5ήμερη εκδρομή! Ροδος,Κέρκυρα, και όπου αλλού πήγατε!

[Stanfromgreece]

5ήμερη... από την πρώτη στιγμή που πάτησα στο λύκειο...αυτή η λέξη άρχισε να αντιχεί πως και πώς μέσα στα αυτιά μου! Οι περισσότεροι περιμέναμε το πότε θα πάμε στην 3η Λυκείου για να πάμε την 5ημερή μας! Σίγουρα οι περισσότεροι εδώ θα έχουμε πολλές αναμνήσεις, που σε όλους θα θυμίσουν και κάτι από την δική τους πενταήμερη! Σύντομα,θα ψάξω να βρώ και φωτογραφίες για να ανεβάσω από την δική μου πενταήμερη στην Ρόδο,την 1/4/1992!!! Εχω να διηγηθώ και πολλές ιστορίες! Οσοι πιστοί προσέλθετε

 

[Aardvark]

Κερκυρα κερκυρα με το ποντικονησι.

Δεν μπορω να πω οτι περασαμε και φοβερα.

Τα καλα αρχισαν μετα το λυκειο......

 

[spyros_s]

Stan πήγα τον Απρίλιο του 1993...Έμεινα στην Ρόδο στο Olympic Palace δίπλα στο Rodos bay...τρελές αναμνήσεις και το τελευταίο βράδυ γυρίσαμε το κρεβάτι μου ανάποδα και το κάναμε... μπάρα ποτών!!! Απορώ πως δεν με κυνήγησαν από το ξενοδοχείο για το δωμάτιο που παρέδωσα

Θυμάμαι την νοσταλγία που ένιωσα όταν την επόμενη μέρα το πρωί από κάποιο κασετόφωνο φίλης ακούστηκε το τραγούδι της Βίσση "Τα μαθητικά χρόνια" όπου ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι τα μαθητικά χρόνια είχαν τελειώσει και ότι πλέον με περίμεναν οι πανελλήνιες.

Άλλα χρόνια...μαγικά!

 

[Stanfromgreece]

Φίλε spyros_s...και εγώ στο ίδιο ξενοδοχείο έμεινα! Ενα στρογγυλό δεν ήταν? και είμασταν στον 1ο όροφο...όπου όλα τα δωμάτια επικοινωνούσαν από το μπαλκόνι!!! Αύριο θα επανέλθω με θεότρελλες σκηνές που συνέβησαν εκεί!

 

[Rakeesh]

Εμεις ειχαμε παει Ροδο αλλα εγω δεν ακολουθησα γιατι δεν ειχα φιλους στο σχολειο

 

[Omenforever]

Δεν πήγα πενταήμερη, προείχε η εισαγωγή μου σε ανώτατη σχολή υψηλής κοινωνικής προβολής. Kthxbye

:cheers:

 

[Kambia]

Ροδο και γω. Ετος 1995! Δεν ακολουθησα τα παιδια που εφυγαν απο Θεσσαλονικη με πλοιο. Εφτασα την αλλη μερα πετωντας!!! Ειχα μια "κουπα" να παρω και ....

Εχασα ολο τον τζερτζελε του πλοιου αλλα καλυψα το κενο τις επομενες μερες.

 

[Static]

Εμεις δεν πηγαμε σε τυπικο προορισμο για 5ημερη. Πηγαμε στη Ρωμη. Που για μενα ητανε το απολυτα κορυφαιο (καθως δεν ειχα καμια ορεξη για ελληναδικα και ολα αυτα που ακομα με απωθουνε), ηρθα σε επαφη με μια νεα κουλτουρα και ειδα φοβερα πραγματα.

Οι υπολοιποι δε, αυτοι που περιμεναν το night life μιας ευρωπαικης μεγαλουπολης τηνε πατησανε καθωτι δεν ειχανε υπολογισει οτι τη περιοδο που πηγαμε ητανε το πασχα των καθολικων και γενικα ξενερωσαν. Τι να τους πει ας πουμε η συναυλια Bach που ακουσαμε σε ενα καθεδρικο οταν αυτοι ηθελαν να κανουνε socialize.

