40 Χρονια Atari
- Έναρξη μίζας Aardvark
- Ημερομηνία έναρξης
Wally
Retired Admin
- Joined
- 19 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 25.794
- Αντιδράσεις
- 4.287
billy
Retromaniax Co-Founder
- Joined
- 8 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 4.232
- Αντιδράσεις
- 245
Α, ρε Atari...
Θυμάμαι πάντα με νοσταλγία τα διάφορα κλασσικά arcade games της Atari, καθώς και την πρώτη μου "επιτραπέζια" κονσόλα με τα παιχνίδια της...
Αν και μετά την "κρίση" η Nintendo ήταν αυτή που έγινε το νέο συνώνυμο των console videogames στην Αμερική, παρ' όλα αυτά η Atari άφησε χωρίς αμφιβολία το στίγμα της στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών.
Για τον φάκελλο "υπολογιστές" δεν θα πω πολλά, διότι τα έχω ξανααναφέρει παλιότερα (ο υπάλληλος της ΕΛΚΑΤ που προσπαθούσε με πάθος να με πείσει να αγοράσω 800XL, αργότερα η... "αιώνια κόντρα" στα 16-bit με τα ST μοντέλα, κλπ.
)
Απο τα τέλη των 90s, μετά την πρώτη Αtaroπώληση, κάπου σταμάτησα να ασχολούμαι. Εστω και αν έβλεπα το γνωστό όνομα πάνω σε κουτιά παιχνιδιών που αγόραζα για το PC μου, δεν μου προξενούσε κάποιο ιδιαίταιρο συναίσθημα. Το εβλεπα πλέον σαν "ένα ακόμα distribution brand".
Για εμένα τα καλύτερα χρόνια της Atari, ήταν τα χρόνια της "πραγματικής" Atari, τα οποία έχω συνδέσει με την νεαρή μου ηλικία.
Θυμάμαι πάντα με νοσταλγία τα διάφορα κλασσικά arcade games της Atari, καθώς και την πρώτη μου "επιτραπέζια" κονσόλα με τα παιχνίδια της...
Αν και μετά την "κρίση" η Nintendo ήταν αυτή που έγινε το νέο συνώνυμο των console videogames στην Αμερική, παρ' όλα αυτά η Atari άφησε χωρίς αμφιβολία το στίγμα της στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών.
Για τον φάκελλο "υπολογιστές" δεν θα πω πολλά, διότι τα έχω ξανααναφέρει παλιότερα (ο υπάλληλος της ΕΛΚΑΤ που προσπαθούσε με πάθος να με πείσει να αγοράσω 800XL, αργότερα η... "αιώνια κόντρα" στα 16-bit με τα ST μοντέλα, κλπ.
)Απο τα τέλη των 90s, μετά την πρώτη Αtaroπώληση, κάπου σταμάτησα να ασχολούμαι. Εστω και αν έβλεπα το γνωστό όνομα πάνω σε κουτιά παιχνιδιών που αγόραζα για το PC μου, δεν μου προξενούσε κάποιο ιδιαίταιρο συναίσθημα. Το εβλεπα πλέον σαν "ένα ακόμα distribution brand".
Για εμένα τα καλύτερα χρόνια της Atari, ήταν τα χρόνια της "πραγματικής" Atari, τα οποία έχω συνδέσει με την νεαρή μου ηλικία.
spyros_s
Human RetroDatabase
- Joined
- 27 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 2.949
- Αντιδράσεις
- 328
Ήταν τέτοια η δυναμική της τα πρώτα χρόνια των βιντεοπαιχνιδιών που το να παίζει κανείς παιχνίδια ήταν συνώνυμο του "παίζει ατάρι" όπως για παράδειγμα έχει επικρατήσει η κοκα κόλα για όλα τα μαυροζούμια ή ο όρος τζιπ για όλα τα αυτοκίνητα εκτός δρόμου! Δεν μπορούμε λοιπόν να μην της αναγνωρίζουμε την τεράστια συνεισφορά της στην διαμόρφωση των videogames τα πρώτα χρόνια.
