30 χρόνια AIDS

[saboter]

1979.... μετέπειτα αποδείχθηκε πως το AIDS είχε εμφανιστεί στη Ν.Υόρκη ήδη από το 1979.

1981

Στις 5 Ιουνίου 1981 τα αμερικανικά Κέντρα για τον Έλεγχο και την Πρόληψη των Ασθενειών, εκδίδουν την πρώτη προειδοποιητική ανακοίνωσή τους για μια νέα ασθένεια - που μπορεί να μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή - μετά από κρούσματα σπάνιας αλλά σοβαρότατης μορφής πνευμονίας σε 5 ομοφυλόφιλους άντρες στο Λος Αντζελες.

​

1982

Το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας ή AIDS κατονομάζεται για πρώτη φορά.

Προσδιορίζονται οι τρεις τρόποι μετάδοσης του συνδρόμου: με μετάγγιση αίματος, από τη μητέρα στο παιδί κατά τον τοκετό και με τη σεξουαλική πράξη.

1983

Ο HIV (ιός της ανθρώπινης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας - Human Immunodeficiency Virus) αναγνωρίζεται ως η αιτία του AIDS. Στην Αφρική αποκαλύπτεται επιδημία AIDS σε ετεροφυλόφιλους.

1985

​

Τουλάχιστον μια περίπτωση HIV/ AIDS αναφέρεται σε κάθε περιοχή του κόσμου.Στις Η.Π.Α. η F.D.A. (Food and Drug Administration) εγκρίνει το πρώτο τεστ αντισωμάτων και αρχίζει ο έλεγχος για τον HIV στους δωρητές αίματος.

Ο ροκ σταρ Rock Hudson είναι ο πρώτος παγκόσμια διάσημος άνθρωπος, που αποκαλύπτει πως πάσχει από AIDS.

1986

Στις 2 Οκτωβρίου του 1986 ο Rock Hudson πεθαίνει από AIDS.

​

1987

​

Στην Αφρική και συγκεκριμένα στην Ουγκάντα, δημιουργείται η πρώτη οργάνωση (TASO) που βοηθά τους πάσχοντες από AIDS . Γίνεται το πρότυπο για ανάλογες δράσεις σε ολόκληρο τον κόσμο.Το πρώτο φάρμακο για το AIDS ( AZT) εγκρίνεται και αρχίζει να χρησιμοποιείται στις Η.Π.Α.

​

1988

Υπουργοί Υγείας από όλο τον κόσμο, συναντιούνται για πρώτη φορά στο Λονδίνο, για να συζητήσουν την επιδημία του AIDS.

Ανακηρύσσεται Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, η 1η Δεκεμβρίου

​

1991

​

Εμφανίζεται το Videx, νέο φάρμακο κατά της ασθένειας.

Η κόκκινη κορδέλα γίνεται σύμβολο μάχης κατά του AIDS

​

​

O διάσημος καλαθοσφαιριστής Μάτζικ Τζόνσον ανακοινώνει ότι είναι φορέας.

​

O Φρέντυ Μέρκιουρι των QUEEN επιβεβαιώνει ότι πάσχει από AIDS. Λίγες ώρες αργότερα ανακοινώνεται ο θάνατός του.

​

Ο τεννίστας Άρθουρ Ας ανακοινώνει ότι έχει μολυνθεί από τον ιό του AIDS μετά από μετάγγιση αίματος το 1983.

​

Πεθαίνει λίγους μήνες μετά.

Στις ΗΠΑ, πεθαίνει σε ηλικία 41 ετών από AIDS ο ηθοποιός Μπραντ Ντέιβις, που είχε ερμηνεύσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία "Το εξπρές του Μεσονυχτίου"

1993

Η εμφάνιση του AIDS σε έγκυες γυναίκες, αρχίζει να μειώνεται στην Ουγκάντα. Είναι το πρώτο "χτύπημα" στο AIDS, σε μια ελάχιστα αναπτυγμένη χώρα. Η επιτυχία οφείλεται στην εθνική κινητοποίηση κατά της επιδημίας.

Τον Ιανουάριο ο διάσημος Ρώσος χορευτής

Ρούντολφ Νουρέγιεφ πεθαίνει από AIDS.

​

Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν περισσότεροι από 25 εκατομμύρια ασθενείς σ΄ όλο τον κόσμο.

