Disco Fantasy στο αγαπημένο μου Αγρίνιο. Και πως να μην αγαπημένο λατρεμένο θα έλεγα αν και Αθηναίος, γιατί εκεί έζησα τα τέσσερα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου τα φοιτητικά όπου η ανεμελιά, η αγνότητα των συναισθημάτων, τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, η αυτονομία και η ωριμότητα να ζεις μόνος σου σε τόσο μικρή ηλικία αναλαμβάνοντας τις ευθύνες των πράξεων σου, όλα αυτά είναι στοιχεία που καθιστούν την φοιτητική ζωή μια ονειρεμένη περίοδο.
Στην εν λόγω ντίσκο ένιωσα απίστευτη συναισθηματική ευφορία όταν αντίκρυσα, ερωτεύτηκα και πρωτοχόρεψα με τον πρώτο ουσιαστικό και ολοκληρωμένο έρωτα της ζωής μου. Τα αισθήματα μου είχαν απογειωθεί στο διάστημα με το Apollon 20!!! Γιατί στα μάτια του 20χρονου αισθηματία όλα είναι εξιδανικευμένα. Ακόμα θυμάμαι τις μουσικές, τα τραγούδια και τους χορούς του προγράμματος της αγαπημένης μου Αγρινιώτικης ντίσκο. Τα πάμπολλα εφέ και τα φωτορυθμικά, μέχρι τα τεχνητά χιονάκια που έπεφταν πάνω μας σε βαθμό που μου προκαλούσε αβίαστα αγνό γέλιο όταν έβλεπα έναν μάλλον άβγαλτο και ανυποψίαστο συμφοιτητή μου να ξεσκονίζει το πουκάμισο του από αυτά νιώθοντας ότι....λερώθηκε!!!
Καλές και άγιες και πρωτοκλασάτες οι ντίσκο της Αθήνας αλλά η Fantasy του Αγρινίου έχει περίοπτη και ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.