Κορυφαία Χορού Δαναΐδων)




* Το 1964 ο Σολομός φεύγει από το Εθνικό Θέατρο, σκηνοθετεί στο "ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ" και ταξιδεύει στις ΗΠΑ όπου επίσης ανεβάζει παραστάσεις. Στην Κρατική Σκηνή επιστρέφει το 1967 όπως θα δούμε παρακάτω.

 

[elephadas]

Βαριέμαι να πάω στο site του Εθνικού... ποιος ήταν υπεύθυνος για τα σκηνικά και τα κοστούμια των "Ικετίδων"? Ελπίζω να μην ήταν κανένας υπερδιάσημος, διότι τότε πώς τολμάω να τον κριτικάρω? Αλλά μου φαίνεται αστείο να τις βάζει να φοράνε "Αιγυπτιακά" μοντελάκια (ποιας εποχής?) και Αιγυπτιακό μακιγιάζ λες και ήταν κόρες κανενός Τούθμωση. Δεν στέκει ούτε καν μυθολογικά. Ο Δαναός ήταν υποτίθεται βασιλιάς στη Λιβύη και ο δίδυμος αδελφός του Αίγυπτος στην Αραβία αλλά κατέλαβε και την Αίγυπτο και της έδωσε το όνομά του. Άρα γιατί οι "Λίβυες" Δαναΐδες (που ΔΕΝ θέλανε να παντρευτούν τους ξαδέρφους τους) ήταν ντυμένες Αιγυπτιακά?

Επίσης, το άγαλμα πίσω από τη Συνοδινού είναι σαφώς εμπνευσμένο από τον Δία/Ποσειδώνα του Αρτεμισίου στο πιο πρωτόγονο (ή στο πιο μοντέρνο). Τελείως αναχρονιστικό, πράγμα όχι ενοχλητικό από μόνο του (στο κάτω-κάτω οι τραγωδίες υποτίθεται είναι διαχρονικές, αν και το διαχρονικό νόημα της συγκεκριμένης τραγωδίας μου διαφεύγει) αλλά πολύ χτυπητό διότι δεν δείχνουν έναν τσίτσιδο θεό γενικώς αλλά ένα ημιαντίγραφο ενός πολύ γνωστού αγάλματος που φτιάχτηκε κάπου 1000 χρόνια μετά από την υποτιθέμενη εποχή των γεγονότων.

 

[Θεία Λένα]

ποιος ήταν υπεύθυνος για τα σκηνικά και τα κοστούμια των "Ικετίδων"? Ελπίζω να μην ήταν κανένας υπερδιάσημος, διότι τότε πώς τολμάω να τον κριτικάρω?

Σκηνογραφία: Γιάννης Παππάς
Ενδυματολόγος: Γιάννης Μόραλης


Ο Παππάς δεν ξέρω ποιος είναι πάντως δεν έχει άλλη συνεργασία με το Ε.Θ.
Ο Μόραλης είναι.. ο Μόραλης ο γνωστός

 

[Θεία Λένα]

Αλέξης Σολομός (μέρος όγδοο)

Ένας ιδανικός σύζυγος (1968)

Άννα Γεραλή (Μέημπελ Τσίλτερν), Νίκος Καζής (Υποκόμης Γκόρινγκ), Γιάννης Αποστολίδης (Κόμης του Κάβερσαμ).



Μαίρη Αρώνη (Κα Τσήβλυ), Βάσω Μανωλίδου (Λαίδη Τσίλτερν).





Επτά επί Θήβας (1968)

Στέλιος Βόκοβιτς (Άγγελος), Νίκος Καζής (Ετεοκλής).




Κάκια Παναγιώτου (Α' Κορυφαία).



Έλλη Βοζικιάδου (Κορυφαία). Χορός.




Ιππής (1968)



Ευάγγελος Πρωτοπαππάς (Νικίας), Γκίκας Μπινιάρης (Παφλαγών), Χριστόφορος Νέζερ (Αλλαντοπώλης), Μιχάλης Καλογιάννης (Δημοσθένης).




Χριστόφορος Νέζερ (Αλλαντοπώλης).



Γκίκας Μπινιάρης (Παφλαγών).




Χριστόφορος Νέζερ (Αλλαντοπώλης), Θόδωρος Συριώτης (Χορός).




Μπέκετ (1969)

Νίκος Τζόγιας (Θωμάς Μπέκετ), Μάτα Μιχαλαρέα (Μία Γαλλίς), Στέλιος Βόκοβιτς (Βασιλεύς Ερρίκος Β' της Αγγλίας).




Άγγελος Γιαννούλης (Πάπας), Άρης Βλαχόπουλος (Καρδινάλιος Τσαμπέλλι).




Δημήτρης Μαλαβέτας (Καλογεροπαίδι), Νίκος Τζόγιας (Θωμάς Μπέκετ), Γιώργος Γεωργίου (Ένας καλόγερος).




Βίλμα Κύρου (Νέα βασίλισσα), Αλέκα Κατσέλη (Βασίλισσα μητέρα).