​

1994

Οι επιστήμονες δημιουργούν την πρώτη προληπτική θεραπεία για να μειώσουν την μεταφορά του AIDS από την μητέρα στο παιδί, κατά την διάρκεια του τοκετού.

​

1995

Παρουσιάζεται το πρώτο κρούσμα του AIDS στην Ανατολική Ευρώπη σε ναρκομανείς.

​

Ο ηθοποιός Τομ Χάνκς κερδίζει Όσκαρ ερμηνείας για το ρόλο του σαν ομοφυλόφιλου προσβεβλημένου από AIDS στην ταινία "Φιλαδέλφεια".

​

Άλλα δύο νέα φάρμακα, το Zerit και το Epivir, κυκλοφορούν.

​

1996

Στοιχεία της δύναμης της θεραπείας HAART (Highly Active Antiretroviral Therapy) παρουσιάζονται για πρώτη φορά.

​

1997

Η Βραζιλία γίνεται η πρώτη χώρα που χορηγεί την θεραπεία HAART, μέσα από το δημόσιο σύστημα υγείας.

​

1998

Αρχίζει η ενημέρωση του κοινού, για την αποτροπή της μεταφοράς του AIDS από την μητέρα στο παιδί, κατά την διάρκεια του τοκετού.

​

1999

Η πρώτη δοκιμή ενός πιθανού εμβολίου κατά του AIDS σε ελάχιστα αναπτυγμένη χώρα γίνεται στην Ταϊλάνδη.

​

2000

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. συζητά για το AIDS για πρώτη φορά!!

​

2001

Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και διακήρυξη - δέσμευση 191 αρχηγών κρατών και εκπροσώπων κυβερνήσεων για άμεση λήψη μέτρων με στόχο την αντιμετώπιση της πανδημίας του AIDS.

​

2002

Τα στοιχεία είναι τόσο ανησυχητικά ώστε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας αναγκάζεται να προβεί στην ανακοίνωση ότι η επιδημία τώρα αρχίζει...!!

​

Για το απώτερο μέλλον, ας ελπίσουμε,

το AIDS να αναφέρεται ως retro σύνδρομο...

 

[Λορένα]

Να ρωτήσ κάτι..

Έχει διευκρινιστει, ποια ηταν τα αιτια εμφάνισης της νόσου?

Νομιζω υπήρχαν δύο θεωρίες, η μια απο την Αφρική (απο ζώα που ήταν φορείς) και η άλλη απο την Αμερική (απο εργαστήρια κτλ)

 

[sunset89]

Να ρωτήσ κάτι..
Έχει διευκρινιστει, ποια ηταν τα αιτια εμφάνισης της νόσου?

Νομιζω υπήρχαν δύο θεωρίες, η μια απο την Αφρική (απο ζώα που ήταν φορείς) και η άλλη απο την Αμερική (απο εργαστήρια κτλ)

Ναι αυτές οι δύο ήταν οι θεωρίες και μία τρίτη, λιγότερο ευσταθής, που λέει ότι είναι μετάλλαξη κάποιας άλλης μολυσματικής νόσου. Κάτι που ποτέ δεν έχει αποδειχτεί έστω και με ένα τεκμήριο.

Ποτέ όμως δε θα μάθουμε σίγουρα ποια είναι η πραγματική αιτία και αφορμή...

Αυτό που πρέπει να λέγεται και να ξαναλέγεται είναι η ιδιότητα της ασθένειας! Δεν πεθαίνεις από το ίδιο το AIDS. Αυτό απλά καταστρέφει σιγά σιγά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η αιτία θανάτου μπορεί να είναι από πνευμονία μέχρι και ένα απλό κρυολόγημα!

Και φυσικά τα μέτρα προφύλαξης-πολύ σημαντικός τομέας. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μία κινητοποίηση αλλά είναι ένα μικρό ποσοστό μπροστά σε αυτά που θα έπρεπε να είχαν γίνει από παλιά. Μα δυστυχώς υπήρχε ένα τεράστιο ταμπού απέναντι στην ασθένεια...

 

[Kambia]

H ταινία Philadelphia (1993) είναι μια απο τις πρωτες ταινίες, αν δεν κάνω λάθος, που έχει ως θέμα τη νόσο του AIDS

https://en.wikipedia.org/wiki/Philadelphia_%28film%29

 

[saboter]

To «Όλα για τη μητέρα μου» (Todo Sobre Mi Madre) 1999, με άγγιξε τόσο , που κατετάγη έκτοτε στις αγαπημένες μου.

