DOOM [4, NextGen]

Διαβασε να σου τρεξουν τα σαλια

A few minutes with an Oculus Rift
Well I finally got to try the Rift. I was at QuakeCon Thursday and half of Friday. Since Oculus was such a recent addition to the show, there were a few technical and bureaucratic issues that prevented Palmer and crew from demoing the Rift on Thursday. However, Palmer graciously granted me and another MTBS3D member a private demonstration on Thursday night. Now I didn't get to actually see the Doom 3 demo, but I did see an earlier Carmack test within a small Rage environment. On Friday, the Doom 3 demo was still unavailable so they were still showing the same Rage demo to the public. So I got to see it twice, but in total only for about 5 minutes. Not near enough for a proper and valid review - but I gotta talk about it anyway.

It's hard to be very objective. The first few minutes is really all about just wanting to look around. It's hard to really concentrate on the details: are the edges visible, can I see the pixel structure, what is the resolution like - all the stuff that I wanted to look at closely just got shelved as soon as I stuck my face in the Rift, because the coolness of the whole thing is just so overwhelming. You just can't stop looking around and admiring just how "real" it all feels. At one point I found myself just grasping my hand in midair because it looked so much like there was a cartoon pipe right in front of me. The sense of depth is just amazing - so far beyond 3D (but not in a silly pop-out way). Everything just somehow has a tangible "weight" and depth to it. When you move to the edge of a ledge and look down - you feel the vertigo in your gut. I experienced simulator sickness for the first time - not just some general discomfort. But a strong and instant gutteral feeling as I was looking down a hole and swaying back and forth. Oh, and for you guys that are concerned about the resolution... With the strong antialiasing, it didn't bother me at all. Now I can certainly imagine for reading text and HUDs it would be noticeable, but with pure scenery watching - it is not a big deal. I forgot to even try to find the pixels because I was so enthralled with the experience.

If I have to nitpick, I would say my main issue was a small tracking latency that I observed. One of the major points that came across to me at QuakeCon was the important of low latency. I've heard Carmack talk about it endlessly and I sort of discounted what he was saying a bit - assuming he was just obsessing over the last 2%. But when it comes to this level of immersion I completely understand his point now. You can get away with all kinds of delays and inaccuracies with non-immersive displays. But the moment you start to feel like you are "in there", you can't ignore those things anymore. I believe Carmack in the keynote claimed the Doom 3 Rift latency was around 40 or 50 milliseconds. Now I saw an older version of that code base, so it may have been even a bit more on this demo. But it was definitely noticeable to me. I wouldn't call it a "stutter" necessarily - that's overstating it. More like a "vibration" as I panned my head. You wouldn't think about it twice if it was your frame rate on a normal screen. But on the Rift, the effect is amplified.

And that's one potential pitfall I see with the Rift. The device is so good, that it amplifies any other problems with latency and inaccuracy. It forces perfection in every other aspect of the simulation. Forget trying to play games with all the effects turned up and running at low frame rates. You'll need all the frame rate you can muster. And it forces me to seriously reconsider inaccuracies in my own projects. Currently I can tolerate all types of motion inaccuracies, stuttering, and latency problems. With the best consumer HMDs those problems just sort of look crummy, but I can deal with it. But I suspect the Rift is not so forgiving - and instead of just looking crappy it might actually make me throw up! Another subtle detail - the way that Carmack modeled the head translation as you rolled your head was sort of funny. The first time I tilted my head sideways the wall in front of me sort of stretched and sheared. The reason is because I was rotating my head around my chin (sort of lopping it to the side onto my shoulder). Well the Carmack interpretation was more like rotating around my nose. Once I consciously rotated around my nose, everything looked correct. That's the sort of thing that you would never-ever notice on a desktop screen, but is so obvious on the Rift.

Ok, well I've gone on long enough - much longer than I actually even used the device. To sum it up, I think it's just fantastic. I would be completely satisfied even if this was the consumer version. Well done Palmer. I can't wait to get one at home to start tinkering with it.
 