Η νεκρή βασίλισσα (1969)

Φωτεινή Μανέτα (Ντίνο ντε Μόρο), Ελένη Χατζηαργύρη (Ινές ντε Κάστρο).




Νίκος Καζής (Ντον Πέντρο), Ελένη Χατζηαργύρη (Ινές ντε Κάστρο).




Ζώρας Τσάπελης (Έγκας Κοέλιο), Νίκος Τζόγιας (Φερράντε).




Γιάννης Μαυρογένης (Λοχαγός Μπατάλα), Θόδωρος Δημήτριεφ (Μέγας ναύαρχος), Νίκος Καζής (Ντον Πέντρο), Κώστας Αθανασόπουλος, Άρης Βλαχόπουλος (Αλβάς Κονσάλβες), Ανδρέας Παπαδόπουλος, Γιώργος Καρέττας.




Βάκχαι (1969)

Πίτσα Καπιτσινέα (Α' Κορυφαία).




Σταύρος Ρωμανός (Θεράπων).




Γιάννης Αργύρης (Βοσκός).





Νίκος Τζόγιας (Πενθεύς), Βασίλης Κανάκης (Διόνυσος).

 

[NIOBH]

Αλέξης Σολομός (μέρος όγδοο)

Ένας ιδανικός σύζυγος (1968)

Η Μαίρη Αρώνη με τον Νίκο Τζόγια και τη Βάσω Μανωλίδου, και η διανομή του έργου.






Πηγή: "ΘΕΑΤΡΟ 68"

 

[elephadas]

Αν μου λέγανε ποιον ρόλο θα έπαιζε ο Νέζερ στους "Ιππής" θα έλεγα τον Δήμο (θα έλεγα τον γέρο-Δήμο αλλά αυτό παραπέμπει σε Βαλαωρίτη). Αυτός του ταίριαζε, αλλά είναι δευτερέυων ρόλος. Πρωταγωνιστής είναι ο αλλαντοπώλης, οπότε... (όμως σε μεταγενέστερη παράσταση την οποία είδα, πάλι με το Εθνικό και υποθέτω πάλι Σολωμός - βαριέμαι να ψάχνω στο αρχείο) ο Δήμος του Παντελή Ζερβού έκλεβε την παράσταση, ιδίως όταν στο τέλος, αφού ο αλλαντοπώλης τον έβρασε σε καζάνι για να ξανανιώσει (της Μήδειας τα κόλπα) ο Ζερβός βγήκε με φουστανέλλα κι έριχνε γυροβολιές . Από την άλλη δεν θυμάμαι ποιος έκανε τον αλλαντοπώλη ας ήταν ο κύριος ρόλος.

Χε χε βλέπω δεν είχε αρχίσει ακόμη η παράδοση που θέλει τον Διόνυσο στις Βάκχες με όλο και λιγότερα ρούχα. Πάντως Τζόγιας (48 χρονών) και Κανάκης (43), αν και εξαιρετικοί ηθοποιοί, ήταν ακατάλληλοι για τους ρόλους τους. Δεν είχε ταλαντούχους νέους το Εθνικό? Ο Πενθέας ήταν νεαρός (ο παππούς του ο Κάδμος ζούσε και του είχε πρόσφατα παραδώσει την εξουσία), κι όσο για τον ξαδελφό του Διόνυσο, ήταν επίσης νέος όχι μόνο λόγω ηλικίας αλλά και διότι οι θεοί γενικά δεν γερνούσαν. Βέβαια στην τραγωδία εμφανίζεται μεταμφιεσμένος σε θνητό, αλλά είναι υποτίθεται γοητευτικός μέχρι σαγηνευτικός και αρκετά εκθηλυσμένος. Εντάξει, θέατρο είναι, και μάλιστα όχι ρεαλιστικό, και αν ήμουνα στην παράσταση θα με έπειθε (ή όχι) το ταλέντο των ηθοποιών, αλλά όταν βλέπουμε τις φωτογραφίες δεν έχουμε τίποτε άλλο από εμφάνιση να κρίνουμε.

 

[Θεία Λένα]

Νιόβη τι ωραίες φωτογραφίες!
Να σας πω ότι για τον ιδανικό σύζυγο ο Καζης πήρε ίσως τις καλύτερες κριτικές της καριέρας του;
Θα σας το πω, σιγά μη σας ντραπω

 

[iliekater]

Μπορείτε να μου λύσετε μία αποροία ;
Γιατί στο θέατρο έχουν καταργηθεί οι αρχαιοελληνικές στολές ; Εμένα μου φαίνεται πολύ περίεργο να βλέπω στην παράσταση τον Αγαμέμνονα με κουστούμι ...