Έχει τη μαγική πινελιά του Πέδρο Αδμοδόβαρ...

Promo - All About My Mother-1

 

[noxrider]

Χάσαμε σημαντικούς ανθρώπους απο το H.I.V. και μην ξεχνάτε ότι ο ιός δεν κάνει διακρίσεις.

[edit]Αυτό το βίντεο δεν είναι πλέον διαθέσιμο επειδή ο λογαριασμός YouTube


με τον οποίο σχετίζεται έχει τερματιστεί. Λυπούμαστε γι'αυτό.[edit]

 

[alkis21]

H ταινία Philadelphia (1993) είναι μια απο τις πρωτες ταινίες, αν δεν κάνω λάθος, που έχει ως θέμα τη νόσο του AIDS
https://en.wikipedia.org/wiki/Philadelphia_%28film%29

Κατά την άποψή μου, η καλύτερη με διαφορά ταινία σχετικά με τον ιό του AIDS ήταν το Parting Glances, το οποίο γυρίστηκε μόλις το 1986.

Scene from Parting Glances (1986)

631F7&index=1

 

[saboter]

Η ταινία του 1985 "An early frost", προηγήθηκε του μεγάλου σάλου για τη νόσο, και πραγματεύεται με σκηνοθετικό θάρρος και ευαισθησία την ιστορία ενός νεαρού ομοφυλόφιλου δικηγόρου.





Το βασικό ρόλο έπαιξε με απίστευτο ρεαλισμό ο αγαπημένος μου Aidan Quinn,τη μητέρα του η Gena Rowlands και τον πατέρα του ο Ben Gazzara.

Ίσως παρεκλίνουμε λίγο από την αρχική προσέγγιση του θέματος, αλλά νομίζω πως οι ταινίες υπήρξαν από τα μέσα που μας έφεραν σε επαφή με τον κόσμο του Aids, με ένα τρόπο πιο οικείο και ευκατάληπτο από την ορθολογική παράθεση επιστημονικών όρων και ξερών στατιστικών.

 

[don dokken]

..να συμπληρωσω οτι το 82 αν δε κανω λαθος ο Klaus Nomi πεθαινει απο τον ιο και γινεται ο πρωτος διασημος(τουλαχιστον εγω τον ειχα προλαβει εν ζωη)που χανει τη ζωη του,αν και μεγαλες δοξες γνωρισε κ μετα θανατον.

Για τον (οχι ροκ σταρ βεβαια)Hudson θυμαμαι πως μεγαλη εκπληξη ειχε προκαλεσει κυριως στον γυναικειο πληθυσμο

Στην χωρα μας ο μοδιστρος Μπιλλυ Μπο ηταν το πρωτο ηχηρο ονομα και μαλιστα σε μια εποχη με ζηροου λαιφσταιλ εκπομπες και φυλλαδες ,ειχε γινει γενναιο σουσουρο.

 

[saboter]

Τί έγινε ρε παιδιά...... μέχρι εδώ έφτασε η βαρβατίλα!!

 

[Amstrad1981]

Υπήρξε μια εποχή που το AIDS πίστευαν πως ήταν η ασθένεια των ομοφυλόφιλων, διότι τα πρώτα περιστατικά εμφανίστηκαν σε εκείνους.

Θυμάμαι μια σκηνή από μια παλιά ταινία. Κάποιος που πάσχει από την ασθένεια πάει σε ένα εστιατόριο να φάει. Όταν μαθαίνουν ποιος είναι, τον διώχνουν και μάλιστα δεν του επιτρέπουν να αγγίξει κάτι, επειδή εκείνη την εποχή δε γνώρισαν το τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται η νόσος!

Όποιος γνωρίζει τη ταινία παρακαλώ να μου πει το τίτλο της.

Εγώ γνωρίζω ακόμη δύο εκδοχές που υπάρχει περίπτωση να δημιουργήθηκε ο ιός. Η πρώτη και περισσότερο λογική εκδοχή, είναι πως στην εποχή της σεξουαλικής απελευθέρωσης, δηλαδή στα 60ʼs, οι άνθρωποι δοκίμαζαν τα πάντα στο sex ακόμη και τα πιο ακραία. Η κλασική περίπτωση δηλαδή, μιας πουριτανικής καταπιεσμένης κοινωνίας, που ξεσπά με τον λάθος και υπερβολικό τρόπο, στην πρώτη ευκαιρία που αισθανθεί κάποια μορφή ελευθερίας.