 

[Juanita]

Και εμείς... στην Κέρκυρα πήγαμε...

Με το ζόρι...

Γιατί - ακόμα δεν έχω καταλάβει το λόγο - από τα 120 παιδιά με το ζόρι μαζεύτηκαν 40.

Οι καθηγητές δεν ήθελαν να μας συνοδέψουν...

κάναμε για να βρεθούν 3.

(η μία κοιμόταν στο δωμάτιό μου... recry: )

Και μάλιστα κατά κάποιο τρόπο δεν ήταν καν 5ήμερη.

Μας μάζεψαν ξημερώματα Σαββάτου 26 Μαρτίου στο αεροδρόμιο και Τετάρτη μεσάνυχτα μας επέστρεψαν στα πάτρια :xm: εδάφη...

 

[domniki]

Εμεις πηγαμε στην Κυπρο τον Απριλιο του '92. Οι περισσοτεροι συμμαθητες της ταξης μου δεν ειχαν ερθει για να διαβασουν Ελεος, δλδ, λες και θα σωζονταν με 5 μερες περισσοτερο διαβασμα...

Καλυτερα ομως απο την δικια μου 5ημερη εκδρομη περασα στις δυο 5ημερες εκδρομες που πηγα με το σχολειο του πατερα μου, η μια στην Κερκυρα και η μια στη Ροδο. Τα παιδια ειχαν πολυ γελιο και δεν ηταν ξενερωτοι σαν τους δικους μου συμμαθητες. Ειχαν πολυ χιουμορ και πραγματικα ηξεραν να διασκεδαζουν. Θυμαμαι οτι στη Ροδο ενα μαθητης ηξερε να παιζει πιανο και ολοι μαζευομασταν γυρω απο ενα τεραστιο πιανο με ουρά που ειχαν στο ξενοδοχειο και επαιζε παραγγελιες και τραγουδουσαμε ολοι μαζι...υπεροχα!

 

[Stanfromgreece]

Λοιπόν…είμαι έτοιμος να γράψω την έκθεσή μου…για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο σχολείο μας κατά την 5ήμερη!


Να ξεκινήσω από λίγο πιο πριν, καθώς θα πρέπει να αναφέρω πως το ΑΡΤΙΟ δεκαπενταμελές μας κανόνισε ώστε ΟΠΟΙΟΣ ήθελε, να έρθει! Δηλαδή, υπήρχαν 3 κατηγορίες παιδιών…αυτά που ήθελαν και μπορούσαν να αντέξουν το οικονομικό, αυτά που δεν ήθελαν ,και αυτά που ήθελαν ,αλλά δεν μπορούσαν λόγω οικονομικών προβλημάτων. Για τα τελευταία φρόντισε το δεκαπενταμελές μας…και έτσι ΟΣΟΙ ήθελαν ήρθαν μαζί μας και πραγματικά πέρασαν υπέροχα! Ξεκινήσαμε 1/4/1992 (Πρωταπριλιάτικο ψέμα ήταν!) με το πλοίο Ιαλυσός για Ρόδο!

 

 


Το πρώτο ευτράπελο έγινε εκεί! Η καμπίνα μας ήταν για 4 άτομα… οι 3 ήμασταν μέχρι αργά στο μπάρ του πλοίου…αλλά ο 4ος λόγο…ζαλάδας… είχε πάει στην καμπίνα! Οταν αποφασίσαμε να πάμε και εμείς στην καμπίνα… ο βλάκας την είχε κλειδώσει…και όσο και αν βαράγαμε δεν άκουγε τίποτα! Τελικά με τα πολλά…μας άνοιξε την καμπίνα ένας από το πλήρωμα… μπήκαμε μέσα… και έπεσε μπουγέλο στον κοιμήση της παρέας… φυσικά μετά ήταν αδύνατον να κοιμηθούμε, καθώς είχαν γίνει όλα μούσκεμα!


Για να μην γίνω βαρετός… οι υπόλοιπες ιστορίες θα ακολουθήσουν σε επόμενα ποσταρίσματα

 

[gapan]

Αααα, πενταήμερη... Τι μου θυμήσατε τώρα...

