" 'Aντονυ αντί φόρου τιμής "

[Turrican]

Απ: " ʼντονυ αντί φόρου τιμής "

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά !

Ο θάνατος του Αντονυ ήταν ένα από εκείνα τα χαστούκια που αναγκάζουν την παιδική ψυχή να κατέβει για λίγο από την άνεση και την ασφάλεια που της πρόσφερε το συννεφάκι της

και τελικά να προσγειωθεί όπως λες και εσύ domniki στην τραυματική πραγματικότητα. Αλίμονο.....!

 

[domniki]

Απ: " ʼντονυ αντί φόρου τιμής "

Aγαπημενη εικονα

Τα ονειρα εμειναν στο συννεφακι τους (και η Καντυ επεσε με ανωμαλη προσγειωση)

Πολυτιμο τριανταφυλλο

Επειδη θυμηθηκα ενα ασμα που ταιριαζει τρομερα, το παραθετω (Juanita for you)

Τέρμα τα θαύματα,


τα σινεμά κλειστά.


Δεν υπάρχεις πιά,


δεν υπάρχεις...

 


Ολα τα φώτα σβήνω


και κρύβομαι ξανά.


Δεν υπάρχεις πιά,


δεν υπάρχεις...

 


Ψέμματα, ψέμματα,


πές μου πως είναι ψέμμα.


Ενα αστείο χαζό,


ένα όνειρο.


Ψέμματα, ψέμματα,


πές μου πως είναι ψέμμα.


Ενα αστείο χαζό,


εγώ χωρίς εσένα.

 


Μές τη βουή ξεχνιέμαι


κι ο κόσμος προσπερνά.


Δεν με ψάχνεις πιά,


δεν με ψάχνεις.

 


Πάλι το τραύμα ξύνω


κι ο πόνος με μεθά.


Δεν με ψάχνεις πιά,


δεν με ψάχνεις.

 


Δεν θέλω να θυμάμαι


δεν θέλω να ξεχνάω.


Δεν σ' έχω πιά,


δεν σε έχω...

 


Την έξοδο κινδύνου


δεν βρίσκω πουθενά,


Δεν σ' έχω πιά,


δεν σε έχω...

 


Ευτυχως δεν μοιραζονται τζαμπα ξυραφακια, γιατι θα ειχαμε θυματα

 

 

[nina421]

Η Κάντυ με τρεμάμενη φωνή:

"Π.. πού είναι ο Άντονυ, πού είναι;..."

 

[akaliakoukou]

Turrican γράφεις εκπληκτικά! Παρόλο που τα έχω δει ξανά και ξανά, παρόλο που τα έχω διαβάσει επίσης ξανά και ξανά... συγκλονίστηκα...


Ειδικά αυτή η παράγραφος...


"Η στιγμή του θανάτου του με το άλογο είναι γνωστή. Η φύση φαίνεται να συμμετέχει και αυτή σε όλο αυτό το δράμα αφού τα χρώματα γίνονται ξαφνικά μουντά ! Η κραυγή της Candy βγαίνει με πόνο μέσα από την ψυχή της και ίσως να πρόλαβε να την ακούσει ο αγαπημένος της για τελευταία φορά ! Αυτή στέκει εκεί όρθια δίπλα του με χαρακτηριστικά σφιγμένα και αλλοιωμένα από την ένταση !


Ο Αέρας έχει πια δυναμώσει ερχόμενος ως οπισθοφυλακή αυτής της τραγικής πομπής !!! Η μουσική που ακούγεται δεν είναι πομπώδης ούτε λυπητερή ως ένα Requiem αλλά αντίθετα γαλήνια και νοσταλγική ! Γαλήνια σαν τα όμορφα χαρακτηριστικά του χρυσού αγοριού που κείτεται στο έδαφος και παραδίδεται άφθαρτο στην αγκαλιά του θανάτου."

 


Σε θαυμάζω!