 

[elephadas]

Γιατί όμως δεν σου φαίνεται παράξενο να τον βλέπεις με χλαμύδα ή πανοπλία που παραπέμπει σε Αθήνα του 5ου αιώνα? Τη Μυκηναϊκή εποχή (κατά την οποία εκτυλίσσονται οι περισσότερες τραγωδίες) τα ρούχα και τα όπλα ήταν τελείως διαφορετικά, όπως δείχνουν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Αλλά και την εποχή του Αισχύλου και του Ευριπίδη δεν νομίζω να προσπαθούσαν στις παραστάσεις τους να ντύνουν τους ηθοποιούς με ιστορικά σωστές ενδυμασίες (άλλωστε με μάσκες και κοθόρνους δεν ήταν καν ρεαλιστικά ρούχα). Χώρια που τους γυναικείους ρόλους τους έπαιζαν μαντράχαλοι.

Βέβαια αν βλέπουμε τις παραστάσεις "με το μοναδικό μάτι του τουρίστα Κύκλωπα" (συγγνώμην, Μαρίνα), πράγμα λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι τα φεστιβάλ παλιά (και τώρα?) ανήκαν στον ΕΟΤ όχι στο υπουργείο πολιτισμού, περιμένουμε πάντα χιτώνες και σανδάλια και σπαθιά σαν ταινίες εποχής του Χόλλυγουντ. Υποτίθεται όμως ότι τα νοήματα και τα προβλήματα των μεγάλων έργων είναι διαχρονικά επομένως δεν είναι συνδεμένα με συγκεκριμένη εποχή και ρούχα.

Η σύγχρονη γλώσσα δεν μας ξενίζει στις τραγωδίες, (ούτε τα Ελληνικά στον Σαίξπηρ) αλλά στην αρχή του 20ου αιώνα είχαμε τα "Ορεστειακά" που τώρα μας φαίνονται γραφικές αντιδράσεις αρτηριοσκληρωτικών της εποχής. Γιατί να μας ξενίζουν τα σύγχρονα ρούχα?

Πάω πιο πέρα: Ένας Αγαμέμνονας με αρχαία ρούχα μας περιορίζει στην αρχαία εποχή. Παρασυρμένοι από την "εξωτικότητα" του αρχαίου ρούχου παραμένουμε στην επιφάνεια του μύθου και δεν μπαίνουμε τόσο εύκολα στο βάθος του. Ένας Αγαμέμνονας ντυμένος με κουστούμι όμως μπορεί κάλλιστα να παραπέμπει σε σύγχρονο τύραννο ή CEO (στο ομώνυμο έργο του Αισχύλου το ότι περπατάει στο χαλί που του έστρωσε η Κλυταιμνήστρα, αν και αρχικά απ' όσο θυμάμαι έκανε ότι δεν ήθελε, δείχνει το μέγεθος της ύβρεως πριν την τελική πτώση, και έχουμε πάμπολλα σύγχρονα παραδείγματα ακόμη μεγαλύτερης ύβρεως. Άλλο αν στη ζωή η Νέμεση σπάνια έρχεται να φέρει κάθαρση.)

Εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου να βλέπω τον Αγαμέμνονα με χλαμύδα, με κουστούμι, με κιμονό ή ξεβράκωτο. Εκείνο που με ενοχλεί είναι αν όλη κι όλη η πρωτοτυπία και δημιουργικότητα της παράστασης εξαντλείται σ' αυτό.

 

[iliekater]

Και όμως ^. εμένα δε θα με πείραζε καθόλου να έβλεπα τον Αγαμέμνονα με "μυκηναϊκή" στολή . Το κουστούμι όμως παραπάει . Αν είναι έτσι , τότε στο μέλλον μπορεί να του φορέσουν και ... σκάφανδρο .

Εγώ πάντως δεν είπα κουβέντα περί Χάλι Γούντ . . .

Α , ξέχασα να γράψω την προηγούμενη φορά πως μου έκαναν πολύ εντύπωση οι φωτογραφίες . Δείχνουν να έχουν τρομερή ευκρίνεια για εκείνη την εποχή .

 

[Θεία Λένα]

Αλέξης Σολομός (μέρος ένατο)

Η Τρικυμία (1970)

Ζέτα Κονδύλη (Δήμητρα), Αντιγόνη Γλυκοφρύδη (Ήρα), Κική Ρέππα (Ίρις). Θίασος.



Μαρία Σκούντζου (Μιράντα), Βέρα Ζαβιτσιάνου (Άριελ), Στέλιος Βόκοβιτς (Πρόσπερος).




Μπροστά: Γιάννης Αργύρης (Στέφανος), Γκίκας Μπινιάρης (Κάλιμπαν), Ευάγγελος Πρωτοπαππάς (Τρίνκουλος). Πίσω: Βέρα Ζαβιτσιάνου (Άριελ).





Νεφέλαι (1970)

Ο Χορός.




Μπροστά: Άγγελος Γιαννούλης (Μαθητής). Πίσω: Μιχάλης Καλογιάννης (Στρεψιάδης).




Στο κέντρο: Στέλιος Βόκοβιτς (Σωκράτης). Θίασος.




Τραχίνιαι (1970)

Ελένη Χατζηαργύρη (Δηϊάνειρα), Μάτα Μιχαλαρέα (Χορός), Γκίκας Μπινιάρης (Λίχας).