To διαβασα,πραγματικα εστω και σε ενα μικρο ποσοστο να σε "ξεγελασουν" οτι εισαι μεσα στο παιχνιδι θα ειναι και παλι τεραστια η διαφορα απο αυτα που παιζουμε τωρα.


Δεν μιλαω για 40 or 50 milliseconds latency που εχει κανει claim η ομαδα,εκει μιλαμε για αλλη φαση.



Διαβασα εκει που λεει οτι κοιταζε τον γκρεμο και ονειρευομαι!!
 
6 χρονια μετα τα πραγματα αρχιζουν και ζεσταινονται. :p

 


Doom E3 2014 Teaser

 
Tι βλακεία teaser ήταν αυτό? Λες και έβλεπα κάποιο video από Starcraft.

Καλά, έτσι κι αλλιώς δεν έχω και πολλές ελπίδες για κάποιο καλό Doom την σήμερον ημέρα anyway.
 
Δεν ηταν τελειως off,το Doom παντα ητανε sci-fi σκηνικο (mars) με horror στοιχεια (demons),για να δουμε κατι περισσοτερο ,να καταλαβουμε.
 
Doom 4, 5 Remastered δεν ξερω τι ειναι,εχω χασει τον λογαριασμο,ξερω ομως οτι ειναι νεο DOOM και θα το δουμε στην Ε3.




DOOM - E3 2015 Teaser

.

.

.

.

.

Οπως ειδαμε και το αλλο τρια ποστ παραπανω.
 
Κρατάμε καλύτερα μικρό καλάθι. Πόσα χρόνια έχει η id να βγάλει καλό παιχνίδι; Και τώρα δεν έχει και Carmack. Ενώ πλέον ούτε καν οι μηχανές γραφικών της δεν είναι το state of the art που ήταν κάποτε.
 
Δεν τρελάθηκα να πω την αλήθεια. Θυμίζει λίγο Brutal Doom αλλά δυστυχώς δεν βλέπω τον φρενήρη ρυθμό των πρώτων Doom, βέβαια δείχνει σαφώς γρηγορότερο από τον Doom 3. Τα γραφικά δεν εντυπωσιάζουν. Δείτε το gameplay trailer στη βάση που ανέβασε ο Billy και συγκρίνετε το με το Doom 3 demo στην Ε3 2002. Ε δεν νομίζω ότι τα 13(!) χρόνια που έχουν περάσει από τότε φαίνονται τόσο πολύ.

 
Εντάξει τώρα τι σχέση έχει αυτό το πράγμα με το Doom? Οκ, δεν λέω, υπήρχαν κάποια sci-fi στοιχεία στα παλιά Doom και το παρακάνανε κάπως στο 3 αλλά τώρα φαίνεται να ξεπεράσανε και το Halo σε αυτόν τον τομέα. Δεν έχει καμία σχέση με την ατμόσφαιρα του Doom. Πιο πολύ Quake 4 μου θυμίζει να πω την αλήθεια.

Από ότι φαίνεται δεν πρέπει να έχει μείνει ούτε ένας από την παλιά iD ώστε να δώσει στο παιχνίδι μία πινελιά Doom.
 
προσωπικα μου αρεσε το τρειλερ..

μου θυμισε Old school παιχνιδι..

θα το τιμησω οταν βγει!
 
Nεο trailer του Doom απο το επισημο καναλι του xbox στο youtube.

[video=youtube;-ykNvv5SSd0]

 
To τέλος του trailer με το zoom στην φάτσα του Cyberdemon ήταν αρκετά χαζό.

http://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/Main/RoarBeforeBeating

Εχω βαρεθεί να βλέπω πια αυτό το κλισέ στα trailers, τις ταινίες και τα mainstream παιχνίδια. Δεν είναι τρομαχτικό, δεν είναι εντυπωσιακό. Το έχουμε δει 8.567 φορές περίπου. Μπορεί κάποιο παιδάκι 2 ετών να μην το έχει ξαναδεί αλλά το Doom δεν είναι για παιδάκια 2 ετών.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Ναι και εγω το ιδιο σκεφτηκα, αν και δεν περιμενα και τιποτα συνταρακτικο ετσι και αλλιως.
 