Λοιπόν, είχαμε ξεσκιστεί να τρέχουμε όλη τη χρονιά να διοργανώνουμε πάρτυ για να μαζέψουμε χρήματα για την πενταήμερη. Σε σημείο να έχουμε βγάλει τόσα που αν πηγαίναμε όλοι όσοι ήμασταν στην Γ' τάξη δεν θα πληρώναμε ούτε ξενοδοχεία, ούτε λεωφορεία, ούτε τίποτα! Και φυσικά τελικά δεν πήγαμε! Βλέπετε έπρεπε να είμαστε τουλάχιστον 23 και με τα χίλια ζόρια και με ψεύτικες δηλώσεις φτάναμε τους 17 αυτοί που θέλαμε να πάμε πενταήμερη. Οι υπόλοιποι θέλανε να διαβάσουν, τρομάρα τους. Τελικά από αυτούς που θέλανε να καθήσουν να διαβάσουν δεν πέρασε κανένας την 1η χρονιά, Θεία Δίκη.

 

[theoritikos]

Το δικό μου σχολείο όταν πήγε 5ήμερη πήγαν πολύ λίγα παιδιά.

Απο τα 120 παιδιά που είχε η Γ Λυκείου με το ζόρι πήγαν 15 !

Ο λόγος? Σε δυο εβδομάδες ξεκινούσαν οι Πανελλήνιες και είχαμε αρκετό άγχος, συν ότι εκδρομή έκανε το Λύκειο μου στις περασμένες τάξεις, γινόταν αποκλειστικά στην Αθήνα!

Ναι 5ήμερη στην Αθήνα!

Δεν το μετάνιωσα ποτέ που δεν πήγα στην εκδρομή! 5 μέρες έκανα ότι ήθελα, μιας και ήμουν μόνος στο σπίτι τις πρωινές ώρες! Όσοι συμμαθητές μου πήγαν το μετάνιωσαν οικτρά, γιατί δεν είχαν τι να κάνουν!

Θυμάμαι δυο περιστατικά. Τους γονείς μου που με παρακαλούσαν να πάω (συνήθως γίνεται το αντίθετο!), γιατί τάχα θα είναι η τελευταία μου μαθητική ανάμνηση, και τον πανικό που προκάλεσε ο διευθυντής λέγοντας μας πως οι υπόλοιποι θα κάναμε κανονικά μάθημα επειδή θα πήγαιναν πολύ λίγα παιδιά. Φυσικά δεν πέρασε η θέληση του διευθυντή, γιατί οι καθηγητές την κοπάνησαν!

 

[Stanfromgreece]

Οταν με το καλό φτάσαμε στην Ρόδο…οι περισσότεροι είμασταν «κουδούνια»… άλλοι από τα ποτά στο πλοίο…άλλοι από την αϋπνία,και άλλοι επειδή οι καμπίνες ήταν κοντά στο μηχανοστάσιο…και είχαν κάνει ένα κεφάλι καζάνι από την φασαρία!