Αριστερά: Θόδωρος Ανδριακόπουλος (Γέροντας). Στο κέντρο, πάνω: Βασίλης Κανάκης (Ηρακλής). Δεξιά, μπροστά: Δημήτρης Μαλαβέτας (Ύλλος). Θίασος




Μαρία Σκούντζου (Ιόλη), Ελένη Χατζηαργύρη (Δηϊάνειρα).



Τριαντάφυλλο στο στήθος (1971)

Βασίλης Κανάκης (Αλβάρο Μαντζακαβάλλο).




Ελένη Ζαφειρίου (Στρέγκα), Βασίλης Κανάκης (Αλβάρο Μαντζακαβάλλο).




Μαίρη Αρώνη (Σεραφίνα ντέλλε Ρόζε).




Φωτεινή Μανέτα (Ρόζα ντέλλε Ρόζε), Τάκης Βουλαλάς (Τζακ Χάντερ).




Ορέστης (1971)

Βασίλης Κανάκης (Μενέλαος), Νίκος Κούρκουλος (Ορέστης).



Στέλιος Βόκοβιτς (Φρυξ).





Καμίνο Ρεάλ (1974)

Γκίκας Μπινιάρης (Γκούτμαν).




Πίτσα Καπιτσινέα (Γύφτισσα).





Κώστας Πρέκας (Κίλροϋ), Άννα Συνοδινού (Μαργαρίτα Γκωτιέ).





Άννα Βαγενά (Εσμεράλντα), Κώστας Πρέκας (Κίλροϋ).




Γιώργος Γεωργίου (Σαράφης), Μαρίνα Πεφάνη (Ροζίτα), Άννα Συνοδινού (Μαργαρίτα Γκωτιέ), Ελένη Ντόμπροβιτς (Παγωτατζού), Ελένη Καλλία (Πωλήτρια), Τζόλλυ Γαρμπή (Λαίδη Μάλλιγκαν), Ζώρας Τσάπελης (Ιάκωβος Καζανόβας), Γκίκας Μπινιάρης (Γκούτμαν).




Ο βασιλιάς Ουμπού (1975)

Παντελής Ζερβός (Κυρ Ουμπού).





Νίκος Φιλιππόπουλος (Ανάποδος), Παντελής Ζερβός (Κυρ Ουμπού), Τάκης Βουλαλάς (Τρίγωνος), Μαίρη Αρώνη (Κυρά Ουμπού), Γκίκας Μπινιάρης (Καπετάν Μπουρδάρας), Ευάγγελος Πρωτοπαππάς (Δοκάρης).




Πένυ Παπουτσή (Κυρία των τιμών), Γιώργος Γεωργίου (Ρένσκι), Παντελής Ζερβός (Κυρ Ουμπού), Αρετή Πιτσίκα (Κυρία των τιμών), Λόυσκα Αβαγιανού (Μικρομπελάς), Άγγελος Γιαννούλης (Βασιλιάς Βανσεσλάς), Πίτσα Καπιτσινέα (Βασίλισσα Ροζεμόνδη), Μαργαρίτα Παπαδοπούλου (Κυρία των τιμών), Γκίκας Μπινιάρης (Καπετάν Μπουρδάρας), Μπάμπης Γιωτόπουλος (Νταντσίσκι). Κάτω δεξιά: Κώστας Αθανασόπουλος (Λαντισλάς), Δημήτρης Γεννηματάς (Μπολεσλάς).




Τρωάδες (1975)

Τάκης Βουλαλάς (Μενέλαος), Μιράντα Ζαφειροπούλου (Ελένη), Ελένη Χατζηαργύρη (Εκάβη).




Λυκούργος Καλλέργης (Ταλθύβιος), Ελένη Χατζηαργύρη (Εκάβη).




Στο κέντρο: Ελένη Χατζηαργύρη (Εκάβη).




Λάζαρος (1975)

Στιγμιότυπο από την πρόβα.




Χρήστος Πάρλας (Λάζαρος), Ελένη Χατζηαργύρη (Μάρθα).




Δον Κάρλος (1976)

Χρήστος Πάρλας (Δον Κάρλος), Νόρα Κατσέλη (Πριγκήπισσα Έμπολι).



Μπροστά: Νίκος Τζόγιας (Φίλιππος Β'), Χρήστος Πάρλας (Δον Κάρλος), Στέλιος Βόκοβιτς (Μαρκήσιος Πόζα). Πίσω: Άγγελος Γιαννούλης (Δομίνγος), Θάνος Δαδινόπουλος (Πρίγκηπας της Πάρμας), Γιώργος Γεωργίου (Δούκας Μεδίνα-Σιδόνια), Νίκος Δενδρινός (Δον Ραϋμόνδος Τάξις).






Αμερική (1976)

Λυκούργος Καλλέργης (Κύριος Γκρην), Μιράντα Ζαφειροπούλου (Κλάρα), Τάκης Βουλαλάς (Κάρλ Ρόσμαν), Άρης Βλαχόπουλος (Κύριος Πολλάντερ).