Για εμένα πάντα θα υπάρχει το Doom 1 & 2 στο μυαλό μου σαν Top Games της εποχής των 90s. Δεν τα άλαζα αυτά τα 2 παιχνίδια τότε με τίποτα. Τώρα, όποτε ακούω Doom βγάζω φλίκτενες, έχουμε μπουχτίσει τόσο με 1st person shooter που ειλικρινά δεν μου κάνει ΚΑΜΙΑ αίσθηση πια το Doom για να το αγγίζω να παίξω. Γιατί το συνεχίζουν δεν μπορώ να το καταλάβω.
 
Το είδα και εγώ και δεν ξέρω τι να περιμένω. Όλος ο κόσμος είναι ενθουσιασμένος με τη βία, αλλά ήταν μόνο η βία που έκανε τα κλασικά να λάμπουν; Αυτό που λείπει κατά τη γνώμη μου από τα σύχρονα FPS είναι το ψαγμένο μη linear level design, δύσκολα να σκεφτώ ένα σύγχρονο FPS που να έχει τόσο καλούς χάρτες όπως πολλά από τα παλιά FPS. Μετά μπορείς να πεις πως είναι και το πιο arcade feeling, γρήγορη κίνηση χαρακτήρα, πρωτότυπα όπλα και εχθροί, ορδές που καθαρίζεις εύκολα, και διάφορα άλλα "μη ρεαλιστικά" στοιχεία. Μπορώ να σκεφτώ 5-6 τίτλους που τηρούν μερικά από αυτά (Bulletstorm, Hard Reset, Serious Sam, κλπ), το παίζουν και καλά retro, αλλά κανένας από αυτούς δεν έχει ιδιαίτερο level design (π.χ. το Bulletstorm ενώ κορόϊδευε τα σύγχρονα COD clones, μου φάνηκε τελικά πολύ περιοριστικό στο linearity). Εεε δεν το περιμένω αυτό από την ID που είναι μόνο engines πια και όχι κάτι ιδιαίτερο σε game design. Βέβαια και η ίδια η Bethesda πια δεν ξέρει τι ακριβώς είναι αυτό που έκανε το Doom τόσο διαχρονικό, και ακόμα και πολύς κόσμος έχει διαφορετική άποψη για αυτό.
 
Optimus είπε:
Αυτό που λείπει κατά τη γνώμη μου από τα σύχρονα FPS είναι το ψαγμένο μη linear level design
Αυτό ακριβώς. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, αλλα θα προσθέσω κι κάποια άλλα πράγματα που συμπληρώνουν το πακέτο.

-Μουσική. Τα σημερινά shooters ακολουθούν την λογική των ταινιών. Μουσική μόνο όταν έχει πολύ δράση και σε συγκεκριμένα σημεία. Και αυτή η μουσική που βάζουν μάλλον πρέπει να είναι απο κάποιο stock φάκελο γιατί δεν εξηγείται αλλιώς πως μου φαίνονται ίδιες σε όλα τα games και ταινίες. Η μουσική των παλιών Doom είναι κλασσική, πιασάρικη video-game μουσική και αυτό πια είναι είδος προς εξαφάνιση.