 

[Juanita]

Πόσο πολύ, πόσο πολύ,


πόσο πολύ σ' αγάπησα

 


Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή,


απ' τη ζωή μου πέρασες


κι αλάργεψες κι εχάθης


καθώς τα διαβατάρικα


κι αγύριστα πουλιά

 


Πόσο πολύ σ' αγάπησα,


ποτέ δε θα το μάθεις

 


Κι αν δεν προσμένεις να με δεις


κι αν δεν προσμένεις να με δεις


Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,


εσύ του πρώτου ονείρου μου


γλυκύτατη πνοή

 


Αιώνια θα το τραγουδώ,


αιώνια θα το τραγουδώ


κι εσύ δε θα το μάθεις,


πως οι στιγμές που μου 'δωσες


αξίζουν μια ζωή

 


Πόσο πολύ σ' αγάπησα,


ποτέ δε θα το μάθεις

 

[domniki]

Kαταρα! Juanita λατρευω αυτο το τραγουδι...

 

[Turrican]

Γλυκιά μου Candy δεν θα ήθελα στιγμή να έχω την τύχη σου...


Μεγάλωσες σχεδόν μόνη σου μες στην ορφάνια...


Είδες δυο άγιες γυναικείες μορφές και τις αποκάλεσες μητέρα....

 


Έκλαψες , μάλωσες ,και γέλασες με τα παιδιά του ορφανοτροφείου ,αυτά ήταν τα αδέρφια σου...

 


Γνώρισες και ένα όμορφο αγόρι με καταγάλανα μεγάλα μάτια και ξανθά μαλλιά.Αυτό δεν μπορούσες να το αποκαλέσεις τίποτα γιατί δεν είχες βιώσει τίποτα παρόμοιο μέχρι τώρα....

 


Πάντα ένιωθες ότι είχες όλα όσα χρειαζόσουν για να ζήσεις και δεν είχες μάθει να εξαρτάσαι από κανένα.....

 


Παρόλα αυτά ακριβή μου το μυαλό σου δραπέτευε και έκανε τρελούς συνειρμούς ξαφνιάζοντας και εσένα!Είναι ανυπόφορο να σου γίνεται κάποιος σιγά σιγά εμμονή και να είναι η τελευταία σου σκέψη πριν τον ύπνο. Ωωω!!! Πραγματικά δεν σε ζηλεύω Candy White....Θα μπορούσα να σε χλευάσω ή να σε μισήσω που πίστεψες ότι μπορείς να γεφυρώσεις δύο τόσο διαφορετικούς κόσμους και να ελπίσεις......τι κάθεσαι και δεν μιλάς ακόμα το σκέφτεσαι;Κοίτα την ορφάνια σου καλύτερα αυτός γιατί να ενδιαφερθεί για εσένα;

 


Αυτός τα έχει όλα δεν έχεις πολλά να του προσφέρεις....από την άλλη ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα...στάσου να το σκεφτώ! Έχεις δίκιο!!! Το βλέμμα του λάμπει όταν σε βλέπει να χαμογελάς!

 

 


Όταν τα βλέμματα σας διασταυρώθηκαν στον κήπο με τα τριαντάφυλλα ένιωσες την καρδιά σου να χτυπάει ακανόνιστα και σου κόπηκε η ανάσα....ήσουν πια σίγουρη! Έχεις σίγουρα θράσος μικρή μου αλλά θα χάσεις και το ξέρεις....τίποτα δεν μας δίνεται χωρίς τίμημα σε αυτή τη ζωή.....

 


Και πολύ πολύ αργότερα αφού σου έγινε τελείως απαραίτητος όσο ο ζωογόνος ήλιος και το οξυγόνο....δεν σε ζηλεύω καθόλου Candy....σε είχα προειδοποιήσει... προσευχήσου καλή μου! Προσευχήσου γιαυτόν που έφυγε....Τελικά όσο σας παρατηρώ και τους δυο βλέπω ότι είχατε πολλά κοινά. Ήταν η τελευταία σκέψη σου πριν κοιμηθείς και έγινε το ίδιο τώρα με αυτόν.....