Τάκης Βουλαλάς (Κάρλ Ρόσμαν), Αλέξανδρος Αντωνόπουλος (Σπουδαστής).




Χριστίνα Κουτσουδάκη (Υπηρέτρια πανδοχείου), Νίκος Καζής (Ντελαμάρ), Τάκης Βουλαλάς (Κάρλ Ρόσμαν), Θόδωρος Σαρρής (Ρόμπινσον).




Τάκης Βουλαλάς (Κάρλ Ρόσμαν), Ελένη Ζαφειρίου (Αρχιμαγείρισσα), Θόδωρος Σαρρής (Ρόμπινσον).

 

[elephadas]

Τραχίνιαι (1970)
Στην πρώτη φωτο η Χ"αργύρη μ' αυτό το χτένισμα πιο πολύ μοιάζει με την Κάκια Παναγιώτου.

Πάντα με έκανε να υποψιάζομαι γιατί ο Χέρκουλες βάφτισε τον γιόκα του Ύλλο ή (κατ' άλλους) Ύλλα. Όπως ξέρουν οι κουτσομπόληδες, Ύλας (με ένα λάμδα) ήταν ένας νεαρός γκομενάκι του Ηρακλή που τον είχε πάρει μαζί του στην Αργοναυτική εκστρατεία (για "τσιμπούκ ογλαν" κατά τον χαρακτηρισμό του Τσιφόρου ο οποίος ήταν πολύ πουριτανός σ'αυτά) και μάλιστα όταν ο μικρός πήγε να κουβαλήσει νερό και τον είδαν κάτι νύμφες της πηγής πολύ τον λιμπίστηκαν και τον άρπαξαν και πάει το παιδί, αλλά ο Ηρακλής τον έψαχνε μετά παντού και δεν ήθελε να φύγει χωρίς αυτόν οπότε τον παράτησαν οι άλλοι και πήγαν στην Αία χωρίς Ηρακλή. Και μετά βαφτίζει τον γιο του με το όνομα του γκομενακίου? Και η ζηλιάρα η Δηϊάνειρα δεν είχε αντίρρηση? Και μετά ο Ύλλος παντρεύεται τη γκόμενα του μπαμπά του την Ιόλη που ήταν και η αφορμή να δηλητηριαστέι ο μπαμπάς του? Δεν είναι τραγωδία αυτή, είναι σαπουνόπερα τύφλα να 'χει ο Παπακαλλιάτης.

Τριαντάφυλλο στο στήθος (1971)
Η Αρώνη ήταν καταπληκτική στο ρόλο που έχει σφραγίσει η Άννα Μανιάνι. Την είχα δει στην τηλεόραση λίγα χρόνια μετά. Μάλλον ήταν θέατρο της Δευτέρας (οπότε μπορεί να υπάρχει στο site Της ΕΡΤ?).

Τρωάδες (1975)
Επί τέλους μια παράσταση που έχω δει!

 

[Θεία Λένα]

(οπότε μπορεί να υπάρχει στο site Της ΕΡΤ?).

Υπάρχει ναι.

Τρωάδες (1975)
Επί τέλους μια παράσταση που έχω δει!

Ε ναι αλλά γι αυτήν που την είδες δε μας λες λεπτομέρειες..

 

[elephadas]

Μάλιστα. Νομίζω το έχω ξαναναφέρει κάπου. Εκείνη τη χρονιά είχα δει δυο Τρωάδες, και οι δυο πολύ καλές,, η κάθε μια με τον δικό της τρόπο.. Αυτή του Εθνικού ήταν "ακαδημαϊκή" χωρίς πολλές εξάρσεις, οι διάφοροι ηθοποιοί, παλιές καραβάνες στο Εθνικό, ήταν πολύ καλοί στους ρόλους τους, αλλά την παράσταση την απογείωνε η Εκάβη της Χ"αργύρη. Εϊναι βέβαια και αβανταδόρικος ο ρόλος αλλά εύκολα μπορεί να ξεφύγει σε κραυγαλέα υπερβολή, αφού άλλωστε και οι τραγωδίες από τη φύση τους δεν είναι ρεαλιστικές. Η Χ'αργύρη ήταν απόλυτα πειστική στους θρήνους μιας μάνας που χάνει παιδιά κι εγγόνια, στο μίσος για την Ελένη. Δεν θυμάμαι καθόλου αν είχε αποδώσει την περηφάνεια μιας ξεπεσμένης βασίλισσας, όχι ότι δεν θα μπορούσε, αλλά αν το είχε κάνει δεν με είχε εντυπωσιάσει τόσο ώστε να το θυμάμαι.