-Sound Effects. Ακόμα και σήμερα τα sound effects των Doom είναι μοναδικά. Ενώ όλα τα τέρατα σε όλα τα μοντέρνα games και ταινίες κάνουν τους ίδιους ήχους. Και όπως είδαμε και στο video παίρνουν τις ίδιες πόζες για το "intimidating roar". Τα παλιά Doom δεν έχουν τέτοιο θέμα. τα SFX είναι διαχρονικά και όποιος τα έχει παίξει, αν του βάλω έναν οποιοδήποτε ήχο, θα ξέρει ακριβώς από πιο τέρας είναι. Αν του βάλω ένα εφέ από κάποιο τέρας από σύγχρονο shooter, όχι απλά δεν θα ξέρει πιο τέρας είναι αλλά δεν θα ξέρει καν από ποιο παιχνίδι είναι, ακόμα και αν το έχει παίξει.

-Μοναδικό visual design. Τα παλιά Doom συνδυάζουν το γοτθικό στοιχείο με τα κάστρα κλπ μαζί με την κόλαση και με το sci-fi. Ολα μαζί στο blender. Και το κάνουν πολύ καλά δίνοντας στα παιχνίδια μία ταυτότητα. Το βλέπεις και λες "αυτό είναι Doom" πάει και τελείωσε. Το Doom 3 όμως ήταν απλά sci-fi. Η "πίστα" με την κόλαση ήταν εντελώς ξεχωριστό κομμάτι. Το ίδιο μοιάζει να είναι και το Doom 4. Θα μπορούσε να λέγεται και Quake 5, δεν θα μπορούσα να καταλάβω την διαφορά. Ολα αυτά τα games είναι απλά sci-fi και δεν έχουν τίποτε το ξεχωριστό ή το περίεργο που τα κάνει να ξεχωρίζουν οπτικά. Σαν να μην υπάρχει φαντασία καθόλου ένα πράγμα.

Αλλά υπάρχουν και άλλα πράγματα όπως πχ το ότι το Doom 4 μοιάζει να ακολουθεί την συνταγή όλων των mainstream games. Οτι δηλαδή προσπαθεί πολύ σκληρά να εντυπωσιάσει. Βλέπεις ένα σκηνικό και κάνει μπαμ εκεί η προσπάθεια του developer να σε εντυπωσιάσει. Γενικά προσπαθούν πολύ. Είτε με πολύ βία, είτε με πολύ κούνημα στην κάμερα, είτε με πολύ δράμα και εντυπωσιακά cutscenes που μιμούνται blockbuster ταινίες, είτε με τέρατα να φωνάζουν στην κάμερα κλπ. Τα ίδια και τα ίδια δηλαδή. Τα παλιά Doom δεν είχανε ανάγκη για τέτοιες φανφάρες. Τότε Αν ήταν καλό το game σε εντυπωσίαζε χωρίς πολύ προσπάθεια και σκηνοθεσία. Ξεκίναγες την πίστα και ότι έβρισκες μπροστά σου. Και στην περίπτωση του Doom όλα ήταν τόσο καλοσχεδιασμένα που ήταν αρκετό. Ουτε cutscenes, ούτε story ,ούτε ΟΥΟΥΟΥ ΕΙΜΑΙ Ο CYBERDEMON ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΦΑΩΩΩΩΩΩ ΜΠΟΥΥΥΥΥ, ΑΑΑΑΡΓΚ. Βασικά τον Cyberdemon ούτε καν τον έβλεπες στην αρχή, απλά ήξερες ότι υπάρχει κάτι το πολύ κακό και απειλητικό από την ήχο των βαρύγδουπων πατημάτων του, αν θυμάστε. Και μετά αν ήσουν τυχερός και δεν έτρωγες την ρουκέτα στην πλάτη μπορεί να προλάβαινες και να τον δεις.

Δυστυχώς πλέον αυτά τα games πρέπει να τα ξεχάσουμε. Σήμερα μετράει μόνο ο εντυπωσιασμός και πως να κάνουν τα games σαν ταινίες για το mainstream κοινό.
 