Εκεί μας περίμεναν πούλμαν που θα μας πήγαιναν στην Ιξιά…την περιοχή όπου βρισκόταν το ξενοδοχείο μας! Το περίφημο Olympic Pallas! Ήταν υπέροχο και σε καταπληκτική τοποθεσία! Η μεγαλύτερή μας έκπληξη όμως,μας περίμενε όταν φτάσαμε στα δωμάτιά μας! Ήμασταν στον 1ο όροφο, και όπως μπορείτε να δείτε από τις φωτογραφίες…τα δωμάτια του πρώτου ορόφου επικοινωνούσαν ΟΛΑ μεταξύ τους από ένα τεράστιο εξωτερικό μπαλκόνι! Ε ρε γλέντια! Κανείς δεν μπορούσε να μας σταματήσει από το να πηγαίνουμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο! Ακόμα και στα δωμάτια των κοριτσιών! Ευτυχώς οι 3 καθηγητές που ήταν μαζί μας…ήταν «δικοί» μας άνθρωποι! Θυμάμαι την Σούλα (την θεϊκή γυμνάστρια), η οποία έμεινε ΤΑΠΙ στα χαρτιά από έναν συμμαθητή μου… τον «θρησκευτικό» μας…τον Ζούγα! (1ο ξάδερφο του γνωστού Ζουγανέλη και με το ίδιο χιούμορ!)…και άλλη μία καθηγήτρια που δεν ήταν από το δικό μας τμήμα…αλλά ήταν γενικά χαμηλών τόνων! Τα ευτράπελα που έγιναν στα δωμάτια ήταν αρκετά! Χαρακτηριστικά θυμάμαι, ότι ένα πρωί ξύπνησα…και πήγα προς την τουαλέτα … εκεί χτυπώντας την πόρτα… ακούω μια κοριτσίστικη φωνή να μου λέει… «ΑΛΛΗ»… κόκαλο εγώ! Πάντα έμεινα με την απορία για το αν είχα κάνει «κατι» εκείνο το βράδυ…αλλά ντρεπόμουν να ρωτήσω… τόση ήταν η σούρα!


Ένα άλλο βράδυ…έκαναν ντού στο δωμάτιό μας 3 άτομα…εφοδιασμένα με ΒΙΞ (πού το βρήκαν???) και πασάλειψαν έναν συγκάτοικό μου από την κορφή ως τα νύχια!!! Μιλάμε ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον κάλυψαν με ΒΙΞ!


Από τότε και μετά…κοιμόμουν με το ένα μάτι ανοιχτό! Και καλά έκανα…καθώς είχαμε άλλη μία «καταδρομική»…αυτή τη φορά με αφρό ξυρίσματος! Ελα όμως που πετάχτηκα από το κρεββάτι πριν προλάβουν να κάνουν κάτι! Μέσα στον πανικό (κλοτσιές, μπουνιές) το μπουκάλι του αφρού έσπασε… και έγιναν όλα χάλια… Αυτός που πήγε να με πασαλείψει, βγήκε από το δωμάτιο με ένα μαλί όπως του Τζόνι Ντέπ στον ψαλλιδοχέρη!

 

[Stanfromgreece]

Έπανέρχομαι λοιπόν...με την συνέχεια και το τέλος της ιστορίας... σε λίγες μέρες θα ακολουθήσει και πλούσιο...φωτορεπορτάζ από τις "αγιες" εκείνες ημερες

 


Κάθε βράδυ είχαμε και έξοδο σε Club! Πήραμε με την σειρά τα καλύτερα της Ρόδου εκείνη την εποχή! Πρώτο ήταν το La Scala… ένα επιβλητικό μαγαζί, σε στυλ αρχαίου ναού! Αρχαίες κολόνες παντού γέμιζαν το ντεκόρ και η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική! Αυτό που ακολούθησε εκεί, μόνο με Ρωμαϊκό όργιο θα μπορούσε να συγκριθεί! Χαρακτηριστικά θυμάμαι ακόμα και τον απουσιολόγο μας (γεια σου ρε Θανασάκη !), ο οποίος αν και ψιλοφυτό…τα είχε δώσει όλα εκείνο το βράδυ! Φανταστείτε έναν τύπο…σαν τον Κατακουζινό από το Κωνσταντίνου και Ελένης… να έχει γίνει λιάρδα…και να τραγουδάει… «Είμαι στα ΠΛΑΙ μου, όταν σ' έχω ΧΑΙ μου!!!» τρομερό γέλιο!!!


Το επόμενο βράδυ πήγαμε στην Loft! Άλλο επιβλητικό μαγαζί! Ηταν όλο πέτρινο, και έμοιαζε σαν παλιά αποθήκη…μέσα όμως το ντεκόρ ήταν καταπληκτικό! Υπήρχαν πολυέλαιοι σαν της εκκλησίας, και στον DJ υπήρχε και μία καμπάνα, την οποία χτυπούσε όποτε ανέβαιναν οι ρυθμοί! Ψηλά, στα παράθυρα υπήρχαν και κάτι πύλινα σαν αμφορείς! Το κέφι κρατήθηκε στα ύψη μέχρι το πρωί!