Η δεύτερη περίπτωση είναι πως ο ιός είναι ένα επιστημονικό ανθρώπινο δημιούργημα! Ιός εργαστηρίου δηλαδή. Που εννοείται πως φτιάχτηκε για δόλιους σκοπούς…

Ας ελπίσουμε πως θα έρθει σύντομα η εποχή, που το AIDS θα αναφέρεται ως ρετρό ασθένεια!

 

[circleag]

Το ρημάδι έχει φάει πολύ κόσμο και είμαι σίγουρος οτι έχουν βρει το φάρμακο απλα πάντα η οικονομά πάνω απο όλα...

Όταν ήμουν μικρός θυμάμαι το θάνατο του Billy Bo απο AIDS στην τηλεόραση.

Για περισσότερα σχετικά με το AIDS και περαιτέρω ιστορική αναφορά πάνω (στο ποτέ πρωτοεμφανισθεί στη Ελλάδα, αναδρομή σε γνωστά διεθνή πρόσωπα που είχαν την ασθένεια κ.α)

υπάρχει στο YouTube απο την εκπομπή "Μηχανή του Χρόνου" οπότε με μια αναζήτηση στα Ελληνικά "μηχανή του χρόνου AIDS" θα μπορέσετε να την βρείτε σε δυο κομμάτια.

Δεν είναι παλιά αλλα νομίζω οτι πρέπει να την δούμε όλοι αυτή την εκπομπή.

 

[Maddog]

Το ρημάδι έχει φάει πολύ κόσμο και είμαι σίγουρος οτι έχουν βρει το φάρμακο απλα πάντα η οικονομά πάνω απο όλα...

Κάνεις σοβαρότατο λάθος.

Όχι φάρμακο αλλά φάρμακα υπάρχουν και χορηγούνται με πολύ καλά αποτελέσματα. Δεν θεραπεύουν οριστικά από την νόσο, αλλά έχουν μειώσει θεαματικά τους θανάτους μέσα σε ελάχιστα χρόνια και σταδιακά γίνονται διαθέσιμα και στην Αφρική που είναι και το μεγάλο πρόβλημα λόγω της έλλειψης πόρων και της καθυστερημένης συνήθως διάγνωσης.

Αποτέλεσμα αυτών είναι το AIDS να έχει μετατραπεί σε μια σοβαρή μεν αλλά όχι τρομερά θανατηφόρα χρόνια νόσο που η μέση επιβίωση κάποιου που πάσχει από αυτή είναι γύρω στα 20 χρόνια. Νούμερο που είναι πολύ καλύτερο από πάρα πολλές άλλες χρόνιες νόσους με λιγότερο "πιασάρικα" ονόματα.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, υπάρχει ένα εξαιρετικό Global Report για το 2010. Σας παροτρύνω να διαβάστε τουλάχιστον τα πρώτα 2 κεφάλαια, είναι εξαιρετικά διαφωτιστικά!

In 2009 alone, 1.2 million people received HIV antiretroviral therapy for thefirst time—an increase in the number of people receiving treatment of 30%


in a single year. Overall, the number of people receiving therapy has grown


13-fold, more than five million people in low- and middle-income countries,

since 2004.

Πχ, μόνο αυτό αντικρούει πανηγυρικά τα περί μη χορήγησης θεραπείας που γράφεις.

 

[Dimitrissss]

Οι πρώτες αναφορές που θυμάμαι για το AIDS στην καθημερινότητα, ήταν γύρω στο 1984 - 1985, από κάποια μισόλογα καθηγητών στο σχολείο, κάπως γενικά κι αόριστα βέβαια, δεδομένου ότι επικρατούσε μια κάποια σύγχιση για το τι ακριβώς επρόκειτο.

Αποτέλεσμα αυτών είναι το AIDS να έχει μετατραπεί σε μια σοβαρή μεν αλλά όχι τρομερά θανατηφόρα χρόνια νόσο που η μέση επιβίωση κάποιου που πάσχει από αυτή είναι γύρω στα 20 χρόνια.