Θα συμφωνήσω με τον billy ότι τα καλά της χρόνια είναι πριν το 1984 αλλά θα πω ότι μέχρι τα 16μπιτα home είχε αξιοπρεπέστατη και αξιόλογη εκπροσώπηση και μετά έπεσε αλά κόμοντορ. Σίγουρα το jaguar άξιζε καλύτερης τύχης όμως πλέον δεν ήταν το μεγαθήριο του παρελθόντος και οι Ιάπωνες είχαν πάρει πλέον τις ηγετικές θέσεις στο gaming!
Τουλάχιστον έστω και μεσω software houses o τίτλος της επιβίωσε ως τώρα οπότε ο νοσταλγός κάτι έχει να θυμάται...
Θα συμφωνήσω με τον billy ότι τα καλά της χρόνια είναι πριν το 1984 αλλά θα πω ότι μέχρι τα 16μπιτα home είχε αξιοπρεπέστατη και αξιόλογη εκπροσώπηση και μετά έπεσε αλά κόμοντορ. Σίγουρα το jaguar άξιζε καλύτερης τύχης όμως πλέον δεν ήταν το μεγαθήριο του παρελθόντος και οι Ιάπωνες είχαν πάρει πλέον τις ηγετικές θέσεις στο gaming!
Τουλάχιστον έστω και μεσω software houses o τίτλος της επιβίωσε ως τώρα οπότε ο νοσταλγός κάτι έχει να θυμάται...
Wally
Retired Admin
- Joined
- 19 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 25.794
- Αντιδράσεις
- 4.287
Περασε απο πολλα κυματα αυτη η εταιρεια. Οι δημιουργοι της, πρωτοπωροι με ολη τη σημασια της λεξεως, εγκατελειψαν νωρις το πλοιο.
Εχω συνδεσει κομματι των παιδικων μου χρονων με το 2600 που συνεχιζει να μου κρατα συντροφια με παιχνιδαρες που δεν καταλαβαινουν απο χρονο και μπαγιατεμα.
Με τα 8bit home micros της Atari ασχοληθηκα μεγαλος. Καλα ειναι αλλα εως εκει.
Ο ST ηταν για μενα απλα ο ατυχος αντιπαλος της Amiaga. Δεν ασχοληθηκα ποτε.
To Jaguar μπορει να εχει ελπιδες αν οι μηχανικοι ηταν πιο εξυπνοι, η εταιρεια πιο ανοιχτοχερικη, το SDK αποδοτικοτερο και οι προγραμματιστες των παιχνιδιων να μην παιζαν με τον 68000 του συστηματος.
To βραδυ θα οργανωσω ενα Keystone Kapers, Kaboom tribute
Επρεπε να ειχε κλεισει το 1995 στη χειροτερη. Φτηνα accesories και παιχνιδια του συρμου με το λογοτυπο της ειναι ιεροσυλια...οι χαρτογιακαδες σκυλευουν υπο καποια εννοια τα παιδικα μας χρονια...
Εχω συνδεσει κομματι των παιδικων μου χρονων με το 2600 που συνεχιζει να μου κρατα συντροφια με παιχνιδαρες που δεν καταλαβαινουν απο χρονο και μπαγιατεμα.
Με τα 8bit home micros της Atari ασχοληθηκα μεγαλος. Καλα ειναι αλλα εως εκει.
Ο ST ηταν για μενα απλα ο ατυχος αντιπαλος της Amiaga. Δεν ασχοληθηκα ποτε.
To Jaguar μπορει να εχει ελπιδες αν οι μηχανικοι ηταν πιο εξυπνοι, η εταιρεια πιο ανοιχτοχερικη, το SDK αποδοτικοτερο και οι προγραμματιστες των παιχνιδιων να μην παιζαν με τον 68000 του συστηματος.