0: Αυτό είναι εκτός "Εθνικού"

Οι δεύτερες "Τρωάδες" ήταν στο θέατρο Λυκαβηττού με το "Λαϊκό Πειραματικό θέατρο" του Λεωνίδα Τριβιζά. Δεν βρίσκω αναφορές σ' αυτήν στο google, ενώ βρίσκω άλλες παραστάσεις του που είχαν αφήσει εποχή. Και συνεργαζόταν με πολλούς γνωστούς ηθοποιούς. Θυμάμαι μόνο ότι Εκάβη ήταν η Δέσπω Διαμαντίδου, ενώ μία από τις κορυφαίες του χορού ήταν η τραγουδίστρια Μαρία Δημητριάδη, που τότε τραγουδούσε πολύ Μικρούτσικο με φωνή-ντουντούκα, αλλά βρήκα κάπου που ο Μικρούτσικος αναφέρεται στις μουσικές που είχε συνθέσει για τον Τριβιζά και οι Τρωάδες δεν φαίνεται να είχαν δική του μουσική. Αν και μου είχε αρέσει πολύ η παράσταση, η Διαμαντίδου δεν μου έκανε την εντύπωση που μου έκανε η Χ"αργύρη. Το μόνο που θυμάμαι από την παράσταση ήταν η ενδιαφέρουσα χρήση του χώρου. Σε κάποια στιγμή που στρατιώτες οδηγούν κάποιο πρόσωπο έξω από τον χώρο της δράσης, (Κασσάνδρα? Αστυάνακτα? την Εκάβη την ίδια?) ο Τριβιζάς είχε βάλει να το σέρνουν σε μεγάλη απόσταση πίσω από την σκηνή του θεάτρου, στον ανοιχτό χώρο που βλέπαμε καθαρά από τα υψωμένα καθίσματα, λες και ετοιμάζονταν να το γκρεμίσουν στην Σαρανταπήχου. Είχαν φροντίσει και για προβολείς να φωτίζουν τη δράση. Κράτησε κάμποση ώρα αυτό το ταξίδι, δεν ξέρω αν είχαν μουσική ή κάποιο χορικό, πάντως μου είχε κάνει εντύπωση. Στο Ηρώδειο είναι όλη η δράση στριμωγμένη στον μικρό χώρο του.

 

[Θεία Λένα]

Ωραίες αναμνήσεις Ελέφαντα!
Εμένα όπως σας έχω ξαναπεί είναι αδυναμία μου η Χατζηαργύρη.
Αυτό που δεν γνώριζα είναι πως ο Πρέκας είχε εμφανιστεί στο Εθνικό. Το άλλο που δεν γνώριζα είναι πως ο Λυκούργος Καλλέργης είχε τέτοιο πουκάμισο.

 

[Θεία Λένα]

Αλέξης Σολομός (μέρος δέκατο)

Μήδεια (1976)

Ελένη Χατζηαργύρη (Μήδεια), Χρήστος Πάρλας (Αγγελιαφόρος).





Βασίλης Κανάκης (Κρέων), Ελένη Χατζηαργύρη (Μήδεια).




Θόδωρος Μορίδης (Παιδαγωγός), Νίκος Τζόγιας (Ιάσων).



Ιππής (1976)

Κώστας Κοκκάκης (Νικίας), Παντελής Ζερβός (Δήμος), Θόδωρος Σαρρής (Δημοσθένης), Στέλιος Βόκοβιτς (Αλλαντοπώλης), Χορός.




Ο Χορός.




Μπροστά: Παντελής Ζερβός (Δήμος), Μαρίνα Πεφάνη (Ειρήνη), Χορός.




Καποδίστριας (1977)

Έλλη Βοζικιάδου (Χορός), Κάκια Παναγιώτου (Χορός), Ελένη Ρήγα (Χορός), Αντιγόνη Γλυκοφρύδη (Χορός), Ελένη Ζαφειρίου (Χορός), Πίτσα Καπιτσινέα (Χορός).





Τάκης Βουλαλάς (Γκίκας), Γιάννης Αργύρης (Κωνσταντής Μαυρομιχάλης), Άγγελος Γιαννούλης (Τυφλός τραγουδιστής), Νίκος Τζόγιας (Καποδίστριας), Ζώρας Τσάπελης (Μακρυγιάννης), Δημήτρης Μαλαβέτας (Γιωργάκης Μαυρομιχάλης).




Χρήστος Βαλαβανίδης (Διαλάλης).



Δημήτρης Βεάκης (Αστυνόμος), Θάνος Αρώνης (Υπηρέτης), Νίκος Τζόγιας (Καποδίστριας).




Δημήτρης Μαλαβέτας (Γιωργάκης Μαυρομιχάλης), Γιάννης Αργύρης (Κωνσταντής Μαυρομιχάλης), Λυκούργος Καλλέργης (Παπαγιώργης).




Ελένη (1977)

Βασίλης Κανάκης (Μενέλαος), Άννα Συνοδινού (Ελένη).




Στο κέντρο: Άννα Συνοδινού (Ελένη), ο Χορός.



Άννα Συνοδινού (Ελένη), Κάκια Παναγιώτου (Θεονόη).