Νομίζω ότι ο Maddog έχει δίκιο. Πλέον το AIDS, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο, έχει υπό προϋποθέσεις εξελιχθεί από θανατηφόρα ασθένεια σε μακροχρόνια ασθένεια, και μάλιστα (υπό προϋποθέσεις πάντα) με αρκετά καλή ποιότητα ζωής για τους πάσχοντες.

 

[circleag]

@maddog σε ευχαριστώ για την πληροφόρηση η οποία ειναι και πιο έγκυρη επιστημονικά απο την δικιά μου

μιας και λόγω επαγγέλματος σου σαν Γιατρός ξέρεις καλύτερα να μας κατατοπίσεις.

Μακάρι παιδιά!!! Μακάρι να θεραπεύσουν κάποια στιγμή οχι μόνο αυτή την ασθένεια άλλα και τις άλλες μεγάλες ανίατες ασθένειες...

 

[stakovios]

Μια διόρθωση για το θάνατο του Ροκ Χάντσον: πέθανε το 1985 και όχι το 1986. Ήταν 2 χρόνια μετά τον Κλάους Νόμι (1983). Ο πρώτος Έλληνας πέθανε στο νοσοκομείο "Σωτηρία" το 1984 και δεν αναφέρθηκε το όνομά του "για προφανείς λόγους" (ο ρατσισμός θα έλεγα εγώ , της ασθένειας...). Αντίθετα, οι διάσημοι που έφυγαν από AIDS, ο Χάντσον, ο Άντονι Πέρκινς του "Ψυχώ" (1992), ο μάγος του χορού Ρούντολφ Νουρέγεφ (1993), o ηθοποιός Μανόλης Πουλιάσης, που είχε εμφανιστεί και στις "Τρεις Χάριτες" (στο "Φρενίτις" που τον είχαν περάσει για νεκρό, ενώ είχε πάθει εκείνος νευρικό κλονισμό), ο τραγουδιστής των Κουίν, Φρέντι Μέρκιουρι (1991), ο Μπίλι Μπο (1987), ο σκηνοθέτης Αλέξης Μπίστικας (1995), ο ηθοποιός του "Εξπρές του Μεσονυχτίου", Μπραντ Ντέιβις (1991), αλλά και αυτοί που προσβλήθηκαν και ζουν σήμερα (βλ. τον μπασκετμπολίστα Ματζικ Τζόνσον) όχι απλώς δεν πέρασαν στα "ψιλά" αλλά και θρηνήθηκαν ή συζητήθηκαν από τον Τύπο και τα υπόλοιπα ΜΜΕ.

Ένας κατάλογος προσωπικοτήτων εδώ:

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_celebrities_who_died_of_AIDS

Μια προσωπική υποσημείωση: θυμάμαι ότι κάπου στο 1986-88 οργίαζαν οι φήμες ότι από την νόσο έπασχαν διάσημοι τραγουδιστές και οι κακόβουλοι μετέφεραν κιόλας ότι είχαν προσβληθεί οικογενειακώς. Επίσης, κάπου στο 1984-85 θυμάμαι να γίνεται λόγος για πρώτη φορά για το .... έιτς! Μικρά παιδιά ήμασταν τότε και το λέγαμε έτσι, και ψάχναμε να βρούμε την αιτία...

 

[Λορένα]

Θυμαμαι το πρωτακουσα οταν ηθελα να βαλω σκουλαρικια στ' αυτια. Οι φιλες της μαμας που το ακουσαν, με ρωτησαν αν ειχα ακουσει για μια νεα αρρωστια που την ειπαν στις ειδησεις, και υπηρχε κινδυνος να κολλησω. Δεν το πιστεψα, για δυο λογους: α) δεν ειχα ακουσει για την αρρωστια, β) δεν πιστευα οτι θα τυχαινε σε μενα. Μου φαινοταν τοσο μακρινο

 

[spirtoulis]

Το τι παραφιλολογία κυκλοφορούσε για το AIDS και πόσο ανημέρωτοι ήμασταν, όταν πρωτομάθαμε για την ασθένεια, δεν λέγεται. Στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του 80 την παρουσίαζαν σαν τιμωρία του θεού για τους ομοφυλόφιλους. recry: Ενα άλλο διάσημο πρόσωπο που πέθανε από ειτζ την δεακετία του 70 ήταν και το σουπερ ρ μοντελ Gia Carangi, που η ζωή της έγινε ταινία με την Ατζελίνα Τζολί.