To βραδυ θα οργανωσω ενα Keystone Kapers, Kaboom tribute
Επρεπε να ειχε κλεισει το 1995 στη χειροτερη. Φτηνα accesories και παιχνιδια του συρμου με το λογοτυπο της ειναι ιεροσυλια...οι χαρτογιακαδες σκυλευουν υπο καποια εννοια τα παιδικα μας χρονια...
spyros_s
Human RetroDatabase
- Joined
- 27 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 2.949
- Αντιδράσεις
- 328
το να σκίζει hardware που βγήκε πριν από αυτό δεν είναι και κάποιο επίτευγμα το 1993...ακόμα και έτσι βέβαια η κονσόλα τα κατάφερε χειρότερα στην αγορά από το cd32 κάτι που δείχνει ότι η ατάρι δεν την πλάσαρε σωστά στην αγορά ή δεν την έκανε ανταγωνιστική όσο έπρεπε. Εγώ προσωπικά εκεί εστιάζω...με το τζάγκουαρ η πατάρι θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα...
Το πρόβλημα είναι ότι στην ατάρι έπασχαν από την ίδια ανίατη ηλιθιότητα που έπασχαν και στην κόμοντορ. Γι' αυτό τις πήρε ο ...χάρος και τις 2!
Το πρόβλημα είναι ότι στην ατάρι έπασχαν από την ίδια ανίατη ηλιθιότητα που έπασχαν και στην κόμοντορ. Γι' αυτό τις πήρε ο ...χάρος και τις 2!
Other_Reality
RetroNuts!
- Joined
- 23 Ιουν 2006
- Μηνύματα
- 2.045
- Αντιδράσεις
- 67
Όπως και να έχει πάντως, καμμία εταιρεία δέν στάθηκε σε όλα τα μέτωπα με τόσα πολλά αξιομνημόνευτα παιχνίδια, υπολογιστές και κονσόλες μέσα σε τόσα χρόνια ιστορίας. Τα έχει κάνει όλα ! Πάντα είχε όμως δύσκολους αντιπάλους και αναγκαζόταν να τα βάλει με θηρία (Commodore, Sega, Nintendo). Τώρα για το σήμερα, δέν χρειάζεται να λέμε και πολλά, είναι ένα λογότυπο που απλώς παρέμεινε ζωντανό μέσα στις corporate μάχες.
Nemo
RetroMuseum GateKeepeR
- Joined
- 9 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 4.694
- Αντιδράσεις
- 1.411
και για να γιορτασουν και να αποδειξουν οτι οι 40αρες(=2Χ20αρες εταιριες) ,ειναι Large 
....
....>>>> http://www.eurogamer.net/articles/2012-06-28-get-all-100-ataris-greatest-hits-games-for-free-today
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
spyros_s
Human RetroDatabase
- Joined
- 27 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 2.949
- Αντιδράσεις
- 328
δεν είμαι σίγουρος...αν κάποιος έχει στοιχεία ας τα παραθέσει.ChrisTOS είπε:
edit:Από μια μίνι έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο όσες σχεδόν πωλήσεις έκανε το jaguar παγκοσμίως(125κ) της έκανε το cd32 μόνο στην Ευρώπη(100κ)
http://en.wikipedia.org/wiki/Amiga_CD32
http://en.wikipedia.org/wiki/Atari_Jaguar
Δεν ξέρω λεπτομέρειες και δεν γνωρίζω την αξιοπιστία των στοιχείων...
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
npac
RetroWannaBe
- Joined
- 9 Mαϊ 2010
- Μηνύματα
- 96
- Αντιδράσεις
- 6
Κατά τη γνώμη μου η εταιρία αυτή έκανε τόσα μαζεμένα λάθη κυρίως σε επίπεδο μάρκετινγκ που η ιστορία της θα πρέπει να διδάσκεται σαν case study στους πρωτοετείς φοιτητές αντίστοιχων σχολών.
Είχε την τύχη να ξεκινήσει πολύ πολύ καλά με το pong και τα αντίστοιχα παιχνίδια την δεκαετία του 1970. Στο τέλος της δεκαετίας έβγαλε την εξαιρετική σειρά των οκτάμπιτων υπολογιστών της (αν και ο ιδρυτής της Nolan Buschnell διαφωνούσε και ήθελε η εταιρία να παραμείνει στον χώρο του entertainment). Κατά τη φάση του σχεδιασμού ένα "σαϊνι" παρερμήνευσε τους κανονισμούς περί παρεμβολών του FCC με αποτέλεσμα οι υπολογιστές να κυκλοφορήσουν με μια αλουμινένια θωράκιση που θα τη ζήλευε το θωρηκτό Ποτέμκιν (αυξάνοντας πολύ την τιμή τους). Το πνεύμα του κανονισμού ήταν ότι δεν θα έπρεπε να δημιουργεί παρεμβολές στην τηλεόραση που ήταν συνδεδεμένο, αλλά η ερμηνεία της Atari ήταν ότι δεν θα έπρεπε να διαφεύγει οποιαδήποτε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μπορούσε να δημιουργήσει την οποιαδήποτε παρεμβολή σε οποιαδήποτε συσκευή.