Αμφιτρύων (1978)

Μαίρη Αρώνη (Αλκμήνη), Νινή Βοσνιάκου (Σκλάβα), Βασίλης Κανάκης (Δίας - Αμφιτρύων), Ντίνος Ηλιόπουλος (Ερμής - Σωσίας).




Βασίλης Κανάκης (Δίας - Αμφιτρύων), Ντίνος Ηλιόπουλος (Ερμής - Σωσίας).




Ντίνος Ηλιόπουλος (Ερμής).




Βούδας (1978)

Φωτεινή Μανέτα (Λι-Λιαγκ), Νίκος Τζόγιας (Γέρος Τσαγκ).




Τιτίκα Βλαχοπούλου (Ανθισμένη Κερασιά), Βέρα Δεληγιάννη (Λι-Λι-Φου), Αιμιλία Υψηλάντη (Γαλάζια Πεταλούδα), Βαλεντίνη Μουτάφη (Φεγγάρω), Βιβέτα Τσιούνη (Καρπισμένη Λεμονιά).





Θεσμοφοριάζουσες (1978)

Ντίνος Ηλιόπουλος (Συγγενής).



Δημήτρης Τσούτσης (Αγάθων), Λυκούργος Καλλέργης (Ευριπίδης).




Λυκούργος Καλλέργης (Ευριπίδης), Ντίνος Ηλιόπουλος (Συγγενής).




Λυκούργος Καλλέργης (Ευριπίδης), Ντίνος Ηλιόπουλος (Συγγενής).



Άννα Κυριακού (Χορός), Ελένη Χαλκούση (Μίκα), Ντίνος Ηλιόπουλος (Συγγενής), Πόπη Παπαδάκη (Χορός). Πίσω: Θεανώ Ιωαννίδου (Χορός), Κάκια Παναγιώτου (Τιμόκλεια). Στο κέντρο: Ελένη Ζαφειρίου (Μανία). Δεξιά: Βίλμα Κύρου (Χορός), Τζόλλυ Γαρμπή (Κρίτυλλα).

 

[elephadas]

Φτάσαμε πια στην εποχή μου, μια που έχω δει 3 από αυτές τις παραστάσεις (Ιππής, Ελένη, Θεσμοφοριάζουσες). Τα καλοκαίρια πήγαινα πολύ Ηρώδειο (και Λυκαβηττό και Βεάκειο) αλλά στο κανονικό Εθνικό της Αγίου Κων/νου έχω πάει πολύ λίγες φορές. Τον χειμώνα ήμουνα πιο απασχολημένος (Πολυτεχνίτης γαρ) και υπήρχαν και πολύ περισσότερα θέατρα για να διαλέξει κανείς. Χώρια ο κινηματογράφος. Τι να πρωτοδεί κανείς?

Χε χε από το επάνω διάζωμα του Ηρωδείου είχα μεν δει τη φουστανέλλα που φορούσε ο ανανεωμένος Δήμος/Παντελής Ζερβός στο τέλος των "Ιππέων" αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω τα σχέδια του υφάσματος.

Η πόζα της Κάκιας Παναγιώτου στην Ελένη μου θυμίζει την Τζίνι όταν ετοιμαζόταν να κάνει κάποιο μαγικό.

 

[Θεία Λένα]

Αλέξης Σολομός (ενδέκατο και τελευταίο μέρος)

Όρνιθες (1979)

Γιάννης Αργύρης (Ευελπίδης), Στέλιος Βόκοβιτς (Πεισθέταιρος).




Στέλιος Βόκοβιτς (Πεισθέταιρος), Ζώρας Τσάπελης (Έποψ), Μιχάλης Μαραγκάκης (Θεράπων Έποπος), Γιάννης Αργύρης (Ευελπίδης).




Λυσιστράτη (1980)

Μπροστά: Βέρα Δεληγιάννη (Γριά), Γιάννης Αργύρης (Γέρος). Πίσω: Νίκος Νικολάου (Χορός), Κώστας Κοκκάκης (Xορός), Φώτης Γκαβέρας (Χορός), Γιώργος Πετρόχειλος (Xορός), Xορός.




Πόπη Παπαδάκη (Μυρρίνη), Μαίρη Αρώνη (Λυσιστράτη), Ελένη Χαλκούση (Κλεονίκη), Παντελής Ζερβός (Πρόβουλος).



Πόπη Παπαδάκη (Μυρρίνη), Νεφέλη Ορφανού (Βοιωτή), Μαίρη Αρώνη (Λυσιστράτη), Πίτσα Καπιτσινέα (Σπαρτιάτισσα), Μίμης Παπαϊωάννου (Κορινθία), Ελένη Χαλκούση (Κλεονίκη), Χορός.



Παντελής Ζερβός (Πρόβουλος), Μαίρη Αρώνη (Λυσιστράτη).



Ματωμένος γάμος (1981)

Βέρα Δεληγιάννη (Γειτόνισσα), Ελένη Χατζηαργύρη (Μάνα), Νόρα Βαλσάμη (Νύφη).