 

[Dimitrissss]

Παγκόσμια μέρα κατά του AIDS σήμερα, και παραθέτω ένα κολλάζ με ρετρό αναφορές του ελληνικού Τύπου για την ασθένεια, από το μακρυνό 1987. Ένα εκρηκτικό κοκτέιλ άγνοιας και τρομολαγνείας..

 

[stagr]

Ήμουν για ένα διάστημα συνδρομητής στην ηλεκτρονική σελίδα του ΔΟΛ (και στο αρχείο του οργανισμού) και μπορώ να πω ότι οι πρώτες σοβαρές αναφορές ξεκίνησαν τέλη του 1984.Οι εφημερίδες του συγκροτήματος αντιμετώπισαν το Σύνδρομο με σχετική σοβαρότητα.Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα μέσα το κανιβάλισαν τελείως(κάτι πολύ χειρότερο από ότι έγινε με τον ιό της νέας γρίπης πρόσφατα).Η ομοφοβία στα ΜΜΕ, αλλά και στην κοινωνία ήταν τόσο έντονη εκείνη την εποχή, που κατάλοιπά της έχουν μείνει ακόμα και σήμερα και πολύ δύσκολα θα εξαλειφθούν.Εγώ θυμάμαι αμυδρά τις πρώτες εκστρατείες ενημέρωσης τέλος της δεκαετίας του '80 που όπως πολύ σωστά λέει ο Δημήτρης ήταν προϊόν τρομολαγνείας.

Αντίθετα η πρώτη σοβαρή αναφορά στον ιό HIV που προκαλεί το AIDS έγινε το 1987 και οι μέχρι τότε αναλύσεις που γίνονταν ήταν αμπελοφιλοσοφίες και υστερίες.Η αντίληψη ότι ο ιός μεταδίδεται με την αφή ήταν τόσο έντονη που οι ασθενείς αντιμετωπίζονταν με τον πλέον απεχθή τρόπο.Το ίδιο συνέβαινε και με όσους νόμιζαν ότι είναι φορείς του ιού.Λέγεται ότι και η αυτοκτονία του Λ.Βουρνά συνδέεται με το HIV, αλλά τίποτα δεν έχει επιβεβαιωθεί και όλα παραμένουν φήμες.Νομίζω έχει γίνει και εδώ αναφορά.

Το Σύνδρομο για το σύγχρονο και ανεπτυγμένο κόσμο αποτελεί αντικείμενο ρετρό ανάλυσης, καθώς με τη σωστή θεραπεία και την έγκαιρη διάγνωση αντιμετωπίζεται χωρίς ωστόσο να θεραπεύεται.Το HIV όμως υπάρχει και θερίζει και θα συνεχίσει να υπάρχει και να αφορά όλες τις ομάδες του πληθυσμού.

Επειδή βρισκόμαστε και στο συγκεκριμένο site να πούμε ότι αναφορές είχαν γίνει και σε βιντεοταινίες και άλλες σαβούρες τις εποχής, όπως "The Κόπανοι", "Ταμτάκος" και αλλού που τώρα ξεχνώ. Φυσικά με τον πλέον ομοφοβικό και γελοίο τρόπο.Τη δεκαετία του '90 υπήρξε μια τάση αποστασιοποίησης από την υστερία και η κατάσταση ενίοτε αντιμετωπίστηκε με χιούμορ καλής ποιότητας(αν αυτό βέβαια είναι εφικτό για κάτι τόσο σοβαρό). Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα με τη λιποθυμία της Σάσας στο "Ντόλτσε Βίτα".

Εύχομαι, και χωρίς καμία διάθεση να αποκτήσω δασκαλίστικο ύφος, ο κόσμος να αρχίσει να αντιμετωπίζει τους οροθετικούς με αξιοπρέπεια και ήθος, γιατί αν κάτι διαφοροποιεί το AIDS από τα υπόλοιπα δεινά είναι η άγνοια και ο φόβος του κόσμου ως προς την ύπαρξη του Συνδρόμου, τη μετάδοση του ιού και τη σημασία(ή το ζόρι) του να ζεις με αυτό καθημερινά.

Αν γνωρίζετε κάποιες άλλες αναφορές στα Μέσα της εποχής καλό θα είναι να τα θυμηθούμε παρέα, ώστε να έχουμε καλύτερη εικόνα του πως παρουσιάστηκε το φαινόμενο-μάστιγα τα πρώτα εκείνα δύσκολα χρόνια.