Ένα άλλο λάθος που έκανε η Atari στα οκτάμπιτα της είναι ότι κράτησε σαν επτασφράγιστο μυστικό κάθε πληροφορία που θα χρειαζόταν ένας προγραμματιστής για να γράψει ένα καλό πρόγραμμα που αξιοποιούσε τις δυνατότητες των συνεπεξεργαστών τους. Μέχρι το 1983 που κυκλοφόρησε το βιβλίο De Re Atari, δεν μπορούσε κανείς που δεν ήταν υπάλληλος της Atari να βρει πουθενά πληροφορίες για θέματα όπως τα sprites (player missile graphics) τα interupts του συνεπεξεργαστή γραφικών (Antic), το fine scrolling κ.α. Η αποκάλυψη αυτών των στοιχείων από το 1979 θα είχε δημιουργήσει απίστευτους τίτλους, κυρίως παιχνίδια, που θα έσβηναν τον ανταγωνισμό. Δείτε τη διαφορά που έχουν τα παιχνίδια του 1979/80 σε σχέση με αυτά που κυκλοφόρησαν μετά το 85 και θα καταλάβετε τι εννοώ (το hardware παρέμεινε σχεδόν το ίδιο από το 1979 μέχρι το 1989). Δυστυχώς όμως η Atari ήθελε να γράφει αυτή τα παιχνίδια για τις πλατφόρμες της, οπότε κρατούσε τα μυστικά για τον εαυτό της.
Αν τα 400/800 δεν έπρεπε να κατασκευάζονται σαν κλοβοί faraday (για να αποκλείσουν τις παρεμβολές) οπότε ήταν φτηνότερα και αν είχαν λογισμικό που θα αξιοποιούσε στο έπακρο τις δυνατότητες τους, τότε ίσως να μην είχαμε καν γνωρίσει τον Commodore 64.
H Atari είχε το κακό ότι ήταν εταιρία-μοναχοφάης. Και στην παιχνιδοκονσόλα της, το μεγαλύτερο μέρος των τίτλων γραφόταν από την Atari (το υπόλοιπο από πρώην υπαλλήλους της, όπως τα παλικάρια που ίδρυσαν την Activision). Η ομάδα των προγραμματιστών της λειτουργούσε υπό μεγάλη πίεση, με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και χωρίς να έχει τη στήριξη και την αναγνώριση που θα ήθελε από τα ανώτερα κλιμάκια με αποτέλεσμα τα περισσότερα παιχνίδια από ένα σημείο και μετά να είναι τουλάχιστον απογοητευτικά. Φανταστείτε την απογοήτευση του καταναλωτή που είχε ακριβοπληρώσει το cartridge για το Packman για να διαπιστώσει ότι το παιχνίδι που αγόρασε ήταν αυτό :
Η Atari ξόδευε πολύ περισσότερο χρόνο, ενέργεια και χρήμα στο να αγοράσει δικαιώματα από coin-ops, ταινίες ή σειρές παρά για να φτιάξει αυτό που πραγματικά ήθελε ο αγοραστής : παιχνίδια που να του προσφέρουν διασκέδαση για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι που βασιζόταν στον ET τον εξωγήινο. Οι όποιες ομοιότητες με την ταινία περιορίζονταν στην εικονογράφηση της συσκευασίας. Οι διαπραγματεύσεις για τα δικαιώματα κράτησαν τόσο πολύ που οι προγραμματιστές είχαν ελάχιστο χρόνο να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές παιχνίδι που να είναι διαθέσιμο στην αγορά τα Χριστούγεννα. Παιχνίδια σαν το pacman και το ET κάνανε πολλούς καταναλωτές να σιχτιρίσουν την εταιρία και να μαζέψουν το Atari VCS 2600, στο πατάρι.