Νόρα Κατσέλη (Γυναίκα του Λεονάρντο), Χρήστος Πάρλας (Λεονάρντο), Πίτσα Καπιτσινέα (Πεθερά του Λεονάρντο).




Νόρα Βαλσάμη (Νύφη), Χρήστος Πάρλας (Λεονάρντο).




Μίκα Φλωρά (Β΄ Κορίτσι), Νόρα Βαλσάμη (Νύφη), Νεφέλη Ορφανού (Α΄ Κορίτσι).



Μάκμπεθ (1982)

Ελένη Χατζηαργύρη (Λαίδη Μάκμπεθ), Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Μάκμπεθ).




Τάκης Βουλαλάς (Μπάνκο), Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Μάκμπεθ).



Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Μάκμπεθ).




Λυκούργος Καλλέργης (Ντάνκαν), Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Μάκμπεθ).




Λυκούργος Καλλέργης (Ντάνκαν), Κώστας Καγξίδης (Λέννοξ), Δημήτρης Παπαμιχαήλ (Μάκμπεθ), Ελένη Χατζηαργύρη (Λαίδη Μάκμπεθ), Μηνάς Χατζησάββας (Ρος), Τάκης Βουλαλάς (Μπάνκο).




Κώστας Καγξίδης (Λέννοξ), Ντίνος Ηλιόπουλος (Πορτιέρης), Χρήστος Πάρλας (Μακντάφ).




Ταρτούφος (1986)

Ανδρέας Φιλιππίδης (Ταρτούφος), Άννυ Πασπάτη (Ελμίρα).




Αριστερά: Ανδρέας Φιλιππίδης (Ταρτούφος). Δεξιά: Τάκης Βουλαλάς (Κλεάνθης).




Ανδρέας Φιλιππίδης (Ταρτούφος), Άννυ Πασπάτη (Ελμίρα).




Οι εγκληματίες (1992)

Μαρία Κωνσταντάρου (Κυρία Φον Βιγκ), Μαρία Κεχαγιόγλου (Λίζα Φον Βιγκ).




Δημήτρης Λιγνάδης (Γιόχαν Κούμερερ), Βέρα Κρούσκα (Ερνεστίνα Πάσεκ).




Βασίλης Ευταξόπουλος (Φρανκ Μπερλέσεν), Φώτης Γκαβέρας (Άλφρεντ Φισκάου).




Μαρία Κωνσταντάρου (Κυρία Φον Βιγκ), Μαρία Κεχαγιόγλου (Λίζα Φον Βιγκ), Κώστας Θέμος (Ντίτριχ Φον Βιγκ).



Κώστας Χαλκιάς (Γιόζεφ Μπερλέσεν), Ειρήνη Κονίδου (Μίτση).




Τούλα Αναγνωστοπούλου (Μία κοπέλα), Τάκης Λουκάτος (Ότφριντ Φον Βιγκ), Βίκυ Πρωτογεράκη (Μπέρτα), Κώστας Χαλκιάς (Γιόζεφ Μπερλέσεν), Ειρήνη Κονίδου (Μίτση)




Αντιγόνη (1992)
* Πρόκειται για την τελευταία παράσταση που ανέβασε ο Σολομός πριν αποσυρθεί οριστικά. Ο ίδιος δήλωσε κάποια χρόνια αργότερα: «Η στερνή μου παράσταση ήταν η «Αντιγόνη» στην Επίδαυρο το 1992. Κατά σύμπτωση το έργο αυτό στάθηκε και η πρώτη μου σκηνοθεσία στον τραγικό τομέα, όταν μισόν αιώνα πριν το ανέβασα αγγλιστί με μαθητές μου της Δραματικής Ακαδημίας του Λονδίνου. Ετσι ο κύκλος ολοκληρώθηκε σοφόκλεια».



Νίκος Τζόγιας (Κρέων), Μαρία Σκούντζου (Αντιγόνη).




Νόρα Βαλσάμη (Ισμήνη), Μαρία Σκούντζου (Αντιγόνη).





Χρήστος Πολίτης (Αίμων), Νίκος Τζόγιας (Κρέων).




* Εδώ τελειώνει η παρουσίαση των έργων του πιο παραγωγικού σκηνοθέτη του Ε.Θ. Αλέξη Σολομού. Το θέμα θα συνεχιστεί με άλλον σκηνοθέτη και νέα βουτιά στο παρελθόν.

 

[elephadas]

Ο Χρήστος Πολίτης, 50χρονο τζόβενο, στον ρόλο του Αίμονα? Βέβαια έδινε μία λάμψη στον ρόλο....

 

[laura ingalls]

Τι ωραία κοστούμια έχει δημιουργήσει ο Αλέκος Φασιανός για την Ελένη του Ευρυπίδη το 1977! Τα πρόσεξα φετος που εικονίζονται και στο βιβλίο της Ελένης της Γ Γυμνασίου. Γενικά αυτή η παράσταση πρέπει να ήταν πολύ προσεγμένη αφού και η μουσική της παράστασης έχει την σφραγίδα του Ιάννη Ξενάκη.