 

 


Πως ένιωσες αλήθεια Candy ; Πρόλαβες να του πεις πόσο πολύ τον αγαπάς;Πως ένιωσες όταν τον σκέπασες και η ψυχή του πρώτα μέσα απο εσένα πέρασε για να ανεβεί στα αστέρια; Πώς ένιωσες που το κορμί του άρχισε σιγά σιγά να κρυώνει;Πως ένιωσες που ξύπνησες χωρίς να ξέρεις τι μέρα είναι με τα ρούχα σου να έχουν ακόμα επάνω τους το άρωμα του;;;

 


Εγώ στο είπα να μην ελπίζεις σε πολλά.....εγώ δεν πιστεύω σε τίποτα και ποτέ δεν απογοητεύομαι... δεν σε ζηλεύω καθόλου Candy....


Σε αγαπώ... .

Τετέλεσται.

 

[Amigos]

τι θέλω και τα διαβάζω μούσκεψα των κόσμο ....

 

[akaliakoukou]

Βρε Τούρι...


Τι θεϊκή έμπνευση ήταν πάλι αυτή?

 

[Elena]

Έχω μείνει άφωνη! Απίστευτο..μοναδική έμπνευση!!Συγχαρητήρια!

Αχ, Άντονυ...Πικράθηκα νυχτιάτικο..

Σαν όνειρο ήταν αυτό το παιδί..

 

[Juanita]

Turri, τί έμπνευση είναι αυτή;;;;; :sealed:

:what: Και την είχα υποτιμήσει την Ίο...

Εμμμ... άμα μπλέκουν δύο Αντονικοί στις διακοπές... άντε να τους μαζέψεις μετά...

Μπράβο!!!

Για άλλη μιά φορά, μας έβαλες τα γιαλιά

 

[Kambia]

Speechless...

 

[domniki]

....τίποτα δεν μας δίνεται χωρίς τίμημα σε αυτή τη ζωή.....

Δυστυχως εχεις δικιο Turrican recry:

Εγώ στο είπα να μην ελπίζεις σε πολλά.....εγώ δεν πιστεύω σε τίποτα και ποτέ δεν απογοητεύομαι...

Ή αλλιως "δεν πιστευω, δεν φοβαμαι"...ποσο πολυ συμφωνω Μακαρι να ηταν αλλιως τα πραγματα recry:

 

[Juanita]

Όπως λέει και η Bi-bi μας, :cheers: σημασία δεν έχει αν κερδίζεις αλλά πως παίζεις...

Τίποτα δεν κρατάει για πάντα αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο ομορφότερο, δυνατότερο ή πιό ζωογόνο από την αγάπη...

Και η Κάντυ το ήξερε καλά πως αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ...

Βρε Turri μην τα βλέπεις τόσο μαύρα... recry: δικαίωμα στο όνειρο είχε και η Κάντυ... κυρίως αυτή... Και δε νομίζω πως δεν κέρδισε... Αν μη τι άλλο, ο Άντονυ τη λάτρεψε... όσο λίγο και αν κράτησε...

 

[akaliakoukou]

 

[domniki]

Τίποτα δεν κρατάει για πάντα αλλά δεν υπάρχει κάτι άλλο ομορφότερο, δυνατότερο ή πιό ζωογόνο από την αγάπη...

Οπως λεει και ο Θρασυβουλας (Ελληνικη Ταινια), "το μονο βεβαιο σ'αυτη τη ζωη ειναι ο θανατος". Και συμπληρωνει "Οταν η ζωη μπαινει απο την πορτα, ο θανατος καραδοκει στο παραθυρο. Αλλα οταν ο ερωτας μπαινει απο την πορτα, ο θανατος βγαινει απο το παραθυρο"

 

[misspepper77]

Αγαπητέ Τουρύ.......:sad:.......

 

[Death2Eliza]

μας σκουπιδιασες τουριιιιι.. γμτ, ποτε θα περασει αυτη η πικρα? μαλλον ποτε...

δεν μπορω να βλεπω τα επεισοδια με τον αντονυ οσο ηλιθιο κ αν ακουγεται.. απο το ροντεο κ μετα αρχιζω να κλαιω. δεν υπαρχουν "καλες στιγμες", ολα οδηγουν κ υπονοουν το τελος αν ηδη ξερεις τι θα συμβει..