Βέβαια στις περιπτώσεις αυτές η εταιρία έδινε τα συγχαρητήρια της (και τα παχουλά bonus) στους ανθρώπους του marketing που έκλειναν τα deals για τα δικαιώματα, ενώ για τους προγραμματιστές είχε μόνο να τους προσάψει την αποτυχία. Γενικά από ότι έχω διαβάσει θεωρώ ότι το να ήσουν προγραμματιστής στην Atari, ακόμα και τα καλά χρόνια, ήταν μια μάλλον κακή δουλειά. Δεν σου αναγνωρίζονταν τίποτα, το όνομα σου δεν υπήρχε πουθενά, ούτε σε συσκευασία, ούτε σε κάποια credits screen και για κάποιο bonus αν το παιχνίδι πουλούσε καλά, ούτε κουβέντα. Για τον λόγο αυτό το πρώτο αποκαλούμενο "Easter Egg" (κρυφό μήνυμα σε λογισμικό, συνήθως το όνομα ή η φωτογραφία του/των δημιουργών του) παρουσιάστικε στο Atari Adventure του Warren Robinett, το 1979. Το παιχνίδι πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίγραφα, αλλά ο Robinett αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Atari.
Αντίστοιχη συμπεριφορά είχαμε και στους μηχανικούς υλικού, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της σχεδιαστικής ομάδας της οκτάμπιτης πλατφόρμας να αποχωρήσει, ιδρύοντας την εταιρία που δημιούργησε την Amiga. Κατά τη γνώμη μου η Amiga είναι ο πραγματικός διάδοχος της οκτάμπιτης σειράς των Atari, σε επίπεδο δημιουργών και σχεδιαστικής φιλοσοφίας. Με τον atari ST κοινά είναι μόνο το λογότυπο και η εξωτερική σχεδίαση των 65XE και 130XE.
Αν η ομάδα μηχανικών είχε παραμείνει στην Atari και είχε ένα ευχάριστο περιβάλλον εργασίας με δημιουργική ελευθερία και καλή χρηματοδότηση, τότε θα είχαμε μία Amiga που θα είχε κυκλοφορήσει (με το brand της Atari) νωρίτερα στην αγορά, αφού και η ανάπτυξη θα είχε γίνει απερίσπαστα και οι νομικές διαμάχες μεταξύ Atari - Commodore για τα δικαιώματα της πλατφόρμας δεν θα είχαν καθυστερήσει την κυκλοφορία της. Και αν η ataro-amiga κυκλοφορούσε και σαν παιχνιδομηχανή από την αρχή, σίγουρα δεν θα υπήρχε χώρος στην αγορά για τη nintento και το NES.
Με τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι το ST ήταν ένα κακό μηχάνημα. Προς θεού. Και αν μάλιστα σκεφτούμε πόσο βιαστικά έγινε από την υπο διοίκηση Jack Tramiel εταιρία, χρησιμοποιόντας κομμάτια hardware & software που προϋπήρχαν, τότε είναι πραγματικό κατόρθωμα. Και σε σύγκριση με τα mac του 1984, το 520ST του 1985 ήταν απόλυτα ανταγωνιστικό και πολύ πολύ φτηνότερο. Ένα μόνο πρόβλημα είχε : το όνομα Atari που στο συλλογικό υποσυνείδητο ήταν ταυτισμένο με τη βιομηχανία παιχνιδιών. Με τη μούτρα λοιπόν θα μπορούσε ένας διευθυντής μηχανογράφισης μιας εταιρίας να προτείνει την αγορά των ST ως business machines. Είναι σαν να θελήσει η Coca Cola να λανσάρει σαμπουάν. Όλοι θα φοβούνται ότι τα μαλλιά τους θα κολλάνε από τη ζάχαρη του αναψυκτικού. Αντίστοιχα οι διευθυντές της εταιρίας θα νόμιζαν ότι αν επέλεγαν Atari ST, οι υπάλληλοί τους, αντί να δουλεύουν θα παίζουν pong ή breakout. Ακόμα και αν το όνομα της σειράς ήταν διαφορετικό, προκειμένου να μπορεί να έχει ένα ξεχωριστό branding, ίσως το ST να είχε πράγματι την δυνατότητα να ανταγωνιστεί επάξια τα mac. Παραδείγματος χάρη, την Amiga πολλοί την ήξεραν με το όνομα της και αγνοούσαν ότι ήταν Commodore Amiga, οπότε αποφεύγαν την ταύτιση με τον Commodore 64.
