Thor
RetroMasteR
- Joined
- 23 Μάρ 2012
- Μηνύματα
- 1.640
- Αντιδράσεις
- 531
Για μενα είναι παράλογο να προσπαθει κάποιος να μάθει ιστορία μέσα από ταινίες (ή ιστορικά μυθιστορήματα). Στην καλύτερη περίπτωση μια ταινία ή ένα μυθιστορημα μπορεί να του ξυπνήσει το ενδιαφέρον να ψαξει πληροφορίες για κάποια ιστορικά γεγονότα. Η συγκεκριμένη ταινία για μενα δεν λειτουργησε προς αυτή την κατευθυση και νομίζω ότι απλα αποσκοπει στην πρόκληση και πέρα από μερικά ονόματα και κάποιες γενικές ομοιότητες δεν βρικα και μεγάλη σχέση από το πολύ ανώτερο βιβλίο του Βενέζη. Μπορω να δεχτώ όμως ότι σε κάποιον άλλο μπορει να άρεσε. Γούστα είναι αυτά 
(και σε καμία περίπτωση το δικό μου γουστο δεν είναι αναγκαστικά ανώτερο ή σωστότερο από το γούστο του άλλου, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων)
Για να αναφέρω και γω μερικες παπουδίστικες αναμνήσεις, ο παπούς μου πολέμησε στη Μ. Ασία και ανεφερε πολλά περιστατικά ακραίας συμπεριφοράς των ελλήνων στρατιωτών προς τους Τουρκους αμάχους και όχι μεμονωμένα περιστατικά από μεμονωμένους στρατιώτες. Περιστατικά που εν μέρει εξηγούνται από το πολεμικό κλίμα αλλα που παραμένουν ακραία... και κάθε άλλο παρα φιλότουρκος ήταν ο παπούς μου.Σ
τις ευθύνες των ηγεσιών που ορθώς προαναφερθηκαν (ο Βενιζέλος ήθελε να το παίξει στρατηλάτης και οι κομουνιστές υποδαυλίζαν την απειθαρχία στον ελληνικό στρατο που πολεμούσε τον Κεμάλ που είχε υπογραψει συμφωνίες με τον Λένιν) πρεπει να προστεθούν και οι ευθύνες των βασιλικών (οι οποίοι άλλωστε κυβέρνησαν το διάστημα 1920-1922) που δεν υποχώρησαν στην περιοχή της Σμύρνης αλλα εξακολούθησαν την τακτική Βενιζέλου, που τοποθέτησαν επικεφαλής στρατιωτικών επιχειρήσεων που λάμβαναν χωρα στην έρημο ένα ναυαρχο και που ακόμα και το καλοκαίρι του 1922 αντι να ανασυνταχθούν στη Σμύρνη εξακολούθησαν να προσπαθούν να κρατήσουν ένα ιδιαίρτερα εκτεταμένο μέτωπο (βέβαια είναι εύκολο να είσαι μετα Χριστον προφήτης και δεν υπάρχει ή υπήρξε Έλληνας πολιτικός που να προτάξει τη λογική στο πολιτικό κόστος και δεν ξέρω αν υπάρχει μη Έλληνας πολιτικός). Φυσικά ή πλήρης απόδοση ευθυνών και η αναλογούσα ευθύνη σε κάθε παράταξη είναι μεγάλο θέμα και άσχετο με ένα σαϊτ σαν αυτό
Το βιβλίο του Όρτον είναι ενδιαφέρον (πριν από κατι χρόνια το είχε δώσει το Βήμα) αλλα περα από αμερικάνος πρόξενος ήταν και φανατικός και βλέπει σε ένα βαθμό τα γεγονότα σαν ένα μέρος μιας γενικότερης συγκρουσης πολιτισμών. Και ερχόμαστε στο θέμα "Δεν μπορεί κάποιος να μάθει ιστορία διαβάζοντας ένα βιβλιο μόνο" αλλα κι αυτό είναι άλλη ιστορία (που έλεγε και ο Κίπλινγκ
)
Έχω αναφερθεί σε πολλα άσχετα θεματα. Αν νομίζετε ότι δεν ταιριάζουν εδω ας το διαγραψουν οι διαχειριστές
(και σε καμία περίπτωση το δικό μου γουστο δεν είναι αναγκαστικά ανώτερο ή σωστότερο από το γούστο του άλλου, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων)Για να αναφέρω και γω μερικες παπουδίστικες αναμνήσεις, ο παπούς μου πολέμησε στη Μ. Ασία και ανεφερε πολλά περιστατικά ακραίας συμπεριφοράς των ελλήνων στρατιωτών προς τους Τουρκους αμάχους και όχι μεμονωμένα περιστατικά από μεμονωμένους στρατιώτες. Περιστατικά που εν μέρει εξηγούνται από το πολεμικό κλίμα αλλα που παραμένουν ακραία... και κάθε άλλο παρα φιλότουρκος ήταν ο παπούς μου.Σ
τις ευθύνες των ηγεσιών που ορθώς προαναφερθηκαν (ο Βενιζέλος ήθελε να το παίξει στρατηλάτης και οι κομουνιστές υποδαυλίζαν την απειθαρχία στον ελληνικό στρατο που πολεμούσε τον Κεμάλ που είχε υπογραψει συμφωνίες με τον Λένιν) πρεπει να προστεθούν και οι ευθύνες των βασιλικών (οι οποίοι άλλωστε κυβέρνησαν το διάστημα 1920-1922) που δεν υποχώρησαν στην περιοχή της Σμύρνης αλλα εξακολούθησαν την τακτική Βενιζέλου, που τοποθέτησαν επικεφαλής στρατιωτικών επιχειρήσεων που λάμβαναν χωρα στην έρημο ένα ναυαρχο και που ακόμα και το καλοκαίρι του 1922 αντι να ανασυνταχθούν στη Σμύρνη εξακολούθησαν να προσπαθούν να κρατήσουν ένα ιδιαίρτερα εκτεταμένο μέτωπο (βέβαια είναι εύκολο να είσαι μετα Χριστον προφήτης και δεν υπάρχει ή υπήρξε Έλληνας πολιτικός που να προτάξει τη λογική στο πολιτικό κόστος και δεν ξέρω αν υπάρχει μη Έλληνας πολιτικός). Φυσικά ή πλήρης απόδοση ευθυνών και η αναλογούσα ευθύνη σε κάθε παράταξη είναι μεγάλο θέμα και άσχετο με ένα σαϊτ σαν αυτό
Το βιβλίο του Όρτον είναι ενδιαφέρον (πριν από κατι χρόνια το είχε δώσει το Βήμα) αλλα περα από αμερικάνος πρόξενος ήταν και φανατικός και βλέπει σε ένα βαθμό τα γεγονότα σαν ένα μέρος μιας γενικότερης συγκρουσης πολιτισμών. Και ερχόμαστε στο θέμα "Δεν μπορεί κάποιος να μάθει ιστορία διαβάζοντας ένα βιβλιο μόνο" αλλα κι αυτό είναι άλλη ιστορία (που έλεγε και ο Κίπλινγκ
)Έχω αναφερθεί σε πολλα άσχετα θεματα. Αν νομίζετε ότι δεν ταιριάζουν εδω ας το διαγραψουν οι διαχειριστές