Το τελευταίο Club που πήγαμε ήταν το Laser! Υπερσύχρωνο μαγαζί, νόμιζες πως ήσουν στο μέλλον! Στρογγυλό, με lazer να ξεπηδούν από παντού και να δημιουργούν μία ατμόσφαιρα άκρως ενυπωσιακή! Εκεί παραλίγο να πλακωθούμε με κάτι παιδιά από ένα τεχνικό λύκειο από την Τριανδρία της Θεσσαλονίκης…τα οποία κατά σύμπτωση έμεναν από πάνω μας και στο ξενοδοχείο! Τον καυγά τον σταμάτησε ο Ζούγα!(ο θρησκευτικός που λέγαμε!)


Το τελευταίο βράδυ, δεν πήγαμε σε club,αλλά σε μία τεράστια ταβέρνα,στο εσωτερικό της οποίας υπήρχε ένα δέντρο που έφτανε μέχρι το ταβάνι! Εκεί όλοι πιάνονταν χέρι χέρι…και χόρευαν γύρω από το δέντρο κυρίως νησιώτικα τραγούδια! Εκεί περίμενα ότι επιτέλους θα έτρωγα..(είχα μείνει 3 μέρες νηστικός!!!) αλλά πού τέτοια τύχη… μία μπουκιά είχα φάει από την μπριζόλα μου…όταν ξαφνικά ένα ποτήρι εμφανίστηκε από το πουθενά και έσκασε εμπρός από το πιάτο μου! Πίκρα και αυτή…

 


Τα πρωινά πηγαίναμε εκδρομές! (κοιμόμασταν ελάχιστες ώρες! ).Πήγαμε στο κάστρο στην Πόλη.

 


Στους αρχαιολογικούς χώρους σε Κάμιρο και Ιαλυσό,

 

και κλασικά στις πεταλούδες! Όπου και αν πήγαμε τα τοπία ήταν καταπληκτικά! Ειδικά στις πεταλούδες, περπατήσαμε σε ένα καταπληκτικό δάσος το οποίο ήταν γεμάτο ρυάκια με τρεχούμενο νερό και γεφυράκια!

 


Την ημέρα που θα φεύγαμε… πήραμε και το αίμα μας πίσω από το τεχνικό της Θεσσαλονίκης… είχαν κρεμάσει πανό στα μπαλκόνια τους, τα οποία τα ξεκρεμάσαμε χωρίς να το καταλάβουν (κοιμόντουσαν τα πουλάκια μου) και τους τα κάψαμε εμπρός από το ξενοδοχείο την ώρα που φεύγαμε για το αεροδρόμιο! Γυρίσαμε με αεροπλάνο,αλλά ταλαιπωρηθήκαμε λιγάκι, γιατί ήταν να πετάξουν 2 ελικοφόρα που θα μετέφεραν 2 σχολεία, αλλά τελικά λόγω βλάβης έστειλαν ένα μεγαλύτερο, αλλά με αρκετή καθυστέρηση!Το πρώτο πράγμα που έκανα μόλις επέστρεψα…ήταν να την πέσω σε ένα ταψί παστίτσιο… τόση ήταν η πείνα μου! Πέρασα τόσο υπέροχα όμως που αυτές οι αναμνήσεις θα μείνουν για πάντα μέσα στο μυαλό μου! Σκεφτείτε μόνο ότι τόσα χρόνια μετά…και τα θυμάμαι όλα σαν να ήταν εχτές!

 

[LIONHEART]

πραγματικα η 5ημερη ηταν για μενα μια πολυ δυσαρεστη εμπειρια και εκει εμαθα παρα πολλα για τους (φιλους) και συμμαθητες οταν σε εχουν αναγκη σε γλυφουν και οταν πρεπει γυρνανε επιδεικτικα την πλατη τους

EΓΩ δεν πηγα 5ημερη και ενω ειχα σπονσοναρει καποιες εκδηλωσεις της ταξεις μου μου φερθηκαν πολυ βρωμικα και δεν βαζανε 1000 δραχμες ο καθενας για να ερθω μαζι τους (κ!@#!@!@!..) επειδη ηταν να μην ερθω.... και τελικα 1 μηνα πριν καταφερα να μπορω... και επρεπε να βαλω 300 χηλιαρικα απο την τσεπη μου για να ερθω...ειναι απλα ξεφτιλες

ποτε μου δεν τους συγχωρεσα και με κανεναν συμμαθητη μου απο λυκειο δεν γουσταρω πολλα πολλα .....