Κάπου εδώ τελειώνει και το όποιο experise μου για την Atari. Κάπου σε αυτή τη χρονική στιγμή αλλαξοπίστησα και εγώ, αγοράζοντας ένα 286. Τώρα πια όμως, ενώ το 286 έχει ξεχαστεί, μπορώ να δηλώνω ευτυχής κάτοχος :
Atari 400, 1200XL, 600XL, 800XL, 65XE, 130XE, XEGS, 520ST, 1040ST, Amiga 500, Amiga 600.
To 1200XL αγοράστηκε Τρίτη και τώρα ταξιδεύει από Αμέρικα, ενώ το XEGS αναμένετε άμεσα από Αγγλία. Μόλις μαζευτούν, θα κυκλοφορίσει η αντίστοιχη οικογενιακή φωτογραφία στο forum.
Ελπίζω να μη σας κούρασα.
Είχε την τύχη να ξεκινήσει πολύ πολύ καλά με το pong και τα αντίστοιχα παιχνίδια την δεκαετία του 1970. Στο τέλος της δεκαετίας έβγαλε την εξαιρετική σειρά των οκτάμπιτων υπολογιστών της (αν και ο ιδρυτής της Nolan Buschnell διαφωνούσε και ήθελε η εταιρία να παραμείνει στον χώρο του entertainment). Κατά τη φάση του σχεδιασμού ένα "σαϊνι" παρερμήνευσε τους κανονισμούς περί παρεμβολών του FCC με αποτέλεσμα οι υπολογιστές να κυκλοφορήσουν με μια αλουμινένια θωράκιση που θα τη ζήλευε το θωρηκτό Ποτέμκιν (αυξάνοντας πολύ την τιμή τους). Το πνεύμα του κανονισμού ήταν ότι δεν θα έπρεπε να δημιουργεί παρεμβολές στην τηλεόραση που ήταν συνδεδεμένο, αλλά η ερμηνεία της Atari ήταν ότι δεν θα έπρεπε να διαφεύγει οποιαδήποτε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μπορούσε να δημιουργήσει την οποιαδήποτε παρεμβολή σε οποιαδήποτε συσκευή.
Ένα άλλο λάθος που έκανε η Atari στα οκτάμπιτα της είναι ότι κράτησε σαν επτασφράγιστο μυστικό κάθε πληροφορία που θα χρειαζόταν ένας προγραμματιστής για να γράψει ένα καλό πρόγραμμα που αξιοποιούσε τις δυνατότητες των συνεπεξεργαστών τους. Μέχρι το 1983 που κυκλοφόρησε το βιβλίο De Re Atari, δεν μπορούσε κανείς που δεν ήταν υπάλληλος της Atari να βρει πουθενά πληροφορίες για θέματα όπως τα sprites (player missile graphics) τα interupts του συνεπεξεργαστή γραφικών (Antic), το fine scrolling κ.α. Η αποκάλυψη αυτών των στοιχείων από το 1979 θα είχε δημιουργήσει απίστευτους τίτλους, κυρίως παιχνίδια, που θα έσβηναν τον ανταγωνισμό. Δείτε τη διαφορά που έχουν τα παιχνίδια του 1979/80 σε σχέση με αυτά που κυκλοφόρησαν μετά το 85 και θα καταλάβετε τι εννοώ (το hardware παρέμεινε σχεδόν το ίδιο από το 1979 μέχρι το 1989). Δυστυχώς όμως η Atari ήθελε να γράφει αυτή τα παιχνίδια για τις πλατφόρμες της, οπότε κρατούσε τα μυστικά για τον εαυτό της.
