30 χρόνια AIDS

Πριν από δύο μήνες περίπου συζητούσα με την ανηψιά μου (Β' Λυκείου) και μου έλεγε για μία συμμαθήτριά της η οποία έρχεται σε επαφή με το αγόρι της χωρίς προφύλαξη. Παρά τις παροτρύνσεις / συστάσεις - σε πρώτη φάση - και το "κράξιμο" που έφαγε - σε δεύτερη φάση - από τις φίλες της, συνεχίζει να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο. Τα επιχειρήματα περί "απόλαυσης", περί "άρνησης" του αγοριού (αυτό το μεταφέρω με επιφύλαξη) για προφυλακτικά μέτρα καθώς και το γεγονός ότι "σε μένα δεν θα συμβεί" δυστυχώς ήταν αυτά που άκουσα ότι υποστηρίζει η κοπελίτσα. "Ξέρει, πώς δεν ξέρει αλλά δεν φοβάται" μου είπε η ανηψιά μου.

Έρχομαι λοιπόν και εγώ με τη σειρά μου να ρωτήσω: "Φταίνε οι γονείς;", "φταίει το σχολείο;", "φταίει η κοινωνία;", "φταίει ο ανάδρομος Ερμής;" ποιός φταίει; Το να αναζητήσουμε αιτίες όταν έχουμε μπροστά μας την επικινδυνότητα όχι μόνο του AIDS αλλά και ένα σωρό άλλων κινδύνων έχει νόημα; Εν έτει 2011 δύο νέα παιδιά εκτίθενται συνειδητά ... και προφανώς δεν είναι οι μόνοι που λειτουργούν έτσι

Και για να το πάω πιο μακριά ακόμα πόσο δρόμο πρέπει να διανύσουμε ακόμη για να καταλάβει ο κάθε ένας από εμάς ότι το AIDS δεν κάνει διακρίσεις ... είναι δίπλα μας γμτ.
 
caprice είπε:
Πριν από δύο μήνες περίπου συζητούσα με την ανηψιά μου (Β' Λυκείου) και μου έλεγε για μία συμμαθήτριά της η οποία έρχεται σε επαφή με το αγόρι της χωρίς προφύλαξη.
Και να ήταν μόνο τα πιτσιρίκια της Β΄Λυκείου ...

Ελλάδα, η χώρα με την ανύπαρκτη σεξουαλική αγωγή.

Τότε, τώρα, πάντα ...
 
αφισες για το AIDS που βρηκα σε γνωστη ελληνικη σειρα που ειχε γυρισματα σε νοσοκομειο :

795.jpg εδω φαινεται ολοκληρη η προηγουμενη αφισα

101.jpg

788.jpg
 
Θυμαμαι το σοκ που επαθαν ολοι οταν μαθευτηκε πως προσεβαλε και αλλες ομαδες περα απο αυτες του ᾽᾽υψηλου κινδυνου᾽᾽. Τους καημενους τους ανθρωπους που ηταν οι πρωτοι που κολλησαν και δεν ηξεραν καν τι ειναι τους λυπαμαι πολυ. Επισης θυμαμαι τον καταφωρα ρατσιστικο διαχωρισμο αναμεσα σε ᾽᾽καλα᾽᾽ και ᾽᾽κακα᾽᾽ θυματα.

Ξαναδιαβασα προσφατα το ᾽Ἐνας Ελληνας δρακος στο Λονδινο᾽᾽ του Κωστα Ταχτση και εκει εχει και μια επιστολη του στον τοτε υπουργο υγειας με θεμα την αρρωστια. Το παραξενο ειναι πως αυτη η επιστολη αν και καλοπροαιρετη (ο ανθρωπος να βοηθησει ηθελε) αναπαρηγαγε διαφορα κλισε που ειχαν τοτε πολλοι ομοφοβικοι και μου εκανε τρομερη εντυπωση.

Επισης θυμαμαι και ενα εξαιρετικο αρθρο του αγαπημενου μου εφηβικου περιοδικου, του 01 με τιτλο ᾽Ἠ αγαπη θα νικησει την αρρωστια᾽᾽ κατι που σε μεγαλο βαθμο εγινε.
 