τουλαχιστον ταλαιπωρηθηκαν στην επιστροφη.....

ΠΟΣΟ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΑ!!!

 

[miko63]

δεν πήγα καθισα να διαβασω για τις πανελλήνιες. παντως η τάξη μου (1994) πήγε κέρκυρα!

 

[DINO]

Και εμείς πενταήμερη ήταν να πάμε Ρόδο!

Πρέπει να ήταν το 1988, και εγώ είχα να διαλέξω ανάμεσα στην πενταήμερη και έναν Atari ST...

Φυσικά καταλάβατε τι διάλεξα και δεν το μετάνιωσα ποτέ!!!

Μετά από 4 χρόνια (1992) η μοίρα με έστειλε στη Ρόδο, φαντάρο για 6 μήνες...

Με τη γυναίκα μου, έχουμε πάει 3 φορές μέχρι τώρα, για διακοπές!

Ήταν, είναι και θα είναι ο αγαπημένος μου προορισμός για διακοπές και αν μου δινόταν η εκαιρία, θα έμενα για πάντα εκεί!

Είμαστε τόσο κολλημένοι με τη Ρόδο και οι δύο, που έχουμε αποφασίσει να βαφτίσουμε εκεί το παιδί μας, με το καλό....

Α ρε Stanfromgreece, τι μου θύμισες με το πλοίο IALYSSOS (ΔΑΝΕ)...

ΡΟΔΟΣ

Υ.Γ. Έχω ένα βίντεο από live μουσική σε μαγαζί της Ρόδου, που τράβηξα πέρισυ και τραγουδάει κάποιος καταπληκτικά "Το σμαραγδένιο το νησί", ένα απίστευτο τραγούδι για μια χαμένη αγάπη που την ψάχνει στη Ρόδο!

Θα το ανεβάσω στο ΥouTube... Θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό (ειδικά όποιος έχει πάει)...

 

[spyros_s]

Πωπω ρε stan...μας πήγαν ακριβώς στα ίδια μέρη ένα χρόνο μετά...κουφό...

Δεν θυμάμαι την σειρά αλλά τα μαγαζιά ήταν αυτά...και οι εκδρομές.

Θυμάμαι επίσης ότι δεν μας άφησαν να κάνουμε μπάνιο... ούτε καν στην πισίνα διότι εκείνη την χρονιά είχε πνιγεί μέρες πριν κάποιο παιδί στο rodos bay...

@LIonheart: Γιώργο, γείτονα Amiga μανιακ ...καλώς όρισες και στην εδώ παρέα μας. Σήμερα σε αντιλήφθηκα

@dino: Εκεί έκανα και εγώ την θητεία μου ως μέλος ψυχοκοινωνικής ομάδας το 2000. Εϊχα νοικιάσει σπίτι στην Ανάληψη και έχω μόνο καλές αναμνήσεις.

 

[Stanfromgreece]

Πωπω ρε stan...μας πήγαν ακριβώς στα ίδια μέρη ένα χρόνο μετά...κουφό...Δεν θυμάμαι την σειρά αλλά τα μαγαζιά ήταν αυτά...και οι εκδρομές.

Θυμάμαι επίσης ότι δεν μας άφησαν να κάνουμε μπάνιο... ούτε καν στην πισίνα διότι εκείνη την χρονιά είχε πνιγεί μέρες πριν κάποιο παιδί στο rodos bay...

χμμμ...και σε εμάς κάτι παρόμοιο είχαν πει... λες να το είχαν βρεί σαν καραμέλα για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο πως δεν θα πάθουμε τίποτα??