Αν τα 400/800 δεν έπρεπε να κατασκευάζονται σαν κλοβοί faraday (για να αποκλείσουν τις παρεμβολές) οπότε ήταν φτηνότερα και αν είχαν λογισμικό που θα αξιοποιούσε στο έπακρο τις δυνατότητες τους, τότε ίσως να μην είχαμε καν γνωρίσει τον Commodore 64.
H Atari είχε το κακό ότι ήταν εταιρία-μοναχοφάης. Και στην παιχνιδοκονσόλα της, το μεγαλύτερο μέρος των τίτλων γραφόταν από την Atari (το υπόλοιπο από πρώην υπαλλήλους της, όπως τα παλικάρια που ίδρυσαν την Activision). Η ομάδα των προγραμματιστών της λειτουργούσε υπό μεγάλη πίεση, με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα και χωρίς να έχει τη στήριξη και την αναγνώριση που θα ήθελε από τα ανώτερα κλιμάκια με αποτέλεσμα τα περισσότερα παιχνίδια από ένα σημείο και μετά να είναι τουλάχιστον απογοητευτικά. Φανταστείτε την απογοήτευση του καταναλωτή που είχε ακριβοπληρώσει το cartridge για το Packman για να διαπιστώσει ότι το παιχνίδι που αγόρασε ήταν αυτό :
Η Atari ξόδευε πολύ περισσότερο χρόνο, ενέργεια και χρήμα στο να αγοράσει δικαιώματα από coin-ops, ταινίες ή σειρές παρά για να φτιάξει αυτό που πραγματικά ήθελε ο αγοραστής : παιχνίδια που να του προσφέρουν διασκέδαση για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παιχνίδι που βασιζόταν στον ET τον εξωγήινο. Οι όποιες ομοιότητες με την ταινία περιορίζονταν στην εικονογράφηση της συσκευασίας. Οι διαπραγματεύσεις για τα δικαιώματα κράτησαν τόσο πολύ που οι προγραμματιστές είχαν ελάχιστο χρόνο να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές παιχνίδι που να είναι διαθέσιμο στην αγορά τα Χριστούγεννα. Παιχνίδια σαν το pacman και το ET κάνανε πολλούς καταναλωτές να σιχτιρίσουν την εταιρία και να μαζέψουν το Atari VCS 2600, στο πατάρι.
Βέβαια στις περιπτώσεις αυτές η εταιρία έδινε τα συγχαρητήρια της (και τα παχουλά bonus) στους ανθρώπους του marketing που έκλειναν τα deals για τα δικαιώματα, ενώ για τους προγραμματιστές είχε μόνο να τους προσάψει την αποτυχία. Γενικά από ότι έχω διαβάσει θεωρώ ότι το να ήσουν προγραμματιστής στην Atari, ακόμα και τα καλά χρόνια, ήταν μια μάλλον κακή δουλειά. Δεν σου αναγνωρίζονταν τίποτα, το όνομα σου δεν υπήρχε πουθενά, ούτε σε συσκευασία, ούτε σε κάποια credits screen και για κάποιο bonus αν το παιχνίδι πουλούσε καλά, ούτε κουβέντα. Για τον λόγο αυτό το πρώτο αποκαλούμενο "Easter Egg" (κρυφό μήνυμα σε λογισμικό, συνήθως το όνομα ή η φωτογραφία του/των δημιουργών του) παρουσιάστικε στο Atari Adventure του Warren Robinett, το 1979. Το παιχνίδι πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίγραφα, αλλά ο Robinett αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Atari.
Αντίστοιχη συμπεριφορά είχαμε και στους μηχανικούς υλικού, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο μέρος της σχεδιαστικής ομάδας της οκτάμπιτης πλατφόρμας να αποχωρήσει, ιδρύοντας την εταιρία που δημιούργησε την Amiga. Κατά τη γνώμη μου η Amiga είναι ο πραγματικός διάδοχος της οκτάμπιτης σειράς των Atari, σε επίπεδο δημιουργών και σχεδιαστικής φιλοσοφίας. Με τον atari ST κοινά είναι μόνο το λογότυπο και η εξωτερική σχεδίαση των 65XE και 130XE.