Μαθήτρια Δημοτικού όταν ημουν δεν γνωριζα για αυτη την ασθενεια!

Την ελεγα και λάθος ''ΕΤΖ!!!''...αργότερα στο Γυμνασιο και στο Λυκειο εμαθα περι τινος προκειται και για τους τροπους προφυλαξης...

συγκλονιστικό το παραπάνω βιντεάκι!!!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Μιας και αναφέρθηκαν και ταινίες σχετικές με το θέμα, μία πολύ ωραία και συγκινητική τηλεταινία που είχα δει παλιά είναι το Go Toward the Light, του 1988, με τη Linda Hamilton στο ρόλο μητέρας που μαζί με τον άντρα της πρέπει να δεχτούν την πικρή αλήθεια του ότι ο μικρός τους γιός πάσχει από AIDS. Αναφέρονται φυσικά στην αρρώστια σαν κάτι νέο και άγνωστο, λόγω εποχής. Ιδιαίτερα μου άρεσε και μου είχε μείνει η στιγμή που ο πατέρας πάει να προετοιμάσει ψυχολογικά τον μικρό για ενδεχόμενο θάνατο, πράγμα πολύ δύσκολο. Για να το κάνει αυτό, πήρε ένα πλαστικό γάντι, και του είπε ότι το χέρι του είναι η ψυχή, ενώ το γάντι το σώμα. Όταν γεννιέται ο άνθρωπος, είπε, η ψυχή μπαίνει μέσα στο σώμα όπως το χέρι στο γάντι, αλλά κάποια στιγμή, όταν ο άνθρωπος είναι να πεθάνει, με τον ίδιο τρόπο η ψυχή βγαίνει. Το σώμα αχρηστεύεται και πετιέται όπως το γάντι, αλλά η ψυχή μένει. Είχα εντυπωσιαστεί τότε με αυτήν την παρομοίωση.

Trailer:

 
Θυμάμαι αρχές 90 διάβασα το βιβλίο της Λίτσας Ψαραύτη το αυγό της έχιδνας με σχετικό θέμα και πραγματικά με είχε συγκλονίσει!
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
fani_grgr είπε:
Θυμάμαι αρχές 90 διάβασα το βιβλίο της Λίτσας Ψαραύτη το αυγό της έχιδνας με σχετικό αίτημα και πραγματικά με είχε συγκλονίσει!
Και το βιβλίο ''Γευση πικραμυγδαλου'' (Μανος Κοντολέων) εχει το ίδιο θεμα, τη μαστιγα του AIDS...
 
Με στεναχωρεί που συχνα βρίσκομαι σε παρέες και ακούω κυρίως κοπέλες να μιλάνε για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και τις εγκυμοσύνες λές και είναι κάτι μακρυνό που βλέπεις μόνο στις υποανάπτηκτες χώρες, αλλά παρ' όλα αυτά δεν χρησιμοποιούν προφυλάξεις γιατί "είναι ακριβά", "χαλάν την απόλαυση", "δεν εμπιστεύεσαι/δεν αγαπάς τον συντροφό σου", ή "ντρέπομαι να πάω ν' αγοράσω", "ντρέπομαι να φέρω αντίρρηση", "έχω σχέση". Μεσα από τέτοια χαζά μυαλά αυτές οι ασθένειες συνεχίζουν να υπαρχουν και οι εκτρώσεις χτυπάνε κόκκινο. Απορρώ, δεν σκέφτονται ότι ίσως τους τύχει κάτι μή αναστρέψιμο σαν το aids;


Για να είμαστε δίκαιοι, από το '90 και πάνω υπάρχει αρκετά καλή ενημέρωση σχετικά με το τί ασθενεια είναι το aids και πώς μεταδίδεται. Όχι από το σχολείο, εκτός αν κάποιοι καθηγητές φιλοτιμηθούν να μιλήσουν, αλλά τα περιοδικά, το διαδύκτιο καί η τηλεόραση προσφέρουν όλες τις οδηγίες για προφύλαξη κι εξηγούν για πόσο σοβαρή νόσο πρόκειται. Οπότε δεν μπρορούμε να πούμε ότι δεν γνωρίζουν, είναι το σκαλωμα που έχουν στο μυαλό τους (το τονίζω-οι κοπέλες κυρίως) με διάφορες χαζές γνώμες σαν τις παραπάνω. Το '80 αντιμετώπιζαν το θέμα με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα από σήμερα.