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή:
Imgema είπε:
Δυστυχώς πλέον αυτά τα games πρέπει να τα ξεχάσουμε. Σήμερα μετράει μόνο ο εντυπωσιασμός και πως να κάνουν τα games σαν ταινίες για το mainstream κοινό.
Πολύ σωστά αυτά που ανάφερες, ο εντυπωσιασμός πάνω από όλα. Γενικά οποιοδήποτε παιχνίδι και αν έχω δει τα τελευταία 3 χρόνια στο ps3-ps4-xbox 360-one, ήταν σχεδόν σαν να βλέπω ταινία ή σαν να παίζεις μέσα σε ταινία. Για να μην αναφέρω το order 1886 που πήρα σήμερα και στα πρώτα 30 λεπτά, αν παίζεις τα 10 είναι ζήτημα εξαιτίας των μεγάλων σε διάρκεια βίντεο. Άλλες εποχές.
 
Το THE ORDER 1886 το παίζω αυτό το διάστημα (πήρα επιτέλους PS4 πριν 4-5 μέρες) και είμαι στο κεφάλαιο 6.

Μπορώ να πω ότι όντως έχει πολλά και μεγαλούτσικα cut scenes και το κακό είναι ότι δεν μπορείς να τα προσπεράσεις αν θες..

Πάντως σαν παιχνίδι είναι ικανοποιητικό (δε τρενενεσαι κι όλας)..
 
Εντάξει το Order είναι καθαρά cinematic παιχνίδι. Δηλαδή το ξέρεις πριν το αγοράσεις, αν το έψαξες έστω και λίγο, ότι θα είναι 10% game και 90% cutscenes. Καλά κάνει και υπάρχει και αυτό το είδος για αυτούς που τους αρέσει αλλά εγώ τα σκυλοβαριέμαι και δεν μπορώ να τα πάρω και στα σοβαρά. Το θέμα είναι να μην γίνουν όλα τα games έτσι. Γιατί παρατηρώ ότι όλο και περισσότερα genres προσπαθούν να έχουν το cinematic στοιχείο, ειδικά τα shooters. Και το Doom ανήκει υποτίθεται στα shooters.

Γενικά μην περιμένετε να βγει shooter με το level design των παλιών Doom. Ακόμα και αν βγει κάποιο "arcade shooter" που να μοιάζει στην δράση του (βλέπε Serious Sam η Painkiller) το map design θα είναι πάντα γραμμικό. Οι πίστες-λαβύρινθοι ανήκουν πια στο παρελθόν γιατί η εξερεύνηση θεωρείται πια μειονέκτημα σε όλα τα genres που δεν είναι open world RPG ή κάτι τέτοιο.

Εχω συμμετάσχει σε πολλά forums και συζητήσεις για το θέμα και έχω καταλάβει ότι οι περισσότεροι νέοι gamers (ο θεός να τους κάνει :p ) βαριούνται το ψάξιμο και δεν τους αρέσει να χάνονται. Μα η ουσία της εξερεύνησης είναι το ότι υπάρχει περίπτωση και να χαθείς. Άμα δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αν δεν πρέπει να πας πίσω να ψάξεις καλύτερα μία περιοχή που ήδη έψαξες και αν ο σωστός δρόμος κάνει μπαμ, με τοξάκια και άλλες βλακείες, τότε για ποια εξερεύνηση μιλάμε? Για ποία ικανοποίηση που βρήκες επιτέλους μία νέα περιοχή μιλάμε?

Είναι σαν να μου λες ότι "δεν μου αρέσει αυτό το game γιατί πεθαίνεις όταν τελειώσει το HP σου". Δηλαδή θα φτάσουμε κι εκεί κάποια στιγμή, να είναι όλοι οι χαρακτήρες αθάνατοι και να μην υπάρχει η παραμικρή αρνητική συνεπεία όταν κάνουμε "λάθη" στα games. Ολοι απλά θέλουν να πατάνε ένα κουμπί και να προχωράει το "παιχνίδι" για να δουν τι γίνεται μετά στο story. Αυτή η μανία με το story να είναι το μόνο σημαντικό στοιχείο κατέστρεψε τα games για μένα.
 
Πίσω
Μπλουζα