Μερικά ακόμα αξεσουάρ και αναμνήσεις :
- αυτοκόλλητο "Σιγά τις πόρτες".
- ζελατίνα στα μπροστινά παράθυρα για να μη μπαίνει η βροχή : αυτό υπάρχει ακόμα, και απορώ πώς γίνεται "custom" στο παράθυρο του κάθε μοντέλου που κυκλοφορεί.
- κερματοθήκη για τα ψιλά (η παλιά, η δερμάτινη, όχι αυτές οι ψεύτικες που κυκλοφορούν σήμερα).
- σκουπάκι-βελέντζα-ξεσκονιστήρι (εκείνο το άσπρο απόσπασπα φλοκάτης μέσα στο κουτάκι).
- ασημένια "Παναγίτσα" σε σχήμα ρόμβου, στερεωμένη με κόλλα στο ταμπλώ, ή μεγάλος κρεμαστός ασημένιος σταυρός (χρόνια πολλά, μέρα που είναι).
- λαβή πάνω στο στεφάνι του τιμονιού για περιστροφή με το ένα χέρι, α λα φορτηγό, στα πρώτα ταξί που βγήκαν με υδραυλικό τιμόνι.
- εκτενές νυχάκι του οδηγού στο μικρό δάχτυλο. Συνήθως σετ με φαρδύ χρυσό δαχτυλίδι, στο ίδιο δάχτυλο.
- λαβή λεβιέ ταχυτήτων από διαφανές κεχριμπάρι με ενσωματωμένα διακοσμητικά.
- παπούτσι οδηγού (το καλοκαίρι) : "πλεχτή" σκοινένια εσπαντρίλλια με τρύπες.
- η σταθερή και όχι αφαιρούμενη πινακίδα οροφής.
- μια αυτοκόλλητη "φάσα" ψηλά στο πίσω παρμπρίζ (σαν σκιάδιο) που είχε κάτι σαν αριθμό αδείας του ταξί. Άλλοτε υπήρχε μπροστά. Μετά καταργήθηκε.
- τα "ξενόφερτα" ταξί, με τη στρογγυλή σφραγίδα στην πόρτα : ΤΑΞΙ - ΕΔΡΑ ....
- οι οδηγοί που ξέραν όλους τους δρόμους απ' έξω ή το πολύ πολύ ρωτούσαν τον πελάτη, χωρίς να ψάχνουν σε GPS.
- οι οδηγοί που ρωτούσαν τον πελάτη από που προτιμάει να τους πάει (στον πληθυντικό, βεβαίως).
- οι οδηγοί που δε ρωτούσαν πού πας όταν τους έκανες σήμα - αυτό έχει επανέλθει, λόγω κρίσης...
- η αγωνία να "βρεις" ταξί την ώρα που το ήθελες, αφού ραδιοταξί δεν υπήρχαν. Αν είχες γνωστό κάποιον οδηγό που έμενε κοντά στο σπίτι σου, του "παράγγελνες" αποβραδίς κάποια κρίσιμη κούρσα, π.χ. αεροδρόμιο σε πολύ πρωϊνή ώρα.
- τα ταξίμετρα χωρίς κουμπί για δεύτερο και τρίτο πελάτη, με τον οδηγό να "συγκρατεί" σε ποιό κόστος ανέβηκε ο δεύτερος και ο τρίτος, και μετά να βγάζει τη διαφορά (κατά το δοκούν, βεβαίως...)
- η ευγένεια : "να πάρουμε το κορίτσι, αν δε σας πειράζει;" (και όχι με το ζόρι, βεβαίως).
- τα ταξί με "λιωμένο" δίσκο, που ξεκινούσαν με πατινάρισμα σε κάθε φανάρι, σαν...ΡΕΟ.
- τα ταξί με υγραέριο, που βρωμούσαν...
- ένα ταξί που ήταν γεμάτο εκκλησιαστικές εικόνες και ο οδηγός άκουγε από το ραδιόφωνο ψαλμωδίες...
- τα ταξί που παίζαν 24 ώρες το 24ωρο "ΣΚΑΪ", της εποχής Τράγκα και Κακαουνάκη.
- τα ταξί που παίζαν ό,τι υπήρχε δεξιά στο ραδιόφωνο μετά τους 101, δηλαδή ό,τι σκυλάδικο κυκλοφορούσε, προεχόντως του Ράδιο Blackman...
- τα ταξί χωρίς το ενοχλητικό "γκλιγκ-γκλιγκ" του ραδιοασύρματου, και την ενοχλητική γκόμενα που έλεγε "έτερος"...
Και άλλα..