Αν η ομάδα μηχανικών είχε παραμείνει στην Atari και είχε ένα ευχάριστο περιβάλλον εργασίας με δημιουργική ελευθερία και καλή χρηματοδότηση, τότε θα είχαμε μία Amiga που θα είχε κυκλοφορήσει (με το brand της Atari) νωρίτερα στην αγορά, αφού και η ανάπτυξη θα είχε γίνει απερίσπαστα και οι νομικές διαμάχες μεταξύ Atari - Commodore για τα δικαιώματα της πλατφόρμας δεν θα είχαν καθυστερήσει την κυκλοφορία της. Και αν η ataro-amiga κυκλοφορούσε και σαν παιχνιδομηχανή από την αρχή, σίγουρα δεν θα υπήρχε χώρος στην αγορά για τη nintento και το NES.
Με τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι το ST ήταν ένα κακό μηχάνημα. Προς θεού. Και αν μάλιστα σκεφτούμε πόσο βιαστικά έγινε από την υπο διοίκηση Jack Tramiel εταιρία, χρησιμοποιόντας κομμάτια hardware & software που προϋπήρχαν, τότε είναι πραγματικό κατόρθωμα. Και σε σύγκριση με τα mac του 1984, το 520ST του 1985 ήταν απόλυτα ανταγωνιστικό και πολύ πολύ φτηνότερο. Ένα μόνο πρόβλημα είχε : το όνομα Atari που στο συλλογικό υποσυνείδητο ήταν ταυτισμένο με τη βιομηχανία παιχνιδιών. Με τη μούτρα λοιπόν θα μπορούσε ένας διευθυντής μηχανογράφισης μιας εταιρίας να προτείνει την αγορά των ST ως business machines. Είναι σαν να θελήσει η Coca Cola να λανσάρει σαμπουάν. Όλοι θα φοβούνται ότι τα μαλλιά τους θα κολλάνε από τη ζάχαρη του αναψυκτικού. Αντίστοιχα οι διευθυντές της εταιρίας θα νόμιζαν ότι αν επέλεγαν Atari ST, οι υπάλληλοί τους, αντί να δουλεύουν θα παίζουν pong ή breakout. Ακόμα και αν το όνομα της σειράς ήταν διαφορετικό, προκειμένου να μπορεί να έχει ένα ξεχωριστό branding, ίσως το ST να είχε πράγματι την δυνατότητα να ανταγωνιστεί επάξια τα mac. Παραδείγματος χάρη, την Amiga πολλοί την ήξεραν με το όνομα της και αγνοούσαν ότι ήταν Commodore Amiga, οπότε αποφεύγαν την ταύτιση με τον Commodore 64.
Κάπου εδώ τελειώνει και το όποιο experise μου για την Atari. Κάπου σε αυτή τη χρονική στιγμή αλλαξοπίστησα και εγώ, αγοράζοντας ένα 286. Τώρα πια όμως, ενώ το 286 έχει ξεχαστεί, μπορώ να δηλώνω ευτυχής κάτοχος :
Atari 400, 1200XL, 600XL, 800XL, 65XE, 130XE, XEGS, 520ST, 1040ST, Amiga 500, Amiga 600.
To 1200XL αγοράστηκε Τρίτη και τώρα ταξιδεύει από Αμέρικα, ενώ το XEGS αναμένετε άμεσα από Αγγλία. Μόλις μαζευτούν, θα κυκλοφορίσει η αντίστοιχη οικογενιακή φωτογραφία στο forum.
Ελπίζω να μη σας κούρασα.
Metalcandyman
Billy Mitchell εκ Σερρών
- Joined
- 23 Απρ 2011
- Μηνύματα
- 9.318
- Αντιδράσεις
- 5.883
Απεχθανομαι οτι εχει σχεση με home computers ειμαι αποκλειστικα κονσολας γιαυτο το μονο που ειχα απο Αtari ηταν ενα 2600 που απο το πολυ λιωσιμο βαρεσε μπιελα και μετα αγορασα ενα δευτερο που πραγματικα του εβγαλα την ψυχη με ατελειωτες ωρες παιχνιδιου καθε μερα.Μετα απο την τεραστια NINTENDO που την εχω στην κορυφη η επομενη στην καρδια μου ειναι η Αtari και το αγαπημενο 2600.