Δυστυχώς ακόμα στην χώρα μας περιθωριοποιούνται οι φορείς του ιού. Τους θεωρούν ανώμαλους και αλήτες χωρίς λόγο, γιατί φυσικά η ασθένεια δεν μεταδίδεται μόνο από την σεξουαλική επαφή, αλλά και από το αίμα ή τις ξαναχρησιμοποιημένες σύριγγες, ή μέσω της μητερας στο παιδι. Και είναι κρίμα γιατί η ασθένεια δεν μεταδίδεται τόσο εύκολα ώστε να τους εμποδίζει να χαρούν την ζωή τους. Δυστυχώς έχουμε μείνει δεκαετίες πίσω καί σ' αυτό το θέμα.



Η γνώμη μου είναι ότι σαν ασθένεια παραμένει τόσο συχνή κυρίως από τις βλακείες ανθρώπων που δεν προστατεύουν το σώμα και την αξιοπρέπειά τους, που ενώ γνωρίζουν δεν δίνουν τη σημασία που πρέπει. Η ενημέρωση πλέον υπάρχει. Καιρός είναι λοιπόν ν' αρχίσουν την ενημέρωση και να μάθουν στην κοινωνία πως να δέχεται αυτά τα άτομα και να μην τα περιθωριοποιεί.
 
IMG_20200525_200554.png
Η φωτογραφία με την όποια το aids απέκτησε πρόσωπο.
Ο ακτιβιστής David Kirby περνά το 1990 στην αιωνιότητα δίνοντας υπόσταση σε μιαν ασθένεια που μέχρι τότε σκορπούσε τον τρόμο σε έναν κόσμο ανυποψίαστο κ βυθισμένο στην άγνοια του, συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο να γίνει γνωστή, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπιστεί.
Η φωτογραφία δημοσιεύτηκε στο "Life" κ το 1992 χρησιμοποιήθηκε επιχρωματισμένη από την εταιρεία Benetton ως καμπάνια κατά του aids.
 
Χρησιμοποιήθηκε από την Benetton για διαφήμιση, κυνικότατα και χυδαιότατα για να αυξήσει τα κέρδη της και όχι γιατί είχε το παραμικρό ενδιαφέρον για το AIDS. Η Βenetton είχε τη συνήθεια να βάζει σοκαριστικές φωτογραφίες στις διαφημίσεις της για να γίνεται ντόρος και να συζητιούνται, διότι αυτό ήταν τζάμπα έξτρα διαφήμιση για την εταιρεία.
 
Ο Oliviero Toscani προφανώς θα είχε αντίθετη άποψη μαζί σας αλλά δεν υπάρχει λόγος να υποστηρίξουμε, ούτε κ να κατηγορήσουμε την Benetton.
 
Διαβάζοντας το παρόν θέμα μου έκανε εντύπωση αυτό που διάβασα στην αρχή : από το 1981 που πρωτοέγινε εντιληπτό έως το 1985 , δηλαδή μέσα σε περίπου 4 έτη , η νόσος ενεφανίζετο σε κάθε μέρος της Γης . Αυτό παραείναι περίεργο για να μην πω ύποπτο . Θα πει κανείς "εδώ ο νέος κορωνοϊός διεχύθη μέσα σε μόνο ένα έτος" , ναι αλλά ο ΗΙΒ δεν είναι ένας ιός που μεταδίδεται τόσο εύκολα . Αδυνατώ να πιστέψω πως μέσα σε 4 χρόνια προέλαβαν όλοι και απαυτόθηκαν μεταξύ-τους . . .
 
Απόσπασμα από την εκπομπή ((Συζητάμε για το ΈΙΤΖ...)) Παρουσίαση Αλέκος Μαθιέλλης. Μεταδόθηκε το 1989 στην ΕΤ.2.
 
Πίσω
Μπλουζα